បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • យេរេមា ៤:១៩, ២០
    គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
    • ១៩ ឱ​ខ្លួន​ខ្ញុំ​អើយ! ខ្ញុំ​ពិបាក​ចិត្ត​ខ្លាំង​ណាស់! ខ្ញុំ​ឈឺ​ចុក​ចាប់​ក្នុង​ចិត្ត​ជា​ខ្លាំង។

      បេះ​ដូង​ខ្ញុំ​លោត​ញាប់​ឥត​ឈប់។

      ខ្ញុំ​មិន​អាច​នៅ​ស្ងៀម​ទៀត​ទេ ព្រោះ​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​សំឡេង​ផ្លុំ​ស្នែង

      គឺ​ជា​សញ្ញា​ព្រមាន​អំពី​សង្គ្រាម។*+

      ២០ ខ្ញុំ​ឮ​អំពី​ទុក្ខ​វេទនា​មួយ​ហើយ​មួយ​ទៀត

      ព្រោះ​ស្រុក​ទាំង​មូល​បាន​ខ្ទេច​ខ្ទី​អស់​ហើយ។

      ត្រសាល​របស់​ខ្ញុំ​ត្រូវ​គេ​បំផ្លាញ​ចោល​មួយ​រំពេច

      គឺ​បាត់​បង់​ទៅ​ក្នុង​មួយ​ប៉ប្រិច​ភ្នែក​ប៉ុណ្ណោះ។+

  • យេរេមា ១៤:១៧
    គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
    • ១៧ ​«​អ្នក​ត្រូវ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា​៖ ‹ទឹក​ភ្នែក​ខ្ញុំ​ហូរ​មក​ឥត​ល្ហែ ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ+

      ព្រោះ​កូន​ក្រមុំ​បរិសុទ្ធ​នៃ​រាស្ត្រ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ត្រូវ​វាយ​កម្ទេច+ ហើយ​រង​របួស​ជា​ដំណំ។

សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
ចេញពីគណនី
ចូលគណនី
  • ខ្មែរ
  • ចែករំលែក
  • ជម្រើស
  • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
  • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
  • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
  • កំណត់ឯកជនភាព
  • JW.ORG
  • ចូលគណនី
ចែករំលែក