បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • nwt ការបើកបង្ហាញ ១:១-២២:២១
  • ការបើកបង្ហាញ

សុំទោស គ្មានវីដេអូទេ

សុំទោស វីដេអូមានបញ្ហា

  • ការបើកបង្ហាញ
  • គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
ការបើកបង្ហាញ

ការ​បើក​បង្ហាញ​ចំពោះ​យ៉ូហាន

១ ការ​បើក​បង្ហាញ​ដោយ​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះ​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​លោក+ ដើម្បី​បង្ហាញ​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​លោក+ឲ្យ​ឃើញ​អ្វី​ដែល​ត្រូវ​កើត​ឡើង​ក្នុង​ពេល​ឆាប់​ៗ​ខាង​មុខ​នេះ។ លោក​យេស៊ូ​បាន​ចាត់​ទេវតា​របស់​លោក ហើយ​តាមរយៈ​ទេវតា​នោះ លោក​ប្រើ​និមិត្ត​រូប​ដើម្បី​បើក​បង្ហាញ​ការ​ទាំង​នោះ​ដល់​យ៉ូហាន​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​លោក+ ២ ដែល​បាន​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​អំពី​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ និង​អំពី​សក្ខី​ភាព​របស់​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត គឺ​គាត់​បាន​បញ្ជាក់​អំពី​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​គាត់​ឃើញ។ ៣ អ្នក​ណា​ដែល​អាន​ទំនាយ​នេះ​ឲ្យ​អ្នក​ឯ​ទៀត​ស្ដាប់ និង​អ្នក​ណា​ដែល​ឮ រួច​ប្រព្រឹត្ត​តាម​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ក្នុង​ទំនាយ​នេះ អ្នក​ទាំង​នោះ​មាន​សុភមង្គល​ហើយ+ ពី​ព្រោះ​ពេល​កំណត់​គឺ​ជិត​ដល់​ហើយ។

៤ ពី​ខ្ញុំ យ៉ូហាន ជូន​ចំពោះ​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​៧+នៅ​ខេត្ត​អាស៊ី​៖*

សូម​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រកប​ដោយ​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់ និង​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​ពី​«​លោក​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​កាល​ពី​មុន ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​ឥឡូវ​នេះ ហើយ​ដែល​នឹង​មក​ដល់​»​+ ព្រម​ទាំង​ពី​ឫទ្ធានុភាព​ទាំង​៧+ដែល​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក​របស់​លោក ៥ ហើយ​ពី​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត ដែល​ជា​«​សាក្សី​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​»​+ ជា​«​បុត្រ​ច្បង​និង​ជា​អ្នក​ដែល​បាន​រស់​ពី​ស្លាប់​ឡើង​វិញ​មុន​គេ​»​+ និង​ជា​«​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​លើ​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ផែនដី​»។+

លោក​ស្រឡាញ់​យើង+ ហើយ​បាន​រំដោះ​យើង​ពី​ភាព​ខុស​ឆ្គង*របស់​យើង​តាម​រយៈ​ឈាម​របស់​លោក​ផ្ទាល់។+ ៦ រួច​លោក​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ទៅ​ជា​ស្ដេច*+និង​ជា​សង្ឃ+របស់​ព្រះ​ដែល​ជា​បិតា​របស់​លោក។ សូម​ឲ្យ​លោក​បាន​ប្រកប​ដោយ​សិរី​រុង​រឿង និង​កម្លាំង​ខ្លាំង​ក្លា​ជា​រៀង​រហូត។ អាមេន។

៧ មើល! លោក​នឹង​មក​ជា​មួយ​នឹង​ពពក+ ហើយ​ភ្នែក​មនុស្ស​ទាំង​អស់​នឹង​ឃើញ​លោក រួម​ទាំង​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ចាក់​លោក។ កុល​សម្ព័ន្ធ​ទាំង​អស់​នៅ​ផែនដី​នឹង​គក់​ទ្រូង​ដោយ​ក្ដី​ទុក្ខ​ព្រួយ ព្រោះ​តែ​លោក។+ មែន​ហើយ អាមេន។

៨ ព្រះ​យេហូវ៉ា*ដែល​ជា​ព្រះ មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ជា​អាលផា​និង​អូមេហ្គា*+ ជា​អ្នក​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​កាល​ពី​មុន ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​ឥឡូវ​នេះ ហើយ​ដែល​នឹង​មក​ដល់ និង​ជា​អ្នក​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត​»។+

៩ ខ្ញុំ យ៉ូហាន ជា​បង​ប្អូន​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​និង​ជា​អ្នក​រួម​ចំណែក​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ក្នុង​សេចក្ដី​វេទនា+ ក្នុង​រាជាណាចក្រ+ និង​ក្នុង​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ+ ព្រោះ​យើង​ជា​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​យេស៊ូ។+ ខ្ញុំ​បាន​នៅ​កោះ​ហៅ​ថា​ប៉ាត់ម៉ុស ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​និយាយ​អំពីព្រះ​និង​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​អំពី​លោក​យេស៊ូ។ ១០ ដោយ​ឥទ្ធិពល​នៃ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ ខ្ញុំ​បាន​នៅ​ក្នុង​ថ្ងៃ​របស់​លោក​ម្ចាស់ ហើយ​នៅ​ខាង​ក្រោយ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​លាន់​ឮ​យ៉ាង​ខ្លាំង ដូច​សំឡេង​ត្រែ។ ១១ សំឡេង​នោះ​បន្លឺ​ឡើង​ថា​៖ ​«​អ្វី​ដែល​អ្នក​ឃើញ ចូរ​សរសេរ​ក្នុង​រមូរ​មួយ ហើយ​ផ្ញើ​ទៅ​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​៧​គឺ ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​អេភេសូរ+ ក្រុង​ស្មៀរណា+ ក្រុង​ពើកាម៉ុម+ ក្រុង​ធាទេរ៉ា+ ក្រុង​សាដេស+ ក្រុង​ភីឡាដិលភា+ និង​ក្រុង​ឡៅឌីសេ​»។+

១២ ខ្ញុំ​ក៏​បែរ​ទៅ​រក​សំឡេង​ដែល​កំពុង​បន្លឺ​មក​កាន់​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ជើង​ចង្កៀង​មាស​៧។+ ១៣ នៅ​កណ្ដាល​ជើង​ចង្កៀង​ទាំង​នោះ ខ្ញុំ​ឃើញ​មនុស្ស​ម្នាក់​ដូច​កូន​មនុស្ស+ ដែល​មាន​សម្លៀក​បំពាក់​វែង​ដល់​ជើង ហើយ​មាន​ខ្សែ​ក្រវាត់​មាសក្រវាត់​នៅ​ដើម​ទ្រូង។ ១៤ ម្យ៉ាង​ទៀត សក់​ក្បាល​របស់​លោក​ស​ស្គុស​ដូច​រោម​ចៀម ឯភ្នែក​របស់​លោក​ដូច​អណ្ដាត​ភ្លើង+ ១៥ ជើង​របស់​លោក​ដូច​ស្ពាន់​សុទ្ធ+ដែលកំពុង​ភ្លឺ​ក្នុង​ឡ ហើយ​សំឡេង​លោក​ដូច​សន្ធឹក​ទឹក​ហូរ។ ១៦ លោក​មាន​ផ្កាយ​៧​នៅ​ក្នុង​ដៃ​ស្ដាំ​របស់​លោក+ ហើយ​មាន​ដាវ​វែង​មួយ​យ៉ាង​មុត​ដែល​មាន​មុខ​ពីរ+ចេញ​ពី​មាត់​របស់​លោក ឯ​មុខ​របស់​លោក​ភ្លឺ​ដូច​ថ្ងៃ​ពេល​ដែល​កំពុង​ពេញ​កម្ដៅ។+ ១៧ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឃើញ​លោក ខ្ញុំ​ដួល​នៅ​ក្បែរ​ជើង​របស់​លោក ដូច​មនុស្ស​ស្លាប់។

រួច​លោក​ដាក់​ដៃ​ស្ដាំ​លើ​ខ្ញុំ ហើយ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​«​កុំ​ខ្លាច​ឡើយ។ ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​មុន​បង្អស់+ និង​ជា​អ្នក​ក្រោយ​បង្អស់+ ១៨ ហើយ​ជា​អ្នក​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ។+ ខ្ញុំ​បាន​ស្លាប់+ តែ​មើល! ខ្ញុំ​រស់​ជា​រៀង​រហូត+ ហើយ​ខ្ញុំ​មាន​កូន​សោ​នៃ​សេចក្ដី​ស្លាប់​និង​កូន​សោ​នៃ​ផ្នូរ។*+ ១៩ ដូច្នេះ ចូរ​សរសេរ​អ្វី​ៗ​ដែល​អ្នក​បាន​ឃើញ អ្វី​ៗ​ដែល​កំពុង​កើត​ឡើង និង​អ្វី​ៗ​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​បន្ទាប់​ពី​នេះ។ ២០ ចំណែក​អាថ៌​កំបាំង​ដ៏​ពិសិដ្ឋ​អំពី​ផ្កាយ​៧​ដែល​អ្នក​បាន​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​ដៃ​ស្ដាំ​របស់​ខ្ញុំ និង​អំពី​ជើង​ចង្កៀង​មាស​៧​នោះ​គឺ ផ្កាយ​ទាំង​៧​តំណាង​ពួក​ទេវតា​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​៧ ហើយ​ជើង​ចង្កៀង​ទាំង៧​តំណាង​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​៧។+

២ ​«​ចូរ​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ទេវតា+នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​អេភេសូរ+ថា​៖ លោក​ដែល​កាន់​ផ្កាយ​ទាំង​៧​នៅ​ក្នុង​ដៃ​ស្ដាំ ហើយ​ដែល​ដើរ​នៅ​កណ្ដាល​ជើង​ចង្កៀង​មាស​ទាំង​៧ មាន​ប្រសាសន៍​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​ថា​៖+ ២ ‹ខ្ញុំ​ស្គាល់​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​អ្នក ក៏​ដឹង​ថា​អ្នក​ធ្វើ​ការ​នឿយ​ហត់ ហើយ​ខ្ញុំ​ស្គាល់​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​របស់​អ្នក ក៏​ដឹង​ថា​អ្នក​មិន​អាច​ទ្រាំ​ទ្រ​នឹង​មនុស្ស​អាក្រក់​បាន​ឡើយ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​អ្នក​បាន​ល្បង​ល​ពួក​អ្នក​ដែល​អះអាង​ថា​ពួក​គេ​ជា​សាវ័ក*+ តែ​តាម​ពិត​ពួក​គេ​មិន​មែន​ជា​សាវ័ក​ទេ ហើយ​អ្នក​បាន​ឃើញ​ថា​ពួក​គេ​ជា​អ្នក​ភូត​ភរ។ ៣ ម្យ៉ាង​ទៀត អ្នក​កំពុង​បង្ហាញ​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ ក៏​បាន​ទ្រាំ​ការ​លំបាក​ជា​ច្រើន​ដើម្បី​ឈ្មោះ​របស់​ខ្ញុំ+ ហើយ​មិន​បាន​អស់​កម្លាំង​ចិត្ត​ឡើយ។+ ៤ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​ប្រកាន់​ទោស​អ្នក​អំពី​រឿង​មួយ គឺ​អ្នក​បាន​បាត់​បង់​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដែល​អ្នក​ធ្លាប់​មាន​កាល​ពី​ដើម​ដំបូង។

៥ ​«​‹ដូច្នេះ ចូរ​នឹក​ឃើញ​នូវ​អ្វី​ដែល​អ្នក​បាន​បាត់​បង់ ហើយ​ចូរ​ប្រែ​ចិត្ត+ រួច​ប្រព្រឹត្ត​ដូច​ដើម​ដំបូង​វិញ។ ពុំ​នោះ​សោត ខ្ញុំ​នឹង​មក​ឯ​អ្នក ហើយ​ដក​ជើង​ចង្កៀង​របស់​អ្នក+ចេញ បើ​អ្នក​មិន​ប្រែ​ចិត្ត។+ ៦ ប៉ុន្តែ អ្នក​នៅ​មាន​លក្ខណៈ​ល្អ​មួយ គឺ​អ្នក​ស្អប់ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​និកាយនីកុឡាស+ ដូច​ខ្ញុំ​ស្អប់​ដែរ។ ៧ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​មាន​ត្រចៀក ស្ដាប់​អ្វី​ដែល​ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ដល់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​តាម​រយៈ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក​៖+ ខ្ញុំ​នឹង​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​ឈ្នះ+ បរិភោគ​ផ្លែ​ពី​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត+ ដែល​នៅ​ក្នុង​សួន​ឧទ្យាន​របស់​ព្រះ›។

៨ ​«​ចូរ​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ទេវតា​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​ស្មៀរណា​ថា​៖ លោក​ដែល​‹ជា​អ្នក​មុន​បង្អស់​និង​ជា​អ្នក​ក្រោយ​បង្អស់›+ដែល​បាន​ស្លាប់ ហើយ​រស់​ឡើង​វិញ មាន​ប្រសាសន៍​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​ថា​៖+ ៩ ‹ខ្ញុំ​ស្គាល់​សេចក្ដី​វេទនា​និង​ភាព​ក្រី​ក្រ​របស់​អ្នក តែ​តាម​ពិត​អ្នក​ជា​អ្នក​មាន។+ ខ្ញុំ​ក៏​ដឹង​អំពី​ការ​ជេរ​ប្រមាថ​របស់​ពួក​អ្នក​ដែល​អះអាង​ថា​ពួក​គេ​ជា​ជនជាតិ​យូដា តែ​តាម​ពិត​ពួក​គេ​មិន​មែន​ជា​ជនជាតិ​យូដា​ទេ គឺ​ជា​បក្ស​ពួក​របស់​សាថាន*វិញ។+ ១០ កុំ​ខ្លាច​ទុក្ខ​លំបាក​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ជួប​ប្រទះ​ឡើយ។+ មើល! មេកំណាច*នឹង​បោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ខ្លះ​ទៅ​ក្នុង​គុក​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទទួល​ការ​ល្បង​ល​យ៉ាង​ពេញ​លេញ និង​ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្ដី​វេទនា​អស់​១០​ថ្ងៃ។ ចូរ​រក្សា​សេចក្ដី​ស្មោះ​ត្រង់​រហូត​ដល់​ស្លាប់ ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​មកុដ​នៃ​ជីវិត​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា។+ ១១ ចូរ​អ្នក​ដែល​មាន​ត្រចៀក ស្ដាប់+អ្វី​ដែល​ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ដល់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​តាម​រយៈ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក​៖ អ្នក​ណា​ដែល​ឈ្នះ+នឹង​មិន​ឆ្លង​កាត់​សេចក្ដី​ស្លាប់​ទី​២​សោះ​ឡើយ›។+

១២ ​«​ចូរ​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ទេវតា​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​ពើកាម៉ុម​ថា​៖ លោក​ដែល​មាន​ដាវ​វែង​មួយ​យ៉ាង​មុត​ដែល​មាន​មុខ​ពីរ មាន​ប្រសាសន៍​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​ថា​៖+ ១៣ ‹ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​អ្នក​អាស្រ័យ​នៅ​កន្លែង​ណា គឺ​នៅ​កន្លែង​ដែល​មាន​បល្ល័ង្ក​របស់​សាថាន។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ អ្នក​មិន​បាន​បដិសេធ​ថា​មិន​ជឿ​ខ្ញុំ​ទេ+ តែ​អ្នក​បាន​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​ឈ្មោះ​របស់​ខ្ញុំ​រហូត។+ អ្នក​បាន​ធ្វើ​ដូច្នេះ​នៅ​សម័យ​អាន់ទីប៉ាស គឺ​ពេល​ដែល​អាន់ទីប៉ាស​ជា​សាក្សី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ខ្ញុំ+ បាន​ត្រូវ​គេ​សម្លាប់+នៅ​ក្នុង​ក្រុង​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ជា​កន្លែង​ដែល​សាថាន​អាស្រ័យ​នៅ។

១៤ ​«​‹ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​ប្រកាន់​ទោស​អ្នក​អំពី​រឿង​មួយ​ចំនួន គឺ​នៅ​ទី​នោះ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក មាន​មនុស្ស​ខ្លះ​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​បាឡាម+ ដែល​ជា​អ្នក​បង្រៀន​បាឡាក់+ឲ្យ​ទាក់​ទាញ​ពួក​កូន​អ៊ីស្រាអែល​ឲ្យ​ធ្វើ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង គឺ​ឲ្យ​បរិភោគ​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​បូជា​ដល់​រូប​ព្រះ និង​ឲ្យ​ធ្វើ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ។*+ ១៥ នៅ​ទី​នោះ ក៏​មាន​មនុស្ស​ដែល​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​និកាយនីកុឡាស​ដែរ។+ ១៦ ដូច្នេះ ចូរ​ប្រែ​ចិត្ត​ចុះ។ ពុំ​នោះ​សោត ខ្ញុំ​នឹង​មក​ឯ​អ្នក​យ៉ាង​ឆាប់ រួច​ច្បាំង​នឹង​អ្នក​ទាំង​នោះ​ដោយ​ដាវ​វែង​ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​របស់​ខ្ញុំ។+

១៧ ​«​‹ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​មាន​ត្រចៀក ស្ដាប់​អ្វី​ដែល​ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ដល់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក​៖+ ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​ម៉ាណា​ខ្លះ+ដែល​លាក់​កំបាំង​ដល់​អ្នក​ណា​ដែល​ឈ្នះ+ ក៏​នឹង​ឲ្យ​ថ្ម​ពណ៌​ស​មួយ​ដែរ ហើយ​នៅ​លើ​ថ្ម​នោះ ឈ្មោះ​ថ្មី​មួយ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ ជា​ឈ្មោះ​ដែល​គ្មាន​អ្នក​ណា​ស្គាល់​ទេ ក្រៅ​ពី​អ្នក​ដែល​ទទួល​ថ្ម​នោះ›។

១៨ ​«​ចូរ​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ទេវតា​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​ធាទេរ៉ា+ថា​៖ បុត្រ​ព្រះ​ដែល​មាន​ភ្នែក​ដូច​អណ្ដាត​ភ្លើង+ ហើយ​មាន​ជើង​ដូច​ស្ពាន់​សុទ្ធ+ មាន​ប្រសាសន៍​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​ថា​៖ ១៩ ‹ខ្ញុំ​ស្គាល់​ការ​ប្រព្រឹត្ត សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ ជំនឿ កិច្ច​បម្រើ និង​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​របស់​អ្នក ក៏​ដឹង​ថា​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​អ្នក​ឥឡូវ​នេះ គឺ​ល្អ​ប្រសើរ​ជាង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​អ្នក​កាល​ពី​មុន។

២០ ​«​‹ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​ប្រកាន់​ទោស​អ្នក​អំពី​រឿង​មួយ គឺ​អ្នក​ប្រណី​ដល់​យេសិបិល+ ជា​ស្ត្រី​ដែល​អះអាង​ថា​ខ្លួន​ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ ហើយ​ដែល​បង្រៀន​និង​បំភាន់​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*+ និង​ឲ្យ​បរិភោគ​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​បូជា​ដល់​រូប​ព្រះ។ ២១ ខ្ញុំ​បាន​ទុក​ពេល​ឲ្យ​នាង​ប្រែ​ចិត្ត តែ​នាង​មិន​ព្រម​ប្រែ​ចិត្ត​ពី​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*របស់​នាង​ទេ។ ២២ មើល! ខ្ញុំ​ហៀប​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​ឈឺ​ងើប​មិន​រួច ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ផិត​ក្បត់​ជា​មួយ​នឹង​នាង​មាន​សេចក្ដី​វេទនា​ជា​ខ្លាំង បើ​ពួក​គេ​មិន​ប្រែ​ចិត្ត​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដែល​ដូច​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​នាង​ទេ។ ២៣ ខ្ញុំ​នឹង​ប្រហារ​ជីវិត​កូន​របស់​នាង​ដោយ​ជំងឺ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ស្លាប់ ដើម្បី​ឲ្យ​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ដែល​ស្ទង់​មើល​ចិត្ត​និង​អារម្មណ៍​ដែល​កប់​ជ្រៅ* ហើយ​នឹង​សង​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​រៀង​ៗ​ខ្លួន។+

២៤ ​«​‹ក៏​ប៉ុន្តែ ចំណែក​ពួក​អ្នក​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ទៀត​នៅ​ក្រុង​ធាទេរ៉ា​ដែល​មិន​កាន់​តាម​សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​យេសិបិល គឺ​ពួក​អ្នក​ដែល​មិន​ដឹង​សោះ​អំពី​អ្វី​ដែល​គេ​ហៅ​ថា​«​សេចក្ដី​ជ្រាល​ជ្រៅ​របស់​សាថាន​»​+ ខ្ញុំ​ប្រាប់​ថា​៖ ខ្ញុំ​មិន​បន្ថែម​បន្ទុក​លើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើយ។ ២៥ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ចូរ​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​អ្វី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន រហូត​ដល់​ខ្ញុំ​មក។+ ២៦ ឯ​អ្នក​ណា​ដែល​ឈ្នះ ហើយ​ធ្វើ​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ខ្ញុំ​រហូត​ដល់​ទី​បញ្ចប់ ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​មាន​អំណាច​លើ​ប្រជាជាតិ​ទាំង​ឡាយ+ ២៧ ដូច​អំណាច​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ពី​បិតា​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​អ្នក​នោះ​នឹង​ឃ្វាល​បណ្ដា​ជន​ដោយ​ដំបង​ដែក+ ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​បែក​ខ្ចាយ​ដូច​ភាជនៈ​ដី។ ២៨ រួច​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​ផ្កាយ​ព្រឹក​ដល់​អ្នក​នោះ។+ ២៩ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​មាន​ត្រចៀក ស្ដាប់​អ្វី​ដែល​ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ដល់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក›។

៣ ​«​ចូរ​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ទេវតា​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​សាដេស​ថា​៖ លោក​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ទាំង​៧​របស់​ព្រះ+និង​មាន​ផ្កាយ​ទាំង​៧+ មាន​ប្រសាសន៍​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​ថា​៖ ‹ខ្ញុំ​ស្គាល់​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​អ្នក ហើយ​ដឹង​ថា​អ្នក​មាន​ឈ្មោះ*ថា ជាអ្នក​រស់​រាន​មាន​ជីវិត តែ​អ្នក​បាន​ស្លាប់​ហើយ។+ ២ ចូរ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន+ ហើយ​ពង្រឹង​កម្លាំង​ដល់​អ្វី​ៗ​ដែល​នៅ​សល់​ហៀប​នឹង​ស្លាប់ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ថា​អ្នក​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​គ្រប់​យ៉ាង​តាម​ដែល​ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​ធ្វើ​ទេ។ ៣ ដូច្នេះ ចូរ​ចាំ​ជាប់​នូវ​អ្វី​ដែល​អ្នក​បាន​ទទួល​និង​អ្វី​ដែល​អ្នក​បាន​ឮ ហើយ​ចូរ​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​សេចក្ដី​នោះ ព្រម​ទាំង​ប្រែ​ចិត្ត។+ ប្រសិន​បើ​អ្នក​មិន​ភ្ញាក់​ខ្លួន​ទេ ខ្ញុំ​ប្រាកដ​ជា​នឹង​មក​ដូច​ចោរ+ ហើយ​អ្នក​នឹង​មិន​ដឹង​ទាល់​តែ​សោះ​ថា ខ្ញុំ​នឹង​មក​នៅ​ពេល​ណា​ឡើយ។+

៤ ​«​‹ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ មាន​មនុស្ស​ខ្លះ​នៅ​ក្រុង​សាដេស ដែល​មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​សម្លៀក​បំពាក់​ក្រៅ​របស់​ខ្លួន​សៅហ្មង​ឡើយ+ ហើយ​អ្នក​ទាំង​នោះ​នឹង​ដើរ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ​ដោយ​មាន​សម្លៀក​បំពាក់​ស+ ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​សម​នឹង​ធ្វើ​ដូច្នេះ។ ៥ អ្នក​ណា​ដែល​ឈ្នះ+ អ្នក​នោះ​នឹង​បាន​សម្លៀក​បំពាក់​ស+ ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​លុប​ឈ្មោះ​របស់​អ្នក​នោះ​ចេញ​ពី​សៀវភៅ​ជីវិត​ឡើយ+ តែ​ខ្ញុំ​នឹង​ទទួល​ស្គាល់​ឈ្មោះ​របស់​អ្នក​នោះ​នៅ​មុខ​បិតា​របស់​ខ្ញុំ និង​នៅ​មុខ​បណ្ដា​ទេវតា​របស់​លោក។+ ៦ ចូរ​អ្នក​ដែល​មាន​ត្រចៀក ស្ដាប់​អ្វី​ដែល​ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ដល់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​តាម​រយៈ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក›។

៧ ​«​ចូរ​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ទេវតា​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​ភីឡាដិលភា​ថា​៖ លោក​ដែល​បរិសុទ្ធ+ ដែល​ពិត​ប្រាកដ+ ដែល​មាន​កូន​សោ​របស់​ដាវីឌ+ និង​ជា​លោក​ដែល​បើក​ហើយ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​បិទ​បាន ក៏​ជា​លោក​ដែល​បិទ​ហើយ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​បើក​បាន មាន​ប្រសាសន៍​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​ថា​៖ ៨ ‹ខ្ញុំ​ស្គាល់​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​អ្នក (​មើល! ខ្ញុំ​បាន​បើក​ទ្វារ​មួយ​នៅ​មុខ​អ្នក+ ដែល​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​បិទ​បាន​ឡើយ​)។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​អ្នក​មាន​កម្លាំង​បន្តិច​បន្តួច ក៏​បាន​កាន់​តាម​ពាក្យ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​មិន​បាន​ក្បត់​ខ្ញុំ*ទេ។ ៩ ចំណែក​ពួក​អ្នក​ពី​បក្ស​ពួក*របស់​សាថាន* ពួក​គេ​និយាយ​ថា​ពួក​គេ​ជា​ជនជាតិ​យូដា តែ​តាម​ពិត​មិន​មែន​ជា​ជនជាតិ​យូដា​ទេ+ គឺ​ពួក​គេ​និយាយ​កុហក។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​មក​ក្រាប​គោរព​នៅ​ជិត​ជើង​របស់​អ្នក ថែម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ដឹង​ថា​ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​អ្នក​ទៀត​ផង។ ១០ ដោយ​សារ​អ្នក​បាន​កាន់​តាម​អ្វី​ដែល​អ្នក​បាន​ឮ​ស្ដី​អំពី​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​របស់​ខ្ញុំ*+ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​រក្សា​ការ​ពារ​អ្នក​នៅ​គ្រា​ល្បង​ល+ ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​ពេញ​ផែនដី​ទាំង​មូល ដើម្បី​ល្បង​ល​ពួក​អ្នក​ដែល​អាស្រ័យ​នៅ​ផែនដី។ ១១ ខ្ញុំ​នឹង​មក​យ៉ាង​ឆាប់។+ ចូរ​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​អ្វី​ដែល​អ្នក​មាន ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​យក​មកុដ​របស់​អ្នក។+

១២ ​«​‹ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​ឈ្នះ ទៅ​ជា​សសរ​មួយ​ក្នុង​វិហារ​របស់​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ ហើយ​អ្នក​នោះ​នឹង​មិន​ចេញ​ទៅ​វិញ​ឡើយ។ នៅ​លើ​អ្នក​នោះ ខ្ញុំ​នឹង​សរសេរ​នាម​របស់​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ+ និង​ឈ្មោះ​នៃ​ក្រុង​របស់​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ ពោល​គឺ​ក្រុង​យេរូសាឡិមថ្មី+ ដែលចុះ​មក​ពី​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​នឹង​សរសេរ​ឈ្មោះ​ថ្មី​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​លើ​អ្នក​នោះ​ដែរ។+ ១៣ ចូរ​អ្នក​ដែល​មាន​ត្រចៀក ស្ដាប់​អ្វី​ដែល​ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ដល់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​តាម​រយៈ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក›។

១៤ ​«​ចូរ​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ទេវតា​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​ឡៅឌីសេ+ថា​៖ លោក​ដែល​ជា​អាមេន+ ជា​សាក្សី+ស្មោះ​ត្រង់​និង​ពិត​ត្រង់+ និង​ជា​អ្នក​ដំបូង​បង្អស់​ដែល​ព្រះ​បាន​បង្កើត មាន​ប្រសាសន៍​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​ថា​៖+ ១៥ ‹ខ្ញុំ​ស្គាល់​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​អ្នក អ្នក​គឺមិន​ត្រជាក់ ហើយ​ក៏​មិន​ក្ដៅ​ដែរ។ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​ត្រជាក់ ឬ​ក៏​ក្ដៅ។ ១៦ ដូច្នេះ ដោយសារ​អ្នក​ក្ដៅឧណ្ហ​ៗ មិន​ត្រជាក់+ហើយ​ក៏​មិន​ក្ដៅ+ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​ខ្ជាក់​អ្នក​ចេញពី​មាត់​ខ្ញុំ។ ១៧ ពី​ព្រោះ​អ្នក​និយាយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​មាន+ ក៏​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​បរិបូរ ហើយ​ខ្ញុំ​មិន​ត្រូវ​ការ​អ្វី​សោះ​»​ តែ​អ្នក​មិន​ដឹង​ថា​អ្នក​មាន​ទុក្ខ​វេទនា គួរ​ឲ្យ​អាណិត ក្រីក្រ ងងឹត​ភ្នែក និង​នៅ​អាក្រាត​ទេ ១៨ ខ្ញុំ​ទូន្មាន​អ្នក​ឲ្យ​ទិញ​មាស​ពី​ខ្ញុំ ជា​មាស​ដែល​បាន​ត្រូវ​សម្រាំង​ដោយ​ភ្លើង​ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ទៅ​ជា​អ្នក​មាន ហើយ​ឲ្យ​ទិញ​សម្លៀក​បំពាក់​ស មក​ស្លៀក​ពាក់ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ឯ​ទៀត​ឃើញ​អ្នក​នៅ​អាក្រាត រួច​អ្នក​ត្រូវ​ខ្មាស​គេ។+ ចូរ​ទិញ​ថ្នាំ​លាប​ភ្នែក​ដែរ+ ដើម្បី​អ្នក​អាច​មើល​ឃើញ។+

១៩ ​«​‹ខ្ញុំ​កែ​តម្រង់ ហើយ​ប្រដៅ​អស់​អ្នក​ដែល​ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់។+ ដូច្នេះ ចូរ​មាន​ចិត្ត​ខ្នះ​ខ្នែង ហើយ​ប្រែ​ចិត្ត​ចុះ។+ ២០ មើល! ខ្ញុំ​កំពុង​ឈរ​គោះ​ទ្វារ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​ឮ​សំឡេង​ខ្ញុំ​ហើយ​បើក​ទ្វារ ខ្ញុំ​នឹង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​អ្នក​នោះ ហើយ​បរិភោគ​អាហារ​ល្ងាច​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​នោះ ហើយ​អ្នក​នោះ​នឹង​បរិភោគ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ។ ២១ ខ្ញុំ​នឹង​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​ឈ្នះ+ អង្គុយ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ​លើ​បល្ល័ង្ក​របស់​ខ្ញុំ+ ដូច​ខ្ញុំ​បាន​ឈ្នះ​ហើយ​អង្គុយ+ជា​មួយ​នឹង​បិតា​របស់​ខ្ញុំ​លើ​បល្ល័ង្ក​របស់​លោក​ដែរ។ ២២ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​មាន​ត្រចៀក ស្ដាប់​អ្វី​ដែល​ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ដល់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​តាម​រយៈ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក›​»។

៤ បន្ទាប់​ពី​ការ​នោះ មើល! ខ្ញុំ​ឃើញ​ទ្វារ​មួយ​បើក​ចំហ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​សំឡេង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ដំបូង គឺ​សំឡេង​ដូច​ត្រែ បាន​បន្លឺ​មក​កាន់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ឡើង​មក​ទី​នេះ ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​បង្ហាញ​ឲ្យ​អ្នក​ឃើញ​នូវ​អ្វី​ៗ​ដែល​ត្រូវ​កើត​ឡើង​»។ ២ បន្ទាប់​ពី​ការ​នោះ ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​ឥទ្ធិពល​លើ​ខ្ញុំ​ភ្លាម ហើយ​មើល! មាន​បល្ល័ង្ក​មួយ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​មាន​អ្នក​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក​នោះ។+ ៣ អ្នកដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក​នោះ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ត្បូង​យ៉ាស្បា*+ និង​ត្បូង​វិសេស​ពណ៌​ក្រហម ហើយ​នៅ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក​នោះ​មាន​ឥន្ទធនូ​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ត្បូង​មរកត។+

៤ មាន​បល្ល័ង្ក​២៤​ទៀត​នៅ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក​នោះ ហើយ​មាន​អ្នក​ចាស់​ទុំ​២៤​នាក់​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក​ទាំង​នោះ។+ អ្នក​ចាស់​ទុំ​ទាំង​នោះ​មាន​សម្លៀក​បំពាក់​ពណ៌​ស ហើយ​ពាក់​មកុដ​មាស​លើ​ក្បាល។ ៥ មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ មាន​ផ្លេក​បន្ទោរ+ សំឡេង​និយាយ និង​ផ្គរ​លាន់+កំពុង​ចេញ​ពី​បល្ល័ង្ក​មក ហើយ​មាន​ចង្កៀង​ភ្លើង​៧​ដែល​កំពុង​ឆេះ​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក ហើយ​ចង្កៀង​ទាំង​នោះ​ជា​តំណាង​ឫទ្ធានុភាព​ទាំង​៧​របស់​ព្រះ។+ ៦ នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក​មាន​អ្វី​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​សមុទ្រ​ដែល​ដូច​កញ្ចក់+ ថ្លា​ដូច​កែវ​ចរណៃ។

នៅ​កណ្ដាល​បល្ល័ង្ក​និង​នៅ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក មាន​ចេរូប៊ីន​បួន​រូប+ពេញ​ទៅ​ដោយ​ភ្នែក​ទាំង​មុខ​ទាំង​ក្រោយ។ ៧ ចេរូប៊ីន​ទី​១​គឺ​ដូច​សត្វ​តោ+ ហើយ​ចេរូប៊ីន​ទី​២​គឺ​ដូច​គោ​ឈ្មោល​ស្ទាវ+ ឯ​ចេរូប៊ីន​ទី​៣+មាន​មុខ​ដូច​មនុស្ស ហើយ​ចេរូប៊ីន​ទី​៤+គឺ​ដូច​ឥន្ទ្រី​ដែល​ហោះហើរ។+ ៨ ចំណែក​ចេរូប៊ីន​ទាំង​បួន​នោះ ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​មាន​ស្លាប​៦ ហើយ​នៅ​ជុំវិញ​និង​នៅ​ខាង​ក្រោម​ស្លាប​ទាំង​នោះ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ភ្នែក។+ ចេរូប៊ីន​ទាំង​នោះ​និយាយ​ឥត​ឈប់​ឈរ​ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ​ថា​៖ ​«​បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ គឺ​ព្រះ​យេហូវ៉ា*+ ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​កាល​ពី​មុន​និង​រស់​នៅ​ឥឡូវ​នេះ ហើយ​ជា​ព្រះ​ដែល​នឹង​មក​»។+

៩ ពេល​ណា​ចេរូប៊ីន​ទាំង​នោះ​ផ្ដល់​សិរី​រុង​រឿង កិត្តិយស និង​ថ្លែង​អំណរ​គុណ​ដល់​លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក គឺ​លោក​ដែល​រស់​ជា​រៀង​រហូត+ ១០ នោះ​អ្នក​ចាស់​ទុំ​២៤​នាក់+លំឱន​កាយ​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក ហើយ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក​ដែល​រស់​ជា​រៀង​រហូត ក៏​បោះ​មកុដ​ខ្លួន​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក ហើយ​ជម្រាប​ថា​៖ ១១ ​«​ព្រះ​យេហូវ៉ា*ជា​ព្រះ​របស់​យើង​អើយ លោក​សម​នឹង​ទទួល​សិរី​រុង​រឿង+ កិត្តិយស+ និង​ឫទ្ធានុភាព+ ពី​ព្រោះ​លោក​បាន​បង្កើត​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់+ ហើយ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​នោះ​បាន​កើត​មក ដោយ​សារ​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​លោក​»។

៥ រួច​ខ្ញុំ​ឃើញ​រមូរ​មួយ​នៅ​ក្នុង​ដៃ​ស្ដាំ​របស់​លោក​ដែល​កំពុង​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក។+ រមូរ​នោះ​មាន​អក្សរ​ទាំង​សង​ខាង* ហើយ​បាន​ត្រូវ​បិទ​ត្រា​៧។ ២ រួច​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​ទេវតា​ខ្លាំង​ក្លា​មួយ​រូប​ប្រកាស​ដោយ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​៖ ​«​តើ​អ្នក​ណា​សម​នឹង​បក​ត្រា​ទាំង​នេះ ហើយ​បើក​រមូរ?​»។ ៣ ប៉ុន្តែ គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ នៅ​ផែនដី ឬ​នៅ​ក្រោម​ដី អាច​បើក​រមូរ​នោះ​មើល​បាន​ទេ។ ៤ ខ្ញុំ​ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​យំ​យ៉ាង​ខ្លាំង ពី​ព្រោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​សម​នឹង​បើក​រមូរ​នោះ​មើល​ទេ។ ៥ ប៉ុន្តែ អ្នក​ចាស់​ទុំ​ម្នាក់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ឈប់​យំ​ទៅ។ មើល! លោក​ដែល​ជា​តោ​ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​យូដា+ និង​ជា​ឫស+នៃ​ដាវីឌ+បាន​ឈ្នះ+ ដូច្នេះ​លោក​សម​នឹង​បក​ត្រា​ទាំង​៧​នោះ ហើយ​បើក​រមូរ​»។

៦ ខ្ញុំ​ឃើញ​កូន​ចៀម​មួយ+ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់+ កំពុង​ឈរ​នៅ​ជិត​បល្ល័ង្ក​និង​នៅ​កណ្ដាល​ចេរូប៊ីន​ទាំង​បួន​និង​ពួក​អ្នក​ចាស់​ទុំ។+ កូន​ចៀម​នោះ​មាន​ស្នែង​៧​និង​ភ្នែក​៧ ហើយ​ភ្នែក​ទាំង​នោះ​ជា​តំណាង​ឫទ្ធានុភាព​ទាំង​៧​របស់​ព្រះ+ ដែល​បាន​ត្រូវ​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​ពេញ​ផែនដី​ទាំង​មូល។ ៧ ភ្លាម​នោះ កូន​ចៀម​បាន​ទៅ​យក​រមូរ​នោះ​ពី​ដៃ​ស្ដាំ​របស់​លោក​ដែល​កំពុង​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក។+ ៨ ពេល​ដែល​កូន​ចៀម​យក​រមូរ​នោះ ចេរូប៊ីន​៤​រូប​និង​ពួក​អ្នក​ចាស់​ទុំ​ទាំង​២៤​នាក់+បាន​លំឱន​កាយ​នៅ​មុខ​កូន​ចៀម ដោយ​មាន​ពិណ​និង​ចាន​គោម​មាស​ម្នាក់​មួយ​ៗ ហើយ​ចាន​គោម​នោះ​គឺ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​គ្រឿង​ក្រអូប (​ឯ​គ្រឿង​ក្រអូប​នោះ​ជា​តំណាង​សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​)។+ ៩ រួច​មក ពួក​គាត់​ច្រៀង​ចម្រៀង​ថ្មី​មួយ+ថា​៖ ​«​លោក​សម​នឹង​យក​រមូរ​និង​បក​ត្រា​ទាំង​នោះ ពី​ព្រោះ​លោក​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់ ហើយ​បាន​ទិញ​មនុស្ស​សម្រាប់​ព្រះ ជា​មនុស្ស​ពី​គ្រប់​កុល​សម្ព័ន្ធ គ្រប់​ភាសា គ្រប់​ពូជ​សាសន៍ និង​គ្រប់​ប្រជាជាតិ ដោយ​ឈាម​របស់​លោក+ ១០ ហើយ​លោក​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទៅ​ជា​រាជាណាចក្រ​មួយ+និង​ជា​សង្ឃ​របស់​ព្រះ​នៃ​យើង+ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ធ្វើ​ជា​ស្ដេច+គ្រប់​គ្រង​លើ​ផែនដី​»។

១១ ខ្ញុំ​ឃើញ ហើយ​ឮ​សំឡេង​ទេវតា​ជា​ច្រើន​នៅ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក ព្រម​ទាំង​ចេរូប៊ីន​បួន​រូប និង​ពួក​អ្នក​ចាស់​ទុំ​ផង​ដែរ។ ឯ​ទេវតា​ទាំង​នោះ​មាន​ចំនួន​រាប់​ម៉ឺន​គុណ​នឹង​រាប់​ម៉ឺន ហើយ​រាប់​ពាន់​គុណ​នឹង​រាប់​ពាន់+ ១២ រួច​ពួក​គេ​និយាយ​ដោយ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​៖ ​«​កូន​ចៀម​ដែល​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់+ គឺ​សម​នឹង​ទទួល​ឫទ្ធានុភាព ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ប្រាជ្ញា កម្លាំង​ខ្លាំង​ក្លា កិត្តិយស សិរី​រុង​រឿង និង​ពរ​»។+

១៣ ខ្ញុំ​ឮ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​មាន​ជីវិត​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ នៅ​ផែនដី នៅ​ក្រោម​ដី+ នៅក្នុង​សមុទ្រ និង​អ្វី​ៗ​ដែល​នៅ​ទី​នោះ​ទាំង​អស់ ពោល​ថា​៖ ​«​សូម​ឲ្យ​លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក+និង​កូន​ចៀម+ប្រកប​ដោយ​ពរ កិត្តិយស+ សិរី​រុង​រឿង និង​កម្លាំង​ខ្លាំង​ក្លា​ជា​រៀង​រហូត​»។+ ១៤ រួច​មក ចេរូប៊ីន​ទាំង​បួន​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​អាមេន!​»​ រួច​ពួក​អ្នក​ចាស់​ទុំ​បាន​លំឱន​កាយ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ។

៦ ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​កូន​ចៀម+បក​ត្រា​មួយ​ពី​ចំណោម​ត្រា​ទាំង​៧+ រួច​ខ្ញុំ​ឮ​ចេរូប៊ីន​មួយ​ពី​ចំណោម​ចេរូប៊ីន​ទាំង​បួន​នោះ+ បន្លឺ​សំឡេង​ដូច​ផ្គរ​លាន់​ថា​៖ ​«​មក!​»។ ២ បន្ទាប់​មក មើល! ខ្ញុំ​ឃើញ​សេះ​មួយ​សម្បុរ​ស+ ហើយ​អ្នក​ដែល​ជិះសេះ​នោះ​មាន​ធ្នូ ក៏​ទទួល​មកុដ+ រួច​អ្នក​នោះ​ចេញ​ទៅ​យក​ជ័យ​ជម្នះ និង​ដើម្បី​បង្ហើយ​ជ័យ​ជម្នះ​របស់​លោក។+

៣ ពេល​ដែល​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​២ ខ្ញុំ​ឮ​ចេរូប៊ីន​ទី​២+និយាយ​ថា​៖ ​«​មក!​»។ ៤ បន្ទាប់​មក មាន​សេះ​មួយ​ទៀត​មក ជា​សេះ​សម្បុរ​ក្រហម​ដូច​ភ្លើង។ អ្នក​ដែល​ជិះ​សេះ​នោះ​បាន​ត្រូវ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ដក​យក​សន្តិភាព​ចេញ​ពី​ផែនដី ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​សម្លាប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ហើយ​អ្នក​នោះ​ក៏​ទទួល​ដាវ​ធំ​មួយ។+

៥ ពេល​ដែល​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​៣+ ខ្ញុំ​ឮ​ចេរូប៊ីន​ទី​៣+និយាយ​ថា​៖ ​«​មក!​»។ បន្ទាប់​មក មើល! ខ្ញុំ​ឃើញ​សេះ​មួយ​សម្បុរ​ខ្មៅ ហើយ​អ្នក​ដែល​ជិះ​សេះ​នោះ​មាន​ជញ្ជីង​នៅ​ដៃ។ ៦ រួច​មក ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​ហាក់​ដូច​ជា​ចេញ​ពី​ចំណោម​ចេរូប៊ីន​ទាំង​បួន​ថា​៖ ​«​ស្រូវ​សាលី​មួយ​ឃ្វាត់*តម្លៃ​មួយ​ឌីណារី*+ ឯ​ស្រូវ​បាលី​បី​ឃ្វាត់​តម្លៃ​មួយ​ឌីណារី ហើយ​កុំ​ប៉ះ​ពាល់​ប្រេង​អូលីវ ឬ​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ឡើយ​»។+

៧ ពេល​ដែល​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​៤ ខ្ញុំ​ឮ​ចេរូប៊ីន​ទី​៤+និយាយ​ថា​៖ ​«​មក!​»។ ៨ បន្ទាប់​មក មើល! ខ្ញុំ​ឃើញ​សេះ​មួយ​សម្បុរ​ស្លាំង ហើយ​អ្នក​ដែល​ជិះ​សេះ​នោះ​មាន​ឈ្មោះ​ថា​សេចក្ដី​ស្លាប់។ ឯ​ផ្នូរ*ក៏​តាម​អ្នក​នោះ​ទៅ​យ៉ាង​ប្រកិត។ ពួក​គេ​បាន​ទទួល​អំណាច​សម្លាប់​មនុស្ស​១​ភាគ​៤​នៅ​ផែនដី ដោយ​ដាវ​វែង ដោយ​ការ​ខ្វះ​ស្បៀង​អាហារ+ ដោយ​ជំងឺ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ស្លាប់ និង​ដោយ​សត្វ​សាហាវ​នៅ​ផែនដី។+

៩ ពេល​ដែល​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​៥ ខ្ញុំ​ឃើញ​ថា​នៅ​ខាង​ក្រោម​ទី​បូជា+មាន​ឈាម+របស់​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់​ដោយ​សារ​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ និង​ដោយ​សារ​កិច្ច​ការ​ជា​សាក្សី​ដែល​ពួក​គេ​ធ្លាប់​ធ្វើ។+ ១០ ពួក​គេ​បាន​ស្រែក​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​៖ ​«​ម្ចាស់​ដ៏​ឧត្ដម​បំផុត បរិសុទ្ធ និង​ពិត​ប្រាកដ​អើយ+ តើ​ពេល​ណា​ទើប​លោក​នឹង​វិនិច្ឆ័យ​ទោស ហើយ​សង​សឹក​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​សម្លាប់​ពួក​យើង​នៅ​ផែនដី?​»។+ ១១ រួច​មក ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​បាន​ទទួល​អាវ​វែង​ពណ៌​ស​មួយ+ ហើយ​បាន​ត្រូវ​ប្រាប់ឲ្យ​ចាំបន្តិច រហូត​ដល់​បង្គ្រប់​ចំនួន​បង​ប្អូន​របស់​ពួក​គេ និង​ចំនួន​ខ្ញុំ​បម្រើ​ឯ​ទៀត​ដែល​រួមការងារ​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​គេ ដែល​ហៀប​នឹង​ត្រូវ​សម្លាប់​ដូច​ពួក​គេ​ដែរ។+

១២ ខ្ញុំ​ឃើញ​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​៦ រួច​ដី​ក៏​រញ្ជួយ​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ថ្ងៃ​ក៏​ប្រែ​ទៅ​ជា​ងងឹត​ដូច​បាវ*ពណ៌​ខ្មៅ ខែ​ទាំង​មូល​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ពណ៌​ក្រហម​ដូច​ឈាម+ ១៣ ផ្កាយ​ទាំង​ឡាយ​នៅ​លើ​មេឃ​ក៏​ធ្លាក់​ចុះ​ដល់​ផែនដី ដូច​ពេល​ដែល​ខ្យល់​បក់​ខ្លាំង​អង្រួន​ដើម​ល្វា​ឲ្យ​ជ្រុះ​ផ្លែ​ខ្ចី​ដែរ។ ១៤ ចំណែក​ឯ​មេឃ​ក៏​បាត់​ទៅ​ដូច​រមូរ​ដែល​ត្រូវ​គេ​មូរ+ ហើយ​ភ្នំ​និង​កោះ​ទាំង​អស់​ក៏​ត្រូវ​ដក​ចេញ។+ ១៥ ឯ​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ផែនដី ពួក​មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់ ពួក​មេ​បញ្ជាការ​កង​ទ័ព ពួក​អ្នក​មាន ពួក​អ្នក​ខ្លាំង​ពូកែ ខ្ញុំ​បម្រើ​ទាំង​ឡាយ និង​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​សេរី​ភាព សុទ្ធ​តែ​បាន​លាក់​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​រូងភ្នំ​និង​តាម​ផ្ទាំង​ថ្ម​នា​នា។+ ១៦ ពួក​គេ​និយាយ​ទៅ​កាន់​ភ្នំ​និង​ផ្ទាំង​ថ្ម​ទាំង​ឡាយ​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត​ថា​៖ ​«​ចូរ​ធ្លាក់​គ្រប​លើ​យើង​មក+ ហើយ​បាំង​យើង​ពី​មុខ​លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក+ និង​ពី​កំហឹង​របស់​កូន​ចៀម+ ១៧ ពី​ព្រោះ​ថ្ងៃ​ដ៏​ធំ​នៃ​កំហឹង​របស់​លោក​ទាំង​ពីរ​បាន​មក​ដល់​ហើយ+ ដូច្នេះ​តើ​អ្នក​ណា​អាច​រួច​ជីវិត​បាន?​»។+

៧ បន្ទាប់​ពី​ការ​នោះ ខ្ញុំ​ឃើញ​ទេវតា​បួន​រូប​ឈរ​នៅ​ជ្រុង​ទាំង​បួន​នៃ​ផែនដី ដោយ​ទប់​ខ្យល់​ទាំង​បួន​នៃ​ផែនដី មិន​ឲ្យ​បក់​មក​លើ​ផែនដី សមុទ្រ ឬ​ដើម​ឈើ​ណា​មួយ​ឡើយ។ ២ រួច​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​ទេវតា​មួយ​ទៀត​ឡើង​មក​ពី​ទិស​ថ្ងៃ​រះ* ទាំង​មាន​ត្រា​របស់​ព្រះ​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ ហើយ​ទេវតា​នោះ​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ប្រាប់​ទេវតា​ទាំង​បួន​ដែល​បាន​ទទួល​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បង្ខូច​ផែនដី​និង​សមុទ្រ​ថា​៖ ៣ ​«​កុំ​បង្ខូច​ផែនដី សមុទ្រ ឬ​ដើម​ឈើ​ឡើយ ទាល់​តែ​យើង​បាន​បោះ​ត្រា+លើ​ថ្ងាស​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ​នៃ​ព្រះ​របស់​យើង​សិន​»។+

៤ ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ថា​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ត្រូវ​បោះ​ត្រា​នោះ មាន​ចំនួន​១៤៤.០០០​នាក់+ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​ទាំង​អស់​នៃ​កូន​ចៅ​អ៊ីស្រាអែល គឺ​៖+

៥ ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​យូដា​មាន​១២.០០០​នាក់​បាន​ត្រូវ​បោះ​ត្រា

ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​រូបេន​មាន​១២.០០០​នាក់

ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​កាដ​មាន​១២.០០០​នាក់

៦ ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​អេស៊ើរ​មាន​១២.០០០​នាក់

ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​ណែបថាលី​មាន​១២.០០០​នាក់

ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​ម៉ាណាសេ+មាន​១២.០០០​នាក់

៧ ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​ស៊ីម្មាន​មាន​១២.០០០​នាក់

ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​លេវី​មាន​១២.០០០​នាក់

ពី​កុលសម្ព័ន្ធ​អ៊ីសាខារ​មាន​១២.០០០​នាក់

៨ ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​សេប៊ូឡូន​មាន​១២.០០០​នាក់

ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​យ៉ូសែប​មាន​១២.០០០​នាក់

ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​បេនយ៉ាមីន​មាន​១២.០០០​នាក់​បាន​ត្រូវ​បោះ​ត្រា។

៩ បន្ទាប់​ពី​ការ​នោះ មើល! ខ្ញុំ​ឃើញ​មនុស្ស​មួយ​ក្រុម​ធំ ដែល​គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​អាច​រាប់​ចំនួន​បាន​ឡើយ។ ពួក​គេ​ចេញ​ពី​គ្រប់​ប្រជាជាតិ គ្រប់​កុល​សម្ព័ន្ធ គ្រប់​ជន​ជាតិ និង​គ្រប់​ភាសា+ ហើយ​កំពុង​ឈរ​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក​និង​នៅ​មុខ​កូន​ចៀម ដោយ​ពាក់​អាវ​វែង​ពណ៌​ស+ ព្រម​ទាំង​កាន់​ធាង​លម៉ើ​នៅ​ដៃ។+ ១០ ពួក​គេ​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ឥត​ឈប់​ថា​៖ ​«​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​របស់​យើង​មក​ពី​ព្រះ​របស់​យើង​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក+ និង​មក​ពី​កូន​ចៀម​»។+

១១ ឯ​ទេវតា​ទាំង​ឡាយ​កំពុង​ឈរ​នៅ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក ជុំវិញ​ពួក​អ្នក​ចាស់​ទុំ+ និង​ជុំវិញ​ចេរូប៊ីន​ទាំង​បួន រួច​ពួក​គេ​ក្រាប​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក​នោះ ១២ ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​អាមេន! សូម​ឲ្យ​ពរ សិរី​រុង​រឿង ប្រាជ្ញា អំណរ​គុណ កិត្តិយស ឫទ្ធានុភាព និង​កម្លាំង ជា​របស់​ព្រះ​នៃ​យើង​ជា​រៀង​រហូត។+ អាមេន​»។

១៣ បន្ទាប់​មក អ្នក​ចាស់​ទុំ​ម្នាក់​សួរ​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​តើ​ពួក​អ្នក​ដែល​ពាក់​អាវ​វែង​ពណ៌​ស+ទាំង​នេះ​ជា​អ្នក​ណា? ហើយ​តើ​ពួក​គេ​មក​ពី​ណា?​»។ ១៤ ខ្ញុំ​ក៏​និយាយ​ទៅ​គាត់​ភ្លាម​ថា​៖ ​«​ម្ចាស់​ខ្ញុំ​អើយ អ្នក​ដឹង​ហើយ​»។ គាត់​និយាយ​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​អ្នក​ទាំង​នោះ​គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ចេញ​ផុត​ពី​គ្រា​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ខ្លាំង+ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​បោក​សម្អាត​អាវ​វែង​របស់​ពួក​គេ​ឲ្យ​ស​ក្នុង​ឈាម​របស់​កូន​ចៀម។+ ១៥ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ពួក​គេ​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះ ហើយ​ពួក​គេ​កំពុង​បំពេញ​កិច្ច​បម្រើ​ពិសិដ្ឋ​ជូន​លោក​ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ​ក្នុង​វិហារ​របស់​លោក។ ឯ​លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក+នឹង​រៀបចំ​ត្រសាល​មួយ​ដើម្បី​ការ​ពារ​ពួក​គេ។+ ១៦ ពួក​គេ​នឹង​មិន​ស្រេក​ឬ​ឃ្លាន​ទៀត​ឡើយ ហើយ​ថ្ងៃ​ក៏​នឹង​មិន​ជះ​កម្ដៅ​ខ្លាំង​ពេក​មក​លើ​ពួក​គេ​ទៀត​ដែរ+ ១៧ ពី​ព្រោះ​កូន​ចៀម+ដែល​នៅ​ក្បែរ​បល្ល័ង្ក​នឹង​ឃ្វាល​ពួក​គេ+ ហើយ​នាំ​ទៅ​ឯ​ប្រភព​ទឹក​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត។+ ឯ​ព្រះ​នឹង​ជូត​អស់​ទាំង​ទឹក​ភ្នែក​ចេញ​ពី​ភ្នែក​របស់​ពួក​គេ​»។+

៨ ពេល​ដែល​កូន​ចៀម+បក​ត្រា​ទី​៧+ ស្ថាន​សួគ៌​បាន​ទៅ​ជា​ស្ងាត់​ច្រៀប​អស់​ប្រហែល​កន្លះ​ម៉ោង។ ២ រួច​ខ្ញុំ​ក៏​ឃើញ​ទេវតា​៧​រូប+ដែល​ឈរ​នៅ​មុខ​ព្រះ ពួក​គេ​បាន​ទទួល​ត្រែ​៧។

៣ ទេវតា​មួយ​ទៀត​បាន​មក​ដល់ ហើយ​ឈរ​នៅ​ក្បែរ​ទី​បូជា+ ទាំង​កាន់​ភាជនៈ​មាស​សម្រាប់​ដាក់​គ្រឿង​ក្រអូប។+ ទេវតា​នោះ​បាន​ទទួល​គ្រឿង​ក្រអូប​ជា​ច្រើន ដើម្បី​បូជា​លើ​ទី​បូជា​មាស+ដែល​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក កាល​ដែល​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​ទាំង​អស់​អធិដ្ឋាន។ ៤ ផ្សែង​ពី​គ្រឿង​ក្រអូប​បាន​ហុយ​ឡើង​ពី​ដៃ​របស់​ទេវតា​នោះ​នៅ​មុខ​ព្រះ ជា​មួយ​នឹង​សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន+របស់​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ។ ៥ ប៉ុន្តែ ទេវតា​នោះ​យក​ភ្លើង​ពី​ទី​បូជា​ភ្លាម ហើយ​ដាក់​ភ្លើង​នោះ​ពេញ​ភាជនៈ​សម្រាប់​ដាក់​គ្រឿង​ក្រអូប រួច​បោះ​ទៅ​ផែនដី។ បន្ទាប់​មក មាន​ផ្លេក​បន្ទោរ ផ្គរ​លាន់ សំឡេង​និយាយ+ ព្រម​ទាំង​មាន​រញ្ជួយ​ផែនដី​ផង។ ៦ ឯ​ទេវតា​៧​រូប​ដែល​មាន​ត្រែ​៧+ ក៏​ត្រៀម​ផ្លុំ​ត្រែ។

៧ ពេល​ទេវតា​ទី​១​ផ្លុំ​ត្រែ​របស់​គាត់ នោះ​ដុំ​ទឹក​កក​និង​ភ្លើង​លាយ​ជា​មួយ​នឹងឈាម​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទៅ​ផែនដី+ ហើយ​១​ភាគ​៣​នៃ​ផែនដី​បាន​ឆេះ​សុស ហើយ​១​ភាគ​៣​នៃ​ដើម​ឈើ​ទាំង​ឡាយ​បាន​ឆេះ​សុស និង​តិណជាតិ​ទាំង​អស់​បាន​ឆេះ​សុស។+

៨ ពេល​ទេវតា​ទី​២​ផ្លុំ​ត្រែ​របស់​គាត់ នោះ​អ្វី​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ភ្នំ​ដ៏​ធំ​មួយ​ដែល​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​សមុទ្រ+ ហើយ​១​ភាគ​៣​នៃ​សមុទ្រ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឈាម+ ៩ ហើយ​១​ភាគ​៣​នៃ​អ្វី​ដែល​មាន​ជីវិត​ក្នុង​សមុទ្រ​បាន​ស្លាប់+ ហើយ​១​ភាគ​៣​នៃ​សំពៅ​ទាំង​អស់​បាន​វិនាស​ទៅ។

១០ ពេល​ទេវតា​ទី​៣​ផ្លុំ​ត្រែ​របស់​គាត់ នោះ​ផ្កាយ​ដ៏​ធំ​មួយ​ដែល​កំពុង​ឆេះ​ដូចជា​អណ្ដាត​ភ្លើង បាន​ធ្លាក់​ពី​លើ​មេឃ​ទៅ​លើ​១​ភាគ​៣​នៃ​ទន្លេ​និង​ប្រភព​ទឹក។+ ១១ ផ្កាយ​នោះ​ឈ្មោះ​ដើម​ល្វីង ហើយ​១​ភាគ​៣​នៃ​ទឹក​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ល្វីង រួច​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ស្លាប់​ដោយ​សារ​ទឹក​ល្វីង​នោះ។+

១២ ពេល​ទេវតា​ទី​៤​ផ្លុំ​ត្រែ​របស់​គាត់ នោះ​១​ភាគ​៣​នៃ​ដួង​អាទិត្យ+ ១​ភាគ​៣​នៃ​ដួង​ខែ និង​១​ភាគ​៣​នៃ​ផ្កាយ​បាន​ត្រូវ​វាយ ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​១​ភាគ​៣​នៃ​របស់​ទាំង​នោះ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ងងឹត+ និង​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​១​ភាគ​៣​នៃ​ពេល​ថ្ងៃ​មិន​មាន​ពន្លឺ ហើយ​ពេល​យប់ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ។

១៣ រួច​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​ហើយ​ឮ​សូរ​ឥន្ទ្រី​មួយ​ហោះ​នៅ​កណ្ដាល​មេឃ បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​៖ ​«​វេទនា វេទនា វេទនា+ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​ផែនដី ដោយ​សារ​អ្វី​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង ពេល​ដែល​ទេវតា​បី​រូប​ទៀត​ហៀប​នឹង​ផ្លុំ​ត្រែ​»។+

៩ ពេល​ដែល​ទេវតា​ទី​៥​ផ្លុំ​ត្រែ​របស់​គាត់+ ខ្ញុំ​ឃើញ​ផ្កាយ​មួយ​ដែល​បាន​ធ្លាក់​ដល់​ផែនដី ហើយ​ផ្កាយ​នោះ​បាន​ទទួល​កូន​សោ​នៃ​ទី​ជ្រៅ​បំផុត។+ ២ ពេល​ដែល​ផ្កាយ​នោះ​បើក​ទី​ជ្រៅ​បំផុត មាន​ផ្សែង​ចេញ​មក​ពី​រណ្ដៅ ដូច​ផ្សែង​ចេញ​ពី​ឡ​ដ៏​ធំ​មួយ ហើយ​ដួង​អាទិត្យ​និង​មេឃ​បាន​ទៅ​ជា​ងងឹត+ដោយ​សារ​ផ្សែង​ពី​រណ្ដៅ​នោះ។ ៣ មាន​កណ្ដូប​ចេញ​ពី​ផ្សែង​នោះ​មក​ផែនដី។+ កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​បាន​ទទួល​អំណាច​ដូច​អំណាច​របស់​ខ្យា​ដំរី​នៅ​ផែនដី។ ៤ កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​ប្រាប់​មិន​ឲ្យ​បង្ខូច​រុក្ខជាតិ ដើម​ឈើ ឬ​តិណជាតិ​ណា​នៅ​ផែនដី​ឡើយ គ្រាន់​តែ​ធ្វើ​ទុក្ខ​ដល់​មនុស្ស​ដែល​មិន​មាន​ត្រា​របស់​ព្រះ​នៅ​លើ​ថ្ងាស​ពួក​គេ​ប៉ុណ្ណោះ។+

៥ កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​មិន​បាន​ទទួល​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​សម្លាប់​មនុស្ស​ទាំង​នោះ​ទេ តែ​ឲ្យ​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​ពួក​គេ​អស់​ប្រាំ​ខែ ហើយ​ទារុណកម្ម​ដែល​ពួក​គេ​ទទួល គឺ​ដូច​ពេល​ដែល​ខ្យា​ដំរី+ទិច​មនុស្ស។ ៦ នៅ​គ្រា​នោះ មនុស្ស​នឹង​រក​វិធី​ស្លាប់ តែ​រក​មិន​ឃើញ​ទេ។ ពួក​គេ​ចង់​ស្លាប់ តែ​ស្លាប់​មិន​ទាន់​បាន​ទេ។

៧ រី​ឯ​លក្ខណៈ​របស់​កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​គឺ​ស្រដៀង​នឹង​សេះ​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​សម្រាប់​ចម្បាំង+ ហើយ​លើ​ក្បាល​កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​មាន​អ្វី​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​មកុដ​មាស ឯ​មុខ​គឺ​ដូច​មុខ​មនុស្ស។ ៨ ប៉ុន្តែ សក់​របស់​កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​គឺ​ដូច​សក់​ស្ត្រី ហើយ​ធ្មេញ​គឺ​ដូច​ធ្មេញ​តោ។+ ៩ កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​មាន​អាវ​ការ​ពារ​ដើម​ទ្រូង​ដូច​អាវ​ការ​ពារ​ធ្វើ​ពី​ដែក ឯ​សន្ធឹក​ស្លាប​គឺ​ដូច​សន្ធឹក​រទេះ​សេះ​ជា​ច្រើន​កំពុង​ស្រូត​ទៅ​ច្បាំង។+ ១០ ម្យ៉ាង​ទៀត កន្ទុយ​និង​ទ្រនិច​របស់​កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​គឺ​ដូច​កន្ទុយ​និង​ទ្រនិច​របស់​ខ្យា​ដំរី ហើយ​ក្នុង​កន្ទុយ​មាន​អំណាច​ធ្វើ​ទុក្ខ​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​នោះ​អស់​ប្រាំ​ខែ។+ ១១ កណ្ដូប​ទាំង​នោះ​មាន​ស្ដេច គឺ​ទេវតា​នៃ​ទី​ជ្រៅ​បំផុត។+ ជា​ភាសា​ហេប្រឺ ទេវតា​នោះ​មាន​ឈ្មោះ​ថា​អាបាដូន* តែ​ជា​ភាសា​ក្រិច​មាន​ឈ្មោះ​ថា​អាប៉ូលីយ៉ូន។*

១២ សេចក្ដី​វេទនា​ទី​១​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ​ហើយ។ មើល! សេចក្ដី​វេទនា​ពីរ​ទៀត+នឹង​មក​បន្ទាប់​ពី​ការ​ទាំង​នេះ។

១៣ ពេល​ដែល​ទេវតា​ទី​៦+ផ្លុំ​ត្រែ​របស់​គាត់+ ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ចេញ​មក​ពី​ជ្រុង*ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​ទី​បូជា​ធ្វើ​ពី​មាស+ ដែល​នៅ​មុខ​ព្រះ។ ១៤ សំឡេង​នោះ​បន្លឺ​ទៅ​កាន់​ទេវតា​ទី​៦​ដែល​មាន​ត្រែ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ស្រាយ​ទេវតា​ទាំង​បួន​ដែល​ជាប់​ចំណង​នៅ​ទន្លេ​ដ៏​ធំ​ឈ្មោះ​អឺប្រាត​»។+ ១៥ រួច​គាត់​ស្រាយ​ទេវតា​ទាំង​បួន​នោះ។ ទេវតា​ទាំង​បួន​នោះ​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​សម្រាប់​ម៉ោង ថ្ងៃ ខែ និង​ឆ្នាំ ដើម្បី​ឲ្យ​ទៅ​សម្លាប់​១​ភាគ​៣​នៃ​មនុស្ស​ទាំង​នោះ។

១៦ ខ្ញុំ​បាន​ឮ​អំពី​ទ័ព​ទាហាន​សេះ មាន​ចំនួន​២០.០០០​គុណ​១០.០០០។* ១៧ ខ្ញុំ​បាន​ត្រូវ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត គឺ​ខ្ញុំ​ឃើញ​សេះ​និង​ពួក​អ្នក​ដែល​ជិះ​សេះ​ទាំង​នោះ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​៖ ពួក​គេ​មាន​អាវ​ការ​ពារ​ដើម​ទ្រូង ដែល​មាន​ពណ៌​ក្រហម​ឆេះ ពណ៌​ខៀវ​ចាស់ និង​ពណ៌​លឿង ឯ​ក្បាល​សេះ​ទាំង​នោះ​គឺ​ដូច​ក្បាល​តោ+ ហើយ​មាន​ភ្លើង ផ្សែង និង​ស្ពាន់ធ័រ​ចេញ​ពី​មាត់​សេះ​ទាំង​នោះ។ ១៨ ចំណែក​ឯ​១​ភាគ​៣​នៃ​មនុស្ស​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់​ដោយ​សេចក្ដី​វេទនា​ទាំង​បី​នេះ​គឺ ភ្លើង ផ្សែង និង​ស្ពាន់ធ័រ​ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​សេះ​ទាំង​នោះ។ ១៩ សេះ​ទាំង​នោះ​មាន​អំណាច​នៅ​ក្នុង​មាត់​និង​កន្ទុយ ពី​ព្រោះ​កន្ទុយ​របស់​ពួក​វា​ដូច​ពស់ ក៏​មាន​ក្បាល ហើយ​ពួក​វា​ប្រើ​អ្វី​ៗ​ទាំង​នេះ​ធ្វើ​ទុក្ខ​មនុស្ស​ទាំង​នោះ។

២០ ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ទៀត​ដែល​មិន​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់​ដោយ​សេចក្ដី​វេទនា​ទាំង​នោះ មិន​បាន​ប្រែ​ចិត្ត​ពី​ស្នា​ដៃ​របស់​ពួក​គេ​ឡើយ គឺ​ពួក​គេ​មិន​ព្រម​ឈប់​គោរព​បូជា​ពួក​វិញ្ញាណ​កំណាច* និង​រូប​ព្រះ​ធ្វើ​ពី​ប្រាក់ មាស ស្ពាន់ ថ្ម និង​ឈើ ជា​រូប​ដែល​មើល​មិន​ឃើញ ស្ដាប់​មិន​ឮ ហើយ​ដើរ​មិន​បាន​នោះ​ទេ។+ ២១ ម្យ៉ាង​ទៀត ពួក​គេ​មិន​បាន​ប្រែ​ចិត្ត​ពី​ការ​សម្លាប់​មនុស្ស ការ​ទាក់​ទង​នឹង​ពួក​វិញ្ញាណ​អាក្រក់ ការ​លួច និង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*ឡើយ។

១០ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ទេវតា​ខ្លាំង​ពូកែ​មួយ​ទៀត​ចុះ​ពី​ស្ថាន​សួគ៌*មក ដោយ​ដណ្ដប់​ពពក ហើយ​មាន​ឥន្ទធនូ​នៅ​លើ​ក្បាល។ មុខ​របស់​ទេវតា​នោះ​ភ្លឺ​ដូច​ដួង​អាទិត្យ+ ហើយ​ជើង​របស់​គាត់​ដូច​សសរ​ភ្លើង។ ២ ទេវតា​នោះ​មាន​រមូរ​តូច​មួយ​ដែល​បើក​ស្រាប់​នៅ​ដៃ។ គាត់​ដាក់​ជើង​ស្ដាំ​លើ​សមុទ្រ តែ​ដាក់​ជើង​ឆ្វេង​លើ​ផែនដី។ ៣ រួច​គាត់​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង ដូច​តោ​គ្រហឹម។+ ពេល​ដែល​គាត់​បន្លឺ​ឡើង ផ្គរ​លាន់​ទាំង​៧+ក៏​បន្លឺ​ឡើង​ដែរ។

៤ ខ្ញុំ​ហៀប​នឹង​សរសេរ នៅ​ពេល​ដែល​ផ្គរ​លាន់​ទាំង​៧​និយាយ។ ស្រាប់​តែ​ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​បន្លឺ​ចេញ​ពី​មេឃ*+ថា​៖ ​«​ចូរ​បំបិទ​អ្វី​ៗ​ដែល​ផ្គរ​លាន់​ទាំង​៧​បាន​និយាយ ដូច​បិទ​ដោយ​ត្រា ហើយ​កុំ​សរសេរ​ការ​ទាំង​នោះ​ឡើយ​»។ ៥ ចំណែក​ទេវតា​ដែល​ខ្ញុំ​ឃើញ​ឈរ​លើ​សមុទ្រ​និង​ផែនដី បាន​លើក​ដៃ​ស្ដាំ​របស់​គាត់​ទៅ​លើ​មេឃ ៦ រួច​មក គាត់​ស្បថ​ដោយ​អាង​ព្រះ​ដែល​រស់​ជា​រៀង​រហូត+ គឺ​លោក​ដែល​បាន​បង្កើត​មេឃ​និង​អ្វី​ៗ​លើ​មេឃ ផែនដី​និង​អ្វី​ៗ​នៅ​ផែនដី ហើយ​សមុទ្រ​និង​អ្វី​ៗ​ក្នុង​សមុទ្រ។ ទេវតា​នោះ​បាន​ស្បថ​ថា​៖+​«​គ្រា​រង់​ចាំ​បាន​ផុត​ហើយ។ ៧ ប៉ុន្តែ នៅ​គ្រា​ដែល​ទេវតា​ទី​៧+ហៀប​នឹង​ផ្លុំ​ត្រែ​របស់​គាត់+ នោះ​អាថ៌​កំបាំង​ដ៏​ពិសិដ្ឋ+របស់​ព្រះ​នឹង​ត្រូវ​កើត​ឡើង។ អាថ៌​កំបាំង​នោះ​ជា​ដំណឹង​ល្អ​ដែល​លោក​បាន​ប្រកាស​ប្រាប់​ដល់​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ដែល​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​លោក​»។+

៨ បន្ទាប់​មក សំឡេង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​បន្លឺ​ចេញ​ពី​មេឃ+ ក៏​ពោល​មក​កាន់​ខ្ញុំ​ម្ដង​ទៀត​ថា​៖ ​«​ចូរ​ទៅ​យក​រមូរ​ដែល​បើក​ស្រាប់​ពី​ក្នុង​ដៃ​ទេវតា​ដែល​កំពុង​ឈរ​លើ​សមុទ្រ​និង​ផែនដី​មក​»។+ ៩ ខ្ញុំ​ក៏​ចេញ​ទៅ​ឯ​ទេវតា​នោះ ហើយ​សុំ​រមូរ​តូច​នោះ​ពី​គាត់។ ទេវតា​នោះ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​យក​ទៅ ហើយ​បរិភោគ​ចុះ។+ រមូរ​នេះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ល្វីង​ក្នុង​ពោះ​របស់​អ្នក តែ​ក្នុង​មាត់​របស់​អ្នក រមូរ​នេះ​នឹង​ផ្អែម​ដូច​ទឹក​ឃ្មុំ​»។ ១០ ខ្ញុំ​ក៏​យក​រមូរ​តូច​នោះ​ពី​ដៃ​របស់​ទេវតា រួច​បរិភោគ​ទៅ+ ហើយ​ក្នុង​មាត់​ខ្ញុំ រមូរ​នោះ​គឺ​ផ្អែម​ដូច​ទឹក​ឃ្មុំ។+ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​បរិភោគ​ហើយ នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពោះ​ខ្ញុំ​ល្វីង។ ១១ រួច​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ឡើង​ថា​៖ ​«​អ្នក​ត្រូវ​ប្រកាស​ទំនាយ​ម្ដង​ទៀត​អំពី​ជន​ជាតិ ប្រជាជាតិ ភាសា និង​ស្ដេច​ជា​ច្រើន​»។

១១ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ទទួល​ដើម​ត្រែង​មួយ​ដែល​វែង​ដូច​ដំបង*+ ហើយ​មាន​សំឡេង​បន្លឺ​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ក្រោក​ឡើង​ទៅ​វាស់​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ​នៅ​វិហាររបស់​ព្រះ ហើយ​វាស់​ទី​បូជា និង​ពួក​អ្នក​ដែល​កំពុង​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នៅ​ទី​នោះ។ ២ ប៉ុន្តែ ឯ​ទី​ធ្លា​ខាង​ក្រៅ​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ​នៅ​វិហារ អ្នក​មិន​ចាំ​បាច់​វាស់​ទេ​ទុក​ចោល​ទៅ ពី​ព្រោះ​ទី​នោះ​បាន​ត្រូវ​ប្រគល់​ដល់​ប្រជាជាតិ​នា​នា ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ជាន់​ឈ្លី​ក្រុង​បរិសុទ្ធ+អស់​៤២​ខែ។+ ៣ ខ្ញុំ​នឹង​ចាត់​សាក្សី​ពីរ​នាក់​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ទៅ​ប្រកាស​ទំនាយ​អស់​រយៈ​ពេល​១.២៦០​ថ្ងៃ​ទាំង​ស្លៀក​បាវ​»។ ៤ អ្នក​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​តំណាង​ដោយ​ដើម​អូលីវ​ពីរ​ដើម+ និង​ជើង​ចង្កៀង​ពីរ+ដែល​ឈរ​នៅ​មុខ​ម្ចាស់​នៃ​ផែនដី។+

៥ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​ចង់​ធ្វើ​បាប​សាក្សី​ទាំង​នោះ ភ្លើង​នឹង​ចេញ​ពី​មាត់​ពួក​គេ​ទៅ​បញ្ឆេះ​ពួក​សត្រូវ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​ចង់​ធ្វើ​បាប​ពួក​គេ អ្នក​នោះ​ត្រូវ​ស្លាប់​តាម​របៀប​នេះ។ ៦ សាក្សី​ទាំង​នោះ​មាន​អំណាច​ធ្វើ​ឲ្យ​មេឃ​រាំង+ មិន​ឲ្យ​ភ្លៀង​ធ្លាក់​មក+ក្នុង​គ្រា​ដែល​ពួក​គេ​ប្រកាស​ទំនាយ ហើយ​ពួក​គេ​មាន​អំណាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ទឹក​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឈាម+ និង​មាន​អំណាច​ប្រើ​សេចក្ដី​វេទនា​សព្វ​បែប​យ៉ាង​ដើម្បី​វាយ​ដំ​ផែនដី​តាម​តែ​ពួក​គេ​ចង់។

៧ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​បាន​បញ្ចប់​កិច្ច​ការ​ជា​សាក្សី​ហើយ នោះ​សត្វ​សាហាវ​ដែល​ឡើង​មក​ពី​ទី​ជ្រៅ​បំផុត​នឹង​ច្បាំង​ពួក​គេ ហើយ​ឈ្នះ​ពួក​គេ រួច​សម្លាប់​ពួក​គេ។+ ៨ ឯ​សព​របស់​ពួក​គេ​នឹង​នៅ​លើ​ផ្លូវ​ធំ​នៃ​ក្រុង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​ដែល​ត្រូវ​ហៅ​ថា​សូដុម​និង​អេហ្ស៊ីប​ក្នុង​ន័យ​ធៀប ជា​កន្លែង​ដែល​ម្ចាស់​របស់​ពួក​គេ​បាន​ត្រូវ​ព្យួរ​ដែរ។ ៩ បណ្ដា​ជន​ពី​ជន​ជាតិ​នា​នា កុល​សម្ព័ន្ធ​នា​នា ភាសា​ផ្សេង​ៗ និង​ប្រជាជាតិ​ផ្សេង​ៗ​នឹង​មើល​សព​របស់​ពួក​គេ​អស់​បី​ថ្ងៃ​កន្លះ+ ហើយ​មិន​ឲ្យ​អ្នក​ណា​បញ្ចុះ​សព​ពួក​គេ​ក្នុង​ផ្នូរ​ឡើយ។ ១០ រី​ឯ​មនុស្ស​ដែល​រស់​នៅ​ផែនដី​នឹង​រីករាយ ហើយ​អរ​សប្បាយ​ដោយ​សារ​សាក្សី​ទាំង​នោះ​បាន​ស្លាប់ ក៏​នឹង​ឲ្យ​អំណោយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ពី​ព្រោះ​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ពីរ​រូប​នោះ​ធ្លាប់​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​ដល់​មនុស្ស​នៅ​ផែនដី។

១១ ក្រោយ​បី​ថ្ងៃ​កន្លះ​នោះ​មក កម្លាំង​ជីវិត​ពី​ព្រះ​បាន​ចូល​ក្នុង​ពួក​គេ+ ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​ក្រោក​ឈរ​ឡើង រួច​អស់​អ្នក​ដែល​ឃើញ​ពួក​គេ​តាំង​ភ័យ​ខ្លាច​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ១២ រួច​ពួក​គេ​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចេញ​ពី​លើ​មេឃ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ឡើង​មក​ទី​នេះ​»។ ដូច្នេះ ពួក​គេ​ក៏​ឡើង​ទៅ​លើ​មេឃ​ក្នុង​ពពក ហើយ​ពួក​សត្រូវ​របស់​ពួក​គេ​ក៏​បាន​ឃើញ។ ១៣ នៅ​ម៉ោង​នោះ​ឯង ផែនដី​បាន​រញ្ជួយ​យ៉ាង​ខ្លាំង ១​ភាគ​១០​នៃ​ក្រុង​នោះ​បាន​រលំ ហើយ​មនុស្ស​៧.០០០​នាក់​បាន​ស្លាប់​ដោយ​ការ​រញ្ជួយ​នោះ។ ឯ​មនុស្ស​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ទៀត​តាំង​ភ័យ​ខ្លាច ក៏​បាន​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។

១៤ សេចក្ដី​វេទនា​ទី​២+បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ​ហើយ។ មើល! សេចក្ដី​វេទនា​ទី​៣​កំពុង​មក​យ៉ាង​លឿន។

១៥ ពេល​ទេវតា​ទី​៧​ផ្លុំ​ត្រែ​របស់​គាត់+ មាន​សំឡេង​មួយ​ចំនួន​បន្លឺ​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង​នៅ​លើ​មេឃ*ថា​៖ ​«​រាជាណាចក្រ​នៃ​ពិភព​លោក​នេះ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​រាជាណាចក្រ​នៃ​ម្ចាស់​របស់​យើង+និង​គ្រិស្ត​របស់​លោក+ ហើយ​លោក​នឹង​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្ដេច​ជា​រៀង​រហូត​»។+

១៦ ពួក​អ្នក​ចាស់​ទុំ​២៤​នាក់+ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក​នៅ​មុខ​ព្រះ បាន​ក្រាប​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ ១៧ ហើយ​ជម្រាប​ថា​៖ ​«​យើង​សូម​អរគុណ​ព្រះ​យេហូវ៉ា* ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត និង​ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​កាល​ពី​មុន និង​រស់​នៅ​ឥឡូវ​នេះ+ ពី​ព្រោះ​លោក​បាន​ប្រើ​ឫទ្ធានុភាព​មហិមា​របស់​លោក​ដើម្បី​ចាប់​ផ្ដើម​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្ដេច។+ ១៨ ប៉ុន្តែ ប្រជាជាតិ​នា​នា​នាំ​គ្នា​ក្រេវ​ក្រោធ ហើយ​លោក​ក៏​បង្ហាញ​កំហឹង​របស់​លោក។ រួច​ពេល​កំណត់​បាន​មក​ដល់ សម្រាប់​វិនិច្ឆ័យ​មនុស្ស​ស្លាប់ ហើយ​សម្រាប់​ឲ្យ​រង្វាន់+ដល់​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ដែល​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​លោក+ និង​ដល់​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ ពួក​អ្នក​ដែល​កោត​ខ្លាច​នាម​របស់​លោក ហើយ​ដល់​អ្នក​ធំ​និង​អ្នក​តូច ព្រម​ទាំង​សម្រាប់​បំផ្លាញ​ពួក​អ្នក​ដែល​កំពុង​បង្ខូច​ផែនដី​»។+

១៩ រួច​មក បន្ទប់​បរិសុទ្ធ​នៅ​វិហារ​របស់​ព្រះ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​បាន​ត្រូវ​បើក​ឡើង ហើយ​ក្នុង​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ​នោះ ឃើញ​មាន​ហឹប​នៃ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​របស់​លោក+ ក៏​មាន​ផ្លេក​បន្ទោរ សំឡេង​និយាយ ផ្គរ​លាន់ រញ្ជួយ​ផែនដី និង​មាន​ដុំ​ទឹក​កក​ធ្លាក់​មក​យ៉ាង​ខ្លាំង។

១២ រួច​មក ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​និមិត្ត​រូប​ដ៏​សំខាន់​មួយ​នៅ​លើ​មេឃ* គឺ​ស្ត្រី​មួយ​រូប+ដណ្ដប់​ដួង​អាទិត្យ ហើយ​មាន​ដួង​ខែ​នៅ​ខាង​ក្រោម​ជើង​របស់​នាង ឯ​ក្បាល​របស់​នាង​មាន​ផ្កាយ​១២​ជា​មកុដ។ ២ នាង​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ ហើយ​ក្នុង​កាល​ដែល​នាង​កំពុង​កើត​កូន នាង​ស្រែក​ឡើង​ដោយ​ក្ដី​ឈឺ​ចាប់ និង​ដោយ​កើត​ទុក្ខ​យ៉ាង​ខ្លាំង។

៣ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​និមិត្ត​រូប​មួយ​ទៀត​នៅ​លើ​មេឃ។* មើល! មាន​នាគ​ដ៏​ធំ​មួយ​ដែល​មាន​សម្បុរ​ក្រហម​ដូច​ភ្លើង+ មាន​ក្បាល​៧​និង​ស្នែង​១០ ហើយ​ក្បាល​របស់​វា​មាន​មកុដ​៧។ ៤ កន្ទុយ​របស់​វា​ទាញ​១​ភាគ​៣​នៃ​ផ្កាយ+លើ​មេឃ ហើយ​បោះ​ទៅផែនដី។+ នាគ​នោះ​បន្ត​ឈរ​នៅ​មុខ​ស្ត្រី+ដែល​កំពុង​កើត​កូន ដើម្បី​វា​អាច​លេប​ត្របាក់​កូន​របស់​នាង កាល​ណា​នាង​កើត​កូន​ចេញ​មក។

៥ បន្ទាប់​មក នាង​កើត​បាន​កូន​ប្រុស​មួយ+ ជា​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ឃ្វាល​ប្រជាជាតិ​ទាំង​ឡាយ​ដោយ​ដំបង​ដែក។+ ឯ​កូន​របស់​នាង​បាន​ត្រូវ​កញ្ឆក់​យក​ទៅ​ឯ​ព្រះ​និង​បល្ល័ង្ក​របស់​លោក។ ៦ រួច​ស្ត្រី​នោះ​បាន​រត់​ទៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ ជា​កន្លែង​ដែល​ព្រះ​បាន​រៀបចំ​សម្រាប់​នាង ដើម្បី​នាង​អាច​ទទួល​អាហារ​បរិភោគ​នៅ​ទី​នោះ​អស់​១.២៦០​ថ្ងៃ។+

៧ សង្គ្រាម​បាន​ផ្ទុះ​ឡើង​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​គឺ មីកែល*+និង​បណ្ដា​ទេវតា​របស់​លោក​បាន​ច្បាំង​នឹង​នាគ ព្រម​ទាំង​ច្បាំង​នឹង​បណ្ដា​ទេវតា​របស់​វា។ ៨ ប៉ុន្តែ ពួក​វា​មិន​បាន​ឈ្នះ​ទេ* ហើយ​ក៏​មិន​មាន​កន្លែង​សម្រាប់​ពួក​វា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ទៀត​ដែរ។ ៩ ដូច្នេះ នាគ​ដ៏​ធំ+បាន​ត្រូវ​បោះ​ទម្លាក់ គឺ​ពស់​ដំបូង​បង្អស់+ដែល​ហៅ​ថា​មេកំណាច+និង​សាថាន*+ វា​ជា​អ្នក​ដែល​កំពុង​បំភាន់​ពិភព​លោក​ទាំង​មូល។+ វា​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទម្លាក់​ទៅ​ផែនដី+ ហើយ​បណ្ដា​ទេវតា​របស់​វា​ក៏​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទម្លាក់​ទៅ​ជា​មួយ​នឹង​វា​ដែរ។ ១០ រួច​មក ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​លើ​មេឃ*ថា​៖

​«​មើល! ព្រះ​បាន​នាំ​មក​នូវ​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ!+ ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក​បាន​ទទួល​ជ័យ​ជម្នះ! រាជាណាចក្រ​របស់​លោក+បាន​ត្រូវ​ស្ថាបនា​ឡើង! គ្រិស្ត​របស់​លោក​ចាប់​ផ្ដើម​កាន់​អំណាច​ហើយ! ពី​ព្រោះ​អ្នក​ដែល​ចោទ​ប្រកាន់​បង​ប្អូន​របស់​យើង​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទម្លាក់​ទៅ គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ចោទ​ប្រកាន់​ពួក​គេ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ព្រះ​ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ!+ ១១ ពួក​គេ​បាន​ឈ្នះ​អ្នក​នោះ+ ដោយ​សារ​ឈាម​របស់​កូន​ចៀម+ និង​ដោយ​សារ​ដំណឹង​ដែល​ពួក​គេ​ប្រកាស។+ ទោះ​ជា​ពួក​គេ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​សេចក្ដី​ស្លាប់​ក៏​ដោយ ពួក​គេ​សុខ​ចិត្ត​លះ​បង់​ជីវិត*ខ្លួន។+ ១២ ហេតុ​នេះ ស្ថាន​សួគ៌​និង​អស់​អ្នក​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​អើយ ចូរ​រីករាយ​ចុះ! តែ​វេទនា​ដល់​ផែនដី​និង​សមុទ្រ​វិញ+ ពី​ព្រោះ​មេកំណាច​បាន​ចុះ​ទៅ​ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទាំង​មាន​កំហឹង​យ៉ាង​ខ្លាំង ដោយ​ដឹង​ថា​វា​មាន​ពេល​តែ​បន្តិច​បន្តួច​ទេ​»។+

១៣ ពេល​ដែល​នាគ​ឃើញ​ថា​វា​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទម្លាក់​ទៅ​ផែនដី+ នោះ​វា​បៀត​បៀន​ស្ត្រី+ដែល​បាន​កើត​កូន​ប្រុស​នោះ។ ១៤ ប៉ុន្តែ ស្ត្រី​នោះ​បាន​ទទួល​ស្លាប​ឥន្ទ្រី​ដ៏​ធំ​ពីរ+ ដើម្បី​នាង​អាច​ហោះ​ទៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ​ជា​កន្លែង​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​សម្រាប់​នាង។ នៅ​ទី​នោះ នាង​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​មុខ​របស់​ពស់+ ហើយ​នាង​នឹង​បាន​ទទួល​អាហារ​បរិភោគ​មួយ​គ្រា ពីរ​គ្រា និង​កន្លះ​គ្រា។*+

១៥ ពស់​នោះ​បញ្ចេញ​ទឹក​ពី​មាត់​យ៉ាង​ច្រើន​ដូច​ទន្លេ​ឲ្យ​ហូរ​តាម​ស្ត្រី​នោះ ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​លង់។ ១៦ ប៉ុន្តែ ផែនដី​បាន​មក​ជួយ​នាង ហើយ​ផែនដី​ហា​មាត់​លេប​ទឹក​ទន្លេ​ដែល​នាគ​នោះ​បាន​បញ្ចេញ​ពី​មាត់​វា។ ១៧ ដូច្នេះ នាគ​ក៏​ខឹង​ស្ត្រី​នោះ ហើយ​ចេញ​ទៅ​ច្បាំង​នឹង​ពួក​អ្នក​ដែល​នៅ​សល់​ពី​ពូជ​របស់​នាង+ ជា​អ្នក​ដែល​កាន់​តាម​បញ្ញត្ដិ​របស់​ព្រះ និង​ជា​អ្នក​ដែល​មាន​កិច្ច​ការ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​អំពី​លោក​យេស៊ូ។+

១៣ បន្ទាប់​មក នាគ​ក៏​ទៅ​ឈរ​លើ​ខ្សាច់​នៅ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ។

រួច​ខ្ញុំ​ឃើញ​សត្វ​សាហាវ​មួយ+ឡើង​មក​ពី​សមុទ្រ។+ សត្វ​នោះ​មាន​ស្នែង​១០ ក្បាល​៧ ហើយ​ស្នែង​របស់​វា​មាន​មកុដ​១០។ ប៉ុន្តែ នៅ​លើ​ក្បាល​វា​មាន​ឈ្មោះ​ផ្សេង​ៗ​ដែល​ប្រមាថ​ព្រះ។ ២ ឯ​សត្វ​សាហាវ​ដែល​ខ្ញុំ​ឃើញ​នោះ​គឺ​ដូច​ខ្លា​រខិន តែ​ជើង​របស់​វា​ដូច​ជើង​ខ្លា​ឃ្មុំ ហើយ​មាត់​របស់​វា​ដូច​មាត់​តោ។ រួច​នាគ+ឲ្យ​កម្លាំង​ខ្លាំងក្លា បល្ល័ង្ក និង​អំណាច​យ៉ាង​ធំ​ដល់​សត្វ​សាហាវ​នោះ។+

៣ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​ក្បាល​មួយ​របស់​សត្វ​នោះ មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ត្រូវ​របួស​ជិត​ស្លាប់ តែ​របួស​នោះ​បាន​ជា​សះ​ស្បើយ​ហើយ។+ រួច​ផែនដី​ទាំង​មូល​បាន​ទៅ​តាម​សត្វ​សាហាវ​នោះ​ទាំង​ស្ងើច​សរសើរ។ ៤ ពួក​គេ​ក៏​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នាគ​នោះ ពី​ព្រោះ​វា​ជា​អ្នក​ឲ្យ​អំណាច​ដល់​សត្វ​សាហាវ​នោះ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​គោរព​ប្រណិប័តន៍​សត្វ​សាហាវ​នោះ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​៖ ​«​តើ​អ្នក​ណា​ឲ្យ​ដូច​សត្វ​សាហាវ​នោះ ហើយ​តើ​អ្នក​ណា​អាច​ច្បាំង​នឹង​សត្វ​នោះ​បាន?​»។ ៥ នាគ​បាន​ឲ្យ​សត្វ​សាហាវ​នោះ​មាន​មាត់​និយាយ​អួត​និង​និយាយ​ប្រមាថ​ព្រះ ហើយ​ក៏​ឲ្យ​វា​មាន​អំណាច​ធ្វើ​សកម្មភាព​អស់​៤២​ខែ។+ ៦ វា​ហា​មាត់​ប្រមាថ​ព្រះ+ ប្រមាថ​នាម​លោក និង​លំនៅ​របស់​លោក ព្រម​ទាំង​អស់​អ្នក​ដែល​អាស្រ័យ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។+ ៧ វា​បាន​ទទួល​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ច្បាំង ហើយ​វាយ​ឈ្នះ​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ+ ក៏​បាន​ទទួល​អំណាច​លើ​គ្រប់​កុល​សម្ព័ន្ធ គ្រប់​ជន​ជាតិ គ្រប់​ភាសា និង​គ្រប់​ប្រជាជាតិ។ ៨ អស់​អ្នក​ដែល​អាស្រ័យ​នៅ​ផែនដី​នឹង​គោរព​ប្រណិប័តន៍​វា។ តាំង​ពី​កំណើត​ពិភព​លោក​មក ឈ្មោះ​របស់​អ្នក​ទាំង​នោះ​មិន​នៅ​ក្នុង​បញ្ជី​ជីវិត+របស់​កូន​ចៀម​ដែល​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់​ទេ។+

៩ អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ត្រចៀក ចូរ​ស្ដាប់​ចុះ។+ ១០ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​ត្រូវ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​នាំ​ចេញ​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​សម្លាប់​គេ​ដោយ​ដាវ*+ អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​ដោយ​ដាវ​ដែរ។ នេះ​តម្រូវ​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ+ចេះ​ស៊ូ​ទ្រាំ+និង​មាន​ជំនឿ។+

១១ រួច​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​សត្វ​សាហាវ​មួយ​ទៀត​ឡើង​មក​ពី​ផែនដី វា​មាន​ស្នែងពីរ​ដូច​ស្នែង​ចៀម តែ​វា​ចាប់​ផ្ដើម​និយាយ​ដូច​នាគ។+ ១២ វា​ប្រើ​អំណាច​ទាំង​អស់​របស់​សត្វ​សាហាវ​ទី​១+ ក្រោម​ក្រសែ​ភ្នែក​របស់​សត្វ​នោះ។ វា​ធ្វើ​ឲ្យ​ផែនដី​និង​អស់​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​ផែនដី​គោរព​ប្រណិប័តន៍​សត្វ​សាហាវ​ទី​១ ដែល​ត្រូវ​របួស​ជិត​ស្លាប់​តែ​បាន​ជា​សះ​ស្បើយ។+ ១៣ ម្យ៉ាង​ទៀត វា​ធ្វើ​សញ្ញា​សម្គាល់​អស្ចារ្យ​ជា​ច្រើន រហូត​ដល់​ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្លើង​ធ្លាក់​ពី​លើ​មេឃ​មក​ផែនដី ក្រោម​ក្រសែ​ភ្នែក​របស់​មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ។

១៤ វា​បំភាន់​ពួក​អ្នក​ដែល​អាស្រ័យ​នៅ​ផែនដី តាម​រយៈ​សញ្ញា​សម្គាល់​ដែល​វា​បាន​ត្រូវ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ធ្វើ​ក្រោម​ក្រសែ​ភ្នែក​របស់​សត្វ​សាហាវ​នោះ។ ដំណាល​គ្នា​នោះ វា​បាន​ប្រាប់​ពួក​អ្នក​ដែល​អាស្រ័យ​នៅ​ផែនដី​ឲ្យ​ធ្វើ​រូប+សត្វ​សាហាវ​នោះ ដែល​ត្រូវ​របួស​ដោយ​ដាវ​តែ​បាន​ជា​ឡើង​វិញ។+ ១៥ វា​ក៏​បាន​ទទួល​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ផ្ដល់​ដង្ហើម​ជីវិត​ដល់​រូប​សត្វ​សាហាវ​នោះ ដើម្បី​ឲ្យ​រូប​នោះ​អាច​និយាយ​បាន និង​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​អស់​អ្នក​ដែល​មិន​គោរព​ប្រណិប័តន៍​រូប​សត្វ​សាហាវ​នោះ​ត្រូវ​ប្រហារ​ជីវិត។

១៦ វា​បង្ខំ​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ទាំង​អ្នក​តូច​និង​អ្នក​ធំ ទាំង​អ្នក​មាន​និង​អ្នក​ក្រ ទាំង​អ្នក​មាន​សេរី​ភាព​និង​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ ដើម្បី​ឲ្យ​ទទួល​សញ្ញា​មួយ​នៅ​លើ​ដៃ​ស្ដាំ​ឬ​នៅ​លើ​ថ្ងាស+ ១៧ និង​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​អាច​ទិញ​ឬ​លក់​អ្វី​បាន​ឡើយ ក្រៅ​ពី​អ្នក​ដែល​មាន​សញ្ញា មាន​ឈ្មោះ+ ឬ​មាន​លេខ​នៃ​ឈ្មោះ​របស់​សត្វ​សាហាវ​នោះ។+ ១៨ ចំណុច​នេះ​តម្រូវ​ឲ្យ​មាន​ប្រាជ្ញា​៖ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​រិះ​គិត គណនា​លេខ​នៃ​សត្វ​សាហាវ​នោះ ព្រោះ​លេខ​នោះ​ជា​លេខ​របស់​មនុស្ស។ លេខ​របស់​វា​គឺ​៦៦៦។+

១៤ រួច​មក មើល! ខ្ញុំ​ឃើញ​កូន​ចៀម+កំពុង​ឈរ​នៅ​លើ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន+ ហើយ​មាន​១៤៤.០០០​នាក់+ឈរ​ជា​មួយ​នឹង​លោក។ នាម​របស់​លោក​និង​នាម​របស់​បិតា​លោក+បាន​ត្រូវ​សរសេរ​នៅ​លើ​ថ្ងាស​ពួក​គេ។ ២ ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ចេញ​ពី​លើ​មេឃ* ដូច​សន្ធឹក​ទឹក​ហូរ និង​ដូច​សំឡេង​ផ្គរ​លាន់​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ឯ​សំឡេង​ដែល​ខ្ញុំ​ឮ​នោះ គឺ​ដូច​សំឡេង​ពួក​អ្នក​ចម្រៀង​ដែល​កំពុង​ច្រៀង​ផង​ដេញ​ពិណ​បន្ទរ​ផង។ ៣ ពួក​គេ​កំពុង​ច្រៀង​ចម្រៀង​ដែល​ហាក់​ដូច​ជា​ចម្រៀង​ថ្មី។+ ពួក​គេ​ច្រៀង​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក នៅ​មុខ​ចេរូប៊ីន​ទាំង​បួន+ និង​នៅ​មុខ​ពួក​អ្នក​ចាស់​ទុំ+ ហើយ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​ច្រៀង​ចម្រៀង​នោះ​បាន​ស្ទាត់​ឡើយ ក្រៅ​ពី​១៤៤.០០០​នាក់+ដែល​បាន​ត្រូវ​ទិញ​ពី​ផែនដី។ ៤ អ្នក​ទាំង​នោះ​ជា​អ្នក​ដែល​បាន​រក្សា​ខ្លួន​ឲ្យ​ស្អាត​បរិសុទ្ធ ដោយ​មិន​រួម​ដំណេក​ជា​មួយ​នឹង​ស្ត្រី​ឡើយ។ តាម​ពិត ពួក​គេ​គឺ​ដូច​ក្រមុំ​បរិសុទ្ធ។+ ពួក​គេ​ដើរ​តាម​កូន​ចៀម​ជាប់​ជា​និច្ច ទោះ​ជា​លោក​ទៅ​កន្លែង​ណា​ក៏​ដោយ។+ ពួក​គេ​បាន​ត្រូវ​ទិញ+ពី​ចំណោម​មនុស្សជាតិ ទុក​ជា​ផល​ដំបូង+ជូន​ព្រះ​និង​កូន​ចៀម។ ៥ គ្មាន​ពាក្យ​ភូត​ភរ​ណា​នៅ​ក្នុង​មាត់​ពួក​គេ​ឡើយ ពួក​គេ​ឥត​ខ្ចោះ។+

៦ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​ទេវតា​មួយ​ទៀត​ដែល​កំពុង​ហោះ​នៅ​កណ្ដាល​មេឃ ហើយ​គាត់​មាន​ដំណឹង​ល្អ​ដែល​ស្ថិត​ស្ថេរ ជា​ដំណឹង​សម្រាប់​ប្រកាស​ប្រាប់​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​អាស្រ័យ​នៅ​ផែនដី ដល់​គ្រប់​ប្រជាជាតិ គ្រប់​កុល​សម្ព័ន្ធ គ្រប់​ភាសា និង​គ្រប់​ជន​ជាតិ។+ ៧ គាត់​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​៖ ​«​ចូរ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ ហើយ​សរសើរ​តម្កើង​លោក ពី​ព្រោះ​គ្រា​ដែល​លោក​នឹង​វិនិច្ឆ័យ​បាន​មក​ដល់​ហើយ។+ ដូច្នេះ ចូរ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក​ដែល​បាន​បង្កើត​មេឃ ផែនដី សមុទ្រ+ និង​ប្រភព​ទឹក​ទាំង​ឡាយ​»។

៨ ទេវតា​មួយ​ទៀត គឺ​ទេវតា​ទី​២ បាន​មក​តាម​ក្រោយ ហើយ​ពោល​ថា​៖ ​«​ក្រុង​នោះ​បាន​រលំ​ហើយ! បាប៊ីឡូន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា+បាន​រលំ​ហើយ!+ គឺ​ក្រុង​ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាជាតិ​ទាំង​អស់​ផឹក​ស្រា​នៃ​កំហឹង​នៃ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*របស់​ក្រុង​នោះ!​»។+

៩ រួច​មាន​ទេវតា​មួយ​ទៀត គឺ​ទេវតា​ទី​៣ បាន​មក​តាម​ក្រោយ ហើយ​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​៖ ​«​ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​គោរព​ប្រណិប័តន៍​សត្វ​សាហាវ+និង​រូប​របស់​វា ព្រម​ទាំង​ទទួល​សញ្ញា​នៅ​លើ​ថ្ងាស​ឬ​នៅ​លើ​ដៃ+ ១០ អ្នក​នោះ​នឹង​ផឹក​ស្រា​សុទ្ធ​នៃ​កំហឹង​របស់​ព្រះ ដែល​នឹង​ត្រូវ​ចាក់​ទៅ​ក្នុង​ពែង​នៃ​សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​លោក+ ហើយ​អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​ទារុណកម្ម​ដោយ​ភ្លើង​និង​ស្ពាន់ធ័រ+ ក្រោម​ក្រសែ​ភ្នែក​របស់​បណ្ដា​ទេវតា​បរិសុទ្ធ​និង​កូន​ចៀម។ ១១ ឯ​ផ្សែង​ដែល​ចេញ​ពី​ទារុណកម្ម​របស់​អ្នក​ទាំង​នោះ* ​ហុយ​ឡើង​ឥត​ឈប់+ ហើយ​ពួក​គេ​ទទួល​ទារុណកម្ម​ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ​ឥត​ស្រាក​ស្រាន្ត គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​គោរព​ប្រណិប័តន៍​សត្វ​សាហាវ​និង​រូប​របស់​វា និង​អ្នក​ណា​ដែល​ទទួល​សញ្ញា​សម្គាល់​នៃ​ឈ្មោះ​របស់​វា។+ ១២ ការ​នោះ​តម្រូវ​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​ចេះ​ស៊ូ​ទ្រាំ+ គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​កាន់​តាម​បញ្ញត្ដិ​របស់​ព្រះ និង​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​ជំនឿ+លើ*លោក​យេស៊ូ​»។

១៣ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ចេញ​ពី​លើ​មេឃ​ថា​៖ ​«​ចូរ​សរសេរ​ដូច​តទៅ​៖ ចាប់​ពី​ពេល​នេះ​ទៅ អ្នក​ណា​ដែល​ស្លាប់​ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​ម្ចាស់*+ អ្នក​នោះ​មាន​សុភមង្គល​ហើយ។ ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​ប្រាប់​ថា ចូរ​ឲ្យពួក​គេ​សម្រាក​ពី​ការ​នឿយ​ហត់​របស់​ពួក​គេ ពី​ព្រោះ​អ្វី​ៗ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ក៏​ទៅ​ជា​មួយនឹង​ពួក​គេ​ដែរ​»។

១៤ រួច​មើល! ខ្ញុំ​ឃើញ​ពពក​ស​មួយ ហើយ​នៅ​លើ​ពពក​នោះ​មាន​អ្នក​អង្គុយ​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​កូន​មនុស្ស+ លោក​មាន​មកុដ​មាស​លើ​ក្បាល ទាំង​កាន់​កណ្ដៀវ​មុត​មួយ​នៅ​ដៃ។

១៥ រួច​មក ទេវតា​មួយ​ទៀត​បាន​ចេញ​ពី​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ​នៅ​វិហារ ដោយ​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ប្រាប់​លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​ពពក​ថា​៖ ​«​ចូរ​លូក​ដៃ​ដែល​កាន់​កណ្ដៀវ​ទៅ​ច្រូត​ចុះ ពី​ព្រោះ​គ្រា​ដែល​ត្រូវ​ច្រូត​បាន​មក​ដល់ ដោយ​សារ​ចម្រូត​នៅ​ផែនដី​គឺ​ទុំ​អស់​ហើយ​»។+ ១៦ លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​ពពក​បាន​លូក​ដៃ​ដែល​កាន់​កណ្ដៀវ ទៅ​ច្រូត​ចម្រូត​នៅ​ផែនដី​អស់​ទៅ។

១៧ ទេវតា​មួយ​ទៀត​ក៏​ចេញ​ពី​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ​នៅ​វិហារ​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ទាំង​កាន់​កណ្ដៀវ​មុត​មួយ​ដែរ។

១៨ រួច​ទេវតា​មួយ​ទៀត​បាន​ចេញ​ពី​ទី​បូជា ហើយ​គាត់​មាន​អំណាច​លើ​ភ្លើង។ ទេវតា​នោះ​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ប្រាប់​អ្នក​ដែល​កាន់​កណ្ដៀវ​មុត​នោះ​ថា​៖ ​«​ចូរ​លូក​ដៃ​ដែល​កាន់​កណ្ដៀវ​មុត​នោះ ទៅ​ច្រូត​ចង្កោម​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ពី​វល្លិ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​នៅ​ផែនដី​ចុះ ពី​ព្រោះ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ទាំង​នោះ​ទុំ​ហើយ​»។+ ១៩ ដូច្នេះ ទេវតា​នោះ​ក៏​លូក​ដៃ​ដែល​កាន់​កណ្ដៀវ​ទៅ​ផែនដី ហើយ​ច្រូត​ប្រមូល​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​នៅ​ផែនដី រួច​បោះ​ទៅ​ក្នុង​អាង​ធំ​សម្រាប់​ជាន់​ផ្លែ​យក​ទឹក​ធ្វើ​ស្រា ដែល​ជា​តំណាង​កំហឹង​របស់​ព្រះ។+ ២០ ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​ជាន់​នៅ​ខាង​ក្រៅ​ក្រុង ហើយ​ឈាម​បាន​ចេញ​ពី​អាង​នោះ​ឡើង​ខ្ពស់​ដល់​បង្ហៀរ​សេះ ចម្ងាយ​១.៦០០​ស្ដាដ។*

១៥ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​និមិត្ត​រូប​មួយ​ទៀត​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ជា​និមិត្ត​រូប​ដ៏​អស្ចារ្យ​និង​ប្រសើរ​ក្រៃ​លែង គឺ​ទេវតា​៧​រូប+ដែល​មាន​សេចក្ដី​វេទនា​៧​មក​ជា​មួយ។ នេះ​ជា​សេចក្ដី​វេទនា​ចុង​ក្រោយ ពី​ព្រោះ​កំហឹង​របស់​ព្រះ​នឹង​ត្រូវ​សម្រេច​រួច​រាល់​អស់​តាម​រយៈ​សេចក្ដី​វេទនា​ទាំង​នោះ។+

២ ខ្ញុំ​ក៏​ឃើញ​អ្វី​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​សមុទ្រ​ដែល​ដូច​កញ្ចក់+លាយ​ភ្លើង ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ឈ្នះ+សត្វ​សាហាវ​និង​រូប​របស់​វា+ និង​លេខ​នៃ​ឈ្មោះ​របស់​វា+ ពួក​គេ​កំពុង​ឈរ​នៅ​ក្បែរ​សមុទ្រ​ដែល​ដូច​កញ្ចក់ ទាំង​កាន់​ពិណ​របស់​ព្រះ។ ៣ ពួក​គេ​កំពុង​ច្រៀង​ចម្រៀង​របស់​ម៉ូសេ+ដែល​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​ព្រះ និង​ចម្រៀង​របស់​កូន​ចៀម+ថា​៖

​«​ព្រះ​យេហូវ៉ា*ដែល​ជា​ព្រះ​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត​អើយ+ អ្វី​ៗ​ដែល​លោក​បាន​ធ្វើ​គឺ​អស្ចារ្យ ហើយ​ប្រសើរ​ក្រៃ​លែង។+ ស្ដេច​ដែល​រស់​ជា​រៀង​រហូត​អើយ+ ផ្លូវ​របស់​លោក​គឺ​សុចរិត​និង​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត។+ ៤ ព្រះ​យេហូវ៉ា*អើយ តើ​អ្នក​ណា​នឹង​មិន​កោត​ខ្លាច​លោក ហើយ​មិន​សរសើរ​តម្កើង​នាម​របស់​លោក? ព្រោះ​មាន​តែ​លោក​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​មាន​ភក្ដី​ភាព។+ គ្រប់​ប្រជាជាតិ​នឹង​មក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នៅ​មុខ​លោក+ ពី​ព្រោះ​បង្គាប់​ដ៏​សុចរិត​យុត្តិធម៌​របស់​លោក​បាន​ត្រូវ​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ជាក់​ស្ដែង​»។

៥ បន្ទាប់​ពី​ការ​នោះ ខ្ញុំ​ឃើញ​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ*ក្នុង​ត្រសាល​នៃ​សក្ខី​ភាព​របស់​ព្រះ+បាន​ត្រូវ​បើក​ឡើង​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌+ ៦ ហើយ​ទេវតា​៧​រូប​ដែល​មាន​សេចក្ដី​វេទនា​ទាំង​៧+បាន​ចេញ​មក​ពី​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ ដោយ​ស្លៀក​ពាក់​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ​ដែល​ស្អាត​ហើយ​ភ្លឺ ទាំង​មាន​ក្រវាត់​មាស​នៅ​ដើម​ទ្រូង​ផង។ ៧ ចេរូប៊ីន​មួយ​ពី​ចំណោម​ចេរូប៊ីន​ទាំង​បួន បាន​ឲ្យ​ចាន​គោម​មាស​៧​ដល់​ទេវតា​៧​រូប​នោះ។ ចាន​គោម​ទាំង​នោះ​គឺ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​កំហឹង​របស់​ព្រះ+ ជា​ព្រះ​ដែល​រស់​នៅ​ជា​រៀង​រហូត។ ៨ រួច​មក បន្ទប់​បរិសុទ្ធ​បាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ផ្សែង​ដោយ​សារ​សិរី​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ+ និង​ដោយ​សារ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​លោក ហើយ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​ចូល​ក្នុង​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ រហូត​ដល់​សេចក្ដី​វេទនា​ទាំង​៧+របស់​ទេវតា​៧​រូប​នោះ​បាន​ចប់​សព្វ​គ្រប់។

១៦ រួច​ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចេញ​ពី​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ។+ សំឡេង​នោះ​បន្លឺ​ទៅ​កាន់​ទេវតា​ទាំង​៧​នោះ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ទៅ​ចាក់​កំហឹង​របស់​ព្រះ​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចាន​គោម​ទាំង​៧​ទៅ​លើ​ផែនដី​ចុះ​»។+

២ ទេវតា​ទី​១​បាន​ចេញ​ទៅ ហើយ​ចាក់​អ្វី​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចាន​គោម​របស់​គាត់​ទៅ​លើ​ផែនដី។+ រួច​មនុស្ស​ដែល​មាន​សញ្ញា​នៃ​សត្វ​សាហាវ+ និង​ដែល​គោរព​ប្រណិប័តន៍​រូប​សត្វ​នោះ+ បាន​កើត​ដំបៅ​រលួយ+ដែល​ធ្វើ​ទុក្ខ​ខ្លាំង​ណាស់។

៣ ទេវតា​ទី​២​បាន​ចាក់​អ្វី​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចាន​គោម​របស់​គាត់​ទៅ​លើ​សមុទ្រ។+ សមុទ្រ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឈាម+ ដូច​ឈាម​របស់​មនុស្ស​ស្លាប់ ហើយ​ជីវិត*ទាំង​ឡាយ​ក្នុង​សមុទ្រ​ក៏​ស្លាប់​អស់​ទៅ។+

៤ ទេវតា​ទី​៣​បាន​ចាក់​អ្វី​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចាន​គោម​របស់​គាត់​ទៅ​លើ​ទន្លេ​និង​ប្រភព​ទឹក​នា​នា+ ហើយ​ទឹក​ទាំង​អស់​នោះ​ក៏​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឈាម។+ ៥ ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ទេវតា​ដែល​មាន​អំណាច​លើ​ទឹក​ជម្រាប​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​កាល​ពី​មុន និង​រស់​នៅ​ឥឡូវ​នេះ+ និង​ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ភក្ដី​ភាព+ លោក​គឺ​សុចរិត ពី​ព្រោះ​លោក​បាន​វិនិច្ឆ័យ​សេចក្ដី​យ៉ាង​នេះ+ ៦ ដោយ​សារ​ពួក​គេ​បាន​បង្ហូរ​ឈាម​របស់​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​និង​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ+ នោះ​លោក​បាន​ឲ្យ​ឈាម​ពួក​គេ​ផឹក។+ ពួក​គេសម​នឹង​ទទួល​មែន​»។+ ៧ រួច​មក ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ទី​បូជា​ជម្រាប​ថា​៖ ​«​មែន​ហើយ ព្រះ​យេហូវ៉ា*ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត+ ការ​វិនិច្ឆ័យ*របស់​លោក​គឺ​សុចរិត​យុត្តិធម៌​និង​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​»។+

៨ ទេវតា​ទី​៤​បាន​ចាក់​អ្វី​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចាន​គោម​របស់​គាត់​ទៅ​លើ​ដួង​អាទិត្យ+ ហើយ​ដួង​អាទិត្យ​បាន​ត្រូវ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​រោល​មនុស្ស​ដោយ​ភ្លើង។ ៩ ដូច្នេះ មនុស្ស​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​រោល​ដោយ​កម្ដៅ​ក្ដៅ​ក្រៃ​លែង ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​នៅ​តែ​និយាយ​ប្រមាថ​នាម​ព្រះ​ដែល​មាន​អំណាច​លើ​សេចក្ដី​វេទនា​ទាំង​នេះ។ ពួក​គេ​មិន​បាន​ប្រែ​ចិត្ត ហើយ​សរសើរ​តម្កើង​លោក​ទេ។

១០ ទេវតា​ទី​៥​បាន​ចាក់​អ្វី​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចាន​គោម​របស់​គាត់​ទៅ​លើ​បល្ល័ង្ក​របស់​សត្វ​សាហាវ។ រួច​រាជាណាចក្រ​របស់​វា​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ងងឹត+ ហើយ​មនុស្ស​ចាប់​ផ្ដើម​ខាំ​អណ្ដាត​របស់​ខ្លួន​ដោយ​សារ​រង​ការ​ឈឺ​ចាប់។ ១១ ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​បាន​និយាយ​ប្រមាថ​ព្រះ​នៃ​ស្ថាន​សួគ៌​ដោយ​សារ​ការ​ឈឺ​ចាប់​និង​ដំបៅ​រលួយ​របស់​ពួក​គេ ហើយ​ពួក​គេ​មិន​បាន​ប្រែ​ចិត្ត​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ​ឡើយ។

១២ ទេវតា​ទី​៦​បាន​ចាក់​អ្វី​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចាន​គោម​របស់​គាត់​ទៅ​លើ​ទន្លេ​ធំ គឺ​ទន្លេ​អឺប្រាត+ ហើយ​ទឹក​ទន្លេ​នោះ​បាន​រីង​ស្ងួត​អស់+ ដើម្បី​បើក​ផ្លូវ​ឲ្យ​បណ្ដា​ស្ដេច+ដែល​មក​ពី​ទិស​ថ្ងៃ​រះ។*

១៣ រួច​ខ្ញុំ​ឃើញ​បណ្ដាំ​ស្មោក​គ្រោក*បី​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​កង្កែប ចេញ​ពី​មាត់​នាគ+ ពី​មាត់​សត្វ​សាហាវ និង​ពី​មាត់​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​មិន​ពិត។ ១៤ តាម​ការ​ពិត នោះ​ជា​បណ្ដាំ​ពី​ពួក​វិញ្ញាណ​កំណាច ហើយ​បណ្ដាំ​ទាំង​នោះ​ចេញ​ទៅ​ឯ​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​គ្រប់​ទី​អាស្រ័យ​នៅ​ផែនដី ដោយ​ធ្វើ​សញ្ញា​សម្គាល់+ ដើម្បី​ប្រមូល​ស្ដេច​ទាំង​នោះ​សម្រាប់​សង្គ្រាម+ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ដ៏​ធំ​របស់​ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត។+

១៥ ​«​មើល! ខ្ញុំ​នឹង​មក​ដូច​ជា​ចោរ។+ អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ដេក​លក់+ និង​មិន​បាត់​សម្លៀក​បំពាក់​ក្រៅ​របស់​ខ្លួន អ្នក​នោះ​មាន​សុភមង្គល​ហើយ។ អ្នក​នោះ​នឹង​មិន​ដើរ​ដោយ​គ្មាន​សម្លៀក​បំពាក់* ហើយ​មនុស្ស​នឹង​មិន​ឃើញ​ភាព​អាម៉ាស់​របស់​គាត់​ទេ​»។+

១៦ រួច​ពួក​គេ​បាន​ប្រមូល​ស្ដេច​ទាំង​នោះ​ទៅ​ឯ​កន្លែង​ដែល​ភាសា​ហេប្រឺ​ហៅ​ថា​អាម៉ាគេដូន។*+

១៧ ទេវតា​ទី​៧​បាន​ចាក់​អ្វី​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចាន​គោម​របស់​គាត់​ទៅ​លើ​អាកាស។ រួច​ខ្ញុំ​ក៏​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចេញ​ពី​បល្ល័ង្ក​ក្នុង​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ+មកថា​៖ ​«​អ្វី​ៗ​បាន​ចប់​សព្វ​គ្រប់​ហើយ!​»។ ១៨ បន្ទាប់​មក មាន​ផ្លេក​បន្ទោរ សំឡេង​និយាយ ផ្គរ​លាន់ និង​មាន​រញ្ជួយ​ដី​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ចាប់​តាំង​ពី​កើត​មាន​មនុស្ស​នៅ​លើ​ផែនដី+ មិន​ដែល​មាន​ការ​រញ្ជួយ​ដី​ដ៏​ធំ​និង​ខ្លាំង​ដូច្នេះ​ទេ។ ១៩ ក្រុង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា+បាន​បែក​ជា​បី ឯ​ក្រុង​របស់​ប្រជាជាតិ​នា​នា​បាន​រលំ។ រួច​ព្រះ​បាន​នឹក​ឃើញ​បាប៊ីឡូន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា+ ហើយ​លោក​បាន​ឲ្យ​ពែង​ដែល​មាន​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​នៃ​សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​លោក​ដល់​ក្រុង​នោះ។+ ២០ ម្យ៉ាង​ទៀត កោះ​ទាំង​អស់​បាន​បាត់​ទៅ ហើយ​ភ្នំ​ទាំង​ឡាយ​លែង​មាន​ទៀត។+ ២១ រួច​ដុំ​ទឹក​កក​បាន​ធ្លាក់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ទៅ​លើ​មនុស្ស​ទាំង​នោះ ដោយ​ដុំ​ទឹក​កក​នី​មួយ​ៗ​មាន​ទម្ងន់​ប្រហែល​មួយ​ថាលិន*+ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​និយាយ​ប្រមាថ​ព្រះ​ដោយ​សារ​សេចក្ដី​វេទនា​ពី​ការ​ធ្លាក់​ដុំ​ទឹក​កក+ ពី​ព្រោះ​សេចក្ដី​វេទនា​នោះ​គឺ​ខ្លាំង​ក្រៃ​លែង។

១៧ ទេវតា​មួយ​ពី​ចំណោម​ទេវតា​ទាំង​៧​ដែល​កំពុង​កាន់​ចាន​គោម​ទាំង​៧​នោះ+ បាន​មក​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​មក ខ្ញុំ​នឹង​បង្ហាញ​អ្នក​ឲ្យ​ឃើញ​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​មេ​ស្ត្រី​ពេស្យា​ដែល​អង្គុយ​លើ​ទឹក​ជា​ច្រើន។+ ២ នាង​បាន​ធ្វើ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*ជា​មួយ​នឹង​ស្ដេច​នា​នា​នៅ​ផែនដី។+ រីឯ​ពួក​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​ផែនដី​បាន​ស្រវឹង​ដោយ​សារ​ស្រា​នៃ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*របស់​នាង​»។+

៣ បន្ទាប់​មក គាត់​បាន​នាំ​ខ្ញុំ​ចូល​ទៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ។ រួច​ខ្ញុំ​ឃើញ​ស្ត្រី​ម្នាក់​កំពុង​អង្គុយ​លើ​សត្វ​សាហាវ​មួយ​ដែល​មាន​សម្បុរ​ក្រហម​ឆ្អៅ ក៏​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ឈ្មោះ​ដែល​ប្រមាថ​ព្រះ វា​មាន​ក្បាល​៧​និង​ស្នែង​១០។ ៤ ស្ត្រី​នោះ​មាន​សម្លៀក​បំពាក់​ពណ៌​ស្វាយ+និង​ពណ៌​ក្រហម​ឆ្អៅ ហើយ​នាង​ពាក់​មាស គជ់​ខ្យង និង​ត្បូង​ថ្លៃ​វិសេស។+ នៅ​ក្នុង​ដៃ​នាង​មាន​ពែង​មាស​មួយ​ដែល​ពេញ​ទៅ​ដោយ​របស់​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម និង​របស់​ស្មោក​គ្រោក​ពី​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*របស់​នាង។ ៥ នៅ​លើ​ថ្ងាស​របស់​នាង មាន​ឈ្មោះ​អាថ៌​កំបាំង​មួយ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ថា​៖ ​«​បាប៊ីឡូន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា ដែល​ជា​ម្ដាយ​នៃ​ស្រី​ពេស្យា​ទាំង​ឡាយ+ និង​ជា​ម្ដាយ​នៃ​អ្វី​ៗ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម​នៅ​ផែនដី​»។+ ៦ ខ្ញុំ​ឃើញ​នាង​ស្រវឹង​ឈាម​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​និង​ឈាម​ពួក​សាក្សី​របស់​លោក​យេស៊ូ។+

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឃើញ​នាង ខ្ញុំ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ខ្លាំង​ណាស់។ ៧ ដូច្នេះ ទេវតា​នោះ​និយាយ​មក​កាន់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ភ្ញាក់​ផ្អើល? ខ្ញុំ​នឹង​ប្រាប់​អ្នក​នូវ​អាថ៌​កំបាំង​អំពី​ស្ត្រី​នោះ+ និង​អំពី​សត្វ​សាហាវ​ដែល​មាន​ក្បាល​៧​និង​ស្នែង​១០​ដែល​នាង​អង្គុយ​លើ​៖+ ៨ សត្វ​សាហាវ​ដែល​អ្នក​ឃើញ​នោះ ពី​មុន​នៅ​ទី​នេះ តែ​ឥឡូវ​មិន​មាន​ទេ។ ប៉ុន្តែ​បន្តិច​ទៀត វា​នឹង​ឡើង​មក​ពី​ទី​ជ្រៅ​បំផុត+ រួច​វា​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល។ មនុស្ស​នៅ​ផែនដី​នឹង​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេល​ឃើញ​ថា​សត្វ​សាហាវ​ពី​មុន​នៅ​ទី​នេះ តែ​ឥឡូវ​មិន​មាន​ទេ រួច​នឹង​មាន​ម្ដង​ទៀត។ តាំង​ពី​កំណើត​ពិភព​លោក​មក មនុស្ស​ទាំង​នេះ​មិន​មាន​ឈ្មោះ​នៅ​ក្នុង​បញ្ជី​ជីវិត​ទេ។+

៩ ​«​នេះ​តម្រូវ​ឲ្យ​ប្រើ​ប្រាជ្ញា​និង​ការ​យល់​ដឹង​គឺ​៖ ក្បាល​៧​នោះ+តំណាង​ភ្នំ​៧ ដែល​ស្ត្រី​នោះ​អង្គុយ​លើ។ ១០ នោះ​ក៏​តំណាង​ស្ដេច​៧​រូប​ដែរ​៖ ស្ដេច​៥​បាន​រលំ​ហើយ ស្ដេច​មួយ​នៅ​មាន​អំណាច ស្ដេច​មួយ​ទៀត​មិន​ទាន់​មក​ដល់ តែ​កាល​មក​ដល់​ហើយ ស្ដេច​នោះ​ត្រូវ​នៅ​មួយ​រយៈ​ពេល​ខ្លី​ប៉ុណ្ណោះ។ ១១ ឯ​សត្វ​សាហាវ​ដែល​ពី​មុន​ធ្លាប់​មាន តែ​ពេល​នេះ​មិន​មាន+ គឺ​ជា​ស្ដេច​ទី​៨។ ប៉ុន្តែ វា​កើត​ចេញ​ពី​ស្ដេច​ទាំង​៧ រួច​វា​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល។

១២ ​«​ស្នែង​១០​ដែល​អ្នក​ឃើញ​នោះ ជា​តំណាង​ស្ដេច​១០​ដែល​មិន​ទាន់​ទទួល​រាជាណាចក្រ​មួយ​នៅ​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ស្ដេច​ទាំង​នោះ​នឹង​ទទួល​អំណាច​គ្រប់គ្រង​ជា​ស្ដេច​អស់​រយៈ​ពេល​មួយ​ម៉ោង​ជា​មួយ​នឹង​សត្វ​សាហាវ។ ១៣ ស្ដេច​ទាំង​នោះ​មាន​គំនិត​តែ​មួយ ដូច្នេះ​ពួក​គេ​ផ្ដល់​កម្លាំង​និង​អំណាច​របស់​ពួក​គេ​ដល់​សត្វ​សាហាវ​នោះ។ ១៤ អ្នក​ទាំង​នោះ​នឹង​ច្បាំង​នឹង​កូន​ចៀម+ តែ​កូន​ចៀម​នឹង​ឈ្នះ​ពួក​គេ+ ដោយ​សារ​លោក​ជា​ម្ចាស់​លើ​អស់​ទាំង​ម្ចាស់ និង​ជា​ស្ដេច​លើ​អស់​ទាំង​ស្ដេច។+ ម្យ៉ាង​ទៀត ពួក​អ្នក​ដែល​ព្រះ​បាន​ហៅ​និង​បាន​ជ្រើស​រើស ជា​ពួក​អ្នក​ដែល​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ព្រះ ពួក​គេ​ក៏​នឹង​ឈ្នះ​ដែរ​»។+

១៥ គាត់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ទឹក​ដែល​អ្នក​ឃើញ​ស្ត្រី​ពេស្យា​នោះ​កំពុង​អង្គុយ​លើ ជា​តំណាង​ជន​ជាតិ​ផ្សេង​ៗ មហា​ជន​នា​នា ប្រជាជាតិ​នា​នា និង​ភាសា​ផ្សេង​ៗ។+ ១៦ សត្វ​សាហាវ+ដែល​មាន​ស្នែង​១០+ដែល​អ្នក​បាន​ឃើញ នឹង​ស្អប់​ស្ត្រី​ពេស្យា​នោះ+ ហើយ​នឹង​បំផ្លាញ​នាង ព្រម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​នៅ​អាក្រាត ក៏​នឹង​ស៊ី​សាច់​នាង ហើយ​ដុត​នាង​ចោល​ក្នុង​ភ្លើង។+ ១៧ ព្រោះ​ព្រះ​បណ្ដាល​ចិត្ត​ពួក​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​តាម​គំនិត​របស់​លោក+ គឺ​ឲ្យ​ពួក​គេ​មាន​គំនិត​តែ​មួយ ហើយ​ធ្វើ​តាម​គំនិត​នោះ ដោយ​ប្រគល់​រាជាណាចក្រ​របស់​ពួក​គេ​ដល់​សត្វ​សាហាវ+ រហូត​ដល់​ប្រសាសន៍​របស់​ព្រះ​បាន​សម្រេច។ ១៨ ឯ​ស្ត្រី+ដែល​អ្នក​ឃើញ​នោះ ជា​តំណាង​ក្រុង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​ដែល​គ្រប់​គ្រង​លើ​ស្ដេច​នា​នា​នៅ​ផែនដី​»។

១៨ បន្ទាប់​ពី​ការ​នោះ ខ្ញុំ​ឃើញ​ទេវតា​មួយ​ទៀត​ចុះ​ពី​ស្ថាន​សួគ៌*ដោយ​មាន​អំណាច​ខ្លាំង​ក្លា ហើយ​សិរី​រុង​រឿង​របស់​ទេវតា​នោះ​បាន​បំភ្លឺ​ផែនដី។ ២ ទេវតា​នោះ​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​៖ ​«​នាង​បាន​រលំ​ហើយ! បាប៊ីឡូន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​បាន​រលំ​ហើយ+ ក្រុង​នោះ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​លំនៅ​របស់​ពួក​វិញ្ញាណ​កំណាច* និង​ជា​កន្លែង​ដែល​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ពួក​វិញ្ញាណ*ស្មោក​គ្រោក ហើយ​ជា​ជម្រក​របស់​សត្វ​ស្លាប​ទាំង​អស់​ដែល​ស្មោក​គ្រោក​និង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម!+ ៣ ព្រោះ​ប្រជាជាតិ​ទាំង​អស់​បាន​រង​គ្រោះ ដោយ​សារ​ស្រា​នៃ​កំហឹង​នៃ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*របស់​នាង+ ហើយ​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ផែនដី​បាន​ធ្វើ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​ជា​មួយ​នឹង​នាង។+ ឯ​ពួក​អ្នក​ជួញ​ដូរ*នៅ​ផែនដី​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​មាន ដោយសារ​ភាព​សម្បូរ​សប្បាយ​ហួស​ហេតុ​របស់​នាង​»។

៤ រួច​ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​ទៀត​បន្លឺ​ពី​លើ​មេឃ*ថា​៖ ​«​រាស្ដ្រ​ខ្ញុំ​អើយ ចូរ​ចេញ​ពី​ក្រុង​នោះ​មក+ ប្រសិន​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ចង់​មាន​ចំណែក​ក្នុង​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​នាង ហើយ​ប្រសិន​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ចង់​ទទួល​ចំណែក​ពី​សេចក្ដី​វេទនា​របស់​នាង​ទេ។+ ៥ ព្រោះ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​ក្រុង​នោះ​បាន​គរ​ឡើង​រហូត​ដល់​ស្ថាន​សួគ៌+ ហើយព្រះ​បាន​នឹក​ឃើញ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​អយុត្តិធម៌*របស់​នាង។+ ៦ ចូរ​សង​ដល់​នាង​តាម​ដែល​នាង​បាន​ធ្វើ​ដល់​គេ+ ចូរ​សង​ដល់​នាង​១​ជា​២ គឺ​១​ជា​២​នៃ​អ្វី​ដែល​នាង​បាន​ធ្វើ។+ ក្នុង​ពែង+ដែល​នាង​បាន​លាយ ចូរ​លាយ​១​ជា​២​ក្នុង​ពែង​នោះ​ឲ្យ​នាងវិញ។+ ៧ នាង​លើក​តម្កើង​ខ្លួន​និង​រស់​នៅ​ដោយ​ភាព​សម្បូរ​សប្បាយ​ហួស​ហេតុ​ដល់​កម្រិត​ណា ចូរ​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​នាង​និង​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ​ដល់​កម្រិត​នោះ​ដែរ។ ពី​ព្រោះ​នាង​និយាយ​ក្នុង​ចិត្ត​ថា​៖ ‹ខ្ញុំ​គ្រប់​គ្រង​ជា​មហា​ក្សត្រី ហើយ​ខ្ញុំ​មិន​មែន​ជា​ស្ត្រី​មេម៉ាយ​ទេ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ​ឡើយ›។+ ៨ ហេតុ​នោះ​ហើយ​បាន​ជា​សេចក្ដី​វេទនា​របស់​នាង​នឹង​មក​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ គឺ​សេចក្ដី​ស្លាប់ ទុក្ខ​ព្រួយ និង​ការ​អត់​ឃ្លាន ហើយ​នាង​នឹង​ត្រូវ​ដុត​ចោល​ដោយ​ភ្លើង+ ពី​ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា*ជា​ព្រះ​ដែល​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​នាង លោក​ខ្លាំង​ក្លា។+

៩ ​«​ឯ​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ផែនដី ដែល​បាន​ធ្វើ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*ជា​មួយ​នឹង​នាង និង​ដែល​បាន​រស់​នៅ​ដោយ​ភាព​សម្បូរ​សប្បាយ​ហួស​ហេតុ នឹង​យំ​គក់​ទ្រូង​ដោយ​កើត​ទុក្ខ​អំពី​នាង ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ឃើញ​ផ្សែង​ដែល​កំពុង​ហុយ​ឡើង​ពី​ការ​ដុត​នាង។ ១០ ពួក​គេ​នឹង​ឈរ​នៅ​ឆ្ងាយ ដោយ​សារ​ខ្លាច​ទារុណកម្ម​ដែល​នាង​បាន​ទទួល ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ‹ស្ដាយ​ណាស់! ស្ដាយ​ណាស់! ក្រុង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា+ បាប៊ីឡូន​ដែល​ជា​ក្រុង​មាំ​មួន ពី​ព្រោះ​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​របស់​នាង​បាន​មក​ដល់​ក្នុង​រយៈ​ពេល​តែ​មួយ​ម៉ោង!›។

១១ ​«​ម្យ៉ាង​ទៀត ពួក​អ្នក​ជួញ​ដូរ​នៅ​ផែនដី​ក៏​យំ ហើយ​កើត​ទុក្ខ​អំពី​នាង ពី​ព្រោះ​លែង​មាន​អ្នក​ណា​ទិញ​ទំនិញ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ប្រមូល​ទុក​យ៉ាង​ច្រើន​ទៀត​ហើយ។ ១២ ពួក​គេ​បាន​ប្រមូល​មាស ប្រាក់ ត្បូង​ថ្លៃ​វិសេស គជ់​ខ្យង ក្រណាត់​សាច់​ល្អ ក្រណាត់​ពណ៌​ស្វាយ ក្រណាត់​សូត្រ ក្រណាត់​ពណ៌​ក្រហម​ឆ្អៅ របស់​ទាំង​អស់​ដែល​ធ្វើ​ពី​ឈើ​ក្រអូប របស់​គ្រប់​យ៉ាង​ដែល​ធ្វើ​ពី​ភ្លុក និង​របស់​សព្វ​បែប​យ៉ាង​ដែល​ធ្វើ​ពី​ឈើ​ថ្លៃ​វិសេស ពី​ស្ពាន់ ពី​ដែក និង​ពី​ថ្ម​កែវ ១៣ ព្រម​ទាំង​បាន​ប្រមូល​ឈើ​អែម គ្រឿង​ទេស​ពី​ឥណ្ឌា គ្រឿង​ក្រអូប* ប្រេង​ក្រអូប ជ័រ​ល្វីង​ទេស* ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ ប្រេង​អូលីវ ម្សៅ​ហ្មត់ ស្រូវ​សាលី ហ្វូង​គោ ហ្វូង​ចៀម សេះ រទេះ ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ និង​មនុស្ស​ឯ​ទៀត។* ១៤ ផ្លែ​ឈើ​ល្អ​ៗ​ដែល​ក្រុង​នោះ​ចង់​បាន បាន​បាត់​ពី​ក្រុង​នោះ​ទៅ។ ឯ​របស់​ប្រណីត និង​អ្វី​ស្អាត​ៗ​របស់​ក្រុង​នោះ​បាន​សាប​សូន្យ​អស់ ហើយ​មនុស្ស​នឹង​មិន​បាន​ឃើញ​អ្វី​ៗ​ទាំង​នោះ​ទៀត​ទេ។

១៥ ​«​រីឯ​ពួក​អ្នក​ជួញ​ដូរ​របស់​ទាំង​នោះ​ដែល​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​មាន​ដោយ​សារ​នាង ពួក​គេ​នឹង​ឈរ​នៅ​ឆ្ងាយ ដោយ​សារ​ខ្លាច​ទារុណកម្ម​ដែល​នាង​បាន​ទទួល។ ពួក​គេ​នឹង​យំ​កើត​ទុក្ខ ១៦ ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ‹ស្ដាយ​ណាស់! ស្ដាយ​ណាស់! ក្រុង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា ដែល​មាន​សម្លៀក​បំពាក់​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ ក្រណាត់​ពណ៌​ស្វាយ និង​ក្រណាត់​ពណ៌​ក្រហម​ឆ្អៅ និង​មាន​ពាក់​អលង្ការ​មាស ត្បូង​ថ្លៃ​វិសេស និង​គជ់​ខ្យង​ជា​ច្រើន+ ១៧ ពី​ព្រោះ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​តែ​មួយ​ម៉ោង ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដ៏​ហូរ​ហៀរ​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​បំផ្លាញ​អស់​ទៅ!›។

​«​ឯ​អ្នក​បើក​សំពៅ​ទាំង​អស់ និង​មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ​ដែល​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​សំពៅ និង​ពួក​អ្នក​ដើរ​សំពៅ ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយ​សារ​សមុទ្រ បាន​ឈរ​នៅ​ឆ្ងាយ។ ១៨ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​មើល​ផ្សែង​ហុយ​ឡើង​ពី​ការ​ដុត​នាង ពួក​គេ​ក៏​ស្រែក​ឡើង​ថា​៖ ‹តើ​មាន​ក្រុង​ណា​ដែល​ដូច​ក្រុង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​នោះ?›។ ១៩ ពួក​គេ​បាច​ធូលី​ដី​លើ​ក្បាល​របស់​ខ្លួន ក៏​ស្រែក​យំ​កើត​ទុក្ខ ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ‹ស្ដាយ​ណាស់! ស្ដាយ​ណាស់! ក្រុង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា ជា​កន្លែង​ដែល​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​សំពៅ​លើ​សមុទ្រ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​មាន​ដោយសារ​ភាព​ស្ដុក​ស្ដម្ភ​របស់​នាង ពី​ព្រោះ​នាង​បាន​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​តែ​មួយ​ម៉ោង!›។+

២០ ​«​ឱ​ស្ថាន​សួគ៌+ ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ+ ពួក​សាវ័ក* និង​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​អើយ! ចូរ​ត្រេក​អរ​ដោយ​សារ​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ដល់​នាង ពី​ព្រោះ​ព្រះ​បាន​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដោយ​ដាក់​ទោស​នាង​ហើយ!​»។+

២១ រួច​មក ទេវតា​ខ្លាំង​ពូកែ​មួយ​រូប​បាន​លើក​ថ្ម​ត្បាល់​កិន​ធំ​មួយ ហើយ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​សមុទ្រ ដោយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ក្រុង​បាប៊ីឡូន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​នឹង​ត្រូវ​បោះ​ទម្លាក់​ទៅ​យ៉ាង​រហ័ស​ដូច្នេះ​ដែរ ហើយ​គ្មាន​អ្នក​ណា​នឹង​ប្រទះ​ឃើញ​វា​ម្ដង​ទៀត​ទេ។+ ២២ គ្មាន​អ្នក​ណា​នឹង​ឮ​អ្នក​ចម្រៀង​ដែល​ច្រៀង​ផង​ដេញ​ពិណ​បន្ទរ​ផង ហើយ​នឹង​លែង​ឮ​អ្នក​លេង​ភ្លេង អ្នក​ផ្លុំ​ខ្លុយ និង​អ្នក​ផ្លុំ​ត្រែ​នៅ​ក្នុង​បាប៊ីឡូន​ទៀត ក៏​នឹង​លែង​ឃើញ​ជាង​ជំនាញ​គ្រប់​មុខ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​អ្នក ឯ​សូរ​ត្បាល់​កិន​ក៏​លែង​ឮ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​អ្នក​ទៀត​ដែរ។ ២៣ ក៏​នឹង​លែង​មាន​ចង្កៀង​ភ្លឺ​ក្នុង​ក្រុង​អ្នក​ទៀត ហើយ​នឹង​លែង​មាន​សំឡេង​កូន​កំលោះ​កូន​ក្រមុំ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​អ្នក​ទៀត​ដែរ ពី​ព្រោះ​ពួក​អ្នក​ជួញ​ដូរ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​របស់​អ្នក សុទ្ធ​តែ​ជា​អ្នក​មាន​មុខ​មាន​មាត់​ធំ​ដុំ​នៅ​ផែនដី និង​ពី​ព្រោះ​អ្នក​បាន​បំភាន់​ប្រជាជាតិ​ទាំង​អស់ ដោយ​ការ​ទាក់​ទង​នឹង​ពួក​វិញ្ញាណ​អាក្រក់។+ ២៤ នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​មាន​ឈាម​របស់​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ+ និង​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់​នៅ​ផែនដី​»។+

១៩ បន្ទាប់​ពី​ការ​នោះ ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង ហាក់​ដូច​ជា​សំឡេង​ជន​មួយ​ក្រុម​ធំ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ ពួក​គេ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ចូរ​សរសើរ​យ៉ា!*+ សេចក្ដី​សង្គ្រោះ សិរី​រុង​រឿង និង​ឫទ្ធានុភាព​គឺ​ជា​របស់​ព្រះ​នៃ​យើង ២ ពី​ព្រោះ​ការ​វិនិច្ឆ័យ​របស់​លោក​គឺ​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត ហើយ​ក៏​សុចរិត​យុត្តិធម៌។+ ព្រោះ​លោក​បាន​ដាក់​ទោស​មេ​ស្ត្រី​ពេស្យា​ដែល​បាន​បង្ខូច​ផែនដី​ដោយ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*របស់​នាង ហើយ​លោក​បាន​សង​សឹក​ឲ្យ​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​លោក​ដែល​នាង​បាន​សម្លាប់​»។+ ៣ ភ្លាម​នោះ ពួក​គេ​និយាយ​ជា​លើក​ទី​២​ថា​៖ ​«​ចូរ​សរសើរ​យ៉ា!*+ ចូរ​ឲ្យ​ផ្សែង​ពី​ការ​ដុត​នាង​ហុយ​ឡើង​ជា​រៀង​រហូត​»។+

៤ ឯ​ពួក​អ្នក​ចាស់​ទុំ​២៤​នាក់+និង​ចេរូប៊ីន​ទាំង​៤+បាន​លំឱន​កាយ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក ដោយ​ពោល​ថា​៖ ​«​អាមេន! ចូរ​សរសើរ​យ៉ា!​»។*+

៥ ម្យ៉ាង​ទៀត មាន​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​ចេញ​ពី​បល្ល័ង្ក​មក​ថា​៖ ​«​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​ព្រះ ដែល​កោត​ខ្លាច​លោក ទាំង​អ្នក​តូច​ទាំង​អ្នក​ធំ ចូរ​សរសើរ​ព្រះ​របស់​យើង​»។+

៦ រួច​ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ ដូច​ជា​សំឡេង​ជន​មួយ​ក្រុម​ធំ ដូច​ជា​សន្ធឹក​ទឹក​ហូរ និង​ដូច​ជា​សំឡេង​ផ្គរ​លាន់​ឮ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ពួក​គេ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ចូរ​សរសើរ​យ៉ា*+ ពី​ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា*ដែល​ជា​ព្រះ​របស់​យើង និង​ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត+ បាន​ចាប់​ផ្ដើម​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្ដេច​ហើយ!+ ៧ ចូរ​យើង​អរ​សប្បាយ​និង​ត្រេក​អរ​ឲ្យ​ខ្លាំង ហើយ​ចូរ​យើង​សរសើរ​តម្កើង​លោក ពី​ព្រោះ​វេលា​សម្រាប់​ពិធី​រៀប​ការ​របស់​កូន​ចៀម​បាន​មក​ដល់​ហើយ ឯ​ភរិយា​របស់​លោក​បាន​រៀបចំ​ខ្លួន​រួច​ជា​ស្រេច។ ៨ នាង​បាន​ត្រូវ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ស្លៀក​ពាក់​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ​ដែល​ស្អាត​ហើយ​ភ្លឺ ពី​ព្រោះ​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ​នោះ​ជា​តំណាង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដ៏​សុចរិត​របស់​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​»។+

៩ បន្ទាប់​មក ទេវតា​នោះ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​សរសេរ​ដូច​ត​ទៅ​នេះ​៖ អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ត្រូវ​អញ្ជើញ​ឲ្យ​ចូល​រួម​ពិសា​ភោជនាហារ​នៅ​ពិធី​រៀប​ការ​របស់​កូន​ចៀម មាន​សុភមង្គល​ហើយ​»។+ គាត់​ក៏​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ដែរ​ថា​៖ ​«​សេចក្ដី​នេះ​ជា​ប្រសាសន៍​របស់​ព្រះ ជា​ប្រសាសន៍​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​»។ ១០ រួច​ខ្ញុំ​លំឱន​កាយ​នៅ​ជិត​ជើង​ទេវតា​នោះ ដើម្បី​គោរព​ប្រណិប័តន៍​គាត់។ ប៉ុន្តែ ទេវតា​នោះ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ប្រយ័ត្ន! កុំ​ធ្វើ​ដូច្នេះ!+ ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​ដូច​អ្នក​និង​ដូច​បង​ប្អូន​របស់​អ្នក ដែល​មាន​កិច្ច​ការ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​អំពី​លោក​យេស៊ូ។+ ចូរ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ!+ ព្រោះ​ការ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​អំពី​លោក​យេស៊ូ ជា​គោល​បំណង​នៃ​ការ​ប្រកាស​ទំនាយ​»។+

១១ ខ្ញុំ​ឃើញ​មេឃ​បើក​ចំហ ហើយ​មើល! មាន​សេះ​សម្បុរ​ស។+ លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​សេះ​នោះ មាន​នាម​ថា​ស្មោះ​ត្រង់+និង​ពិត​ត្រង់+ ហើយ​លោក​វិនិច្ឆ័យ​និង​ធ្វើ​សង្គ្រាម​ដោយ​សុចរិត​យុត្តិធម៌។+ ១២ ភ្នែក​របស់​លោក​ដូច​ជា​អណ្ដាត​ភ្លើង+ ហើយ​មាន​មកុដ​ជា​ច្រើន​នៅ​លើ​ក្បាល​លោក។ មាន​នាម​មួយ​ដែល​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​នៅ​លើ​លោក ដែល​គ្មាន​អ្នក​ណា​ស្គាល់​ក្រៅ​ពី​លោក​ឡើយ ១៣ សម្លៀក​បំពាក់​ក្រៅ​របស់​លោក​ប្រឡាក់​ឈាម* ហើយ​នាម​របស់​លោក​គឺ​បណ្ដាំ+របស់​ព្រះ។ ១៤ ម្យ៉ាង​ទៀត បណ្ដា​កង​ទ័ព​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​កំពុង​ជិះ​សេះ​សម្បុរ​ស​មក​តាម​ក្រោយ​លោក ហើយ​ពួក​គេ​ស្លៀក​ពាក់​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ​ស្អាត​ពណ៌​ស។ ១៥ មាន​ដាវ​វែង​មួយ​យ៉ាង​មុត​ចេញ​ពី​មាត់​របស់​លោក+ ដើម្បី​ឲ្យ​លោក​ប្រហារ​ប្រជាជាតិ​នា​នា ហើយ​លោក​នឹង​ឃ្វាល​ពួក​គេ​ដោយ​ដំបង​ដែក។+ បន្ថែម​ទៀត លោក​ក៏​ជាន់​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ក្នុង​អាង​ធំ​សម្រាប់​ជាន់​ផ្លែ​យក​ទឹក​ធ្វើ​ស្រា គឺ​អាង​នៃ​សេចក្ដី​ក្រោធ​ដ៏​ខ្លាំង​របស់​ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត។+ ១៦ លោក​មាន​នាម​មួយ​ដែល​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​លើ​សម្លៀក​បំពាក់​ក្រៅ​របស់​លោក ដែល​នៅ​ត្រង់​ភ្លៅ។ នាម​នោះ​គឺ​ស្ដេច​លើ​អស់​ទាំង​ស្ដេច និង​ម្ចាស់​លើ​អស់​ទាំង​ម្ចាស់។+

១៧ ខ្ញុំ​ក៏​ឃើញ​ទេវតា​មួយ​ឈរ​នៅ​មុខ​ដួង​អាទិត្យ ហើយ​គាត់​បន្លឺ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ទៅ​កាន់​សត្វ​ស្លាប​ទាំង​អស់​ដែល​ហើរ​នៅ​កណ្ដាល​មេឃ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ប្រមូល​គ្នា​មក​ក្នុង​ការ​ជប់​លៀង​ដ៏​ធំ​របស់​ព្រះ+ ១៨ ដើម្បី​ស៊ី​សាច់​ពួក​ស្ដេច សាច់​ពួក​មេ​បញ្ជាការ​កង​ទ័ព សាច់​ពួក​អ្នក​ខ្លាំង​ពូកែ+ សាច់​សេះ សាច់​ពួក​អ្នក​ដែល​ជិះ​សេះ​ទាំង​នោះ+ និង​សាច់​មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ ទាំង​ពួក​អ្នក​មាន​សេរី​ភាព​ទាំង​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ ទាំង​អ្នក​តូច​ទាំង​អ្នក​ធំ​»។

១៩ រួច​ខ្ញុំ​ឃើញ​សត្វ​សាហាវ​និង​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ផែនដី ព្រម​ទាំង​កង​ទ័ព​របស់​ពួក​គេ បាន​មូល​គ្នា​មក​ដើម្បី​ច្បាំង​នឹង​លោក​ដែល​កំពុង​ជិះ​សេះ និង​កង​ទ័ព​របស់​លោក។+ ២០ សត្វ​សាហាវ​បាន​ត្រូវ​ចាប់ រួម​ទាំង​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយមិន​ពិត+ដែល​បាន​ធ្វើ​សញ្ញា​សម្គាល់​ក្រោម​ក្រសែ​ភ្នែក​សត្វ​នោះ ដែល​បាន​បំភាន់​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​សញ្ញា​នៃ​សត្វ​សាហាវ+ និង​ពួក​អ្នក​ដែល​គោរព​ប្រណិប័តន៍​រូប​សត្វ​សាហាវ​នោះ។+ កាល​ដែល​នៅ​រស់​នៅ​ឡើយ ពួក​គេ​ទាំង​ពីរ​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​បឹង​ដែល​ឆេះ​ដោយ​ភ្លើង​និង​ស្ពាន់ធ័រ។+ ២១ ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ទៀត​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់​ដោយ​ដាវ​វែង​របស់​លោក​ដែល​ជិះ​សេះ ជា​ដាវ​ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​លោក។+ ឯ​សត្វ​ស្លាប​ទាំង​អស់​បាន​ស៊ី​សាច់​របស់​អ្នក​ទាំង​នោះ​ឆ្អែត។+

២០ រួច​ខ្ញុំ​ឃើញ​ទេវតា​មួយ​រូប​ចុះ​ពី​ស្ថាន​សួគ៌*មក ដោយ​កាន់​កូន​សោ​នៃទី​ជ្រៅ​បំផុត+និង​ច្រវាក់​ដ៏​ធំ​មួយ​នៅ​ដៃ។ ២ ទេវតា​នោះ​ចាប់​នាគ+ ជា​ពស់​ដំបូង​បង្អស់+ ដែល​ជា​មេកំណាច+និង​ជា​សាថាន*+ រួច​បាន​ចង​វា​ទុក​១.០០០​ឆ្នាំ។ ៣ ទេវតា​នោះ​បោះ​វា​ទៅ​ក្នុង​ទី​ជ្រៅ​បំផុត+ រួច​បិទ​យ៉ាង​ជិត ហើយ​បិទ​ត្រា​លើ​ទី​ជ្រៅ​បំផុត ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​វា​បំភាន់​ប្រជាជាតិ​នា​នា​ទៀត រហូត​ដល់​ផុត​គ្រា​១.០០០​ឆ្នាំ។ ក្រោយ​ពី​នោះ វា​នឹង​ត្រូវ​ដោះ​លែង​មួយ​រយៈ​ពេល​ខ្លី។+

៤ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​បល្ល័ង្ក​ផ្សេង​ៗ និង​អស់​អ្នក​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក​ទាំង​នោះ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​ទទួល​អំណាច​ដើម្បី​វិនិច្ឆ័យ។ ខ្ញុំ​ក៏​ឃើញ​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់* ដោយ​សារ​ពួក​គេ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​អំពី​លោក​យេស៊ូ និង​និយាយ​អំពី​ព្រះ។ ពួក​គេ​ជា​អ្នក​ដែល​មិន​បាន​គោរព​ប្រណិប័តន៍​សត្វ​សាហាវ ឬ​រូប​របស់​វា ហើយ​មិន​បាន​ទទួល​សញ្ញា​នោះ​នៅ​លើ​ថ្ងាស ឬ​នៅ​លើ​ដៃ​របស់​ពួក​គេ​ឡើយ។+ ពួក​គេ​បាន​រស់​ឡើង​វិញ រួច​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្ដេច​ជា​មួយ​នឹង​គ្រិស្ត+អស់​១.០០០​ឆ្នាំ ៥ (​មនុស្ស​ស្លាប់​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ទៀត+មិន​បាន​ទទួល​ជីវិត​ទេ ទាល់​តែ​បាន​ផុត​គ្រា​១.០០០​ឆ្នាំ​)។ នេះ​ជា​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​មុន​ដំបូង។+ ៦ អ្នក​ដែល​មាន​ចំណែក​ក្នុង​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​មុន​ដំបូង មាន​សុភមង្គល ហើយ​ក៏​បរិសុទ្ធ។+ សេចក្ដី​ស្លាប់​ទី​២+គ្មាន​អំណាច​លើ​អ្នក​ទាំង​នោះ​ឡើយ។+ ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​នឹង​ធ្វើ​ជា​សង្ឃ+របស់​ព្រះ​និង​របស់​គ្រិស្ត ក៏​នឹង​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្ដេច​ជា​មួយ​នឹង​លោក*អស់​១.០០០​ឆ្នាំ។+

៧ ពេល​ដែល​គ្រា​១.០០០​ឆ្នាំ​ផុត​ភ្លាម សាថាន​នឹង​ត្រូវ​ដោះ​លែង​ពី​គុក។ ៨ វា​នឹង​ចេញ​ទៅ​បំភាន់​ប្រជាជាតិ​នា​នា​នៅ​ជ្រុង​ទាំង​បួន​នៃ​ផែនដី គឺ​កូក​និង​ម៉ាកូក ដើម្បី​ប្រមូល​ពួក​គេ​សម្រាប់​សង្គ្រាម។ ចំនួន​អ្នក​ទាំង​នោះ​គឺ​ដូច​ខ្សាច់​នៅ​សមុទ្រ។ ៩ ពួក​គេ​សម្រុក​ចេញ​ទៅ​ពេញ​ផែនដី ហើយ​ឡោម​ព័ទ្ធ​ជំរំ​របស់​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​និង​ក្រុង​ជា​ទី​ស្រឡាញ់។ ប៉ុន្តែ ភ្លើង​បាន​ធ្លាក់​ពី​ស្ថាន​សួគ៌*មក​បញ្ឆេះ​ពួក​គេ​អស់​ទៅ។+ ១០ រួច​មេកំណាច​ដែល​បាន​បំភាន់​ពួក​គេ​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​បឹង​ដែល​ឆេះ​ដោយ​ភ្លើង​និង​ស្ពាន់ធ័រ ជា​កន្លែង​ដែល​សត្វ​សាហាវ+និង​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​មិន​ពិត​នៅ​រួច​ហើយ។+ ពួក​គេ​នឹង​រង​ទារុណកម្ម*ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ​ជា​រៀង​រហូត។

១១ រួច​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​បល្ល័ង្ក​ពណ៌​ស​យ៉ាង​ធំ​មួយ ព្រម​ទាំង​លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក​នោះ។+ ផែនដី​និង​មេឃ​បាន​ចេញ​បាត់​ពី​មុខ​លោក+ ហើយ​គ្មាន​កន្លែង​សម្រាប់​ផែនដី​និង​មេឃ​ទៀត​ឡើយ។ ១២ ខ្ញុំ​ឃើញ​មនុស្ស​ស្លាប់ ទាំង​អ្នក​ធំ​ទាំង​អ្នក​តូច​កំពុង​ឈរ​នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក ហើយ​រមូរ​ផ្សេង​ៗ​បាន​ត្រូវ​បើក​ឡើង។ រមូរ​មួយ​ទៀត​ក៏​បាន​ត្រូវ​បើក​ឡើង​ដែរ គឺ​រមូរ​ជីវិត។+ ឯ​មនុស្ស​ស្លាប់​បាន​ត្រូវ​វិនិច្ឆ័យ​យោង​ទៅ​តាម​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ក្នុង​រមូរ​ទាំង​នោះ ស្រប​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ។+ ១៣ សមុទ្រ​បាន​ប្រគល់​មនុស្ស​ស្លាប់​នៅ​ក្នុង​នោះ​មក​វិញ ហើយ​សេចក្ដី​ស្លាប់​និង​ផ្នូរ* ក៏​បាន​ប្រគល់​មនុស្ស​ស្លាប់​នៅ​ក្នុង​នោះ​មក​វិញ​ដែរ។ រួច​ពួក​គេបាន​ត្រូវ​វិនិច្ឆ័យ​ស្រប​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ​រៀង​ៗ​ខ្លួន។+ ១៤ ឯ​សេចក្ដី​ស្លាប់​និង​ផ្នូរ*បាន​ត្រូវ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​បឹង​ភ្លើង។+ បឹង​ភ្លើង+គឺ​ជា​តំណាង​សេចក្ដី​ស្លាប់​ទី​២។+ ១៥ ម្យ៉ាង​ទៀត អ្នក​ណា​ដែល​គ្មាន​ឈ្មោះ​ក្នុង​សៀវភៅ​ជីវិត+ អ្នក​នោះ​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​បឹង​ភ្លើង។+

២១ ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​មេឃ​ថ្មី​និង​ផែនដី​ថ្មី+ ព្រោះ​មេឃ​និង​ផែនដី​ដែល​មាន​ពី​មុន​បាន​កន្លង​បាត់​ទៅ​ហើយ+ ឯ​សមុទ្រ+ក៏​លែង​មាន​ទៀត។ ២ ខ្ញុំ​ក៏​ឃើញ​ក្រុង​បរិសុទ្ធ គឺ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ថ្មី​ចុះ​មក​ពី​ព្រះ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។+ ក្រុង​នោះ​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​ដូច​កូន​ក្រមុំ​ដែល​បាន​តុបតែង​ខ្លួន​ដើម្បី​ស្វាមី​របស់​នាង។+ ៣ រួច​មក ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​មួយ​បន្លឺ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចេញ​ពី​បល្ល័ង្ក​មក​ថា​៖ ​«​មើល! ត្រសាល​របស់​ព្រះ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្សជាតិ ហើយ​លោក​នឹង​អាស្រ័យ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​គេ ឯ​ពួក​គេ​នឹង​ធ្វើ​ជា​រាស្ដ្រ​របស់​លោក។ ព្រះ​នឹង​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​គេ​ដោយ​ខ្លួន​លោក​ផ្ទាល់។+ ៤ លោក​នឹង​ជូត​អស់​ទាំង​ទឹក​ភ្នែក​ចេញ​ពី​ភ្នែក​របស់​ពួក​គេ+ ហើយ​សេចក្ដី​ស្លាប់​នឹង​លែង​មាន​ទៀត+ ទុក្ខ​ព្រួយ ការ​ស្រែក​យំ និង​ការ​ឈឺ​ចាប់ ក៏​នឹង​លែង​មាន​ទៀត​ដែរ។+ អ្វី​ៗ​ដែល​ធ្លាប់​កើត​ឡើង​ពី​មុន នោះ​បាន​កន្លង​បាត់​អស់​ហើយ​»។

៥ លោក​ដែល​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក+មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​មើល! ខ្ញុំ​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ថ្មី​»។+ ម្យ៉ាង​ទៀត លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​ចូរ​សរសេរ ពី​ព្រោះ​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត* ហើយ​ក៏​ពិត​ត្រង់​»។ ៦ លោក​ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ការ​ទាំង​នោះ​បាន​សម្រេច​ហើយ! ខ្ញុំ​ជា​អាលផា​និង​ជា​អូមេហ្គា* ជា​ដើម​និង​ជា​ចុង។+ ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​ទឹក​ពី​ប្រភព​ទឹក​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត​ដល់​អ្នក​ណា​ដែល​ស្រេក ដោយ​ឥតគិត​ថ្លៃ។+ ៧ អ្នក​ណា​ដែល​ឈ្នះ​នឹង​ទទួល​អ្វី​ៗ​ទាំង​នោះ​ជា​មត៌ក ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​នោះ ឯ​អ្នក​នោះ​នឹង​ធ្វើ​ជា​កូន​របស់​ខ្ញុំ។ ៨ ប៉ុន្តែ ពួក​អ្នក​ដែលកំសាក ពួក​អ្នក​ដែល​គ្មាន​ជំនឿ+ ពួក​អ្នក​ដែល​កខ្វក់​និង​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម ពួក​ឃាតករ+ ពួក​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ*+ ពួក​អ្នក​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​វិញ្ញាណ​អាក្រក់ ពួក​អ្នក​ដែល​គោរព​បូជា​រូប​ព្រះ និង​ពួក​អ្នក​ដែល​ភូត​ភរ+ ពួក​គេ​នឹង​ទទួល​ចំណែក​ក្នុង​បឹង​ដែល​ឆេះ​ដោយ​ភ្លើង​និង​ស្ពាន់ធ័រ។+ នេះ​តំណាង​សេចក្ដី​ស្លាប់​ទី​២​»។+

៩ ទេវតា​មួយ​ពី​ចំណោម​ទេវតា​ទាំង​៧ ដែល​មាន​ចាន​គោម​៧​ពេញ​ទៅ​ដោយ​សេចក្ដី​វេទនា​ចុង​ក្រោយ​ទាំង​៧+ បាន​មក​ហើយ​និយាយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​មក ខ្ញុំ​នឹង​បង្ហាញ​អ្នក​ឲ្យ​ឃើញ​កូន​ក្រមុំ​ដែល​ជា​ភរិយា​របស់​កូន​ចៀម​»។+ ១០ ដូច្នេះ ដោយ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ គាត់​បាន​យក​ខ្ញុំ​ទៅ​ឯ​ភ្នំ​មួយ​ដែល​ធំ​និង​ខ្ពស់​ត្រដែត រួច​គាត់​បង្ហាញ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ឃើញ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ជា​ក្រុង​បរិសុទ្ធ ដែល​កំពុង​ចុះ​ពី​ព្រះ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។+ ១១ ក្រុង​នោះ​ប្រកប​ដោយ​សិរី​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ។+ រស្មី​របស់​ក្រុង​នោះគឺ​ដូច​ត្បូង​ថ្លៃ​វិសេស និង​ដូច​ត្បូង​យ៉ាស្បា​ដែល​ភ្លឺ​ថ្លា​ដូច​កែវ​ចរណៃ។+ ១២ ក្រុង​នោះ​មាន​កំពែង​ធំ​និង​ខ្ពស់​ណាស់ ព្រម​ទាំង​មាន​ទ្វារ​កំពែង​១២ ហើយ​នៅ​ទ្វារ​កំពែង​ទាំង​នោះ​មាន​ទេវតា​១២។ ម្យ៉ាង​ទៀត ឈ្មោះ​របស់​កុល​សម្ព័ន្ធ​ទាំង​១២​នៃ​អ៊ីស្រាអែល បាន​ត្រូវ​សរសេរ​លើ​ទ្វារ​ទាំង​នោះ។ ១៣ នៅ​ខាង​កើត​មាន​ទ្វារ​៣ នៅ​ខាង​ជើង​មាន​ទ្វារ​៣ នៅ​ខាង​ត្បូង​មាន​ទ្វារ​៣ ហើយ​នៅ​ខាង​លិច​មាន​ទ្វារ​៣។+ ១៤ កំពែង​ក្រុង​នោះ​ក៏​មាន​ថ្ម​គ្រឹះ​១២ ហើយ​នៅ​លើ​ថ្ម​ទាំង​នោះ​មាន​ឈ្មោះ​សាវ័ក​ទាំង​១២+របស់​កូន​ចៀម។

១៥ រី​ឯ​អ្នក​ដែល​កំពុង​និយាយ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ គាត់​កាន់​ដើម​ត្រែង​មាស​មួយ​ដើម្បី​ប្រើ​ជា​ប្រដាប់​វាស់​ក្រុង​នោះ ព្រម​ទាំង​វាស់​ទ្វារ​និង​កំពែង​របស់​ក្រុង​នោះ​ផង។+ ១៦ ក្រុង​នោះ​មាន​រាង​បួន​ជ្រុង​ស្មើ ឯ​បណ្ដោយ​និង​ទទឹង​នៃ​ក្រុង​នោះ​គឺ​ស្មើ​គ្នា។ រួច​គាត់​យក​ដើម​ត្រែង​មក​វាស់​ក្រុង​នោះ ហើយ​ឃើញ​មាន​១២.០០០​ស្ដាដ។* បណ្ដោយ ទទឹង និង​កម្ពស់​នៃ​ក្រុង​នោះ​គឺ​ស្មើ​គ្នា។ ១៧ គាត់​ក៏​វាស់​កំពែង​ក្រុង​នោះ​ដែរ ឃើញ​មាន​១៤៤​ហត្ថ* តាម​រង្វាស់​របស់​មនុស្ស​ដែល​ដូច​គ្នា​នឹង​រង្វាស់​របស់​ទេវតា។ ១៨ កំពែង​ក្រុង​នោះ​ធ្វើ​ពី​ត្បូង​យ៉ាស្បា+ ហើយ​ក្រុង​នោះ​ធ្វើ​ពី​មាស​សុទ្ធ​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​កញ្ចក់​ថ្លា។ ១៩ គ្រឹះ​នា​នា​នៃ​កំពែង​ក្រុង​នោះ​បាន​ត្រូវ​ធ្វើ​ពី​ត្បូង​ថ្លៃ​វិសេស​គ្រប់​ប្រភេទ​៖ គ្រឹះ​ទី​១​បាន​ត្រូវ​ធ្វើ​ពី​ត្បូង​យ៉ាស្បា ទី​២​ត្បូង​កណ្ដៀង ទី​៣​ត្បូង​ខាលសេដូនី ទី​៤​ត្បូង​មរកត ២០ ទី​៥​ត្បូង​សាដូនិច ទី​៦​ត្បូង​សាដៀស ទី​៧​ត្បូង​គ្រីសូឡែត ទី​៨​ត្បូង​បេរីល ទី​៩​ត្បូង​ថូផាស ទី​១០​ត្បូង​គ្រីសូប្រេស ទី​១១​ត្បូង​ហៃយ៉ាស៊ីន ទី​១២​ត្បូង​អេម៉ាទេស។ ២១ ម្យ៉ាង​ទៀត ទ្វារ​ទាំង​១២ គឺ​ជា​គជ់​ខ្យង១២ ដោយ​ទ្វារ​នី​មួយ​ៗ​ធ្វើ​ពី​គជ់​ខ្យង​មួយ។ ចំណែក​ឯ​ផ្លូវ​ធំ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​ធ្វើ​ពី​មាស​សុទ្ធ ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​កញ្ចក់​ថ្លា។

២២ ខ្ញុំ​មិន​ឃើញ​វិហារ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​ទេ ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា*ដែល​ជា​ព្រះ​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត+ លោក​និង​កូន​ចៀម​ជា​វិហារ​នៃ​ក្រុង​នោះ។ ២៣ ក្រុង​នោះ​មិន​ត្រូវ​ការ​ដួង​អាទិត្យ​ឬ​ដួង​ខែ​បំភ្លឺ​ទេ ពី​ព្រោះ​សិរី​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ​បាន​បំភ្លឺ​ក្រុង​នោះ+ ហើយ​កូន​ចៀម​ជា​ចង្កៀង​នៃ​ក្រុង​នោះ។+ ២៤ ប្រជាជាតិ​នា​នា​នឹង​ដើរ​ដោយ​សារ​ពន្លឺ​នៃ​ក្រុង​នោះ+ ហើយ​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ផែនដី​នឹង​នាំ​សិរី​រុង​រឿង​របស់​ពួក​គេ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ។ ២៥ ទ្វារ​ក្រុង​នោះ​នឹង​មិន​ត្រូវ​បិទ​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ​ឡើយ ហើយ​នៅ​ក្រុង​នោះ​នឹង​មិន​មាន​យប់​ទេ។+ ២៦ ពួក​គេ​នឹង​នាំ​សិរី​រុង​រឿង​និង​កិត្តិយស​នៃ​ប្រជាជាតិ​នា​នា​ចូល​ទៅ​ក្រុង​នោះ។+ ២៧ ប៉ុន្តែ អ្វី​ដែល​ស្មោក​គ្រោក ព្រម​ទាំង​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម​និង​អំពើ​បោក​បញ្ឆោត នឹង​មិន​បាន​ចូល​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​ទេ+ មាន​តែ​ពួក​អ្នក​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ក្នុង​រមូរ​ជីវិត​របស់​កូន​ចៀម​ប៉ុណ្ណោះ​នឹង​ចូល​បាន។+

២២ រួច​គាត់​បង្ហាញ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ឃើញ​ទន្លេ​ដែល​មាន​ទឹក​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត+ ទឹក​នោះ​ថ្លា​ដូច​កែវ​ចរណៃ កំពុង​ចេញ​ពី​បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះ​និង​របស់​កូន​ចៀម+ ២ ហូរ​កាត់​កណ្ដាល​ផ្លូវ​ធំ​នៃ​ក្រុង​នោះ។ នៅ​ខាង​នាយ​និង​ខាង​អាយ​ទន្លេ​នោះ មាន​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត ដែល​បង្កើត​ផល​១២​ដង​រាល់​ឆ្នាំ ដោយ​មួយ​ខែ​បង្កើត​ផល​ម្ដង។ ឯ​ស្លឹក​នៃ​ដើម​ឈើ​ទាំង​នោះ​គឺ​សម្រាប់​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាជាតិ​នា​នា​ជា​សះ​ស្បើយ។+

៣ ក្រុង​នោះ​នឹង​លែង​មាន​បណ្ដាសា​ត​ទៅ​ទៀត។ ប៉ុន្តែ បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះ​និង​របស់​កូន​ចៀម+នឹង​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ ហើយ​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​ព្រះ​នឹង​បំពេញ​កិច្ច​បម្រើ​ពិសិដ្ឋ​ជូន​លោក។ ៤ ពួក​គេ​នឹង​ឃើញ​មុខ​របស់​លោក+ ហើយ​នាម​លោក​នឹង​នៅ​លើ​ថ្ងាស​របស់​ពួក​គេ។+ ៥ យប់​ក៏​នឹង​លែង​មាន​ទៀត​ដែរ+ ហើយ​ពួក​គេ​មិន​ត្រូវ​ការ​ភ្លើង​ចង្កៀង​ឬ​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ទេ ពី​ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា*នឹង​បញ្ចាំង​ពន្លឺ​ទៅ​លើ​ពួក​គេ+ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្ដេច​ជា​រៀង​រហូត។+

៦ ទេវតា​នោះ​និយាយ​មក​កាន់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត* ហើយ​ក៏​ពិត​ត្រង់។+ ពិត​មែន ព្រះ​យេហូវ៉ា*ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ប្រសាសន៍​តាម​រយៈ​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ+ លោក​បាន​ចាត់​ទេវតា​របស់​លោក​ឲ្យ​ទៅ​បង្ហាញ​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​លោក ឲ្យ​ឃើញ​អ្វី​ៗ​ដែល​នឹង​ត្រូវ​កើត​ឡើង​ក្នុង​ពេល​ឆាប់​ៗ​ខាង​មុខ​នេះ។ ៧ មើល! ខ្ញុំ​នឹង​មក​យ៉ាង​ឆាប់។+ អ្នក​ណា​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​តាម​សេចក្ដី​ក្នុង​ទំនាយ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​រមូរ​នេះ អ្នក​នោះ​មាន​សុភមង្គល​ហើយ​»។+

៨ ខ្ញុំ យ៉ូហាន ជា​អ្នក​ដែល​បាន​ឮ​និង​បាន​ឃើញ​ការ​ទាំង​នេះ។ ពេល​ខ្ញុំ​ឃើញ​និង​ឮ​ហើយ ខ្ញុំ​បាន​ក្រាប​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នៅ​ជិត​ជើង​របស់​ទេវតា​ដែល​បាន​បង្ហាញ​ការ​ទាំង​នេះ​ដល់​ខ្ញុំ។ ៩ ប៉ុន្តែ ទេវតា​នោះ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ប្រយ័ត្ន! កុំ​ធ្វើ​ដូច្នេះ! ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​ដូច​អ្នក​និង​ដូច​បង​ប្អូន​របស់​អ្នក​ដែល​ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ និង​ជា​អ្នក​ដែល​កំពុង​ប្រព្រឹត្ត​តាម​សេចក្ដី​ក្នុង​រមូរ​នេះ។ ចូរ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​»។+

១០ លោក​ក៏​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ដែរ​ថា​៖ ​«​កុំ​បិទ​ត្រា​លើ​សេចក្ដី​ក្នុង​ទំនាយ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​រមូរ​នេះ​ឡើយ ពី​ព្រោះ​ពេល​កំណត់​គឺ​ជិត​ដល់​ហើយ។ ១១ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​មិន​សុចរិត ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​មិន​សុចរិត​ត​ទៅ​ទៀត ឯ​អ្នក​ដែល​កខ្វក់ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​កខ្វក់​ត​ទៅ​ទៀត។ ប៉ុន្តែ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​សុចរិត ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​សុចរិត​ត​ទៅ​ទៀត ហើយ​ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​បរិសុទ្ធ ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​បរិសុទ្ធ​ត​ទៅ​ទៀត។

១២ ​«​‹មើល! ខ្ញុំ​នឹង​មក​យ៉ាង​ឆាប់ ទាំង​យក​រង្វាន់​មក​ជា​មួយ​ផង ដើម្បី​ចែកឲ្យម្នាក់​ៗ​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ​រៀង​ៗ​ខ្លួន។+ ១៣ ខ្ញុំ​ជា​អាលផានិងជា​អូមេហ្គា*+ ជា​អ្នក​ដំបូង​បង្អស់​និង​ជា​អ្នក​ក្រោយ​បង្អស់ ជា​ដើម​និង​ជា​ចុង។ ១៤ អស់​អ្នក​ដែល​បោក​អាវ​វែង​របស់​ខ្លួន+ នោះ​មាន​សុភមង្គល​ហើយ ព្រោះ​ពួក​គេនឹង​មាន​សិទ្ធិ​ទៅ​ឯ​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត+ ហើយ​អាច​ចូល​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​តាមទ្វារ​កំពែង។+ ១៥ នៅ​ខាង​ក្រៅ​មាន​ពួក​ឆ្កែ* ពួក​អ្នក​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​វិញ្ញាណ​អាក្រក់ ពួក​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ* ពួក​ឃាតករ ពួក​អ្នក​ដែល​គោរព​បូជា​រូប​ព្រះ និង​ពួក​អ្នក​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ភូត​ភរ​បោក​បញ្ឆោត›។+

១៦ ​«​‹ខ្ញុំ យេស៊ូ បាន​ចាត់​ទេវតា​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ទៅ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​អំពី​ការ​ទាំង​នេះ ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ។ ខ្ញុំ​ជា​ឫស​និង​ជា​កូន​ចៅ*របស់​ដាវីឌ+ ហើយ​ជា​ផ្កាយ​ព្រឹក​ដ៏​ភ្លឺ​ចិញ្ចាច›​»។+

១៧ ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​និង​កូន​ក្រមុំ+និយាយ​ឥត​ឈប់​ថា​៖ ​«​មក​ចុះ!​»​ ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​បាន​ឮ ចូរ​និយាយ​ថា​៖ ​«​មក​ចុះ!​»​ ហើយ​ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​ស្រេក មក​ចុះ។+ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​ចង់​បាន​ទឹក​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត មក​យក​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ​ចុះ។+

១៨ ​«​ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​ឮ​សេចក្ដី​ក្នុង​ទំនាយ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​រមូរ​នេះ ខ្ញុំ​បញ្ជាក់​ប្រាប់​ថា​៖ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​បន្ថែម​អ្វី​ទៅ​លើ​ពាក្យ​ទាំង​នេះ+ ព្រះ​នឹង​បន្ថែម​សេចក្ដី​វេទនា​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​រមូរ​នេះ​ទៅ​លើ​អ្នក​នោះ។+ ១៩ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​ដក​ពាក្យ​ណា​ចេញ​ពី​ទំនាយ​ក្នុង​រមូរ​នេះ ព្រះ​នឹង​ដក​ចំណែក​របស់​អ្នក​នោះ​ចេញ​ពី​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ក្នុង​រមូរ​នេះ ពោល​គឺ​លោក​នឹង​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​អ្នក​នោះបរិភោគផ្លែ​ពី​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត+ ហើយ​នឹង​មិន​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ចូល​ក្នុង​ក្រុង​បរិសុទ្ធ​ឡើយ។+

២០ ​«​លោក​ដែល​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​អំពី​ការ​ទាំង​នេះ មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ‹ខ្ញុំ​នឹង​មក​យ៉ាង​ឆាប់›​»។+

​«​អាមេន! លោក​ម្ចាស់​យេស៊ូ សូម​អញ្ជើញ​មក​»។

២១ សូម​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​បាន​ប្រកប​ដោយ​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់​របស់​លោក​ម្ចាស់​យេស៊ូ។

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អាស៊ី​»​

សំដៅ​លើ​អ្វី​ក៏​ដោយ​ដែល​មិន​សម​ស្រប​តាម​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ ខ្នាត​តម្រា ការ​ប្រព្រឹត្ត ឬ​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​ព្រះ ហើយ​អ្វី​ក៏​ដោយ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ល្អក់​កករ​ដល់​ទំនាក់​ទំនង​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ

ន័យ​ត្រង់​«​ទៅ​ជា​រាជាណាចក្រ​»​

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

អាលផា​និង​អូមេហ្គា​ជា​តួ​អក្សរ​ទី​១​និង​តួ​អក្សរ​ចុង​ក្រោយ​គេ​បង្អស់​ក្នុង​ភាសា​ក្រិច

ឬ​«​ហាដេស​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​អាប៉ូស្តូឡូស​»​មាន​ន័យ​ថា​«​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​សាថាណាស​»​មាន​ន័យ​ថា​«​អ្នក​ប្រឆាំង​»​ឬ​«​សត្រូវ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ឌីអាបូឡូស​»​មាន​ន័យ​ថា​«​អ្នក​បង្កាច់​បង្ខូច​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ផូនៀ​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​តម្រង​នោម​»​

ឬ​«​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ក្បត់​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​សាលា​ប្រជុំ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​សាថាណាស​»​មាន​ន័យ​ថា​«​អ្នក​ប្រឆាំង​»​ឬ​«​សត្រូវ​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​កាន់​តាម​គំរូ​ស្ដី​អំពី​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​របស់​ខ្ញុំ​»​

អ្នក​ខ្លះ​អះអាង​ថា​យ៉ាស្បា​សំដៅ​លើ​ត្បូង​ពេជ្រ

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

ន័យ​ត្រង់​«​ទាំង​ខាង​ក្នុង​ទាំង​ខាង​ក្រៅ​»​

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤

កាក់​ប្រាក់​មួយ​របស់​ជន​ជាតិ​រ៉ូម ដែល​ស្មើ​នឹង​ប្រាក់​ឈ្នួល​សម្រាប់​មួយ​ថ្ងៃ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤

ឬ​«​ហាដេស​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ប្រហែល​ជា​បាវ​ធ្វើ​ពី​រោម​សត្វ​ពពែ

ឬ​«​ទិស​ខាង​កើត​»​

មាន​ន័យ​ថា​«​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស​»​

មាន​ន័យ​ថា​«​អ្នក​បំផ្លាញ​»​

ជ្រុង​ដែល​មាន​រាង​ដូច​ស្នែង

ស្មើ​នឹង​២០០​លាន

ភាសា​ក្រិច​«​ដាយម៉ូនីអន​»​សំដៅ​លើ​ពួក​ទេវតា​អាក្រក់

ភាសា​ក្រិច​«​ផូនៀ​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ឬ​«​មេឃ​»​

ឬ​«​ស្ថាន​សួគ៌​»​

ឬ​«​ដំបង​សម្រាប់​វាស់​»​

ឬ​«​ស្ថាន​សួគ៌​»​

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

ឬ​«​ស្ថាន​សួគ៌​»​

ឬ​«​ស្ថាន​សួគ៌​»​

មាន​ន័យ​ថា​«​តើ​មាន​អ្នក​ណា​ដូច​ព្រះ?​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ប៉ុន្តែ វា​[​គឺ​នាគ​]​បាន​ចាញ់​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ឌីអាបូឡូស​(​អ្នក​បង្កាច់​បង្ខូច​) និង​សាថាណាស​(​អ្នក​ប្រឆាំង​)​»​

ឬ​«​ស្ថាន​សួគ៌​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​

នេះ​គឺ​បី​គ្រា​កន្លះ

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​ត្រូវ​ស្លាប់​ដោយ​ដាវ​»​

ឬ​«​ស្ថាន​សួគ៌​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ផូនៀ​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ឬ​«​ដែល​ចេញ​ពី​កន្លែង​ឃុំ​អ្នក​ទាំង​នោះ»

ឬ​«​របស់​»​

ឬ​«​អ្នក​ណា​ដែល​ស្លាប់​ដោយ​រួប​រួម​ជា​មួយ​នឹង​លោក​ម្ចាស់​»​

ប្រហែល​២៩៦​គីឡូ​ម៉ែត្រ។ មួយ​ស្តាដ​ស្មើ​នឹង​១៨៥​ម៉ែត្រ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

សំដៅ​លើ​បន្ទប់​បរិសុទ្ធ​បំផុត​ក្នុង​វិហារ

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

ឬ​«​ក្រឹត្យ​ក្រម​»។ នេះ​មក​ពី​ការ​សម្រេច​ក្ដី​ពី​មុន​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា

ឬ​«​ពី​ទិស​ខាង​កើត​»​

ន័យ​ត្រង់​«​វិញ្ញាណ​ស្មោក​គ្រោក​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ដើរ​អាក្រាត​»។ ពាក្យ​ភាសា​ក្រិច​«​ជីមណូស​»​ មាន​ន័យ​ថា​«​បិទ​បាំង​ខ្លួន​តែបន្តិច​បន្តួច​ឬ​មាន​តែ​សម្លៀក​បំពាក់​ក្នុង​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ហាម៉ាគេដូន​»​ មក​ពី​ពាក្យ​ភាសា​ហេប្រឺ​ដែល​មាន​ន័យ​ថា​«​ភ្នំ​មេគីដោ​»​

មួយ​ថាលិន​របស់​ក្រិច​ស្មើ​នឹង​២០,៤​គីឡូ​ក្រាម។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ផូនៀ​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ផូនៀ​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ឬ​«​មេឃ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ដាយម៉ូនីអន​»​សំដៅ​លើ​ពួក​ទេវតា​អាក្រក់

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ដង្ហើម​»​ ​«​ខ្យល់​»​ ឬ​«​បណ្ដាំ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ផូនៀ​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ឬ​«​ពួក​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​ជួញ​ដូរ​»​

ឬ​«​ស្ថាន​សួគ៌​»​

ឬ​«​អំពើ​ឧក្រិដ្ឋ​»​

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​គ្រឿង​ក្រអូប​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជ័រ​ល្វីង​ទេស​»​

ឬ​«​ជីវិត​មនុស្ស​»​

ភាសា​ក្រិច​«​អាប៉ូស្តូឡូស​»​មាន​ន័យ​ថា​«​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ហាឡេលូយ៉ា!​»។ ​«​យ៉ា​»​ជា​ឈ្មោះ​កាត់​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា

ភាសា​ក្រិច​«​ផូនៀ​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ភាសា​ក្រិច​«​ហាឡេលូយ៉ា!​»។ ​«​យ៉ា​»​ជា​ឈ្មោះ​កាត់​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា

ភាសា​ក្រិច​«​ហាឡេលូយ៉ា!​»។ ​«​យ៉ា​»​ជា​ឈ្មោះ​កាត់​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា

ភាសា​ក្រិច​«​ហាឡេលូយ៉ា!​»។ ​«​យ៉ា​»​ជា​ឈ្មោះ​កាត់​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ប្រោះ​ដោយ​ឈាម​»​

ឬ​«​មេឃ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ឌីអាបូឡូស(​អ្នក​បង្កាច់​បង្ខូច​) និង​សាថាណាស​(​អ្នកប្រឆាំង​)​»​

ន័យ​ត្រង់​«​បាន​ត្រូវ​ប្រហារ​ជីវិត​ដោយ​ពូថៅ​»​

នេះ​សំដៅ​លើ​លោក​យេស៊ូ

ឬ​«​មេឃ​»​

ឬ​«​នឹង​ត្រូវ​បង្ខាំង​»​ ឬ​«​ជាប់​គុក​»។​ សូម​មើល បប. ១៤:១១ កំ.ស.

ឬ​«​ហាដេស​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ឬ​«​ហាដេស​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ឬ​«​ស្មោះ​ត្រង់​»​

អាលផា​និង​អូមេហ្គា​ជា​តួ​អក្សរ​ទី​១​និង​តួ​អក្សរ​ចុង​ក្រោយ​គេ​បង្អស់​ក្នុង​ភាសា​ក្រិច

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ប្រហែល​ជា​២.២២០​គីឡូ​ម៉ែត្រ។ មួយ​ស្តាដ​ស្មើ​នឹង​១៨៥​ម៉ែត្រ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤

ប្រហែល​៦៤​ម៉ែត្រ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

ឬ​«​ស្មោះ​ត្រង់​»​

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥

អាលផា​និង​អូមេហ្គា​ជា​តួ​អក្សរ​ទី​១​និង​តួ​អក្សរ​ចុង​ក្រោយ​គេ​បង្អស់​ក្នុង​ភាសា​ក្រិច

សំដៅ​លើ​ពួក​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អ្វី​ដែល​ព្រះ​ចាត់​ទុក​ថា​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ពូជ​»​​

    សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
    ចេញពីគណនី
    ចូលគណនី
    • ខ្មែរ
    • ចែករំលែក
    • ជម្រើស
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
    • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
    • កំណត់ឯកជនភាព
    • JW.ORG
    • ចូលគណនី
    ចែករំលែក