មាតាបិតាទាំងឡាយអើយ! ចូរបណ្ដុះបណ្ដាលកូនៗរបស់អ្នកឲ្យមានទំលាប់ដ៏មានប្រយោជន៍
១ ទំលាប់ដ៏មានប្រយោជន៍នោះ មិនកើតមានពីកំណើតមកឬដោយចៃដន្យឡើយ។ បន្ថែមទៀតនោះ ដើម្បីបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យកូនមានទំលាប់ដ៏ល្អ ក៏តម្រូវឲ្យចំណាយពេលផងដែរ។ ពាក្យ«បណ្ដុះបណ្ដាល»មានន័យថា «បណ្ដុះជាបណ្ដើរៗ» ឬ«បណ្ដាលឲ្យចូលតាមរបៀបតក់ៗ»។ មាតាបិតាទាំងឡាយត្រូវតែមានភាពទៀងទាត់ ដើម្បីឲ្យគាត់«បង្រៀន[កូនៗរបស់គាត់]ទៅតាមដំបូន្មាន នឹងសេចក្ដីដាស់តឿនរបស់ព្រះអម្ចាស់វិញ»។—អេភេសូរ ៦:៤
២ ចាប់ផ្ដើមពីតូចមក: សមត្ថភាពដែលក្មេងតូចៗមានដើម្បីរៀននិងធ្វើអ្វីៗថ្មី នោះគួរឲ្យអស្ចារ្យមែន។ ថ្វីបើពួកអ្នកពេញវ័យច្រើនតែពិបាកនឹងរៀនភាសាថ្មីក៏ដោយ នោះក្មេងៗដែលគ្រប់អាយុតែចូលសាលាមត្តេយ្យ ក៏អាចរៀនពីរឬបីភាសាដំណាលគ្នាក៏បានដែរ។ កុំគិតថា កូនរបស់អ្នកតូចពេកមិនអាចបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យមានទំលាប់ល្អនោះឡើយ។ បើចាប់ផ្ដើមបង្ហាត់បង្រៀននូវសេចក្ដីពិតពីព្រះគម្ពីរតាំងតែពីតូចមក និងបន្តទៅមុខទៀត នោះដល់ពេលដែលកូនក្មេងអាយុតែប៉ុន្មានឆ្នាំក៏ដោយ គំនិតគេនឹងពេញទៅដោយចំណេះដែលនឹងឲ្យគេ«មានប្រាជ្ញាដល់ទីសង្គ្រោះ»។—ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៥
៣ ចូរធ្វើឲ្យកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយជាទំលាប់មួយ: ទំលាប់មួយដ៏មានប្រយោជន៍ ដែលគួរនឹងបណ្ដុះបណ្ដាលក្នុងកំឡុងពេលកូនក្មេងកំពុងតែលូតលាស់ឡើងនោះ គឺជាទំលាប់ផ្សព្វផ្សាយជាទៀងទាត់នូវដំណឹងល្អពីព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះ។ មាតាបិតាជាច្រើននាក់បានចាប់ផ្ដើមធ្វើឲ្យមានទំលាប់បែបនេះ ដោយនាំកូនទៅផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយជាមួយគាត់ នៅពេលដែលកូនៗនៅជាទារកនៅឡើយ។ ដោយមាតាបិតាចូលរួមកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទៀងទាត់នោះ ក៏ជួយកូនៗរបស់គាត់បណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យមានចិត្តអបអរនិងខ្នះខ្នែងចំពោះកិច្ចបំរើផ្សាយដែរ។ មាតាបិតាទាំងឡាយអាចបង្ហាញឲ្យកូនៗឃើញនូវរបៀបរួមចំណែកធ្វើបន្ទាល់តាមផ្នែកនិមួយៗនៃកិច្ចផ្សព្វផ្សាយនោះដែរ។
៤ ការចុះឈ្មោះសាលាកិច្ចបំរើព្រះធិបតេយ្យក៏អាចជួយកូនក្មេងបានដែរ។ សាលានោះបង្រៀនឲ្យកូនមានទំលាប់សិក្សាឲ្យបានល្អ ព្រមទាំងរបៀបអានដោយយល់ដឹងទៀតផង។ គេរៀនចេះសន្ទនាអំពីព្រះគម្ពីរ ធ្វើការត្រឡប់ទៅជួប និងរបៀបដឹកនាំការសិក្សាតាមព្រះគម្ពីរដែរ។ ការបង្ហាត់បែបនេះប្រហែលជាអាចជំរុញចិត្តកូនឲ្យចង់ធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយ និងខំប្រឹងឲ្យបានឯកសិទ្ធិពិសេសខាងកិច្ចបំរើផ្សាយផ្សេងៗទៀត។ អ្នកបំរើជាច្រើនអ្នកដែលនៅឯបេតអែលឬជាសាសនទូត ក៏នឹកចាំដោយចិត្តកក់ក្ដៅនូវពេលពីមុនៗក្នុងសាលាកិច្ចបំរើនោះ ហើយទទួលស្គាល់ថាសាលានោះជាសំវិធានការមួយដែលបានជួយគេបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យមានទំលាប់ដ៏មានប្រយោជន៍។
៥ យើងគ្រប់គ្នាប្រៀបដូចនឹងដីឥដ្ឋក្នុងព្រះហស្តនៃជាងស្មូនដ៏ឧត្តម គឺព្រះយេហូវ៉ា។ (អេសាយ ៦៤:៨) ដីឥដ្ឋគឺរឹតតែស្រួលសូនធ្វើជារូប ពេលដែលវារឹតតែថ្មី ។ ដោយហាលវារឹតតែយូរ វាក៏រឹតតែរឹងឡើងៗទៅដែរ។ មនុស្សក៏អ៊ីចឹងដែរ។ កាលដែលនៅក្មេងនៅឡើយ ក៏ស្រួលបត់បែនបាន ហើយបើនៅក្មេងខ្ចីប៉ុនណា ក៏មានផលល្អសមស្របទៅតាមនោះដែរ។ វ័យដ៏ក្មេងខ្ចីរបស់គេ ក៏ជាគ្រាអប់រំបានដែរ ជាពេលដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនទៅតាមផ្លូវល្អឬអាក្រក់នោះ។ ជាមាតាឬបិតាដែលយកចិត្តទុកដាក់នោះ ចូរចាប់ផ្ដើមបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យកូនៗមានទំលាប់ដ៏មានប្រយោជន៍ តាំងតែពីតូចមកក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយជាគ្រីស្ទាន។