ការស្គាល់អ្នកដែលបានផ្ដើមបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់
សុវណ្ណសប្បាយចិត្តណាស់ ពេលដែលរៀនអំពីអ្វីៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យា។ ប៉ុន្តែគាត់ឆ្ងល់ថា តើអ្នកណាមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីសន្យាទាំងនេះទៅជាការពិតបាន? ឫទ្ធីបានប្រាប់ថា បើសុវណ្ណចង់យល់អំពីមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមការសន្យាទាំងឡាយរបស់លោក នោះគាត់អាចគិតអំពីចំណុចមួយដែលមនុស្សទាំងអស់នឹងយល់ស្របតាម គឺចំណុចថាបើមានផលត្រូវតែមានបុព្វហេតុ។
ឫទ្ធីពន្យល់ថាគម្ពីរក៏បញ្ជាក់ចំណុចនេះដែរ។ បន្ទាប់មកគាត់បង្ហាញដល់សុវណ្ណនូវបទគម្ពីរដូចតទៅនេះ:
«ផ្ទះទាំងអស់មានអ្នកសង់»។—ហេប្រឺ ៣:៤
«នោះសមហេតុសមផលមែន ពីព្រោះផ្ទះមិនអាចកកើតឡើងដោយគ្មានអ្នកសង់ទេ» សុវណ្ណឆ្លើយ។
ឫទ្ធីបន្ថែមថា៖ «យើងក៏អាចលើកឧទាហរណ៍មួយទៀតដែរ គឺបើគ្មានអ្នកចម្អិន នោះក៏មិនមានម្ហូបអាហារដែរ»។
ក្រោយមក ឫទ្ធីរំលឹកសុវណ្ណអំពីចំណុចថា នៅជុំវិញពួកគាត់មានរបស់ជាច្រើនដែលអស្ចារ្យជាងនិងស្មុគស្មាញជាងផ្ទះមួយទៅទៀត។ ឫទ្ធីនិយាយ៖ «សូមមើលជុំវិញខ្លួនយើង មានផ្កាស្អាតៗ ភ្នំស្កឹមស្កៃ សមុទ្រធំធេង និងសកលលោកនេះដែលធំឥតដែនកំណត់។ បើផ្ទះមួយត្រូវការអ្នកសង់ ហើយម្ហូបអាហារត្រូវការអ្នកចម្អិន ចុះយ៉ាងណាចំពោះអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យក្នុងសកលលោកនេះ? នោះក៏ត្រូវការអ្នកផ្ដើមបង្កើតដែរ មែនទេ?»។
សុវណ្ណយល់ស្របតាមអ្វីដែលឫទ្ធីពន្យល់។
ឫទ្ធីក៏ពន្យល់តទៅទៀត៖ «គម្ពីរបញ្ជាក់ថាពិតជាមានអ្នកផ្ដើមបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់មែន។ ដើម្បីធ្វើដូច្នោះ បុគ្គលនោះត្រូវមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លា។ នេះជាមូលហេតុដែលគម្ពីរហៅបុគ្គលនោះថាព្រះ។ ក្នុងគម្ពីរភាសាដើម ពាក្យថាព្រះ មានន័យថា‹អ្នកខ្លាំងពូកែ›ឬ‹អ្នកដែលមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា›។ សព្វថ្ងៃនេះ មានបុគ្គលផ្សេងៗដែលមនុស្សហៅថា‹ព្រះ› ប៉ុន្តែដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ គឺជាការត្រឹមត្រូវដែលលោកបានត្រូវហៅថា ព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត»។
អ្វីៗទាំងអស់ត្រូវមានអ្នកផ្ដើមបង្កើត
សុវណ្ណបានភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញថាគម្ពីររៀបរាប់អំពីស្នាដៃដ៏អស្ចារ្យជាច្រើនរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ឫទ្ធីបានបង្ហាញឧទាហរណ៍ខ្លះៗដូចតទៅនេះដល់សុវណ្ណ:
«កាលដើមដំបូងឡើយ ព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនឹងផែនដី»។—លោកុប្បត្តិ ១:១
«ត្រូវឲ្យដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះ គឺទ្រង់ដែលបានបង្កើតយើងខ្ញុំ»។—ទំនុកតម្កើង ១០០:៣
«ផ្ទៃមេឃសំដែងពីសិរីល្អនៃព្រះ ហើយលំហអាកាសក៏បង្ហាញការ ដែលព្រះហស្តទ្រង់ធ្វើ»។—ទំនុកតម្កើង ១៩:១
«ឯព្រះដែលបានសាងអស់ទាំងស្ថានដ៏ខ្ពស់របស់ទ្រង់ នៅលើស្ថានសួគ៌ ហើយតាំងជីវិតទាំងឡាយ ឲ្យនៅផែនដី ក៏តែងតែបង្គាប់ទឹកសមុទ្រឲ្យឡើងទៅលើ រួចចាក់មកលើផែនដីវិញ ទ្រង់ព្រះនាមជា‹ព្រះយេហូវ៉ា›»។—អេម៉ុស ៩:៦
ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។ លោកមិនគ្រាន់តែបង្កើតរបស់ទាំងអស់នោះប៉ុណ្ណោះទេ តែលោកក៏ជាអ្នកផ្ដល់ជីវិតដល់ភាវរស់ទាំងឡាយដែរ។ គម្ពីរបញ្ជាក់អំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ព្រះអង្គជាប្រភពនៃជីវិត»។ (ទំនុកតម្កើង ៣៦:១០, ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរសម្រាយ [៣៦:៩]) ដូច្នេះ លោកជាអ្នកបង្កើតជីវិត។ ជីវិតមកពីព្រះយេហូវ៉ា ហេតុនេះហើយលោកជាបិតាដ៏ពិតរបស់យើង។ នេះជាមូលហេតុដែលគម្ពីរចែងថា៖ «យើងទាំងអស់គ្នា តើមិនមានឪពុកតែ១ទេឬ? តើមិនមែនជាព្រះតែ១ ដែលបង្កើតយើងរាល់គ្នាមកទេឬអី?»។—ម៉ាឡាគី ២:១០
ព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពនៃជីវិត
ឮដូច្នេះ សុវណ្ណឧទានថា៖ «សមហេតុសមផលមែន! ពេលដែលមើលអ្វីៗដែលមាននៅជុំវិញយើងនិងពិចារណាអំពីរបស់ទាំងនោះ មិនពិបាកឲ្យយើងសម្គាល់ទេថា ត្រូវតែមានអ្នកផ្ដើមបង្កើត អ្នកគ្រោង និងអ្នកផ្ដល់ជីវិត ពោលគឺអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់»។
ធារ៉ានិយាយដោយមានចិត្តរំភើបថា៖ «បើលោកមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់នេះ លោកច្បាស់ជាមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យាទាំងអស់របស់លោកដែលមានក្នុងគម្ពីរដែរ!»។
ចំពោះសុវណ្ណនិងធារ៉ា អ្វីៗដែលពួកគាត់បានឮនៅថ្ងៃនោះសុទ្ធតែសមហេតុសមផល ប៉ុន្តែពួកគាត់បានឆ្ងល់ថាបុគ្គលដ៏ខ្លាំងក្លាដែលបានផ្ដើមបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់នោះ ជាបុគ្គលបែបណា។