-
រឿងដ៏សំខាន់មួយទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម: របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
-
-
ប្រធានបទនៃក្រប | របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
រឿងដ៏សំខាន់មួយ
គ្មានសៀវភៅសាសនាណាដែលដូចគម្ពីរនោះឡើយ។ គ្មានសៀវភៅណាដែលអាចផ្លាស់ប្ដូរជំនឿរបស់មនុស្សជាច្រើននាក់ក្នុងអំឡុងពេលយ៉ាងយូរដូច្នេះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គ្មានសៀវភៅណាដែលបានត្រូវគេពិនិត្យយ៉ាងដិតដល់ហើយត្រូវបានគេរិះគន់ច្រើនដូចគម្ពីរទេ។
ជាឧទាហរណ៍ បណ្ឌិតខ្លះសង្ស័យថាគម្ពីរដែលយើងមាននៅសម័យនេះគឺខុសគ្នាពីឯកសារដើម។ សាស្ត្រាចារ្យខាងសាសនាម្នាក់បាននិយាយថា៖«យើងមិនអាចដឹងប្រាកដទេថាយើងបានបកប្រែឯកសារដើមដោយត្រឹមត្រូវឬយ៉ាងណា»។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា៖«យើងមានតែឯកសារចម្លងដែលពោរពេញទៅដោយកំហុស និងបានត្រូវចម្លងច្រើនសតវត្សរ៍ក្រោយឯកសារដើមហើយខុសគ្នាខ្លាំងណាស់»។
មនុស្សឯទៀតសង្ស័យទៅលើភាពត្រឹមត្រូវនៃគម្ពីរ ដោយសារពួកគេមានជំនឿលើសាសនាផ្សេង។ ជាឧទាហរណ៍ បុរសម្នាក់ឈ្មោះហ្វាយសូលមានក្រុមគ្រួសារដែលមិនកាន់តាមគ្រិស្តសាសនា ហើយពួកគេបានបង្រៀនគាត់ថាគម្ពីរជាសៀវភៅបរិសុទ្ធមែន តែគម្ពីរបានត្រូវកែច្នៃ។ គាត់ថា៖«ជាលទ្ធផល ខ្ញុំសង្ស័យខ្លាំងណាស់ពេលអ្នកឯទៀតចង់និយាយអំពីគម្ពីរជាមួយខ្ញុំ ព្រោះពួកគេមិនមានគម្ពីរដើមទេ។ គម្ពីរដែលគេមានបានត្រូវកែច្នៃរួចទៅហើយ!»។
តើសំខាន់ទេបើគម្ពីរបានត្រូវកែឬក៏អត់? សូមពិចារណាសំណួរទាំងនេះ: តើអ្នកអាចទុកចិត្តសេចក្ដីសន្យាដែលមានក្នុងគម្ពីរអំពីអនាគតទេ បើអ្នកមិនប្រាកដថាសេចក្ដីសន្យាទាំងនោះគឺមានក្នុងឯកសារដើម? (រ៉ូម ១៥:៤) តើអ្នកនឹងប្រើគោលការណ៍គម្ពីរដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តសំខាន់ៗអំពីការងារ ក្រុមគ្រួសារ ឬការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះទេ បើគម្ពីរដែលយើងមាននៅសព្វថ្ងៃនេះគឺជាឯកសារចម្លងដែលពោរពេញទៅដោយកំហុស?
ទោះជាយើងលែងមានគម្ពីរដើមក៏ដោយ យើងអាចពិនិត្យមើលឯកសារចម្លងពីសម័យបុរាណ រួមទាំងគម្ពីររាប់ពាន់ដែលបានត្រូវចម្លងពីឯកសារដើមដែរ។ តើតាមរបៀបណាឯកសារគម្ពីរសម័យបុរាណទាំងនោះបាននៅគង់វង្ស ទោះជាមានការពុក ការប្រឆាំង និងការព្យាយាមកែច្នៃ ក៏ដោយ? តើតាមរបៀបណាការរក្សាឯកសារដើម ឲ្យនៅគង់វង្សជួយពង្រឹងទំនុកចិត្តអ្នកថាគម្ពីរដែលអ្នកមាននៅសព្វថ្ងៃនេះគឺត្រឹមត្រូវ? សូមពិចារណាចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះ នៅអត្ថបទបន្តបន្ទាប់អំពីការរក្សាគម្ពីរឲ្យនៅគង់វង្ស។
-
-
គម្ពីរនៅតែគង់វង្សទោះជាពុកក៏ដោយទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម: របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
-
-
ប្រធានបទនៃក្រប | របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
គម្ពីរនៅតែគង់វង្សទោះជាពុកក៏ដោយ
ការគំរាមកំហែង: អ្នកសរសេរគម្ពីរនិងអ្នកចម្លងគម្ពីរបានប្រើក្រដាសដែលធ្វើពីដើមកក់ម្យ៉ាងនិងក្រាំងស្បែកដើម្បីសរសេរឯកសារ។ (ធីម៉ូថេទី២ ៤:១៣) តើអ្វីទាំងនោះអាចនាំឲ្យគម្ពីរងាយនឹងបាត់បង់យ៉ាងដូចម្ដេច?
ក្រដាសដែលធ្វើពីដើមកក់ងាយរហែក ហើរពណ៌ និងឆាប់ខូច។ បណ្ឌិតដែលសិក្សាប្រវត្តិនៃប្រទេសអេស៊ីបឈ្មោះរីឆឺដ ផាឃិនសិន និងស្ទេផាន ខ្វើក បាននិយាយថា៖«នៅទីបំផុត ក្រដាសដែលគេធ្វើពីដើមកក់អាចពុកខូចអស់រលីង។ ពេលគេយកទុកនៅកន្លែងណាមួយ រមូរអាចដុះផ្សិត ឬរលួយដោយសារសើម ហើយសត្វល្អិតស៊ី ជាពិសេសកណ្ដៀរអាចស៊ីរមូរនោះបើរមូរបានត្រូវកប់ក្នុងដី»។ ក្រោយគេរកឃើញរមូរខ្លះ គេបានដាក់វាក្រោមពន្លឺថ្ងៃខ្លាំងឬកន្លែងដែលមានសំណើម ហើយនេះបាននាំឲ្យរមូរនោះខូចខាតកាន់តែលឿន។
ក្រាំងស្បែកអាចទុកនៅយូរជាងក្រដាសដែលធ្វើពីដើមកក់ ប៉ុន្តែវាក៏ពុកដែរបើកាន់វាដោយរបៀបមិនត្រឹមត្រូវឬដាក់វានៅកន្លែងដែលមានពន្លឺថ្ងៃខ្លាំងពេក ត្រជាក់ឬក្ដៅពេក ឬសើម។a សត្វល្អិតក៏ចូលចិត្តស៊ីក្រាំងស្បែកដែរ។ នេះជាមូលហេតុដែលឯកសារបុរាណមិនបានគង់វង្សរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ដូច្នេះ បើគម្ពីរបានត្រូវពុក ហើយបាត់បង់ នោះដំណឹងដែលមានក្នុងគម្ពីរក៏បាត់បង់ផងដែរ។
របៀបដែលគម្ពីរបាននៅគង់វង្ស: ច្បាប់នៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលតម្រូវឲ្យស្ដេចម្នាក់ៗ«ចំឡងក្រិត្យវិន័យតាមគម្ពីរ...ទុកក្នុងសៀវភៅសំរាប់ខ្លួន» ពោលគឺសៀវភៅប្រាំក្បាលដំបូងក្នុងគម្ពីរ។ (ចោទិយកថា ១៧:១៨) ម្យ៉ាងទៀត អ្នកជំនាញខាងការចម្លងបានចម្លងគម្ពីរច្រើនដល់ម្ល៉េះ បានជានៅសតវត្សរ៍ទី១ គ.ស. មានគម្ពីរនៅសាលាប្រជុំនៅទូទាំងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ហើយសូម្បីតែនៅម៉ាសេដូនដែលជាតំបន់ឆ្ងាយពីប្រទេសអ៊ីស្រាអែលក៏មានផងដែរ! (លូកា ៤:១៦, ១៧; សកម្មភាព ១៧:១១) តើឯកសារដើមនៃគម្ពីរចាស់ៗខ្លះបាននៅគង់វង្សរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
ឯកសារដើមនៃគម្ពីរដែលគេហៅថារមូរនៅសមុទ្រស្លាប់ បានគង់វង្សជាច្រើនសតវត្សរ៍ក្នុងថូដីឥដ្ឋដែលគេទុកក្នុងរូងភ្នំនៅតំបន់ហួតហែង
ហ្វីលីព ខាំហ្វតដែលជាបណ្ឌិតនៃសញ្ញាថ្មីពន្យល់ថា៖«ជនជាតិយូដាមានទម្លាប់ដាក់រមូរគម្ពីរក្នុងថូឬពាងដីឥដ្ឋដើម្បីទុកកុំឲ្យឆាប់ខូច»។ តាមមើលទៅគ្រិស្តសាសនិកបន្តធ្វើតាមទម្លាប់នេះ ហើយជាលទ្ធផល គេបានរកឃើញឯកសារដើមនៃគម្ពីរខ្លះក្នុងថូដីឥដ្ឋ បន្ទប់តូចៗ រូងភ្នំ និងនៅតំបន់ហួតហែង។
លទ្ធផល: គម្ពីររាប់ពាន់ដែលបានត្រូវចម្លងពីឯកសារដើម ខ្លះមានអាយុច្រើនជាង២.០០០ឆ្នាំ បាននៅគង់វង្សរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ គ្មានឯកសារសម័យបុរាណណាដែលមានឯកសារចម្លងច្រើន និងមានអាយុច្រើនឆ្នាំដូចគម្ពីរនោះទេ។
a ជាឧទាហរណ៍ សេចក្ដីចម្លងផ្លូវការនៃការប្រកាសឯករាជ្យរបស់សហរដ្ឋអាម៉េរិកបានត្រូវសរសេរលើក្រាំងស្បែក។ ប៉ុន្តែតិចជាង២៥០ឆ្នាំក្រោយមក ក្រាំងស្បែកនោះបានហើរពណ៌ ហើយធ្វើឲ្យអក្សរពិបាកអានដាច់។
-
-
គម្ពីរនៅតែគង់វង្សទោះជាមានការប្រឆាំងក៏ដោយទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម: របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
-
-
ប្រធានបទនៃក្រប | របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
គម្ពីរនៅតែគង់វង្សទោះជាមានការប្រឆាំងក៏ដោយ
ការគំរាមកំហែង: អ្នកនាំមុខខាងនយោបាយនិងខាងសាសនាមានគោលដៅដែលខុសពីដំណឹងនៅក្នុងគម្ពីរ។ ជាច្រើនដង ពួកគេបានប្រើអំណាចរបស់ពួកគេដើម្បីបញ្ឈប់មនុស្សមិនឲ្យមានគម្ពីរ បោះពុម្ព ឬបកប្រែគម្ពីរឡើយ។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ពីរ៖
ប្រហែលឆ្នាំ១៦៧ មុនគ.ស.: ស្ដេចអាន់ទីយ៉ូកឹស អេភីផាន បានបញ្ជាឲ្យគេបំផ្លាញចោលបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺទាំងអស់ ដោយសារគាត់ព្យាយាមបង្ខំឲ្យជនជាតិយូដាកាន់តាមសាសនារបស់ប្រទេសក្រិច។ ហែនរិច ហ្ក្រេត្ស ដែលជាប្រវត្តិវិទូម្នាក់ពន្យល់ឲ្យដឹងថា មន្ត្រីរបស់ស្ដេច«បានហែកនិងដុតរមូរនៃគម្ពីរដែលពួកគេបានរកឃើញ ហើយសម្លាប់ពួកអ្នកដែលខំអានគម្ពីរតែម្ដង»។
ប្រហែល៨០០ឆ្នាំមុន: អ្នកដឹកនាំខ្លះនៃសាសនាកាតូលិកខឹងសមាជិកដោយសារពួកគេបានបង្រៀនអ្វីៗដែលគម្ពីរបង្រៀនជាជាងតាមជំនឿសាសនាកាតូលិក។ ដូច្នេះពួកគេបានចាត់ទុកអ្នកណាដែលមានគម្ពីរក្រៅពីសៀវភៅទំនុកតម្កើងជាភាសាឡាតាំង ថាជាអ្នកប្រឆាំង។ ក្រុមប្រឹក្សាមួយរបស់សាសនាកាតូលិកបានអនុម័តតាមបង្គាប់នោះដោយណែនាំឲ្យសមាជិករបស់ពួកគេ«ស្វែងរកអ្នកប្រឆាំងដោយមានចិត្តខ្នះខ្នែង ចិត្តស្មោះ និងដោយឥតឈប់ឈរ...ហើយស៊ើបអង្កេតកន្លែងទាំងអស់ដែលមនុស្សរស់នៅដែលគេសង្ស័យថាជាអ្នកដែលមានគម្ពីរ...ផ្ទះណាដែលគេរកឃើញអ្នកប្រឆាំង ផ្ទះនោះត្រូវបំផ្លាញចោលតែម្ដង»។
ប្រសិនបើពួកសត្រូវជោគជ័យក្នុងការបំផ្លាញចោលគម្ពីរ នោះដំណឹងដែលមានក្នុងគម្ពីរក៏នឹងបាត់បង់ទៅដែរ។
ការបកប្រែគម្ពីរជាភាសាអង់គ្លេសរបស់វីល្លាម ធីនដេលនៅតែគង់វង្សទោះជាមានគេដាក់បម្រាម មានគេដុតចោល និងមានគេប្រហារជីវិតគាត់នៅឆ្នាំ១៥៣៦ក៏ដោយ
របៀបដែលគម្ពីរបាននៅគង់វង្ស: ស្ដេចអាន់ទីយ៉ូកឹសបានប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើប្រទេសអ៊ីស្រាអែល តែជនជាតិយូដាបានទៅរស់នៅប្រទេសជាច្រើនឯទៀត។ តាមពិត បណ្ឌិតគម្ពីរបានប៉ាន់ស្មានថា នៅសតវត្សរ៍ទី១ គ.ស. ច្រើនជាង៦០ភាគរយនៃជនជាតិយូដារស់នៅក្រៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ នៅក្នុងប្រទេសទាំងនោះ ជនជាតិយូដាបានរក្សាទុកសេចក្ដីចម្លងនៃគម្ពីរក្នុងសាលាប្រជុំរបស់ពួកគេ ហើយសេចក្ដីចម្លងទាំងនេះបានត្រូវប្រើដោយមនុស្សជំនាន់ក្រោយ រួមទាំងគ្រិស្តសាសនិកផងដែរ។—សកម្មភាព ១៥:២១
ក្នុងអំឡុងយុគសម័យកណ្ដាលឬប្រហែល៨០០ឆ្នាំមុន អ្នកដែលស្រឡាញ់គម្ពីរមានចិត្តក្លាហានជួបការបៀតបៀន ហើយបន្តបកប្រែនិងចម្លងគម្ពីរ។ មុនគេបង្កើតម៉ាស៊ីនបោះពុម្ពដែលអាចរៀបអក្សរបានប្រហែលជានៅឆ្នាំ១៤៥០ ផ្នែកខ្លះៗនៃគម្ពីរប្រហែលជាមានក្នុង៣៣ភាសារួចទៅហើយ។ ក្រោយមក គម្ពីរបានត្រូវបកប្រែនិងបោះពុម្ពយ៉ាងលឿងដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក។
លទ្ធផល: ទោះជាមានការគំរាមដ៏សាហាវពីស្ដេច និងបព្វជិតដែលយល់ច្រឡំក៏ដោយ គម្ពីរជាសៀវភៅដែលបានត្រូវចែកចាយនិងបកប្រែច្រើនជាងគេបង្អស់ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ប្រទេសខ្លះបានបង្កើតច្បាប់ដែលមានក្នុងគម្ពីរ ហើយសេចក្ដីបកប្រែគម្ពីរក៏មានឥទ្ធិពលទៅលើភាសាខ្លះៗ និងជីវិតរបស់មនុស្សរាប់លាននាក់ផងដែរ។
-
-
គម្ពីរនៅតែគង់វង្សទោះជាមានគេព្យាយាមកែច្នៃក៏ដោយទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម: របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
-
-
ពួកម៉ាសូរីតចម្លងបទគម្ពីរយ៉ាងដិតដល់
ប្រធានបទនៃក្រប | របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
គម្ពីរនៅតែគង់វង្សទោះជាមានគេព្យាយាមកែច្នៃក៏ដោយ
ការគំរាមកំហែង: ការពុករលួយឬការប្រឆាំងមិនបានបំផ្លាញគម្ពីរនោះឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ អ្នកចម្លងនិងអ្នកបកប្រែខ្លះព្យាយាមកែច្នៃព័ត៌មានក្នុងគម្ពីរ។ ជួនកាល ពួកគេព្យាយាមធ្វើឲ្យគម្ពីរយល់ស្របតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកគេ ជាជាងធ្វើឲ្យសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកគេស្របតាមគម្ពីរទៅវិញ។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះ៖
កន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍: រវាងសតវត្សរ៍ទី៤ដល់សតវត្សរ៍ទី២ មុនគ.ស អ្នកបកប្រែសៀវភៅប្រាំក្បាលដំបូងនៃគម្ពីរជាភាសាសាម៉ារីបានបន្ថែមឃ្លា៖«នៅលើភ្នំកេរិស៊ីមគឺជាកន្លែងដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវសង់ទីបូជា» ក្រោយនិក្ខមនំ ២០:១៧។ ជនជាតិសាម៉ារីសង្ឃឹមថាបទគម្ពីរគាំទ្រការសាងសង់វិហាររបស់ពួកគេនៅលើភ្នំកេរិស៊ីម។
សេចក្ដីបង្រៀនព្រះបីរួមគ្នាជាព្រះតែមួយ: ប្រមាណ៣០០ឆ្នាំក្រោយគម្ពីរបានត្រូវសរសេរចប់ អ្នកជឿលើសេចក្ដីបង្រៀនព្រះបីរួមគ្នាជាព្រះតែមួយបានបញ្ចូលពាក្យបន្ថែមក្នុងយ៉ូហានទី១ ៥:៧ដូចតទៅ៖«នៅស្ថានសួគ៌ គឺជាព្រះវរបិតា១ ព្រះបន្ទូល១ និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ១ តែទាំង៣អង្គនេះរួមមកតែ១ទេ»។ ពាក្យទាំងនេះមិនមានក្នុងឯកសារដើមទេ។ បណ្ឌិតខាងគម្ពីរប៊្រូស មិសហ្គឺកត់សម្គាល់ថា៖«ចាប់តាំងពីសតវត្សរ៍ទីប្រាំមួយមក ពាក្យទាំងនេះបានត្រូវរួមបញ្ចូលក្នុងឯកសារឡាតាំងបុរាណ និងឯកសារវ៉ុលកេត[ជាភាសាឡាតាំង]។
នាមរបស់ព្រះ: ដោយទទួលឥទ្ធិពលពីទំនៀមទម្លាប់ជនជាតិយ៉ូដា អ្នកបកប្រែគម្ពីរជាច្រើនសម្រេចចិត្តដកនាមរបស់ព្រះចេញពីបទគម្ពីរ។ ពួកគេជំនួសនាមរបស់ព្រះដោយឋានៈ«ព្រះ» ឬ«ព្រះអម្ចាស់»ទៅវិញ ហើយពាក្យទាំងនេះមិនគ្រាន់តែអាចទាក់ទងទៅនឹងអ្នកបង្កើតប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏អាចសំដៅទៅលើមនុស្ស អ្វីណាមួយដែលគេយកមកគោរពប្រណិប័តន៍ និងសាថានផងដែរ។—យ៉ូហាន ១០:៣៤, ៣៥; កូរិនថូសទី១ ៨:៥, ៦; កូរិនថូសទី២ ៤:៤a
របៀបដែលគម្ពីរបាននៅគង់វង្ស: ទី១ ទោះជាអ្នកចម្លងគម្ពីរខ្លះមិនសូវយកចិត្តដាក់ឬមិនស្មោះត្រង់ក្ដី ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះវិញហ្មត់ចត់ហើយកត់ចម្លងដោយប៉ិនប្រសប់។ រវាងសតវត្សរ៍ទី៦ដល់១០ គ.ស ពួកម៉ាសូរីតបានចម្លងបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺដែលបានត្រូវហៅថាឯកសារម៉ាសុរិត។ ពួកគេបានរាប់ពាក្យនិងអក្សរដើម្បីបញ្ជាក់ថាគ្មានកំហុស។ ពេលចម្លង ពួកគេកត់ចំណាំក្នុងឯកសារដើមកន្លែងណាដែលពួកគេគិតថាមានកំហុស។ ពួកម៉ាសូរីតបដិសេធមិនកែច្នៃគម្ពីរនោះឡើយ។ សាស្ត្រាចារ្យម៉ូសឺ កូសែនគត់ស្ទេនសរសេរថា៖«ការផ្លាស់ប្ដូរឯកសារគម្ពីរដោយចេតនាគឺជាបទឧក្រិដ្ឋដ៏អាក្រក់បំផុតសម្រាប់ពួកគេ»។
ទីពីរ ឯកសារនៃគម្ពីរដែលយើងមានជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះបានជួយបណ្ឌិតគម្ពីររកឃើញកំហុសផ្សេងៗ។ ជាឧទាហរណ៍ អស់រាប់សតវត្សរ៍ អ្នកដឹកនាំសាសនាបានបង្រៀនថាគម្ពីរភាសាឡាតាំងរបស់ពួកគេមានឯកសារដើមនៃគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែនៅយ៉ូហានទី១ ៥:៧ ពួកគេបានរួមបញ្ចូលឃ្លាដូចដែលបានរៀបរាប់នៅដើមអត្ថបទនេះ។ កំហុសនេះក៏មាននៅក្នុងសេចក្ដីបកប្រែគម្ពីរឃីងជេម្សក្នុងភាសាអង់គ្លេសដែលពេញនិយមជាងគេដែរ! ប៉ុន្តែ តើការរកឃើញនៃឯកសារដើមផ្សេងៗបានបង្ហាញអ្វី? ប៊្រូស មិសហ្គឺបានសរសេរថា៖«ឃ្លាដែលបានត្រូវបញ្ចូល[នៅយ៉ូហានទី១ ៥:៧] មិនបានរកឃើញក្នុងគម្ពីរភាសាបុរាណទាំងអស់នោះទេ (ដូចជាភាសាស៊ីរីអាក កូបធិក អាមេនី អេត្យូពី អារ៉ាប់ ស្លាវ៉ូនិក) លើកលែងតែភាសាឡាតាំងប៉ុណ្ណោះ»។ ជាលទ្ធផល កំណែថ្មីនៃសេចក្ដីបកប្រែគម្ពីរឃីងជេម្សនិងគម្ពីរឯទៀតបានដកឃ្លានោះចេញ។
ឆេសធឺ ប៊ីធី P៤៦ ឯកសារនៃគម្ពីរដែលធ្វើពីដើមកក់ប្រហែលជាពីឆ្នាំ២០០ គ.ស.មក។
តើឯកសារបុរាណផ្សេងៗបញ្ជាក់ថាដំណឹងក្នុងគម្ពីរបានត្រូវរក្សាទុកឬទេ? ពេលដែលរមូរនៅសមុទ្រស្លាប់បានត្រូវរកឃើញនៅឆ្នាំ១៩៤៧ បណ្ឌិតគម្ពីរឥឡូវអាចប្រៀបធៀបឯកសារម៉ាសុរិតនៃបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺជាមួយនឹងរមូរគម្ពីរដែលមើលទៅបានសរសេរទុកជាងរាប់ពាន់ឆ្នាំមុន។ សមាជិកនៃក្រុមពិនិត្យមើលរមូរនៅសមុទ្រស្លាប់បានប្រាប់ថារមូរមួយ«អាចផ្ដល់ភ័ស្តុតាងដែលមិនអាចប្រកែកបានថាការចម្លងឯកសារនៃគម្ពីរដោយដៃរបស់ជនជាតិយ៉ូដាអស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំនេះគឺពិតជាត្រឹមត្រូវនិងហ្មត់ចត់មែន»។
បណ្ណាល័យឆេសធឺ ប៊ីធីនៅក្រុងឌុយប្លាំង ប្រទេសអៀរឡង់មានបណ្ដុំក្រដាស់ដែលធ្វើពីដើមកក់ម្យ៉ាងនៃបទគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកជាភាសាក្រិចសឹងតែទាំងអស់។ បណ្ណាល័យនោះក៏មានឯកសារគម្ពីរផ្សេងៗពីសតវត្សរ៍ទី២ គ.ស.ដែលទើបតែបានត្រូវចម្លងជាង១០០ឆ្នាំក្រោយគម្ពីរបានត្រូវសរសេរចប់។ វិចនានុក្រមខាងគម្ពីរមួយ(The Anchor Bible Dictionary) កត់សម្គាល់ថា៖«ឯកសារដែលធ្វើពីដើមកក់មិនត្រឹមតែបានផ្ដល់ព័ត៌មានថ្មីៗប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានបង្ហាញដែរថាសេចក្ដីចម្លងនៃគម្ពីរគឺតែងតែត្រឹមត្រូវ»។
«យើងអាចនិយាយប្រាកដថាគ្មានសៀភៅបុរាណណាដែលបានត្រូវចម្លងយ៉ាងត្រឹមត្រូវដូចគម្ពីរនោះទេ»។
លទ្ធផល: ជាជាងធ្វើឲ្យបាត់បង់ដំណឹងនៃគម្ពីរ ឯកសារគម្ពីរបុរាណដ៏សន្ធឹកដែលបានត្រូវរកឃើញបានធ្វើឲ្យដំណឹងនោះកាន់តែច្បាស់ទៅវិញ។ លោកហ្វ្រេដេរិក ខេនយ៉ន់បានសរសេរអំពីបទគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកជាភាសាក្រិចថា៖«គ្មានសៀភៅបុរាណណាមួយដែលមានឯកសារជាច្រើនដែលបានត្រូវចម្លងតាំងពីយូរដូច្នេះទេ។ គ្មានបណ្ឌិតមិនលម្អៀងណាម្នាក់ដែលនឹងបដិសេធថាគម្ពីរដែលយើងមានសព្វថ្ងៃនេះគឺត្រឹមត្រូវឡើយ»។ បន្ថែមទៅទៀត បណ្ឌិតគម្ពីរវីល្លាម ហេនរី ហ្គ្រីនបាននិយាយអំពីបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺថា៖«យើងអាចនិយាយប្រាកដថាគ្មានសៀភៅបុរាណណាដែលបានត្រូវចម្លងយ៉ាងត្រឹមត្រូវដូចគម្ពីរនោះទេ»។
a សូមមើលព័ត៌មានបន្ថែមនៅសៀវភៅជំនួយសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ លេខ១និង២នៅគេហទំព័រ www.pr2711.com/km
-
-
ហេតុអ្វីគម្ពីរនៅតែគង់វង្ស?ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម: របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
-
-
ប្រធានបទនៃក្រប | របៀបគម្ពីរបរិសុទ្ធបានត្រូវការពារ
ហេតុអ្វីគម្ពីរនៅតែគង់វង្ស?
គម្ពីរនៅតែគង់វង្ស ហើយជាលទ្ធផលនៅសព្វថ្ងៃនេះអ្នកអាចមាននិងអានគម្ពីរបាន។ ពេលអ្នកជ្រើសរើសសេចក្ដីបកប្រែដ៏ល្អមួយ អ្នកអាចប្រាកដថា អ្នកកំពុងអានគម្ពីរដែលគួរឲ្យទុកចិត្តដូចនៅក្នុងឯកសារដើម។ ប៉ុន្តែ ទោះជាពុក មានការប្រឆាំងដ៏សាហាវ និងមានគេព្យាយាមកែច្នៃដោយចេតនាក៏ដោយ ហេតុអ្វីបានជាគម្ពីរនៅតែគង់វង្ស? ហេតុអ្វីសៀវភៅនេះពិសេសម្ល៉េះ?
«ឥឡូវខ្ញុំជឿជាក់ថាគម្ពីរដែលខ្ញុំមាន គឺជាអំណោយមកពីព្រះ»
អ្នកសិក្សាគម្ពីរជាច្រើននាក់បានសន្និដ្ឋានដូចសាវ័កប៉ូលដែលបានសរសេរថា៖«គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦) ពួកគេជឿថាគម្ពីរនៅតែគង់វង្សដោយសារគម្ពីរជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយដោយសារព្រះបានរក្សាគម្ពីរឲ្យនៅតែគង់វង្សរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ហ្វាយសូលដែលនៅដើមអត្ថបទនេះជឿថាគម្ពីរបានត្រូវកែច្នៃ ដូច្នេះគាត់បានសម្រេចចិត្តស្រាវជ្រាវចំណុចនោះដោយសិក្សាគម្ពីរ។ អ្វីដែលគាត់បានរកឃើញធ្វើឲ្យគាត់ភ្ញាក់ផ្អើលណាស់។ គាត់បានរៀនថាសេចក្ដីបង្រៀនជាច្រើនក្នុងពិភពគ្រិស្តសាសនា តាមពិតមិនមានក្នុងគម្ពីរឡើយ។ ហើយគោលបំណងរបស់ព្រះសម្រាប់ផែនដីដែលមានក្នុងគម្ពីរ មានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើចិត្តគាត់។
គាត់បានប្រាប់ថា៖«ឥឡូវខ្ញុំជឿជាក់ថាគម្ពីរដែលខ្ញុំមាន គឺជាអំណោយមកពីព្រះ។ បើព្រះអាចបង្កើតសកលលោកបាន លោកពិតជាមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីផ្ដល់និងរក្សាទុកសៀវភៅមួយឲ្យយើង។ បើគិតថាលោកមិនអាចធ្វើដូច្នេះ នោះគឺដូចជាយើងនិយាយថា ឫទ្ធានុភាពរបស់លោកមានកម្រិត។ ហើយតើខ្ញុំជាអ្នកណាដែលដាក់កម្រិតទៅលើឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ ដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត?»។—អេសាយ ៤០:៨
-