បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

តើអស់អ្នកដែលថាខ្លួនជា«គ្រិស្ដសាសនិក»ពិតជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ដឬទេ?

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១ តុលា
- តើអស់អ្នកដែលថាខ្លួនជា«គ្រិស្តសាសនិក»ពិតជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តឬទេ?
  
  តើមានគ្រិស្តសាសនិកប៉ុន្មាននាក់? យោងទៅតាមសៀវភៅមួយ ក្នុងឆ្នាំ២០១០ នៅទូទាំងពិភពលោក មានជិត២.៣០០.០០០.០០០នាក់។ (Atlas of Global Christianity) ប៉ុន្តែ សៀវភៅដដែលនោះក៏ប្រាប់ថា គ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះនៅក្នុងនិកាយជាង៤១.០០០ ពោលគឺនិកាយនីមួយៗមានសេចក្ដីបង្រៀន និងគោលការណ៍សីលធម៌ផ្ទាល់ខ្លួន។ ដោយសារមានសាសនា«គ្រិស្ត»ច្រើនដល់ម្ល៉េះ យើងយល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកខ្លះពិបាកយល់ ឬស្រងាកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគេប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ‹តើមនុស្សទាំងអស់ដែលអះអាងថាជាគ្រិស្តសាសនិកពិតជាធ្វើតាមការណែនាំរបស់គ្រិស្តឬទេ?›។
  
  សូមឲ្យយើងពិចារណាបញ្ហានេះតាមទស្សនៈមួយទៀត។ ធម្មតាអ្នកធ្វើដំណើរម្នាក់ត្រូវបញ្ជាក់នូវសញ្ជាតិរបស់គាត់ទៅមន្ត្រីអន្ដោប្រវេសន៍។ គាត់ក៏ត្រូវបញ្ជាក់នូវអត្តសញ្ញាណរបស់គាត់ដោយបង្ហាញ លិខិតឆ្លងដែនជាដើម។ ស្រដៀងគ្នាដែរ គ្រិស្តសាសនិកពិតម្នាក់មិនគ្រាន់តែនិយាយថា គាត់ជឿទៅលើគ្រិស្តប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ត្រូវបង្ហាញអ្វីផ្សេងទៀតដែលសម្គាល់ថាគាត់ជាគ្រិស្តសាសនិក។ តើនោះគឺជាអ្វី?
  
  ពាក្យ«គ្រិស្តសាសនិក» បានត្រូវប្រើជាលើកដំបូងក្រោយឆ្នាំ៤៤ គ.ស.។ ប្រវត្ដិវិទូលូកាបានរៀបរាប់ក្នុងគម្ពីរថា៖ «គឺនៅក្រុងអាន់ទីយ៉ូកដែលពួកអ្នកកាន់តាមបានត្រូវហៅថា គ្រិស្តសាសនិក ជាលើកដំបូង តាមការណែនាំរបស់ព្រះ»។ (សកម្មភាព ១១:២៦) សូមកត់សម្គាល់ថា អ្នកដែលបានត្រូវហៅថាជាគ្រិស្តសាសនិក គឺជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត។ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យបុគ្គលម្នាក់ជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូគ្រិស្ត? វចនានុក្រមមួយបានពន្យល់ថា៖ «ការធ្វើជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោកយេស៊ូមានន័យថា លះបង់ជីវិតទាំងមូល[របស់ខ្លួន]ដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ . . . ពេញមួយជីវិត»។ (The New International Dictionary of New Testament Theology) ដូច្នេះ គ្រិស្តសាសនិកពិតម្នាក់គឺជាអ្នកដែលធ្វើតាមសេចក្ដីបង្រៀននិងការណែនាំរបស់លោកយេស៊ូទាំងស្រុងនិងគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ ព្រោះលោកជាស្ថាបនិកនៃគ្រិស្តសាសនា។
  
  នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើយើងអាចរកឃើញមនុស្សបែបនេះក្នុងចំណោមអ្នកដែលថាខ្លួនជាគ្រិស្តសាសនិកឬទេ? តើអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍នឹងសម្គាល់អ្នកកាន់តាមពិតរបស់លោកឬទេ? យើងសូមអញ្ជើញលោកអ្នកឲ្យពិចារណារបៀបដែលគម្ពីរប្រាប់ចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះ។ នៅអត្ថបទបន្តបន្ទាប់នេះ យើងនឹងពិនិត្យមើលលក្ខណៈសម្គាល់ប្រាំយ៉ាងដែលលោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ ដែលជួយយើងឲ្យសម្គាល់អ្នកកាន់តាមពិតប្រាកដរបស់លោកយេស៊ូ។ យើងនឹងពិចារណារបៀបដែលគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១បានបំពេញលក្ខណៈសម្គាល់ទាំងនោះ ហើយយើងនឹងខំស្វែងយល់ថា អ្នកណាមានលក្ខណៈសម្គាល់ទាំងនេះ ក្នុងចំណោមមនុស្សជាច្រើនដែលអះអាងថាខ្លួនជាគ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។

«នៅជាប់នឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ»

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១ តុលា
- «នៅជាប់នឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ»
  
  «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នានៅជាប់នឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ អ្នករាល់គ្នាពិតជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំមែន ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់សេចក្ដីពិត ហើយសេចក្ដីពិតនោះនឹងរំដោះអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានសេរីភាព»។—យ៉ូហាន ៨:៣១, ៣២
  
  អត្ថន័យនៃខគម្ពីរនេះ: «សេចក្ដីបង្រៀន»របស់លោកយេស៊ូគឺមកពីបុគ្គលដែលមានប្រាជ្ញាខ្ពង់ខ្ពស់ជាងលោក។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក បានឲ្យបញ្ញត្ដិមួយមកខ្ញុំដោយផ្ទាល់ ស្តីអំពីអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវប្រាប់ និងអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយ»។ (យ៉ូហាន ១២:៤៩) នៅក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាជាបិតានៅស្ថានសួគ៌ នោះលោកយេស៊ូបាននិយាយថា៖ «បណ្ដាំរបស់លោកជាសេចក្ដីពិត»។ លោកតែងតែដកស្រង់បណ្ដាំរបស់ព្រះដើម្បីបញ្ជាក់ថាសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោកគឺជាសេចក្ដីពិត។ (យ៉ូហាន ១៧:១៧; ម៉ាថាយ ៤:៤, ៧, ១០) ដូច្នេះ គ្រិស្តសាសនិកពិត‹នៅជាប់នឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក› ឬទទួលយកគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់ព្រះទុកជា«សេចក្ដីពិត» និងជាប្រភពដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ជំនឿនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ។
  
  របៀបដែលគ្រិស្តសាសនិកដំបូងមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ: សាវ័កប៉ូលជាអ្នកដែលសរសេរគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកច្រើនជាងគេ គាត់បានធ្វើតាមបណ្ដាំរបស់ព្រះដូចលោកយេស៊ូដែរ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ ហើយមានប្រយោជន៍»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦) បុរសដែលបានត្រូវតែងតាំងឲ្យបង្រៀនគ្រិស្តសាសនិកដែលជាបងប្អូនរួមជំនឿត្រូវ«កាន់ខ្ជាប់តាមបណ្ដាំដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត[«របស់ព្រះ»]»។ (ទីតុស ១:៧, ៩; The Amplified Bible) គ្រិស្តសាសនិកដំបូងបានត្រូវដាស់តឿនឲ្យបដិសេធ«ទស្សនវិជ្ជានិងការបោកបញ្ឆោតអសារឥតការ ដែលមានមូលដ្ឋានលើទំនៀមទម្លាប់របស់មនុស្ស និងបឋមសេចក្ដីរបស់ពិភពលោកនេះ មិនមែនមានមូលដ្ឋានលើគ្រិស្តឡើយ»។—កូឡុស ២:៨
  
  សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ? យោងទៅតាមឯកសារមួយនៃទីស្នាក់ការធំបំផុតរបស់សាសនាកាតូលិក(Vatican’s Dogmatic Constitution on Divine Revelation) ដែលបានត្រូវអនុម័តនៅឆ្នាំ១៩៦៥ ហើយសៀវភៅសាសនាកាតូលិកបានដកស្រង់ថា៖ «ជំនឿរបស់វិហារ[កាតូលិក]មិនមែនមានមូលដ្ឋានទៅលើគម្ពីរបរិសុទ្ធតែប៉ុណ្ណោះទេ តែផ្អែកលើអ្វីទាំងអស់ដែលត្រូវបានបើកបង្ហាញ។ ដូច្នេះ សាសនាកាតូលិកយល់ថា ទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកគេគឺសំខាន់ដូចគម្ពីរបរិសុទ្ធដែរ»។ (Catechism of the Catholic Church) អត្ថបទក្នុងទស្សនាវដ្ដីមួយបានដកស្រង់សម្ដីរបស់មន្ត្រីម្នាក់នៅទីក្រុងតូរ៉ុនតូ ដែលបានសួរថា៖ «ហេតុអ្វីយើងត្រូវការទស្សនៈតាំងពីពីរពាន់ឆ្នាំមុនដែលគេអះអាងថាធ្វើឲ្យមាន‹ការផ្លាស់ប្ដូរ›នោះមកដឹកនាំផ្លូវយើងទៅវិញ? តាមពិតយើងមានគំនិតដ៏ល្អប្រសើរ ប៉ុន្តែ ដោយសារយើងយកបទគម្ពីរនិងលោកយេស៊ូមកគាំទ្រគំនិតរបស់យើង នោះនាំឲ្យគំនិតយើងទៅជាលែងសំខាន់វិញ» (Maclean’s magazine)។
  
  ស្តីអំពីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា សព្វវចនាធិប្បាយមួយសរសេរថា៖ «ពួកគេចាត់ទុកគម្ពីរជាប្រភពតែមួយគត់នៃជំនឿនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ»។ (New Catholic Encyclopedia) ថ្មីៗនេះ នៅប្រទេសកាណាដា ពេលដែលស្ត្រីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់កំពុងណែនាំខ្លួន នោះបុរសម្នាក់បាននិយាយកាត់ដោយចង្អុលទៅគម្ពីររបស់គាត់ថា៖ «ខ្ញុំស្គាល់ថាអ្នកជាអ្នកណាហើយ តាមរយៈសញ្ញាសម្គាល់របស់អ្នក»។

‹មិនរួមចំណែកពិភពលោក›

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១ តុលា
- ‹មិនរួមចំណែកពិភពលោក›
  
  «ពិភពលោកបានស្អប់ពួកគាត់ ពីព្រោះពួកគាត់មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកទេ»។—យ៉ូហាន ១៧:១៤
  
  អត្ថន័យនៃខគម្ពីរនេះ: ដោយសារលោកយេស៊ូមិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកនេះ លោកកាន់ជំហរអព្យាក្រឹតក្នុងជម្លោះនយោបាយនិងសង្គមនៅសម័យនោះ។ លោកបានពន្យល់ថា៖ «ប្រសិនបើរាជាណាចក្ររបស់ខ្ញុំជារបស់ផងពិភពលោកនេះ ពួកអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំមុខជាបានតយុទ្ធដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំត្រូវប្រគល់ឲ្យជនជាតិយូដា។ ប៉ុន្តែរាជាណាចក្ររបស់ខ្ញុំមិនមែនមកពីពិភពលោកនេះទេ»។ (យ៉ូហាន ១៨:៣៦) លោកក៏បានដាស់តឿនអ្នកកាន់តាមលោកកុំឲ្យមានចិត្តគំនិត ពាក្យសម្ដី ការប្រព្រឹត្តដែលបណ្ដាំរបស់ព្រះផ្ដន្ទាទោស។—ម៉ាថាយ ២០:២៥-២៧
  
  របៀបដែលគ្រិស្តសាសនិកដំបូងមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ: យោងទៅតាមអ្នកនិពន្ធម្នាក់ខាងសាសនាឈ្មោះយ៉ូណាថាន ដាយម៉ូន បានសរសេរថា គ្រិស្តសាសនិកដំបូង«មិនព្រមចូលរួមក្នុងសង្គ្រាម ទោះជាត្រូវទទួលផលវិបាកអ្វីក៏ដោយ ទោះបីត្រូវគេដៀលត្មះ ដាក់គុក ឬសម្លាប់ក្ដី»។ ពួកគេសុខចិត្តរងការឈឺចាប់ជាជាងបោះបង់គោលជំហរអព្យាក្រឹតរបស់ពួកគេ។ គោលការណ៍សីលធម៌របស់ពួកគេក៏បានធ្វើឲ្យពួកគេខុសពីអ្នកឯទៀត។ គ្រិស្តសាសនិកបានទទួលបង្គាប់ថា៖ «ដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានឈប់រត់តាមពួកគេទៅននៀលក្នុងភក់ជ្រាំនៃអបាយមុខ នោះពួកគេងឿងឆ្ងល់ ហើយចេះតែនិយាយប្រមាថអ្នករាល់គ្នា»។ (ពេត្រុសទី១ ៤:៤) ប្រវត្ដិវិទូម្នាក់ឈ្មោះវិល ឌូរ៉ានបានសរសេរថា៖ «ដោយសារពួកគ្រិស្តសាសនិកស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីចិត្ត ហើយមានសុជីវធម៌ នោះពួកគេបានធ្វើទុក្ខដល់សមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់ពិភពលោកដែលមិនកាន់គ្រិស្តសាសនា ដែលនិយមការកម្សាន្តហួសហេតុ»។
  
  សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ? ស្តីអំពីជំហរអព្យាក្រឹតរបស់គ្រិស្តសាសនិក សព្វវចនាធិប្បាយមួយប្រកាសថា៖ «ការមិនព្រមកាន់អាវុធដោយសារជំនឿសាសនាគឺខុសសីលធម៌»។ (New Catholic Encyclopedia) អត្ថបទក្នុងកាសែតមួយសរសេរអំពីរបាយការណ៍មួយរបស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សរបស់ជនជាតិអាហ្វ្រិកថា ស្តីអំពីការប្រល័យពូជសាសន៍នៅប្រទេសរ្វ៉ាន់ដានៅឆ្នាំ១៩៩៤ បានបង្ហាញភ័ស្តុតាងថា មានការចូលរួមពីសាសនាគ្រិស្តទាំងអស់«លើកលែងតែសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា» (Reformierte Presse)។
  
  ពេលពិភាក្សាអំពីការសម្លាប់រង្គាលរបស់ពួកណាត្ស៊ី គ្រូបង្រៀនម្នាក់នៅវិទ្យាល័យបានត្អូញត្អែរថា «គ្មានក្រុមមនុស្សឬអង្គការរបស់ពលរដ្ឋធម្មតាណាមួយនិយាយប្រឆាំងចំពោះពាក្យមិនពិតច្រើនសន្ធឹក អំពើអមនុស្សធម៌ និងអំពើឃោរឃៅព្រៃផ្សៃបំផុតឡើយ»។ បន្ទាប់ពីបានពិភាក្សាជាមួយនឹងអ្នកទទួលខុសត្រូវនៃសារមន្ទីរសហរដ្ឋអាម៉េរិកសម្រាប់រំលឹកការសម្លាប់រង្គាល គាត់បានសរសេរថា៖ «ឥឡូវខ្ញុំដឹងហើយ»។ គាត់បានដឹងថា សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាកាន់ខ្ជាប់តាមជំនឿរបស់ពួកគេ ទោះជាពួកគេត្រូវគេធ្វើបាបយ៉ាងសាហាវក៏ដោយ។
  
  ចុះគោលការណ៍សីលធម៌របស់ពួកគេវិញ? ទស្សនាវដ្ដីមួយបានសរសេរថា៖ «សព្វថ្ងៃនេះ យុវជនយុវនារីភាគច្រើនមិនយល់ស្របនឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់សាសនាកាតូលិកស្តីអំពីការរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយឥតរៀបការ[និង]ការរួមភេទមុនរៀបការទេ»។ (U.S. Catholic magazine) ទស្សនាវដ្ដីនោះដកស្រង់សម្ដីរបស់បព្វជិតម្នាក់នៃវិហារដែលថា៖ «ពួកគេមួយភាគធំ តាមការប៉ាន់ស្មានរបស់ខ្ញុំ ជាង៥០ភាគរយបានរស់នៅជាមួយគ្នារួចហើយ ពេលពួកគេមករៀបការនៅវិហារ»។ សព្វវចនាធិប្បាយមួយបានសរសេរថាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា«ប្រកាន់ខ្ជាប់គោលការណ៍សីលធម៌ខ្ពង់ខ្ពស់ក្នុងការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន» (The New Encyclopædia Britannica)។

‹អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នា›

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១ តុលា
- ‹អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នា›
  
  «ខ្ញុំឲ្យបញ្ញត្ដិថ្មីមួយដល់អ្នករាល់គ្នា គឺអ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ យ៉ាងនេះ មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នា»។—យ៉ូហាន ១៣:៣៤, ៣៥
  
  អត្ថន័យនៃខគម្ពីរនេះ: គ្រិស្តបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចលោកបានស្រឡាញ់ពួកគាត់។ តើលោកយេស៊ូស្រឡាញ់ពួកគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? លោកបានស្រឡាញ់មនុស្សទាំងអស់ ទោះជានៅសម័យលោក មនុស្សមានទស្សនៈប្រកាន់ពូជសាសន៍ឬមិនឲ្យតម្លៃស្ត្រីភេទក៏ដោយ។ (យ៉ូហាន ៤:៧-១០) សេចក្ដីស្រឡាញ់បានជំរុញលោកយេស៊ូឲ្យលះបង់ពេលវេលា កម្លាំង និងជីវភាពសុខស្រួលរបស់លោកដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត។ (ម៉ាកុស ៦:៣០-៣៤) នៅទីបំផុត គ្រិស្តបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់តាមរបៀបដ៏ប្រសើរបំផុត។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជាគង្វាលដ៏ល្អប្រសើរ។ គង្វាលល្អប្រសើរលះបង់ជីវិតដើម្បីចៀម»។—យ៉ូហាន ១០:១១
  
  របៀបដែលគ្រិស្តសាសនិកដំបូងមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ: នៅសតវត្សរ៍ទី១ គ្រិស្តសាសនិកហៅគ្នាទៅវិញទៅមកថាបងប្រុសឬ«ប្អូនប្រុស»និង«បងស្រី»ឬប្អូនស្រី។ (ភីលេម៉ូន ១, ២) មនុស្សពីគ្រប់ជាតិសាសន៍អាចធ្វើជាសមាជិកនៃក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិក ពីព្រោះពួកគេបានជឿថា «ពួកយូដានិងពួកក្រិចគឺមិនខុសពីគ្នាទេ ដោយសារមានម្ចាស់តែមួយលើពួកគេទាំងអស់គ្នា»។ (រ៉ូម ១០:១១, ១២) ក្រោយបុណ្យថ្ងៃទី៥០ នាឆ្នាំ៣៣ គ.ស. អ្នកកាន់តាមនៅក្រុងយេរូសាឡិម«ក៏លក់ដីនិងរបស់របរដែលខ្លួនមាន រួចយកប្រាក់មកចែកដល់គ្រប់គ្នាតាមសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នកទាំងនោះ»។ ពួកគេធ្វើដូច្នេះដើម្បីអ្វី? ដើម្បីអ្នកដែលទើបនឹងទទួលការជ្រមុជទឹកអាចនៅក្រុងយេរូសាឡិម ហើយបន្ត«ប្រុងស្ដាប់សេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកសាវ័ក»។ (សកម្មភាព ២:៤១-៤៥) តើអ្វីជំរុញពួកគេឲ្យធ្វើដូច្នេះ? ជិត២០០ឆ្នាំបន្ទាប់ពីពួកសាវ័កស្លាប់អស់ទៅ លោកធើធូលានបានដកស្រង់ពាក្យដែលអ្នកឯទៀតនិយាយអំពីពួកគ្រិស្តសាសនិកថា៖ «ពួកគេស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក . . . ហើយពួកគេប្រុងប្រៀបខ្លួនដើម្បីស្លាប់ជំនួសគ្នាទៅវិញទៅមកទៀតផង»។
  
  សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ? សៀវភៅមួយដែលបានចេញនៅឆ្នាំ១៨៣៧ បានសរសេរថា អស់រាប់រយឆ្នាំមកហើយ ពួកអ្នកដែលអះអាងថាខ្លួនជាគ្រិស្តសាសនិក«បានប្រព្រឹត្តអំពើសាហាវព្រៃផ្សៃចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកខ្លាំងជាងពួកគេធ្លាប់ទទួលពីអ្នកដែល[មិនមែនជាគ្រិស្តសាសនិក]»។ (The History of the Decline and Fall of the Roman Empire) ការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីៗនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកបានឃើញថា មនុស្សជាច្រើនដែលអះអាងថាខ្លួនជាអ្នកកាន់សាសនាដែលភាគច្រើនជាគ្រិស្តសាសនិកនោះក៏មានការប្រកាន់ពូជសាសន៍ដែរ។ ពួកអ្នកដែលទៅវិហារគ្រិស្តសាសនានៅប្រទេសមួយច្រើនតែគ្មានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកកាន់គ្រិស្តសាសនាដូចគ្នានៅប្រទេសមួយទៀត អាស្រ័យហេតុនេះពួកគេមិនអាចជួយ ឬមិនព្រមជួយបងប្អូនរួមជំនឿទេ ពេលដែលពួកគេត្រូវការជំនួយ។
  
  នៅឆ្នាំ២០០៤ បន្ទាប់ពីមានព្យុះសង្ឃរាបួនបន្តបន្ទាប់គ្នាអស់រយៈពេលពីរខែនៅរដ្ឋហ្ល័ររីដា ប្រធាននៃគណៈកម្មាធិការខាងប្រតិបត្ដិការសង្គ្រោះបន្ទាន់ប្រចាំរដ្ឋហ្ល័ររីដា បានពិនិត្យមើលដើម្បីប្រាកដថា ជំនួយរបស់ពួកគេបានត្រូវប្រើយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ គាត់បាននិយាយថា គ្មានក្រុមណាទៀតដែលមានការរៀបចំយ៉ាងល្អដូចជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាឡើយ ហើយគាត់បានស្នើផ្ដល់ជំនួយទាំងអស់ដែលពួកសាក្សីត្រូវការ។ នៅដើមឆ្នាំ១៩៩៧ ក្រុមផ្ដល់ជំនួយនៃសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបានយកថ្នាំពេទ្យ ស្បៀងអាហារ និងសម្លៀកបំពាក់ ទៅសាធារណៈរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យកុងហ្គោ ដើម្បីជួយបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិករបស់ពួកគេ និងអ្នកឯទៀតដែលត្រូវការជំនួយ។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជាបងប្អូននៅទ្វីបអឺរ៉ុបបានផ្ដល់អំណោយដែលមានតម្លៃសរុបមួយលានដុល្លារអាម៉េរិក។

‹ខ្ញុំបានសម្ដែងឲ្យស្គាល់នាមរបស់លោក›

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១ តុលា
- ‹ខ្ញុំបានសម្ដែងឲ្យស្គាល់នាមរបស់លោក›
  
  «ខ្ញុំបានសម្ដែងនាមរបស់លោកឲ្យពួកបុរសដែលលោកបានយកចេញពីពិភពលោក . . . ខ្ញុំបានសម្ដែងឲ្យពួកគាត់ស្គាល់នាមរបស់លោក ក៏នឹងសម្ដែងឲ្យស្គាល់តទៅទៀត»។—យ៉ូហាន ១៧:៦, ២៦
  
  អត្ថន័យនៃខគម្ពីរនេះ: លោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យគេស្គាល់នាមរបស់ព្រះដោយប្រើនាមនោះក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ ពេលលោកយេស៊ូអានបទគម្ពីរ ដូចលោកធ្លាប់ធ្វើជាច្រើនដង លោកបាននិយាយនាមរបស់ព្រះ។ (លូកា ៤:១៦-២១) លោកបានបង្រៀនអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យអធិដ្ឋានថា៖ «បិតាអើយ សូមឲ្យនាមរបស់លោកបានបរិសុទ្ធ»។—លូកា ១១:២
  
  របៀបដែលគ្រិស្តសាសនិកដំបូងមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ: សាវ័កពេត្រុសបានប្រាប់បុរសចាស់ទុំនៅក្រុងយេរូសាឡិមថា ព្រះបានរើសយកពីប្រជាជាតិនានានូវ«រាស្ត្រមួយជាតំណាងនាមរបស់លោក»។ (សកម្មភាព ១៥:១៤) ពួកសាវ័ក និងអ្នកឯទៀតបានផ្សព្វផ្សាយថា៖ «អស់អ្នកណាដែលហៅរកនាមព្រះយេហូវ៉ា អ្នកនោះនឹងត្រូវសង្គ្រោះ»។ (សកម្មភាព ២:២១; រ៉ូម ១០:១៣) ពួកគេក៏បានប្រើនាមរបស់ព្រះនៅក្នុងសំណេររបស់ពួកគេផងដែរ។ ស្តីអំពីការដុតចោលសំណេររបស់គ្រិស្តសាសនិកដោយពួកអ្នកប្រឆាំង កម្រងច្បាប់ជនជាតិយូដាមួយដែលបានចងក្រងរួចរាល់ប្រហែលជានៅឆ្នាំ៣០០ គ.សបានចែងថា៖ «សៀវភៅរបស់អ្នកសរសេរគម្ពីរអំពីលោកយេស៊ូគ្រិស្តនិងសៀវភៅរបស់ពួកមិនិម[ដែលគេគិតថាជាគ្រិស្តសាសនិកជនជាតិយូដា] បានត្រូវដុតចោល។ ប៉ុន្តែសៀវភៅទាំងនោះបានត្រូវគេអនុញ្ញាតឲ្យដុតចោលនៅកន្លែងណាដែលឃើញមាន . . . សៀវភៅទាំងនោះនិងឯកសារនានាដែលមាននាមរបស់ព្រះ» (The Tosefta)។
  
  សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ? បុព្វកថានៃសេចក្ដីបកប្រែមួយដែលបានទទួលការអនុញ្ញាតពីក្រុមប្រឹក្សាជាតិនៃវិហាររបស់គ្រិស្តនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកចែងថា៖ «ការប្រើឈ្មោះទាំងអស់ណាសម្រាប់ព្រះតែមួយ ហើយមានតែមួយ ដែលហាក់ដូចជាមានព្រះឯទៀតដើម្បីឲ្យលោកខុសពីព្រះឯទៀត បានឈប់ធ្វើនៅក្នុងសាសនាយូដាមុនសម័យគ្រិស្តសាសនិក ហើយគឺមិនសមត្រឹមត្រូវសោះសម្រាប់ជំនឿរបស់វិហារគ្រិស្តសាសនិក»។ (Revised Standard Version) អាស្រ័យហេតុនេះ សេចក្ដីបកប្រែនោះបានប្រើឋានៈមួយ ពោលគឺ«លោកម្ចាស់»ដើម្បីជំនួសនាមរបស់ព្រះ។ នៅពេលថ្មីៗនេះ ពួកអភិបាលនៃសាសនាកាតូលិកបានទទួលបង្គាប់ពីសម្ដេចប៉ាបថា «មិនត្រូវប្រើឬនិយាយនាមរបស់ព្រះដែលមានក្នុងតេត្រាក្រាម ដែលតំណាងដោយអក្សរបួនតួគឺយហវហaនៅក្នុងចម្រៀងនិងសេចក្ដីអធិដ្ឋានឡើយ»។
  
  សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាប្រើនាមរបស់ព្រះ ហើយធ្វើឲ្យគេស្គាល់នាមនោះ? នៅប្រទេសគៀហ្គីស្ថាន ពេលដែលស៊ែកហ្គេនៅជាក្មេងជំទង់ គាត់បានមើលកុនមួយដែលប្រាប់ថានាមរបស់ព្រះគឺយេហូវ៉ា។ អស់រយៈពេលប្រហែលជា១០ឆ្នាំ គាត់មិនបានឮនាមរបស់ព្រះទៀតទេ។ ក្រោយមក បន្ទាប់ពីស៊ែកហ្គេបានទៅរស់នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក មានស្ត្រីពីរនាក់ជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបានមកផ្សាយនៅផ្ទះគាត់ ហើយបង្ហាញគាត់អំពីនាមរបស់ព្រះក្នុងគម្ពីរ។ ស៊ែកហ្គេមានចិត្តរំភើបដែលរកឃើញក្រុមមួយដែលបានប្រើនាមយេហូវ៉ា។ គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ វចនានុក្រមមួយឲ្យនិយមន័យនៃពាក្យ«ព្រះយេហូវ៉ា»ថា «ជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់តែមួយអង្គដែលសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាទទួលស្គាល់និងគោរពប្រណិប័តន៍» (Webster’s Third New International Dictionary)។
  
  [កំណត់សម្គាល់]
  
  a ក្នុងភាសាខ្មែរ ជាធម្មតា នាមរបស់ព្រះបានត្រូវបកប្រែថា«យេហូវ៉ា»។

«ដំណឹងល្អនេះអំពីរាជាណាចក្រនឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយ»

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១ តុលា
- «ដំណឹងល្អនេះអំពីរាជាណាចក្រនឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយ»
  
  «ដំណឹងល្អនេះអំពីរាជាណាចក្រនឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយនៅគ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី ដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិទាំងឡាយបានឮ រួចទីបញ្ចប់នឹងមកដល់»។—ម៉ាថាយ ២៤:១៤
  
  អត្ថន័យនៃខគម្ពីរនេះ: លូកាជាអ្នកសរសេរសៀវភៅដំណឹងល្អបានរៀបរាប់ថា លោកយេស៊ូ«ចាប់ផ្ដើមធ្វើដំណើរពីក្រុងមួយទៅក្រុងមួយ ហើយពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ ដោយផ្សព្វផ្សាយនិងប្រកាសដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ»។ (លូកា ៨:១) លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំត្រូវប្រកាសដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅក្រុងផ្សេងទៀតដែរ ពីព្រោះនេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំបានត្រូវចាត់ឲ្យមក»។ (លូកា ៤:៤៣) លោកបានចាត់អ្នកកាន់តាមលោកឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៅក្នុងក្រុងនិងភូមិ ហើយក្រោយមកលោកបានបង្គាប់ពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ . . . រហូតដល់កន្លែងឆ្ងាយបំផុតនៅផែនដី»។—សកម្មភាព ១:៨; លូកា ១០:១
  
  របៀបដែលគ្រិស្តសាសនិកដំបូងមានសញ្ញាសម្គាល់នេះ: អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានចាប់ផ្ដើមធ្វើតាមភ្លាមនូវអ្វីដែលលោកបានប្រាប់ពួកគេ។ «ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ក្នុងវិហារនិងពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ ពួកគាត់បន្តបង្រៀននិងប្រកាសដំណឹងល្អឥតឈប់ អំពីលោកយេស៊ូ ដែលជាគ្រិស្ត»។ (សកម្មភាព ៥:៤២) ការផ្សព្វផ្សាយមិនមែនសម្រាប់តែក្រុមតូចពិសេសណាមួយទេ គឺទាំងអស់គ្នាក្នុងក្រុមជំនុំបានផ្សព្វផ្សាយ។ នីនដឺដែលជាប្រវត្ដិវិទូម្នាក់បានសង្កេតឃើញថា «សេលសឺសគឺជាមនុស្សម្នាក់ដំបូងដែលបានសរសេរប្រឆាំងនឹងគ្រិស្តសាសនា អ្នកកាត់និងត្របាញ់រោមចៀម អ្នកធ្វើស្បែកជើង អ្នកសម្លាប់ស្បែក មនុស្សមិនចេះអក្សរនិងមនុស្សសាមញ្ញបំផុតដែលជាអ្នកខ្នះខ្នែងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ»។ លោកហ្សង់ ប៊ែណាឌីបានសរសេរក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ថា៖ «[គ្រិស្តសាសនិក]ចេញទៅនិយាយប្រាប់មនុស្សគ្រប់រូបនៅគ្រប់ទីកន្លែង។ តាមផ្លូវធំៗ និងនៅក្នុងក្រុង នៅកន្លែងសាធារណៈនិងនៅក្នុងផ្ទះអ្នកឯទៀត។ ទោះជាមនុស្សស្ដាប់ឬមិនស្ដាប់ក៏ដោយ ពួកគេផ្សព្វផ្សាយ . . . រហូតដល់ចុងផែនដី» (The Early Centuries of the Church)។
  
  សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាមានលក្ខណៈសម្គាល់នេះ? បព្វជិតនៃវិហារអានគ្លីគិនម្នាក់ឈ្មោះដាវីឌ វ៉ាត់សុនបានសរសេរថា៖ «មូលហេតុមួយដែលសព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សមិនចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការបម្រើព្រះ គឺដោយសារវិហារគ្រិស្តសាសនាមិនចាត់ទុកការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀនគម្ពីរថាសំខាន់ទេ»។ ហូសា លូអេ ប៉េរ៉េស គ័រដាលូពីបានសរសេរក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ស្តីអំពីសកម្មភាពរបស់ពួកអ៊ីវ៉ាន់ជីលិកខល ពួកអែដវិនធីស្តនិងអ្នកឯទៀត ហើយបានសង្កេតឃើញថា «ពួកគេមិនផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយទេ»។ (Why Are the Catholics Leaving?) ប៉ុន្តែ ស្តីអំពីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានសរសេរថា៖ «ពួកគេផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយតាមការរៀបចំយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»។
  
  លោកយ៉ូណាថិន ធើឡេបានសរសេរអំពីការសង្កេតឃើញដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ហើយពិតត្រង់របស់គាត់ក្នុងសៀវភៅមួយថា៖ «បើគេនិយាយអំពីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា មនុស្សភាគច្រើនគិតភ្លាមអំពីអ្នកផ្សព្វផ្សាយដែលមកផ្ទះយើងនៅម៉ោងដែលយើងរវល់។ ចំពោះសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ការផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយមិនត្រឹមតែពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ តែគឺសំខាន់ចាំបាច់សម្រាប់ជំនឿរបស់ពួកគេផ្ទាល់» (Cato Supreme Court Review, 2001-2002)។
  
  [ប្រអប់នៅទំព័រ៩]
  
  តើលោកអ្នកទទួលស្គាល់សញ្ញាសម្គាល់ទាំងនេះឬទេ?
  
  ដោយផ្អែកលើខ្នាតតម្រាគម្ពីរដែលបានត្រូវពិចារណាក្នុងអត្ថបទបន្តបន្ទាប់គ្នានេះ តើលោកអ្នកគិតថា សព្វថ្ងៃនេះអ្នកណាមានសញ្ញាសម្គាល់ជាគ្រិស្តសាសនិកពិត? ក៏ប៉ុន្តែ មានរាប់ម៉ឺននិកាយដែលអះអាងថាជាគ្រិស្តសាសនិក។ ដូច្នេះ សូមចាំអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «មិនមែនអស់អ្នកដែលនិយាយមកខ្ញុំថា៖ ‹លោកម្ចាស់! លោកម្ចាស់!› នឹងចូលក្នុងរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ឡើយ តែគឺអ្នកណាដែលធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នានៃបិតារបស់ខ្ញុំដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌វិញ»។ (ម៉ាថាយ ៧:២១) ការសម្គាល់អ្នកដែលកំពុងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នានៃបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ពោលគឺអ្នកដែលមានសញ្ញាសម្គាល់ជាគ្រិស្តសាសនិក ហើយចូលរួមជាមួយពួកគេ អាចនាំឲ្យទទួលពរជារៀងរហូតក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃរាជាណាចក្រព្រះ។ ដើម្បីបានព័ត៌មានថែមទៀតអំពីរាជាណាចក្រព្រះ ហើយទទួលពរដែលរាជាណាចក្រនោះនឹងនាំមក យើងសូមអញ្ជើញលោកអ្នកសួរសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាដែលបានជូនទស្សនាវដ្ដីនេះដល់លោកអ្នក។—លូកា ៤:៤៣