-
‹ទោះជាគាត់បានស្លាប់ហើយក្ដី ក៏គាត់និយាយនៅឡើយ›ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១៣ | ១ មករា
-
-
បើនាងគិតដូច្នេះ នាងច្រឡំធំមែន។ ម្យ៉ាងទៀត បើនាងនិងអាដាមបានបញ្ចេះកាអ៊ីនឲ្យគិតដូច្នេះដែរកាលដែលគាត់កំពុងធំឡើង នោះប្រាកដជាមិនបានធ្វើឲ្យកាអ៊ីនមានចិត្តរាបទាបទេ។ ក្រោយមក អេវ៉ាមានកូនប្រុសមួយទៀត ប៉ុន្តែយើងមិនឃើញថាអេវ៉ាបាននិយាយសរសើរតម្កើងកូនទី២នោះទេ។ ពួកគាត់ដាក់ឈ្មោះកូនប្រុសទី២នេះថា«ខ្យល់ដង្ហើម»ឬ«អសារឥតការ»។ (លោកុប្បត្តិ ៤:២) តើពួកគាត់ដាក់ឈ្មោះកូនដូច្នេះដោយសារមិនសូវសង្ឃឹមលើកូនប្រុសនេះប៉ុន្មានទេ តែសង្ឃឹមលើកាអ៊ីនច្រើនជាងឬទេ? យើងមិនដឹងប្រាកដទេ។
-
-
‹ទោះជាគាត់បានស្លាប់ហើយក្ដី ក៏គាត់និយាយនៅឡើយ›ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១៣ | ១ មករា
-
-
កាលដែលអេបិលនិងកាអ៊ីនកំពុងធំឡើង អាដាមទំនងជាបានបង្រៀនពួកគាត់ឲ្យចេះធ្វើកិច្ចការចាំបាច់ផ្សេងៗជាប្រយោជន៍ដល់ក្រុមគ្រួសារ។ កាអ៊ីនបានធ្វើកសិកម្ម ហើយអេបិលបានឃ្វាលសត្វ។
-
-
‹ទោះជាគាត់បានស្លាប់ហើយក្ដី ក៏គាត់និយាយនៅឡើយ›ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១៣ | ១ មករា
-
-
អេបិលប្រាកដជាបានចំណាយពេលរំពឹងគិតអំពីព្រះយេហូវ៉ា។ សូមនឹកស្រមៃអំពីគាត់កំពុងថែហ្វូងសត្វរបស់គាត់។ ជីវិតរបស់គង្វាលម្នាក់តម្រូវឲ្យដើរច្រើនណាស់។ គាត់នាំសត្វស្លូតទាំងនោះឡើងលើភ្នំតូចៗ ទៅក្នុងជ្រលងផ្សេងៗ ឆ្លងកាត់ទន្លេ ដោយខំរកវាលស្មៅខៀវខ្ចីបំផុត ទឹកច្រើនបំផុត និងទីមានជម្រកល្អបំផុត។ ក្នុងចំណោមសត្វទាំងអស់ដែលព្រះបានបង្កើត សត្វចៀមមើលទៅដូចជាសត្វដែលត្រូវការជំនួយច្រើនជាងគេ ដូចជាសត្វនោះបានត្រូវបង្កើតឲ្យត្រូវការមនុស្សដើម្បីនាំនិងការពារពួកវា។ តើអេបិលបាននឹកឃើញថាគាត់ក៏ត្រូវការអ្នកដែលមានប្រាជ្ញានិងឫទ្ធានុភាពច្រើនជាងមនុស្សឆ្ងាយណាស់ ដើម្បីណែនាំ ការពារ និងថែរក្សាគាត់ឬ? គាត់ច្បាស់ជាបានអធិដ្ឋានច្រើនហើយបញ្ជាក់គំនិតបែបនេះ ហើយជាលទ្ធផលជំនឿរបស់គាត់ក៏កាន់តែរឹងមាំទៅ។
-