បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

សត្រូវចុងក្រោយ ពោលគឺសេចក្ដីស្លាប់នឹងត្រូវបំផ្លាញឲ្យសាបសូន្យ

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១៤ | ១៥ កញ្ញា
- ៣, ៤. (ក) តើព្រះបានឲ្យបង្គាប់អ្វីដល់អាដាមនិងអេវ៉ា? (ខ) តើការធ្វើតាមបង្គាប់នោះសំខាន់យ៉ាងណា?
  
  ^៣ ទោះជាអាដាមនិងអេវ៉ាបានត្រូវបង្កើតឲ្យរស់ជារៀងរហូតក៏ដោយ ពួកគេមិនមានជីវិតអមតៈទេ។ ដើម្បីបន្តរស់ ពួកគេត្រូវដកដង្ហើម ផឹក ដេកនិងបរិភោគ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់ជាងនោះទៅទៀត គឺចំណងមិត្តភាពរបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា ដែលជាប្រភពនៃជីវិត។ (ចោទិយកថា ៨:៣) ពួកគេអាចបន្តរស់នៅ ហើយសប្បាយនឹងជីវិតបាន លុះត្រាតែពួកគេឲ្យព្រះយេហូវ៉ាណែនាំពួកគេ។ សូម្បីតែមុនព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតអេវ៉ា លោកបានប្រាប់អាដាមយ៉ាងច្បាស់ថា៖ «ឯងនឹងស៊ីផ្លែឈើទាំងអស់ក្នុងសួនច្បារនេះបានតាមចិត្ត តែឯត្រង់ដើមដឹងខុសត្រូវ នោះមិនត្រូវឲ្យឯងស៊ីផលឡើយ ដ្បិតនៅថ្ងៃណាដែលឯងស៊ី នោះនឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន»។—លោកុប្បត្តិ ២:១៦, ១៧
  
  ^៤ «ដើមដឹងខុសត្រូវ»នោះបានបង្ហាញថាព្រះមានសិទ្ធិសម្រេចចិត្តថាអ្វីល្អនិងអ្វីអាក្រក់។ អាដាមស្គាល់អំពីអ្វីដែលត្រូវនិងអ្វីដែលខុស ពីព្រោះព្រះបានបង្កើតគាត់ឲ្យមានលក្ខណៈដូចលោកនិងឲ្យមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យ។ ដើមឈើនោះបានរំលឹកអាដាមនិងអេវ៉ាថាពួកគេត្រូវការការណែនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ច។ បើពួកគេបានបរិភោគផ្លែពីដើមនោះ គឺហាក់ដូចជាពួកគេនិយាយទៅព្រះថា៖ «យើងមិនត្រូវការច្បាប់របស់លោកទេ»។ ជាលទ្ធផល ពួកគេនិងកូនៗរបស់ពួកគេត្រូវស្លាប់ ដូចព្រះបានព្រមានពួកគេ។

សត្រូវចុងក្រោយ ពោលគឺសេចក្ដីស្លាប់នឹងត្រូវបំផ្លាញឲ្យសាបសូន្យ

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១៤ | ១៥ កញ្ញា
- ^៧ ស្តីអំពីដើមដឹងខុសត្រូវ ព្រះបានប្រាប់អាដាមថា៖ «នៅថ្ងៃណាដែលឯងស៊ី នោះនឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន»។ អាដាមប្រហែលជាបានគិតថា នេះមានន័យថាគាត់នឹងស្លាប់មុនថ្ងៃលិច។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមកនៅថ្ងៃនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅអាដាមនិងអេវ៉ា។ (លោកុប្បត្តិ ៣:៨) ក្នុងនាមជាចៅក្រមដ៏សុចរិត មុនដំបូងលោកបានស្ដាប់អ្វីដែលពួកគេត្រូវនិយាយ។ (លោកុប្បត្តិ ៣:៩-១៣) បន្ទាប់មក លោកបានកាត់ទោសអ្នកធ្វើអំពើខុសឆ្គងទាំងពីរនាក់នោះឲ្យត្រូវស្លាប់។ (លោកុប្បត្តិ ៣:១៤-១៩) បើលោកបានសម្លាប់ពួកគេភ្លាម គោលបំណងរបស់លោកចំពោះមនុស្សជាតិនឹងមិនអាចសម្រេចសោះឡើយ។ (អេសាយ ៥៥:១១) ទោះជាឥទ្ធិពលនៃភាពខុសឆ្គងបានចាប់ផ្ដើមភ្លាមៗក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាបានអនុញ្ញាតឲ្យអាដាមនិងអេវ៉ារស់នៅយូរល្មមដើម្បីមានកូនដែលអាចមានអនាគតប្រសើរជាង។ ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលអាដាមនិងអេវ៉ាបានប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង លោកបានចាត់ទុកពួកគេថាបានស្លាប់ហើយ។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយហេតុថា ១.០០០ឆ្នាំគឺដូចជាមួយថ្ងៃចំពោះព្រះយេហូវ៉ា នោះពួកគេពិតជាបានស្លាប់ក្នុងមួយ«ថ្ងៃ»មែន។—ពេត្រុសទី២ ៣:៨
  
  ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលអាដាមនិងអេវ៉ាបានប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង ព្រះបានចាត់ទុកពួកគេថាបានស្លាប់ហើយ