-
ចូរពេញចិត្តនឹងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងបន្ទូលរបស់ព្រះទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០៣ | ១ មីនា
-
-
៩ សាឡូម៉ូនមានបន្ទូលតទៅទៀតថា៖ «បើឯងខំរក[ការយល់ដឹង]ដូចជារកប្រាក់ ហើយស្វែងរក[ការយល់ដឹង]ដូចជារកកំណប់ទ្រព្យ . . . »។ (សុភាសិត ២:៤) បន្ទូលនេះញ៉ាំងឲ្យយើងនឹកគិតអំពីការសម្រេចដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់របស់មនុស្សជាតិដែលមានតាំងពីរាប់សតវត្សមកម្ល៉េះក្នុងការជីករករ៉ែ និងការខំរាវរកមាសនិងប្រាក់ ដែលជាអ្វីដែលពួកគេចាត់ទុកថាមានតម្លៃនោះ។ មនុស្សខ្លះបានសម្លាប់គ្នាដើម្បីឲ្យបានមាស។ មនុស្សឯទៀតបានជីករកមាសអស់មួយជីវិតរបស់ពួកគេតែម្ដង។ ប៉ុន្តែ តើមាសមានតម្លៃពិតមែនឬ? សូមឧបមាថា អ្នកដើរវង្វេងកាត់សមុទ្រខ្សាច់ ហើយស្រេកទឹកស្ទើរតែស្លាប់នោះ តើអ្នកចង់បានអ្វីទៅ? តើអ្នកចង់បានមាសមួយដុំ ឬក៏ទឹកត្រជាក់មួយកែវ? យ៉ាងណាក្ដី មនុស្សចេះតែខ្នះខ្នែងរកមាសដែលមានតម្លៃប្រែប្រួលចុះឡើងហើយជាអ្វីដែលគ្មានតម្លៃពិតប្រាកដនោះទេ!a បើដូច្នេះ យើងគួរមានចិត្តខ្នះខ្នែងកាន់តែខ្លាំង ក្នុងការស្វែងរកប្រាជ្ញា ហើយស្វែងរកសមត្ថភាពចេះវែកញែក និងការយល់ដឹងអំពីព្រះនិងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់! ប៉ុន្តែ តើការស្វែងរកបែបនេះមានប្រយោជន៍អ្វីទៅ?—ទំនុកដំកើង ១៩:៧-១០; សុភាសិត ៣:១៣-១៨
-
-
ចូរពេញចិត្តនឹងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងបន្ទូលរបស់ព្រះទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០៣ | ១ មីនា
-
-
a តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩ តម្លៃនៃមាសបានប្រែប្រួលចុះឡើង គឺនៅឆ្នាំ១៩៨០ មាសមួយតម្លឹងមានតម្លៃជាអតិបរិមា គឺ១.០២៨ដុល្លារអាមេរិក ហើយមកដល់ឆ្នាំ១៩៩៩ មាសមួយតម្លឹងបានចុះតម្លៃជាអប្បបរិមា គឺ៣០៥ដុល្លារអាមេរិកវិញ។
-