-
ការបញ្ជាក់គោលរឿងនិងគោលចំណុចវិធីបង្កើនសមត្ថភាពនិយាយនឹងបង្រៀន
-
-
១៩ ចំណុចបន្ទាប់បន្សំជួយបញ្ជាក់នូវគោលគំនិត: ភស្តុតាង បទគម្ពីរ ឬពត៌មានឯទៀត គួរទាក់ទាញស្មារតីអ្នកស្ដាប់ពិចារណានូវគោលគំនិត ហើយក៏គួរបញ្ជាក់ពីគោលគំនិតនោះឲ្យបានច្បាស់ទៀត។
២០ ពេលរៀបចំ ចូរវិភាគចំណុចបន្ទាប់បន្សំនិងទុកតែចំណុចណាដែលជួយបញ្ជាក់គោលចំណុចប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីពន្យល់ពីគោលចំណុចឲ្យបានច្បាស់ ឬដើម្បីបញ្ជាក់ភស្តុតាង ឬក៏ដើម្បីធ្វើឲ្យចំណុចនោះលេចធ្លោឡើង។ កុំប្រើចំណុចណាដែលមិនទាក់ទងឲ្យសោះ ដ្បិតនេះគ្រាន់តែធ្វើឲ្យស្មុគស្មាញប៉ុណ្ណោះ។
២១ ចំណុចណាដែលទាក់ទងនឹងគោលចំណុច យើងត្រូវពន្យល់ឲ្យភ្ជាប់នឹងគំនិតនោះ។ កុំទុកឲ្យអ្នកស្ដាប់កាត់ស្រាយនូវទំនាក់ទំនងរវាងចំណុចនិមួយៗដោយខ្លួនគេឡើយ។ ចូរពន្យល់ឲ្យគេឃើញច្បាស់នូវទំនាក់ទំនងនោះ។ ចូរប្រាប់យ៉ាងចំថា ចំណុចទាំងនោះទាក់ទងគ្នាយ៉ាងណា។ បើយើងមិនប្រាប់ចំ នោះធម្មតាគេនឹងមិនយល់ទេ។ យើងអាចប្រាប់ចំៗបាន ដោយនិយាយមួយសាទៀតនូវពាក្យគន្លឹះដែលបង្ហាញពីគោលគំនិត ឬក៏ម្ដងម្កាលយើងអាចប្រាប់សាឡើងវិញនូវគោលចំណុចនោះ។ ពេលដែលយើងចេះធ្វើឲ្យចំណុចបន្ទាប់បន្សំដៅបញ្ជាក់ពីគោលចំណុចនៃសុន្ទរកថា ហើយចេះភ្ជាប់គោលចំណុចនិមួយៗជាមួយនឹងគោលរឿងដែរ នោះសុន្ទរកថារបស់យើងនឹងមានភាពស្រួលយល់ជាទីបំផុតដែលធ្វើឲ្យស្រួលថ្លែង ហើយមិនងាយឲ្យអ្នកស្ដាប់ភ្លេចផងដែរ។
-
-
ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកស្ដាប់និងការមើលកំណត់វិធីបង្កើនសមត្ថភាពនិយាយនឹងបង្រៀន
-
-
ចំណុចហាត់រៀនទី៩
ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកស្ដាប់និងការមើលកំណត់
១ ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកស្ដាប់ គឺជាជំនួយដ៏សំខាន់ក្នុងការបង្រៀន។ ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកស្ដាប់អាចជំរុញឲ្យពួកគេបង្ហាញនូវការគោរពចំពោះយើង ហើយជួយយើងមានប្រសិទ្ធភាពច្រើនជាងក្នុងការបង្រៀន។ ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកស្ដាប់គួរជួយយើងឲ្យដឹងនូវប្រតិកម្មទាំងអស់របស់អ្នកស្ដាប់។ ការមើលកំណត់ក៏មានតួនាទីសំខាន់ដែរ ថាតើយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកស្ដាប់ឬក៏អត់។ កំណត់ច្រើនពេកអាចក្លាយជាឧបសគ្គក្នុងការមើលអ្នកស្ដាប់។ ប៉ុន្តែ
-