-
ស្តេចល្អនិងស្តេចអាក្រក់គម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី?
-
-
ភាគ១៣
ស្តេចល្អនិងស្តេចអាក្រក់
អ៊ីស្រាអែលបានត្រូវបែងចែក។ តាំងពីគ្រានោះមក ស្តេចជាច្រើនគ្រប់គ្រងស្រុកអ៊ីស្រាអែល ហើយស្តេចភាគច្រើនគឺមិនស្មោះត្រង់នឹងព្រះទេ។ ក្រុងយេរូសាឡិមបានត្រូវបំផ្លាញចោលដោយជនជាតិបាប៊ីឡូន
ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានទាយ នោះអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវបែងចែកក្រោយពីសាឡូម៉ូនបោះបង់ចោលការគោរពប្រណិប័តន៍បរិសុទ្ធ។ បុត្រគាត់ឈ្មោះរេហូបោមដែលគ្រប់គ្រងបន្ទាប់ពីគាត់ជាមនុស្សគ្មានមេត្ដា។ ដូច្នេះ កុលសម្ព័ន្ធ១០នៃអ៊ីស្រាអែលក៏បានបះបោរបង្កើតរាជាណាចក្រខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែល។ កុលសម្ព័ន្ធពីរបន្តនៅស្មោះត្រង់នឹងវង្សត្រកូលរបស់ដាវីឌនៅក្រុងយេរូសាឡិម ដោយបង្កើតរាជាណាចក្រខាងត្បូងនៃយូដា។
រាជាណាចក្រទាំងពីរមានប្រវត្ដិដ៏ជ្រួលច្របល់។ មូលហេតុធំគឺដោយសារស្តេចដែលគ្មានជំនឿនិងមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។ រាជាណាចក្រខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែលមានបញ្ហាច្រើនជាងរាជាណាចក្រខាងត្បូងនៃយូដា ពីព្រោះស្តេចនៃរាជាណាចក្រខាងជើងបានជំរុញការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះក្លែងក្លាយតាំងពីដំបូងមក។ ទោះជាមានអ្នកប្រកាសទំនាយដូចជាអេលីយ៉ានិងអេលីសេបានធ្វើការដែលប្រកបដោយឫទ្ធានុភាព ថែមទាំងបានប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញក៏ដោយ តែពួកអ៊ីស្រាអែលនៅតែត្រឡប់ទៅធ្វើអាក្រក់ដដែល។ នៅទីបំផុត ព្រះបានអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិអាសស៊ើរបំផ្លាញចោលរាជាណាចក្រខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែល។
រាជាណាចក្រយូដានៅបានមួយសតវត្សរ៍យូរជាងរាជាណាចក្រខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែល ប៉ុន្តែព្រះក៏បានដាក់ទោសពួកគេដែរ។ នៅរាជាណាចក្រយូដា មានតែស្តេចខ្លះប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើតាមការព្រមាននៃពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះ ហើយបានខំព្យាយាមដឹកនាំបណ្ដាជនមកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាវិញ។ ជាឧទាហរណ៍ ស្តេចយ៉ូសៀសបានចាប់ផ្ដើមសម្អាតការគោរពប្រណិប័តន៍មិនពិតចេញពីរាជាណាចក្រយូដា ហើយបានជួសជុលវិហារព្រះយេហូវ៉ា។ នៅពេលដែលរកឃើញសំណៅដើមនៃច្បាប់របស់ព្រះ ដែលលោកបានឲ្យតាមរយៈម៉ូសេ នោះបានជំរុញចិត្តស្តេចយ៉ូសៀសយ៉ាងខ្លាំង ហើយហេតុនេះគាត់បានបង្កើនការកែលម្អក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។
ប៉ុន្តែ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ ស្តេចបន្ទាប់ពីយ៉ូសៀសមិនបានធ្វើតាមគំរូដ៏ល្អនោះទេ។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិបាប៊ីឡូនច្បាំងឈ្នះរាជាណាចក្រយូដា បំផ្លាញចោលក្រុងយេរូសាឡិមនិងវិហារនៃក្រុងនោះ។ ពួកអ្នកដែលនៅរស់បានត្រូវចាប់យកទៅស្រុកបាប៊ីឡូន។ ព្រះបានទាយថាពួកគេនឹងស្ថិតនៅទីនោះអស់រយៈពេល៧០ឆ្នាំ។ ក្នុងរយៈពេលនោះ ស្រុកយូដាបានត្រូវបោះបង់ចោល រហូតដល់ជនជាតិយូដាបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យត្រឡប់មកក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ដូចដែលព្រះបានសន្យា។
ប៉ុន្តែ លែងមានស្តេចណាទៀតក្នុងវង្សត្រកូលដាវីឌដែលនឹងគ្រប់គ្រង រហូតដល់អ្នកសង្គ្រោះដែលបានត្រូវសន្យា ពោលគឺមេស្ស៊ីដែលបានត្រូវទាយទុកនោះ។ ស្តេចភាគច្រើនដែលគ្រប់គ្រងនៅក្រុងយេរូសាឡិម បានបង្ហាញឲ្យឃើញតាមរយៈអំពើអាក្រក់របស់ខ្លួនថាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងឡើយ។ មានតែមេស្ស៊ីប៉ុណ្ណោះដែលពិតជាមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រង។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅស្តេចចុងក្រោយនៃវង្សត្រកូលដាវីឌថា៖ «ចូរ . . . ដោះមកុដចេញ។ . . . ដរាបដល់អ្នកនោះកើតឡើង ដែលមានច្បាប់ទទួល រួចអញនឹងប្រគល់ដល់អ្នកនោះ»។—អេសេគាល ២១:២៦, ២៧
—មានមូលដ្ឋានលើពង្សាវតារក្សត្រទី១ ពង្សាវតារក្សត្រទី២ របាក្សត្រទី២ ជំពូក១០រហូតដល់៣៦ យេរេមា ២៥:៨-១១។
-
-
ព្រះមានប្រសាសន៍តាមរយៈពួកអ្នកប្រកាសទំនាយគម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី?
-
-
ភាគ១៤
ព្រះមានប្រសាសន៍តាមរយៈពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ
ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយបានត្រូវតែងតាំងដោយព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីប្រកាសព័ត៌មានស្តីអំពីការវិនិច្ឆ័យទោស ការគោរពប្រណិប័តន៍បរិសុទ្ធនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីមេស្ស៊ី
នៅក្នុងអំឡុងសម័យនៃពួកស្តេចគ្រប់គ្រងនៅរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលនិងរាជាណាចក្រយូដា មានបុរសមួយក្រុមដ៏ពិសេសដែលប្រកាសប្រសាសន៍របស់ព្រះ ពោលគឺពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ។ បុរសទាំងនេះដែលមានជំនឿនិងចិត្តក្លាហានយ៉ាងខ្លាំងបានប្រកាសប្រសាសន៍របស់ព្រះ។ ចូរពិនិត្យមើលចំណុចដ៏សំខាន់បួនដែលពួកអ្នកប្រកាសទំនាយបានប្រកាស។
១. ការបំផ្លាញចោលនៃក្រុងយេរូសាឡិម។ ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះ ពោលគឺអេសាយនិងយេរេមា បានព្រមានជាយូរយារទុកជាមុន ថាក្រុងយេរូសាឡិមនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលនិងត្រូវបោះបង់ចោល។ ពួកគាត់បានពន្យល់យ៉ាងច្បាស់និងល្អិតល្អន់អំពីមូលហេតុដែលព្រះខឹងបណ្ដាជនក្រុងនេះ។ ការអះអាងនៃបណ្ដាជនក្រុងយេរូសាឡិមថាពួកគេតំណាងព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវសឲ្យឃើញថាមិនពិតទៅវិញ ពីព្រោះពួកគេបានចូលរួមក្នុងការគោរពបូជាព្រះក្លែងក្លាយ អំពើពុករលួយនិងអំពើឃោរឃៅ។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ២១:១០-១៥; អេសាយ ៣:១-៨, ១៦-២៦; យេរេមា ២:១–៣:១៣
២. ការរៀបចំឡើងវិញនូវការគោរពប្រណិប័តន៍បរិសុទ្ធ។ ក្រោយពីរស់នៅបាប៊ីឡូនអស់៧០ឆ្នាំ នោះរាស្ត្ររបស់ព្រះបានត្រូវដោះលែងឲ្យរួចពីស្រុកនោះ។ ពួកគេត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ហើយសង់វិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាឡើងវិញ។ (យេរេមា ៤៦:២៧; អេម៉ុស ៩:១៣-១៥) អេសាយបានទាយទុកជាមុនប្រហែលជា២០០ឆ្នាំថាអ្នកគ្រប់គ្រងឈ្មោះស៊ីរូសនឹងវាយឈ្នះបាប៊ីឡូន ហើយអនុញ្ញាតឲ្យរាស្ត្ររបស់ព្រះរៀបចំការគោរពប្រណិប័តន៍បរិសុទ្ធឡើងវិញ។ អេសាយក៏បានពន្យល់អំពីរបៀបដ៏ចម្លែកមួយដែលស៊ីរូសនឹងច្បាំងឈ្នះក្រុងនោះ។—អេសាយ ៤៤:២៤–៤៥:៣
៣. ការមកដល់និងបទពិសោធន៍របស់មេស្ស៊ី។ មេស្ស៊ីនឹងកើតនៅក្រុងបេថ្លេហិម។ (មីកា ៥:១) លោកនឹងមានចិត្តរាបទាប ដោយជិះសត្វលាទៅដល់ក្រុងយេរូសាឡិម។ (សាការី ៩:៩) ថ្វីបើលោកស្លូត ហើយសប្បុរសក៏ដោយ មនុស្សនឹងមិនចូលចិត្តលោកទេ ហើយច្រើននាក់នឹងបោះបង់ចោលលោក។ (អេសាយ ៤២:១-៣; ៥៣:១, ៣) លោកនឹងស្លាប់យ៉ាងឈឺចាប់។ តើនេះនឹងជាទីបញ្ចប់នៃមេស្ស៊ីឬ? មិនមែនទេ ព្រោះលោកបូជាជីវិតដើម្បីនាំឲ្យមានការអភ័យទោសចំពោះអំពើខុសឆ្គងរបស់មនុស្សជាច្រើន។ (អេសាយ ៥៣:៤, ៥, ៩-១២) មានតែពេលព្រះប្រោសលោកឲ្យរស់ឡើងវិញប៉ុណ្ណោះទើបអាចសម្រេចការនេះបាន។
៤. ការគ្រប់គ្រងរបស់មេស្ស៊ីមកលើផែនដី។ មនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះគឺពិតជាមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនគេដោយសុខសាន្តទេ ប៉ុន្តែមេស្ស៊ីជាស្តេចដែលនឹងត្រូវហៅថាជាម្ចាស់នៃមេត្រីភាពឬស្តេចនៃសន្ដិភាព។ (អេសាយ ៩:៦, ៧; យេរេមា ១០:២៣) ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់លោក មនុស្សទាំងអស់នឹងរស់ជាមួយគ្នាដោយសុខសាន្ត សូម្បីតែជាមួយនឹងសត្វទៀតផង។ (អេសាយ ១១:៣-៧) ជំងឺតម្កាត់នឹងលែងមានទៀត។ (អេសាយ ៣៣:២៤) លោកនឹងបំផ្លាញសេចក្ដីស្លាប់ឲ្យសូន្យបាត់ទៅជាដរាប។ (អេសាយ ២៥:៨) នៅក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងនៃមេស្ស៊ី មនុស្សដែលបានស្លាប់នឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅផែនដី។—ដានីយ៉ែល ១២:១៣
—មានមូលដ្ឋានលើសៀវភៅអេសាយ យេរេមា ដានីយ៉ែល អេម៉ុស មីកា និងសាការី។
-
-
កាលបរិច្ឆេទគម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី?
-
-
ឆ្នាំ៦០៧មុន គ.ស. ក្រុងយេរូសាឡិមបានត្រូវបំផ្លាញចោល។ និរទេសទៅបាប៊ីឡូន
ឆ្នាំ៥៣៩មុន គ.ស. ស៊ីរូសដណ្ដើមយកបាប៊ីឡូន
ឆ្នាំ៥៣៧មុន គ.ស. ជនជាតិយូដាដែលបានត្រូវនិរទេសត្រឡប់មកយេរូសាឡិមវិញ
ឆ្នាំ៤៥៥មុន គ.ស. កំពែងក្រុងយេរូសាឡិមបានត្រូវសង់ឡើងវិញ។ ការចាប់ផ្ដើមនៃ៦៩អាទិត្យជាឆ្នាំ
-