3. Wek 1. Korîntî 15:30-32 nîşan dide, hêviya rabûna miriyan çawa alî Pawlos dikir?

³ Bi saya hêviya rabûna miriyan, Pawlosê şandî li hemberî cure cure tengasiyan sebir kir (1. Korîntî 15:30-32 bixwîne). Wî ji Korîntiyan re wisa got: “Ez her roj dimirim!” Wekî din, wî nivîsî ku wî li Efesê “bi heywanên hov re” şer kiribû. Dibe ku Pawlos li arenaya Efesê bi heywanan re şer kiribû (2. Kor. 1:8; 4:10; 11:23). Yan jî, wî belkî behsa Cihûyan û kesên din dikir, ên ku wek “heywanên hov” li dijî wî muxalefet dikir (Kar. 19:26-34; 1. Kor. 16:9). Sebeb çi bû jî, eşkere ye ku Pawlosê şandî rastî talûkeyên mezin hatibû. Dîsa jî, wî hêviya xwe tu caran winda nedikir (2. Kor. 4:16-18).

5. Kîjan nêrîna şaş dikare baweriya me bi rabûna miriyan sist bike?

⁵ Li rojên Pawlosê şandî, hin kes wisa difikirîn: “Eger mirî neyên rakirin, ‘Em bixwin û vexwin, çimkî emê sibê bimirin.’” Bi eslê xwe, ev nêrîna bitalûke berî rojên Pawlos jî hebû. Mesela, Îşaya 22:13 dibêje ku Îsraêliyên ku ji Xwedê dûr diketin û li xwestekên xwe digeriyan eynî tişt digot. Îro jî, gelek kes dibêjin: “Jiyan kin e, li kêfa xwe binêre!” Lê belê, tarîxa miletê Îsraêl rêyî me dide ku nêrîneke wisa netîceyên pir xerab tîne (2. Dîr. 36:15-20).

6. Madem ku em bi rabûna miriyan bawer dikin, gerek em xwe ji çi cure hevalan dûr bigirin?

⁶ Madem ku Yehowa dikare miriyan rake, gerek em hay ji xwe hebin ka em bi çi cure mirovan re hevaltiyê dikin. Mesela, lazim bû ku xwişk û birayên li Korîntê xwe ji kesên ku bi rabûna miriyan bawer nakin, dûr bigirin. Ev yek tiştekî muhîm rêyî me dide: Wê baş be ku em bi kesên ku tenê ji bo roja îro dijîn re hevaltiyê nekin, çimkî eger em bi kesên wisa re pir wext derbas bikin, ew dikarin ser nêrîn û exlaqa me xerab bandor bikin. Loma, Pawlosê şandî şagirtên Îsa Mesîh wisa tembîh dikirin: “Rast werin ser hişê xwe û guneh nekin” (1. Kor. 15:33, 34).