Hergê em civatêda hezkirinê tenê hinekara bidine kifşê, ev yek tê hesabê ku em guh nadine temiya Îsa. Hemikî, em jî mîna Îsa tevî hine xûşk-bira diha nêzîk in (Yûhenna 13:23; 20:2). Lê Petrûs şîret dide me, ku em gerekê “xûşk-bira hiz bikin”, dêmek hezkirinê hindava hemûya bidine kifşê, çimkî em neferên malbetekê ne (1 Petrûs 2:17). Petrûs got, “bi dilê sax hevdu qayîm hiz bikin” (1 Petrûs 1:22). Dêmek, çiqas çetin be jî, yeke em gerekê hemû xûşk-bira hez bikin. Mesele, hergê birak dilê me bêşîne, em gerekê çi bikin? Sêrîda dibeke emê bixwazin xwe mîna wî bidine kifşê. Lê Petrûs ji Îsa pêhesiya, ku tiştên usa Xwedê xweş nayê (Yûhenna 18:10, 11). Petrûs nivîsî: “Ji ber xirabiyêva xirabiyê nekin, yan ji ber bêhurmetkirinêva bêhurmetkirinê” (1 Petrûs 3:9). Hezkirina ji dil alî me dike dîsa jî dilremiyê bidine kifşê. w23.09 28-29 ¶9-11

Gava em divînin ku zar çiqas zû mezin dibin, em gelek ecêbmayî dimînin. Çaxê zar mezin dibe, ew bona vê yekê qewatê xerc nake. Lê seva ku ewana bibin şagirtên Îsa yên gihîştî, vê yekêra xîret û qewat lazim e (1 Korintî 13:11; Îbranî 6:1). Bona vê yekê, gerekê ewana dostiya xwe tevî Yehowa qewî kin. Usa jî, seva ku ewana hunurên usa pêşda bînin, yên ku Xwedê xweş tên û bikaribin cabdariya bistînin, wanra alîkariya ruhê pîroz lazim e (Metelok 1:5). Yehowa çawa mêr usa jî jin efirandiye (Destpêbûn 1:27). Jin û mêr him ji aliyê fîzîkî, him jî gelek tiştên dinda ji hev cude dibin. Mesele, Yehowa jin û mêr usa çêkirine, ku her kes rola xwe bîne sêrî. Seva ku ewana cabdariyên xwe bînin sêrî, ewana gerekê hunur û feresetên usa nav xweda pêşda bînin, kîjan ku vê yekêda wê alî wan bikin (Destpêbûn 2:18). w23.12 18 ¶1-2

Gelo Îsa dixwest ku meriv navê Bavê wî bidine xebatê? Belê. Çaxê Îsa ser erdê bû, hine serwêrên rêlîgî diqewime difikirîn ku navê Xwedê gelek pîroz e, lema jî meriv gerekê nedine xebatê. Lê Îsa tu car îzin nedida ku erf-edetên usa, yên ku miqabilî Nivîsarên Pîroz in, bibine sebeb ku ew navê Bavê xwe pîroz neke. Bîne bîra xwe, gava Îsa li herêma Girasînî mêrekî cinaketî qenc kir, çi qewimî. Merivên herêmê tirsiyan, û dixwestin wekî Îsa ji wêderê here, û ew jî çû (Markos 5:16, 17). Lê yeke Îsa dixwest ku wêderê derheqa navê Yehowa pêbihesin. Lema jî ewî vî mêrê qencbûyîra got, wekî ew xelqêra bêje ku Yehowa ji bo wî çi kir, ne ku Îsa çi kir (Markos 5:19). Îsa dixwaze ku em jî usa bikin, dêmek wekî em ser temamiya dinyayê navê Bavê wî bidine naskirinê! (Metta 24:14; 28:20) Gava em usa dikin, em dilê Padşê xwe, Îsa, şa dikin. w24.02 10 ¶10