ಯೋಬ
17 ನನಗೆ ಒಂಚೂರೂ ಬಲ ಇಲ್ಲ, ನನ್ನ ಜೀವನ ಮುಗಿದು ಹೋಗ್ತಾ ಇದೆ,
ಸಮಾಧಿ ನನಗಾಗಿ ಕಾಯ್ತಿದೆ.+
2 ಗೇಲಿ ಮಾಡುವವರು ನನ್ನ ಸುತ್ತ ಇದ್ದಾರೆ,+
ಅವ್ರ ಕೆಟ್ಟ ನಡತೆ ನೋಡಿ ನೋಡಿ ಸಾಕಾಗಿದೆ.
3 ದೇವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಜಾಮೀನನ್ನ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಅದನ್ನ ನಿನ್ನ ಹತ್ರಾನೇ ಇಟ್ಕೊ.
ನಿನ್ನನ್ನ ಬಿಟ್ರೆ ನನ್ನ ಪರವಹಿಸಿ ನನಗೆ ಜಾಮೀನು ಕೊಡೋಕೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.+
4 ಅವ್ರಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಬರದ ಹಾಗೆ ನೀನು ಅವ್ರ ಹೃದಯವನ್ನ ಮುಚ್ಚಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀಯ,+
ಅದಕ್ಕೇ ಅವ್ರಿಗೆ ಗೌರವ ಸಿಗೋ ತರ ನೀನು ಮಾಡಲ್ಲ.
5 ಇಂಥವನು ತನ್ನ ಆಸ್ತಿಯನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಹಂಚ್ತಾನೆ,
ಆದ್ರೆ ಅವನ ಮಕ್ಕಳೇ ಹಸಿವೆಯಿಂದ ಕಂಗಾಲಾಗಿ ಹೋಗ್ತಾರೆ.
7 ಕಷ್ಟಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಮಬ್ಬಾಗಿವೆ,+
ನನ್ನೆಲ್ಲ ಅಂಗಗಳು ಬಡಕಲಾಗಿವೆ.
8 ಇದನ್ನ ನೋಡಿ ನೀತಿವಂತ ಜನ್ರು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡ್ತಾರೆ,
ದೇವರ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲದವನನ್ನ* ನೋಡಿ ಒಳ್ಳೇ ಜನ್ರಿಗೆ* ಕೋಪ ಬಂದಿದೆ.
10 ನೀವೆಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ವಾದವನ್ನ ಮತ್ತೆ ಶುರು ಮಾಡಿ,
ಯಾಕಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ತನಕ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಬ್ರೂ ಬುದ್ಧಿವಂತರ ಹಾಗೇ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ.+
12 ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರು ರಾತ್ರಿನ ಹಗಲು ಅಂತಾರೆ
‘ಬೆಳಗಾಗುತ್ತಿದೆ’ ಅಂತಾರೆ, ಆದ್ರೆ ನನಗೆ ಕತ್ತಲೆ ಬಿಟ್ರೆ ಬೇರೇನೂ ಕಾಣ್ತಿಲ್ಲ.
13 ನಾನು ಹೀಗೆ ಕಾಯ್ತಾ ಕಾಯ್ತಾ ಸಮಾಧಿನೇ* ನನ್ನ ಮನೆ ಆಗುತ್ತೆ,+
ಆ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಹಾಸಿಗೆ ಹಾಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತೆ.+
14 ಆಗ ನಾನು ಸಮಾಧಿಯನ್ನ+ ‘ನೀನೇ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ!’ ಅಂತ ಹೇಳ್ತೀನಿ.
ಹುಳವನ್ನ ‘ಅಮ್ಮ, ತಂಗಿ’ ಅಂತ ಕರಿತೀನಿ.
15 ನನಗೆ ಇನ್ನೇನು ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇದೆ?+
ನನಗೆ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿದೆ ಅಂತ ಯಾರಿಗಾದ್ರೂ ಅನಿಸ್ತಾ?
16 ನನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಣ್ಣಾಗುತ್ತೆ,
ಅದ್ರ ಜೊತೆ ನಾನೂ ಮಣ್ಣಾಗಿ ಹೋಗ್ತೀನಿ.”+