SUƐI LEBOLII 37
Chɛhowa Soo Naa Saamiɛɛ Chua
Ilai, Masa Wanaa Soliaa Lasalaa ndoo nɔ puaa a ŋiɔɔŋ. Nduyɛ nda bɛɛ, wanaa soliaa lasalaa nda wa ni o tɛndii Mɛlɛkaa. Diola ndalaŋ aa Hɔfini a Finihaasi. A ve sawala Chɛhowa laŋ tolɔɔ kɔɔli le. Nduyɛ a wa waŋnda biyɔɔ wɔɔŋndo. Te Isɔluɛiya ndaa hiŋ pɛ a chɔluaa le salalaŋ solioo o Chɛhowa lo, Hɔfini nda Finihaasi hɛli visiŋ kɛndɛ kɛndɔŋ le ndapIlai. Mi Ilai tuɛi a nyɛ puaa nduaa wa tosaa wo okɔɔ, kɛ o tosa nyɛ o nyɛ a ndi okɔɔ le. Baa Chɛhowa wa pa chɛlɔɔ ma hiou lachi a hei tosaa?
Mi che bɛɛ Saamiɛɛ wa o pɔmbɔ, kɛ o tul kaa wɔɔŋ Hɔfini nda Finihaasi wo kɔɔli le. Mi Chɛhowa hini kɔl tau a Saamiɛɛ. Ichɔl pilɛ, Saamiɛɛ wa o luaŋ, mbo tuɛi mi waŋndo veelu ndu. Okoŋ mbo tiandu, mbo kua naa Ilai chua a kiltaŋ. Mbo dimi aa: ‘Mi cheŋ ya.’ Kɛ mi Ilai dimul ndu aa: ‘I veelu num te. Miiŋgu ma kɔ hini.’ Mi Saamiɛɛ miiŋgu mbo kɔ hini. Okoŋ, mbo tuɛi vɛlɛ mi waŋndo veelu ndu. Mɛɛ Saamiɛɛ tuei veelu yaa ndɔɔ, mi Ilai sina niko maa Chɛhowa wa Saamiɛɛ veeloo ni. Mi Ilai dimul ndu maa te o tuei niŋ pɛ veeloo, o dimi aa: ‘Soo Chɛhowa. Buɛi numndo cho num nIlaiŋ yaŋɔɔ.’
Mi Saamiɛɛ miiŋgu vɛlɛ ihini. Okoŋ mbo tuɛi diomndo aa: ‘Saamiɛɛ! Saamiɛɛ!’ Mbo muli aa: ‘Soo, buɛi numndo cho num nIlaiŋ yaŋɔɔ.’ Mi Chɛhowa dimul ndu aa: ‘Dimul Ilai maa I cho ndu nyɛpalaa tusi choo nda yuŋgu ndɔɔ. O sina maa puaa nduaa cho sɔɔŋ wɔɔŋndoŋ tosaa o tɛndii nuu niŋ, kɛ o cho nyɛ o nyɛ tosa a ndi okɔɔ le.’ Diimandɔɔ, mi Saamiɛɛ kuumbuu diolaŋ o tɛndii Mɛlɛkaa, mɛɛ ndoo tosa paandu yɛ koni. Siooŋnde wa ndu le masa wanaa soliaa lasalaa dimullo nyɛ Chɛhowa dimul ndu wo. Kɛ mi Ilai veelu ndu, mbo nyuna ndu aa: ‘Po nuu, yɛɛ Chɛhowa dimullɛ num? Dimul la nyɛ o nyɛ o dimul num.’ Okoŋ, mi Saamiɛɛ dimul ndu nyɛ o nyɛ Mɛlɛka dimul ndu.
Mɛɛ Saamiɛɛ wa hiouwɔɔ lachi a hindɔɔ fau, Chɛhowa wa a ndu latulu. Mi waŋnda o Isɔluɛi niŋ kpou sina maa ndu Chɛhowa hɛli ni le waa wana suaa le ndu wo, vɛlɛ a wana kialaa ŋyamaa.
“Loonuŋ a Wana Toosiaa numndo teleŋ ŋ cho feleŋgɔnɔ wo.” —Ikilisiaati 12:1