ສຶກສາ
ເປັນຫຍັງຄລິດສະຕຽນຕ້ອງສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນປະຈຳ?
ພສ 1:1-3; ສພສ 18:15; 1ຕມ 4:6; 2ຕມ 2:15
ເບິ່ງ ກຈກ 17:11 ນຳ
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ພສ 119:97-101—ຜູ້ຂຽນເພງສັນລະເສີນບອກວ່າລາວຮັກກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າແລະການເຊື່ອຟັງກົດໝາຍນັ້ນເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂອງລາວດີຂຶ້ນ
ດນອ 9:1-3, ໄຂເງື່ອນ—ຈາກການຄົ້ນຄວ້າມ້ວນໜັງສືສັກສິດຫຼາຍມ້ວນ ຜູ້ພະຍາກອນດານີເອນເຂົ້າໃຈວ່າອີກບໍ່ດົນການຖືກເນລະເທດຂອງຄົນອິດສະຣາເອນໃນບາບີໂລນຈະສິ້ນສຸດລົງຫຼັງຈາກ 70 ປີ
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງສຶກສາຫາຄວາມຮູ້ຕໍ່ໄປ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ສພສ 4:18—ຄືກັບແສງໃນຕອນເຊົ້າທີ່ແຈ້ງຂຶ້ນເລື້ອຍໆພະເຢໂຫວາຍັງເຮັດໃຫ້ຄວາມຈິງຊັດເຈນຂຶ້ນຕໍ່ໆໄປສຳລັບຄົນທີ່ຮັກພະເຈົ້າ
ມທ 24:45-47—ພະເຢຊູບອກລ່ວງໜ້າວ່າເພິ່ນຈະແຕ່ງຕັ້ງ “ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ” ຜູ້ທີ່ຈະໃຫ້ສິ່ງທີ່ຈຳເປັນກັບພວກຄົນຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນເພື່ອຈະໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ
ເປັນຫຍັງສະຕິປັນຍາທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບຈາກຄຳພີໄບເບິນຈຶ່ງດີກວ່າສະຕິປັນຍາທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບຈາກປຶ້ມທີ່ຂຽນໂດຍມະນຸດ?
ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ຫຍັງກັບຄົນທີ່ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເພື່ອເຮັດໃຫ້ເພິ່ນພໍໃຈ?
ເຮົາຄວນອະທິດຖານຂໍຫຍັງກ່ອນຈະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ?
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຄວນເອົາໃຈໃສ່ກັບອາຫານທາງຄວາມເຊື່ອທັງໝົດທີ່ຈັດກຽມໂດຍ “ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ”?
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຢາກພະຍາຍາມຮັບເອົາຄວາມຮູ້ທີ່ຖືກຕ້ອງແລະສົມບູນຄົບຖ້ວນກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນສອນ?
ການທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບສະຕິປັນຍາແລະຄວາມເຂົ້າໃຈມີຄວາມສຳຄັນສ່ຳໃດ?
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຄວນອ່ານຊ້າໆແລະຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເຮົາອ່ານ?
ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຄິດວ່າຈະໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນໃນຊີວິດຂອງເຮົາແນວໃດ?
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຄວນຄິດຕຶກຕອງວ່າເຮົາຈະອະທິບາຍສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ໃຫ້ຜູ້ອື່ນຟັງໄດ້ແນວໃດ?
ມັນຈະຊ່ວຍເຮົາໄດ້ແນວໃດຖ້າເຮົາສຶກສາຄວາມຈິງທີ່ສຳຄັນໆສະເໝີ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ພບຍ 6:6, 7; 11:18-20—ພະເຢໂຫວາສັ່ງປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນໃຫ້ສອນລູກຂອງເຂົາເຈົ້າກ່ຽວກັບຄຳສັ່ງຂອງເພິ່ນໃນທຸກໂອກາດ
ການລົມກັນເລື່ອງພະຄຳພີໃນຄອບຄົວມີປະໂຫຍດແນວໃດ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ປຖກ 18:17-19—ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ອັບຣາຮາມສອນຄົນໃນເຮືອນໃຫ້ເຊື່ອຟັງເພິ່ນແລະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ
ພສ 78:5-7—ໃນອິດສະຣາເອນ ຄົນແຕ່ລະລຸ້ນຕ້ອງສອນລູກຫຼານຂອງໂຕເອງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາເພື່ອຄົນລຸ້ນຕໍ່ໄປຈະໄວ້ໃຈເພິ່ນ