ບົດຄວາມສຶກສາທີ 16
ເຈົ້າຈະມີຄວາມສຸກເມື່ອເຮັດດີທີ່ສຸດເພື່ອພະເຢໂຫວາ
“ໃຫ້ແຕ່ລະຄົນກວດສອບເບິ່ງສິ່ງທີ່ຕົວເອງເຮັດ.”—ຄລຕ. 6:4
ເພງ 37 ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາສຸດຊີວິດ
ໃຈຄວາມສຳຄັນa
1. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກຫຼາຍ?
ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກຄວາມຍິນດີ. ເຮົາຮູ້ເລື່ອງນີ້ຍ້ອນວ່າຄວາມຍິນດີເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຜົນທີ່ເກີດຈາກພະລັງຂອງພະເຈົ້າ. (ຄລຕ. 5:22) ຍ້ອນການໃຫ້ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າການຮັບ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ຊ່ວຍຄົນອື່ນໂດຍການປະກາດແລະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃນຫຼາຍຮູບແບບ.—ກຈກ. 20:35
2-3. (ກ) ຕາມຄາລາເຕຍ 6:4 ມີສອງຢ່າງຫຍັງແດ່ທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
2 ຕາມຄາລາເຕຍ 6:4 (ອ່ານ) ອັກຄະສາວົກໂປໂລໄດ້ເນັ້ນເຖິງສອງຢ່າງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກ. ທຳອິດ ເຮົາ ຄວນເຮັດດີທີ່ສຸດໃຫ້ກັບພະເຢໂຫວາ ເພາະຖ້າເຮົາ ເຮັດແບບນັ້ນເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກ. (ມທ. 22:36-38) ທີສອງ ເຮົາບໍ່ຄວນປຽບທຽບຕົວເອງກັບຄົນອື່ນ ເພາະສິ່ງທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດບໍ່ວ່າຈະເປັນສຸຂະພາບ ການສຶກສາ ພອນສະຫວັນ ແລະສິ່ງອື່ນໆກໍລ້ວນແຕ່ມາຈາກພະເຢໂຫວາ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນທີ່ຈະຂອບໃຈເພິ່ນ. ແລະເມື່ອເຮົາເຫັນວ່າພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ດ້ານໃດດ້ານໜຶ່ງດີກວ່າເຮົາ ເຮົາກໍຄວນຈະດີໃຈທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ຄວາມສາມາດເຫຼົ່ານັ້ນສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ ບໍ່ແມ່ນໃຫ້ກຽດຕົວເອງຫຼືເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົວເອງ. ດັ່ງນັ້ນ ແທນທີ່ເຮົາຈະແຂ່ງຂັນກັບເຂົາເຈົ້າ ເຮົາຄວນຈະຮຽນແບບເຂົາເຈົ້າ.
3 ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າ ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາເມື່ອເຮົາຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຍ້ອນເຮົາບໍ່ສາມາດເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ໄດ້ຫຼາຍຄືກັບທີ່ເຮົາຢາກເຮັດ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໃຊ້ຄວາມສາມາດທີ່ເຮົາມີໃຫ້ດີທີ່ສຸດແນວໃດ ແລະເຮົາຈະໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງຄົນອື່ນ.
ເມື່ອເຮົາຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ
ເມື່ອເຮົາເຮັດດີທີ່ສຸດຕະຫຼອດຊີວິດຂອງເຮົາເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ (ເບິ່ງຂໍ້ 4-6)b
4. ສະພາບການແບບໃດທີ່ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາບາງຄົນຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
4 ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາບາງຄົນຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈທີ່ບໍ່ສາມາດຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ຫຼາຍຄືແຕ່ກ່ອນຍ້ອນບັນຫາສຸຂະພາບຫຼືອາຍຸຫຼາຍຂຶ້ນ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງພີ່ນ້ອງແຄຣໍ. ລາວເຄີຍຮັບໃຊ້ໃນເຂດທີ່ມີຄວາມຈຳເປັນ. ໃນຕອນນັ້ນລາວມີນັກສຶກສາ 35 ຄົນ ແລະໄດ້ຊ່ວຍຫຼາຍຄົນໃຫ້ກ້າວໜ້າຈົນອຸທິດຕົວແລະຮັບບັບເຕມາ. ແຄຣໍເຮັດວຽກປະກາດໄດ້ດີຫຼາຍແທ້ໆ! ແຕ່ຕໍ່ມາລາວກໍເຈັບປ່ວຍໜັກເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລາວອອກໄປໃສໄດ້ຍາກແລະສ່ວນຫຼາຍກໍຕ້ອງຢູ່ແຕ່ໃນເຮືອນ. ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ວ່າຍ້ອນຂ້ອຍມີບັນຫາສຸຂະພາບ ຂ້ອຍຈຶ່ງບໍ່ສາມາດເຮັດຄືກັບຄົນອື່ນໄດ້ແລະຮູ້ສຶກວ່າຂ້ອຍບໍ່ດີເທົ່າກັບຄົນອື່ນ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຫຼາຍແທ້ໆ ເພາະສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຢາກເຮັດຂ້ອຍພັດເຮັດບໍ່ໄດ້.” ແຄຣໍຢາກເຮັດທຸກສິ່ງທີ່ລາວເຮັດໄດ້ເພື່ອພະເຢໂຫວາ. ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າຊົມເຊີຍຫຼາຍແທ້ໆ! ແລະເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າທີ່ມີຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈຈະເຫັນຄ່ານ້ຳໃຈຂອງແຄຣໍທີ່ຢາກຮັບໃຊ້ເພິ່ນ.
5. (ກ) ເມື່ອເຮົາຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຍ້ອນຂີດຈຳກັດບາງຢ່າງ ເຮົາຄວນຈື່ຫຍັງໄວ້? (ຂ) ຕາມຮູບພາບ ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງໄດ້ເຮັດດີທີ່ສຸດແນວໃດໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ?
5 ບາງເທື່ອຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຍ້ອນມີຂີດຈຳກັດບາງຢ່າງ ຂໍໃຫ້ຖາມຕົວເອງວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາຕ້ອງການຫຍັງຈາກຂ້ອຍ?’ ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຈົ້າເຮັດດີທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ເຈົ້າສາມາດເຮັດໄດ້ໃນຕອນນີ້. ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງເລື່ອງຕໍ່ໄປນີ້: ພີ່ນ້ອງຍິງທີ່ອາຍຸ 80 ປີຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຍ້ອນລາວບໍ່ສາມາດເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ໄດ້ຫຼາຍຄືກັບຕອນທີ່ລາວອາຍຸ 40 ປີ. ລາວຄິດວ່າເຖິງລາວຈະເຮັດດີທີ່ສຸດ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍຄືຊິຍັງບໍ່ພໍໃຈ. ແຕ່ນັ້ນເປັນຄວາມຈິງບໍ? ລອງຄິດເບິ່ງວ່າຖ້າລາວເຮັດດີທີ່ສຸດຕອນອາຍຸ 40 ປີ ແລະລາວຍັງເຮັດດີທີ່ສຸດຕອນອາຍຸ 80 ປີ ນັ້ນກໍສະແດງວ່າລາວບໍ່ເຄີຍເຊົາເຮັດດີທີ່ສຸດໃຫ້ກັບພະເຢໂຫວາເລີຍ. ຖ້າເຮົາຮູ້ສຶກວ່າສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດມັນຍັງບໍ່ດີພໍສຳລັບພະເຢໂຫວາ ຂໍໃຫ້ເຮົາຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ກຳນົດວ່າສ່ຳໃດທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນພໍໃຈ. ຖ້າເຮົາເຮັດດີທີ່ສຸດແລ້ວ ພະເຢໂຫວາກໍຈະບອກກັບເຮົາວ່າ: “ດີຫຼາຍ!”—ສົມທຽບກັບມັດທາຍ 25:20-23
6. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງມາເຣຍ?
6 ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າຖ້າເຮົາເບິ່ງສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດໄດ້ ບໍ່ແມ່ນເບິ່ງສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດບໍ່ໄດ້. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ຊື່ມາເຣຍທີ່ບໍ່ສາມາດເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ໄດ້ຫຼາຍຍ້ອນບັນຫາສຸຂະພາບ. ທຳອິດ ລາວຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈແລະຄິດວ່າຕົວເອງບໍ່ມີຄ່າ. ແຕ່ຈາກນັ້ນລາວກໍສັງເກດເຫັນວ່າ ມີພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ປ່ວຍໜັກຕ້ອງນອນຕິດຕຽງ ມາເຣຍຈຶ່ງໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງຄົນນັ້ນ. ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍໄດ້ຊວນພີ່ນ້ອງຄົນນັ້ນປະກາດນຳກັນທາງໂທລະສັບແລະຂຽນຈົດໝາຍ ແລະທຸກເທື່ອທີ່ເຮົາເຮັດວຽກປະກາດນຳກັນຂ້ອຍຮູ້ສຶກດີໃຈແລະມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງ.” ຈາກເລື່ອງນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫັນວ່າ ເຮົາກໍສາມາດມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ຄືກັນຖ້າເຮົາເບິ່ງສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດໄດ້ ບໍ່ແມ່ນເບິ່ງສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດບໍ່ໄດ້. ແຕ່ຖ້າສົມມຸດວ່າ ເຮົາສາມາດເຮັດໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຫຼືເຮົາມີຄວາມສາມາດດ້ານໃດດ້ານໜຶ່ງເປັນພິເສດ ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດ?
ໃຫ້ໃຊ້ຄວາມສາມາດທີ່ເຈົ້າມີ
7. ອັກຄະສາວົກເປໂຕໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳຫຍັງກັບຄລິດສະຕຽນ?
7 ໃນຈົດໝາຍສະບັບທຳອິດ ອັກຄະສາວົກເປໂຕໄດ້ກະຕຸ້ນພີ່ນ້ອງໃຫ້ໃຊ້ຄວາມສາມາດແລະພອນສະຫວັນທີ່ເຂົາເຈົ້າມີເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງ. ລາວຂຽນວ່າ “ແຕ່ລະຄົນໄດ້ຮັບຄວາມສາມາດຕາມຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ເຊິ່ງພະເຈົ້າສະແດງອອກໃນຫຼາຍໆທາງ ດັ່ງນັ້ນໃຫ້ໃຊ້ຄວາມສາມາດຕາມຂະໜາດທີ່ໄດ້ຮັບມາເພື່ອຮັບໃຊ້ກັນໃນຖານະຄົນຮັບໃຊ້ທີ່ດີ.” (1 ປຕ. 4:10) ເຮົາຄວນໃຊ້ຄວາມສາມາດທີ່ເຮົາມີຢ່າງເຕັມທີເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ເຖິງເຮົາຈະຮູ້ສຶກຢ້ານວ່າຄົນອື່ນຈະອິດສາຫຼືຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ ເພາະຖ້າເຮົາບໍ່ໃຊ້ຄວາມສາມາດຢ່າງເຕັມທີເຮົາກໍບໍ່ໄດ້ໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດກັບພະເຢໂຫວາ.
8. ຕາມ 1 ໂກຣິນໂທ 4:6, 7 ເປັນຫຍັງເຮົາບໍ່ຄວນອວດກ່ຽວກັບຄວາມສາມາດຂອງຕົວເອງ?
8 ໃຫ້ເຮົາໃຊ້ຄວາມສາມາດຂອງເຮົາຢ່າງເຕັມທີ ແຕ່ກໍຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ອວດກ່ຽວກັບຄວາມສາມາດນັ້ນ. (ອ່ານ 1 ໂກຣິນໂທ 4:6, 7) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຖ້າເຈົ້າມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະເລີ່ມນຳການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ກໍຂໍໃຫ້ເຈົ້າໃຊ້ຄວາມສາມາດນັ້ນຢ່າງເຕັມທີ. ແຕ່ກໍລະວັງທີ່ຈະບໍ່ອວດກ່ຽວກັບຄວາມສາມາດຂອງຕົວເອງ. ສົມມຸດວ່າ ຫວ່າງບໍ່ດົນມານີ້ເຈົ້າໄດ້ມີປະສົບການທີ່ດີທີ່ໄດ້ເລີ່ມນຳການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ແລະເຈົ້າກໍຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນທີ່ຈະບອກພີ່ນ້ອງໃນກຸ່ມປະກາດໃຫ້ຮູ້ເລື່ອງນີ້. ແຕ່ຕອນທີ່ຢູ່ໃນກຸ່ມປະກາດ ມີພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງໄດ້ເລົ່າໃຫ້ພີ່ນ້ອງຟັງກ່ຽວກັບປະສົບການດີໆຈາກການໃຫ້ວາລະສານ. ພີ່ນ້ອງຄົນນັ້ນໄດ້ໃຫ້ວາລະສານ ແຕ່ເຈົ້າພັດໄດ້ເລີ່ມນຳການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ. ແລ້ວເຈົ້າຄິດວ່າເຈົ້າຍັງຢາກຈະເລົ່າຕໍ່ບໍ? ເຈົ້າຮູ້ວ່າພີ່ນ້ອງຈະໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈຈາກປະສົບການຂອງເຈົ້າ ແຕ່ເຈົ້າອາດຈະເລືອກໂອກາດອື່ນທີ່ຈະເລົ່າເລື່ອງນີ້ເພື່ອຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງທີ່ໃຫ້ວາລະສານຮູ້ສຶກນ້ອຍໃຈແລະຄິດວ່າລາວເຮັດບໍ່ດີເທົ່າເຈົ້າ. ການເຮັດແບບນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ດີແທ້ໆ. ແຕ່ເຖິງແນວໃດກໍຕາມ ຂໍໃຫ້ໃຊ້ຄວາມສາມາດທີ່ເຈົ້າມີເພື່ອເລີ່ມນຳການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ!
9. ເຮົາຄວນໃຊ້ຄວາມສາມາດທີ່ເຮົາມີແນວໃດ?
9 ຂໍໃຫ້ເຮົາຈື່ໄວ້ວ່າ ຄວາມສາມາດທຸກຢ່າງທີ່ເຮົາມີເປັນຂອງຂວັນທີ່ມາຈາກພະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນໃຊ້ຄວາມສາມາດເຫຼົ່ານັ້ນເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ ບໍ່ແມ່ນໃຊ້ເພື່ອຍົກຍ້ອງຕົວເອງ. (ຟລປ. 2:3) ເມື່ອເຮົາໃຊ້ກຳລັງແລະຄວາມສາມາດທີ່ເຮົາມີເພື່ອເຮັດຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກຍ້ອນເຮົາໄດ້ໃຊ້ຄວາມສາມາດເຫຼົ່ານັ້ນໃນການຍົກຍ້ອງພະເຢໂຫວາ ບໍ່ແມ່ນໃຊ້ເພື່ອທີ່ຈະໃຫ້ຄົນອື່ນເຫັນວ່າເຮົາດີຫຼືເກັ່ງກວ່າຄົນອື່ນ.
10. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ດີທີ່ຈະປຽບທຽບຕົວເອງກັບຄົນອື່ນ?
10 ຖ້າບໍ່ລະວັງ ເຮົາອາດຈະເລີ່ມສົມທຽບຈຸດດີຂອງຕົວເອງກັບຈຸດອ່ອນຂອງຄົນອື່ນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງອາດຈະບັນຍາຍເກັ່ງ ເຊິ່ງໃນໃຈລາວອາດຈະຄິດວ່າຕົວເອງບັນຍາຍດີກວ່າພີ່ນ້ອງອີກຄົນໜຶ່ງ. ແຕ່ພີ່ນ້ອງທີ່ລາວຄິດວ່າບັນຍາຍບໍ່ເກັ່ງນັ້ນອາດຈະເປັນຄົນມີນ້ຳໃຈ ຝຶກສອນລູກຂອງຕົວເອງຢ່າງດີ ແລະຫ້າວຫັນໃນວຽກປະກາດ. ເຮົາຮູ້ສຶກດີໃຈຫຼາຍແທ້ໆທີ່ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນໃຊ້ຄວາມສາມາດຂອງຕົວເອງເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາແລະຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນ.
ຮຽນຈາກຕົວຢ່າງຂອງຄົນອື່ນ
11. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຮຽນແບບພະເຢຊູ?
11 ເຖິງວ່າເຮົາຄວນຫຼີກລ່ຽງທີ່ຈະປຽບທຽບຕົວເອງກັບຄົນອື່ນ ແຕ່ເຮົາກໍສາມາດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຕົວຢ່າງຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຊັ່ນ: ຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູ. ເຖິງວ່າເຮົາຈະບໍ່ສົມບູນແບບຄືກັບພະເຢຊູ ແຕ່ເຮົາກໍສາມາດຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະແລະວິທີການຕ່າງໆຂອງເພິ່ນໄດ້. (1 ປຕ. 2:21) ເມື່ອເຮົາພະຍາຍາມຮຽນແບບພະເຢຊູໃຫ້ດີທີ່ສຸດ ເຮົາກໍຈະເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ດີຂອງພະເຢໂຫວາແລະເກີດຜົນດີໃນວຽກປະກາດ.
12-13. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງກະສັດດາວິດ?
12 ໃນຄຳພີໄບເບິນມີຕົວຢ່າງຂອງຊາຍຍິງທີ່ສັດຊື່ຫຼາຍຄົນທີ່ບໍ່ສົມບູນແບບ ແຕ່ເຮົາກໍສາມາດຮຽນແບບເຂົາເຈົ້າໄດ້. (ຮຣ. 6:12) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງດາວິດເຊິ່ງເປັນຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາ “ພໍໃຈ.” (ກຈກ. 13:22) ເຖິງວ່າດາວິດບໍ່ສົມບູນແບບແລະເຄີຍເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ແຕ່ລາວກໍເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ເຮົາ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າເມື່ອລາວເຮັດຜິດພາດ ລາວບໍ່ໄດ້ພະຍາຍາມຫາຂໍ້ແກ້ຕົວ ແຕ່ລາວໄດ້ຍອມຮັບຄຳແນະນຳສັ່ງສອນແລະເສຍໃຈກັບສິ່ງທີ່ລາວເຮັດຜິດພາດໄປ. ນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາໃຫ້ອະໄພລາວ.—ເພງ. 51:3, 4, 10-12
13 ເຮົາສາມາດຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງດາວິດໂດຍຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ຂ້ອຍມີທ່າທີແນວໃດເມື່ອໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳ? ຂ້ອຍຍອມຮັບຜິດບໍຫຼືຂ້ອຍພະຍາຍາມຫາຂໍ້ແກ້ຕົວ? ຂ້ອຍມັກໂທດຄົນອື່ນບໍ? ຂ້ອຍພະຍາຍາມບໍ່ກັບໄປເຮັດຜິດຊ້ຳອີກບໍ?’ ຫຼືເຮົາອາດຈະຖາມຕົວເອງດ້ວຍຄຳຖາມທີ່ຄ້າຍໆກັນນີ້ເມື່ອອ່ານເລື່ອງຂອງຊາຍຍິງທີ່ສັດຊື່ໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຊັ່ນ: ເມື່ອເຂົາເຈົ້າເຈິບັນຫາທີ່ຄ້າຍຄືກັບເຮົາ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດແນວໃດ? ເຂົາເຈົ້າໄດ້ສະແດງຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຫຍັງແດ່? ຈາກນັ້ນ ໃຫ້ຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ຂ້ອຍຈະຮຽນແບບເຂົາເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?’
14. ເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກຕົວຢ່າງຂອງພີ່ນ້ອງໃນປັດຈຸບັນ?
14 ເຮົາຍັງສາມາດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງພີ່ນ້ອງໃນປັດຈຸບັນ ບໍ່ວ່າຈະເປັນພີ່ນ້ອງທີ່ຍັງໜຸ່ມຫຼືສູງອາຍຸ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ເຈົ້າອາດຈະຄິດເຖິງພີ່ນ້ອງບາງຄົນໃນປະຊາຄົມທີ່ກຳລັງອົດທົນກັບບັນຫາຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຖືກກົດດັນຈາກໝູ່ລຸ້ນດຽວກັນ ຖືກຄົນໃນຄອບຄົວຕໍ່ຕ້ານ ຫຼືມີບັນຫາສຸຂະພາບ. ແລ້ວຄິດວ່າພີ່ນ້ອງຄົນນີ້ມີຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຫຍັງແດ່ທີ່ເຈົ້າຢາກຮຽນແບບ. ເມື່ອຄິດເຖິງຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງລາວ ອາດຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີວິທີຮັບມືກັບບັນຫາສ່ວນຕົວໄດ້. ເຮົາຮູ້ສຶກດີໃຈຫຼາຍທີ່ມີພີ່ນ້ອງທີ່ສັດຊື່ເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮຽນແບບ!—ຮຣ. 13:7; ຢກບ. 1:2, 3
ມີຄວາມສຸກໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ
15. ອັກຄະສາວົກໂປໂລໃຫ້ຄຳແນະນຳຫຍັງເຊິ່ງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກໃນວຽກຮັບໃຊ້?
15 ເພື່ອສົ່ງເສີມປະຊາຄົມໃຫ້ມີສັນຕິສຸກແລະເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ ເຮົາແຕ່ລະຄົນຄວນເຮັດສ່ວນຂອງຕົວເອງໃຫ້ດີທີ່ສຸດ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ. ເຖິງວ່າເຂົາເຈົ້າຈະມີຄວາມສາມາດແລະວຽກມອບໝາຍທີ່ຕ່າງກັນ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ແຂ່ງຂັນຫຼືແບ່ງແຍກກັນ. (1 ກຣ. 12:4, 7-11) ໂປໂລໄດ້ກະຕຸ້ນເຕືອນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເຮັດສິ່ງທີ່ “ຊ່ວຍໃຫ້ຮ່າງກາຍ [ຫຼືປະຊາຄົມ] ຂອງພະຄລິດເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ.” ໂປໂລຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງໃນເມືອງເອເຟໂຊວ່າ: “ເມື່ອອະໄວຍະວະແຕ່ລະສ່ວນເຮັດວຽກຢ່າງດີ ຮ່າງກາຍທັງໝົດກໍເຕີບໂຕແລະແຂງແຮງຂຶ້ນດ້ວຍຄວາມຮັກ.” (ອຟຊ. 4:1-3, 11, 12, 16) ເຮົາເຫັນວ່າພີ່ນ້ອງໃນທຸກມື້ນີ້ໄດ້ສົ່ງເສີມປະຊາຄົມໃຫ້ມີສັນຕິສຸກແລະເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນຕາມທີ່ໂປໂລບອກ.
16. ເຮົາຄວນຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດຫຍັງ? (ເຮັບເຣີ 6:10)
16 ໃຫ້ເຮົາຕັ້ງໃຈທີ່ຈະບໍ່ປຽບທຽບຕົວເອງກັບຄົນອື່ນ ແຕ່ໃຫ້ພະຍາຍາມຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆຂອງພະເຢຊູແລະຮຽນແບບຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນແລະພີ່ນ້ອງໃນປັດຈຸບັນ. ເມື່ອເຮົາພະຍາຍາມເຮັດດີທີ່ສຸດ ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະ ‘ບໍ່ລືມວຽກທີ່ພວກເຮົາເຮັດ.’ (ອ່ານເຮັບເຣີ 6:10) ແລ້ວເຮົາກໍຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງມີຄວາມສຸກຕໍ່ໆໄປທີ່ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເຫັນຄ່າຄວາມພະຍາຍາມທີ່ເຮົາເຮັດເພື່ອຮັບໃຊ້ເພິ່ນ.
ເພງ 65 ກ້າວໜ້າຕໍ່ຕໍ່ໄປ!
a ເຮົາທຸກຄົນສາມາດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຕົວຢ່າງຂອງຄົນອື່ນ. ແຕ່ເຮົາຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ປຽບທຽບຕົວເອງກັບຄົນອື່ນ. ໃນບົດຄວາມນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກຕໍ່ໆໄປ ແລະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຫຼີກລ່ຽງທີ່ຈະບໍ່ເປັນຄົນຍິ່ງຫຼືຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈເມື່ອປຽບທຽບສິ່ງທີ່ຕົວເອງເຮັດກັບສິ່ງທີ່ຄົນອື່ນເຮັດ.
b ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຮັບໃຊ້ຢູ່ເບເທນຕອນທີ່ລາວຍັງໜຸ່ມ. ຫຼັງຈາກທີ່ລາວແຕ່ງດອງລາວກັບເມຍກໍເປັນໄພໂອເນຍ. ຈາກນັ້ນ ລາວກໍມີລູກແລະໄດ້ຝຶກສອນລູກໃນວຽກປະກາດ. ຕອນນີ້ລາວອາຍຸຫຼາຍແລ້ວ ລາວຍັງເຮັດດີທີ່ສຸດເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໂດຍປະກາດທາງຈົດໝາຍ.