ເຈົ້າເຫັນຄວາມຈຳເປັນທີ່ຕ້ອງຝຶກອົບຮົມຄົນອື່ນບໍ?
“ຂ້ອຍ [ຈະ] ສອນທ່ານທັງຫຼາຍໃຫ້ຮູ້ຈັກຄຳໂອວາດອັນປະເສີດ [ຄຳແນະນຳດີໆ, ລ.ມ.]”—ສຸພາສິດ 4:2
ເພງ: 93, 96
1, 2. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງຝຶກອົບຮົມຄົນອື່ນໃຫ້ເລີ່ມເຮັດວຽກມອບໝາຍຕາມລະບອບຂອງພະເຈົ້າ?
ພະເຍຊູເຮັດວຽກໜັກໃນການປະກາດເລື່ອງລາຊະອານາຈັກ. ພະອົງຍັງໃຊ້ເວລາຫຼາຍໃນການຝຶກອົບຮົມພວກລູກສິດ. ພະອົງສະແດງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຫັນວິທີສອນແລະເບິ່ງແຍງປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າ. ພວກລູກສິດໄດ້ຮຽນຮູ້ທີ່ຈະເປັນຄືກັບຜູ້ລ້ຽງແກະທີ່ເບິ່ງແຍງແກະຂອງເຂົາເຈົ້າ. (ມັດທາຍ 10:5-7) ເຖິງວ່າຟີລິບຈະຫຍຸ້ງຫຼາຍໃນວຽກປະກາດ ແຕ່ລາວກໍໄດ້ຝຶກອົບຮົມພວກລູກສາວໃຫ້ເຮັດວຽກດຽວກັນກັບລາວ. (ກິດຈະການ 21:8, 9) ໃນທຸກມື້ນີ້ເຮົາກໍເຊັ່ນກັນຈຳເປັນຕ້ອງຝຶກອົບຮົມຄົນອື່ນ. ຍ້ອນຫຍັງ?
2 ໃນປະຊາຄົມຕ່າງໆຢູ່ທົ່ວໂລກ ມີຄົນໃໝ່ໆຫຼາຍຄົນທີ່ຍັງບໍ່ທັນຮັບບັບເຕມາ ແລະເຂົາເຈົ້າຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມ. ເຮົາຕ້ອງຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນປະໂຫຍດທີ່ຈະອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນດ້ວຍຕົວເອງ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງຝຶກອົບຮົມເຂົາເຈົ້າໃຫ້ປະກາດແລະສອນຂ່າວດີ. ພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ຫາກໍຮັບບັບເຕມາຕ້ອງໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມເພື່ອວ່າເມື່ອເຖິງເວລາເຂົາເຈົ້າຈະສາມາດຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້ແລະເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່. ທຸກຄົນໃນປະຊາຄົມສາມາດເຮັດຫຼາຍຢ່າງເພື່ອຊ່ວຍຄົນໃໝ່ໆ.—ສຸພາສິດ 4:2
ສອນຄົນໃໝ່ໆໃຫ້ຮູ້ວິທີສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ
3, 4. (ກ) ໂປໂລເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັນແນວໃດລະຫວ່າງການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນກັບວຽກຮັບໃຊ້? (ຂ) ກ່ອນທີ່ເຮົາຈະກະຕຸ້ນນັກສຶກສາໃຫ້ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນສ່ວນຕົວ ເຮົາເອງຕ້ອງເຮັດຫຍັງ?
3 ເພື່ອຮຽນຮູ້ເລື່ອງຈຸດປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາ ຜູ້ຮັບໃຊ້ທຸກຄົນຂອງພະອົງຈຳເປັນຕ້ອງອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ. ອັກຄະສາວົກໂປໂລອະທິບາຍເລື່ອງນີ້ກັບພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງໃນປະຊາຄົມໂກໂລດ ເມື່ອລາວກ່າວວ່າ: “ພວກເຮົາບໍ່ເຊົາບໍ່ຂາດອ້ອນວອນສຳລັບທ່ານທັງຫຼາຍ ແລະຂໍເພື່ອທ່ານທັງຫຼາຍຈະໄດ້ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮູ້ຈັກນ້ຳໃຈພະເຈົ້າ.” ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍທີ່ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນຈະສຶກສາພະຄຳພີ? ກໍຍ້ອນວ່າສິ່ງນີ້ຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີສະຕິປັນຍາແລະຮູ້ວິທີທີ່ຈະ “ກະທຳການຢ່າງສົມຄວນແກ່ພະອົງເຈົ້າ [ພະເຢໂຫວາ] ເພື່ອຈະໄດ້ເປັນຊອບໃຈແກ່ພະອົງໃນສັບພະທຸກສິ່ງ.” ສິ່ງນີ້ຍັງຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ “ເກີດໝາກໃນການດີທຸກຢ່າງ” ເຊິ່ງພະເຢໂຫວາຕ້ອງການໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດ ໂດຍສະເພາະແລ້ວແມ່ນການປະກາດຂ່າວດີ. (ໂກໂລດ 1:9, 10) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາກຳລັງສຶກສາກັບບາງຄົນ ເຮົາຕ້ອງຊ່ວຍລາວໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າການອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນປະຈຳສາມາດຊ່ວຍລາວໃຫ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ.
4 ເຮົາຈະບໍ່ສາມາດຊ່ວຍນັກສຶກສາຂອງເຮົາໃຫ້ຮູ້ຄຸນຄ່າການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນສ່ວນຕົວ ຖ້າເຮົາເອງບໍ່ໄດ້ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນສ່ວນຕົວ. ທີ່ຈິງ ຖ້າເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນເປັນປະຈຳແລະຄິດຕຶກຕອງໃນສິ່ງທີ່ອ່ານ ສິ່ງນີ້ກໍຈະຊ່ວຍເຮົາໃນການໃຊ້ຊີວິດແລະໃນວຽກປະກາດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເມື່ອເຮົາເຮັດວຽກປະກາດແລະມີບາງຄົນຖາມຄຳຖາມທີ່ຍາກ ເຮົາກໍຈະສາມາດໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນເພື່ອຕອບເຂົາເຈົ້າໄດ້ ຫຼືເມື່ອເຮົາອ່ານກ່ຽວກັບວິທີທີ່ພະເຍຊູ ໂປໂລ ແລະຄົນອື່ນໆບໍ່ໄດ້ຍອມແພ້ໃນວຽກປະກາດ ເຮົາກໍຈະມີກຳລັງໃຈແລະປະກາດຕໍ່ໆໄປແມ່ນແຕ່ໃນສະພາບການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກ. ເມື່ອເຮົາບອກຄົນອື່ນໃນສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແລະວິທີທີ່ສິ່ງນັ້ນໄດ້ຊ່ວຍເຮົາ ເຮົາອາດກະຕຸ້ນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແບບເລິກເຊິ່ງກວ່າເກົ່າເພື່ອທີ່ເຂົາເຈົ້າເອງຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຄືກັນກັບເຮົາ.
5. ຂໍໃຫ້ຍົກຄຳແນະນຳກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຈະຊ່ວຍຄົນໃໝ່ໆໃຫ້ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນປະຈຳ.
5 ເຈົ້າອາດຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ຂ້ອຍຈະຝຶກຝົນນັກສຶກສາແນວໃດໃຫ້ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນປະຈຳ?’ ບາງທີເຈົ້າອາດເຮັດໃຫ້ລາວເບິ່ງວິທີທີ່ຈະກຽມຂໍ້ມູນໃນປຶ້ມທີ່ເຈົ້າໃຊ້ສຶກສາກັບລາວ. ເຈົ້າອາດແນະນຳໃຫ້ລາວອ່ານຂໍ້ມູນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັນນັ້ນໃນພາກຜະໜວກໃນປຶ້ມຄຳພີໄບເບິນສອນແນວໃດແທ້ໆ? ແລະໃຫ້ລາວເບິ່ງຂໍ້ພະຄຳພີທີ່ມີການກ່າວເຖິງ. ຈາກນັ້ນ ເຈົ້າອາດໃຫ້ລາວເບິ່ງວິທີກຽມສຳລັບການປະຊຸມເພື່ອລາວຈະສາມາດອອກຄວາມຄິດເຫັນໄດ້. ສະໜັບສະໜູນລາວໃຫ້ອ່ານວາລະສານຫໍສັງເກດການ ແລະຕື່ນເຖີດ! ທຸກໆສະບັບ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຈົ້າຍັງສາມາດຊ່ວຍລາວໃຫ້ຮູ້ວິທີຊອກຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມຕ່າງໆກ່ຽວກັບຄຳພີໄບເບິນ ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໂດຍການໃຊ້ຫ້ອງສະໝຸດຂອງວັອດທາວເວີ ຫຼືຫ້ອງສະໝຸດຂອງວັອດທາວເວີອອນລາຍ (Watchtower Library ຫຼື Watchtower ONLINE LIBRARY). ເມື່ອລາວພະຍາຍາມສຶກສາສ່ວນຕົວດ້ວຍວິທີເຫຼົ່ານີ້ ລາວກໍຈະມ່ວນແລະຢາກຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນ.
6. (ກ) ເຈົ້າຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາແນວໃດໃຫ້ປູກຝັງຄວາມຮັກໃນຫົວໃຈຕໍ່ຄຳພີໄບເບິນ? (ຂ) ນັກສຶກສາຄຳພີໄບເບິນອາດຢາກເຮັດຫຍັງຖ້າລາວພັດທະນາຄວາມຮັກແທ້ຕໍ່ພະຄຳພີ?
6 ເມື່ອເຮົາສຶກສາກັບບາງຄົນ ເຮົາຢາກໃຫ້ລາວສຳນຶກວ່າຄຳພີໄບເບິນເປັນສິ່ງທີ່ມີຄ່າເພາະເປັນປຶ້ມທີ່ຊ່ວຍລາວໃຫ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. ແທນທີ່ຈະບັງຄັບລາວໃຫ້ສຶກສາ ເຮົາສາມາດເຮັດໃຫ້ລາວເຫັນວິທີທີ່ລາວຈະມ່ວນໃນການສຶກສາ. ຍິ່ງລາວຮຽນຮູ້ຈາກຄຳພີໄບເບິນຫຼາຍສ່ຳໃດ ລາວກໍຍິ່ງຈະຮູ້ສຶກຄືກັບຜູ້ຂຽນຄຳເພງເຊິ່ງລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຫຍັບເຂົ້າມາໃກ້ພະເຈົ້າອັນນີ້ແມ່ນການດີຂອງຂ້ານ້ອຍ. ຂ້ານ້ອຍໄດ້ວາງຄວາມໄວ້ໃຈໃນພະອົງເຈົ້າພະເຢໂຫວາ.” (ຄຳເພງ 73:28) ແນ່ນອນວ່າພະລັງຂອງພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍຄົນທີ່ຕ້ອງການເຂົ້າໃກ້ຊິດກັບພະອົງ.
ການຝຶກອົບຮົມຄົນໃໝ່ໆ ໃນການປະກາດແລະການສອນ
7. ໂດຍວິທີໃດທີ່ພະເຍຊູໄດ້ຝຶກອົບຮົມຜູ້ປະກາດຂ່າວດີ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
7 ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຼາຍຢ່າງຈາກວິທີທີ່ພະເຍຊູຝຶກອົບຮົມພວກລູກສິດ. ພະອົງພາເຂົາເຈົ້າໄປປະກາດນຳແລະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງວິທີທີ່ພະອົງສອນຜູ້ຄົນ. ພະເຍຊູຍັງໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ເຈາະຈົງວ່າເຂົາເຈົ້າຄວນປະກາດແບບໃດ. (ມັດທາຍບົດ 10)[1] (ເບິ່ງຂໍ້ສັງເກດສຳລັບຜູ້ອ່ານ) ພາຍໃນເວລາສັ້ນໆ ພວກອັກຄະສາວົກໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກພະເຍຊູກ່ຽວກັບວິທີສອນຄວາມຈິງໃຫ້ກັບຜູ້ຄົນ. (ມັດທາຍ 11:1) ຂໍໃຫ້ເຮົາເບິ່ງສອງວິທີທີ່ເຮົາສາມາດຝຶກອົບຮົມຄົນໃໝ່ໆເມື່ອເຂົາເຈົ້າເຮັດວຽກປະກາດ.
8, 9. (ກ) ໃນວຽກປະກາດ ພະເຍຊູເຂົ້າເຖິງຜູ້ຄົນເປັນສ່ວນຕົວແນວໃດ? (ຂ) ເຮົາຈະຊ່ວຍຜູ້ປະກາດໃໝ່ແນວໃດໃຫ້ເວົ້າກັບຜູ້ຄົນຄືກັບທີ່ພະເຍຊູເວົ້າ?
8 ການສົນທະນາກັບຜູ້ຄົນ. ພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ເວົ້ານຳແຕ່ຜູ້ຄົນທີ່ເປັນກຸ່ມເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ມີຫຼາຍຄັ້ງທີ່ພະອົງໄດ້ເວົ້າກັບຜູ້ຄົນເປັນສ່ວນຕົວ ແລະເວົ້າດ້ວຍວິທີທີ່ເປັນມິດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະອົງໄດ້ສົນລະນາໃນເລື່ອງທີ່ໜ້າສົນໃຈກັບຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ມາຕັກນ້ຳສ້າງເຊິ່ງຢູ່ໃກ້ໆກັບເມືອງຊີຄາ. (ໂຢຮັນ 4:5-30) ພະເຍຊູຍັງໄດ້ເວົ້າກັບມັດທາຍ ຫຼືມີອີກຊື່ໜຶ່ງວ່າ ເລວີ ທີ່ເປັນຄົນເກັບພາສີ ແລະໄດ້ເຊີນລາວໃຫ້ມາເປັນລູກສິດຂອງພະອົງ. ມັດທາຍຍອມຮັບເອົາການເຊີນນັ້ນ ແລະຕໍ່ມາລາວໄດ້ເຊີນພະເຍຊູແລະຄົນອື່ນໆໃຫ້ມາກິນເຂົ້າຢູ່ເຮືອນຂອງລາວ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນ ພະອົງໄດ້ເວົ້າກັບຫຼາຍຄົນ.—ມັດທາຍ 9:9; ລືກາ 5:27-39
ເມື່ອເຮົາເວົ້າກັບຜູ້ຄົນດ້ວຍວິທີທີ່ເປັນມິດແລະອ່ອນໂຍນ ເຂົາເຈົ້າກໍຢາກຈະຟັງຫຼາຍຂຶ້ນໃນສິ່ງທີ່ເຮົາເວົ້າ
9 ພະເຍຊູເວົ້າຢ່າງເປັນມິດກັບນະທານາເອນ ເຖິງວ່າລາວໄດ້ເວົ້າໃນແງ່ລົບກ່ຽວກັບຄົນທີ່ມາຈາກເມືອງນາຊາເລດ. ເນື່ອງຈາກວ່າພະເຍຊູເວົ້າກັບນະທານາເອນຢ່າງເປັນມິດ ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງປ່ຽນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ມີຕໍ່ພະເຍຊູທີ່ເປັນຄົນນາຊາເລດ ແລະລາວເອງກໍຢາກຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນຈາກພະອົງ. (ໂຢຮັນ 1:46-51) ຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຍຊູ ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນວ່າ ເມື່ອເຮົາເວົ້າກັບຜູ້ຄົນດ້ວຍວິທີທີ່ເປັນມິດແລະອ່ອນໂຍນ ເຂົາເຈົ້າກໍຢາກຈະຟັງຫຼາຍຂຶ້ນໃນສິ່ງທີ່ເຮົາເວົ້າ.[2] (ເບິ່ງຂໍ້ສັງເກດສຳລັບຜູ້ອ່ານ) ເມື່ອເຮົາຝຶກອົບຮົມຄົນໃໝ່ໆໃຫ້ເວົ້າແບບນີ້ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະມ່ວນຫຼາຍຂຶ້ນໃນວຽກປະກາດ.
10-12. (ກ) ໂດຍວິທີໃດທີ່ພະເຍຊູຊ່ວຍຄົນທີ່ສົນໃຈຂ່າວດີ? (ຂ) ເຮົາຈະຊ່ວຍຜູ້ປະກາດໃໝ່ແນວໃດໃຫ້ປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການເປັນຜູ້ສອນຄວາມຈິງໃນຄຳພີໄບເບິນ?
10 ສອນຄົນທີ່ເຕັມໃຈຢາກຟັງ. ເຖິງວ່າມີວຽກຫຼາຍກໍຕາມ ແຕ່ເມື່ອຜູ້ຄົນເຕັມໃຈມາຟັງພະເຍຊູ ພະອົງກໍໃຫ້ເວລາແລະສອນເຂົາເຈົ້າຫຼາຍສິ່ງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ມີມື້ໜຶ່ງຝູງຊົນໄດ້ມາເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ແຄມຝັ່ງທະເລເພື່ອຟັງພະເຍຊູສອນ. ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງລົງໄປໃນເຮືອກັບເປໂຕແລະສອນຜູ້ຄົນຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ພະອົງຢາກສອນບົດຮຽນເລື່ອງໜຶ່ງໃຫ້ເປໂຕເຊັ່ນກັນ. ພະເຍຊູໄດ້ເຮັດການອັດສະຈັນໂດຍໃຫ້ມີປາຈຳນວນຫຼາຍເພື່ອໃຫ້ເປໂຕຈັບເອົາ. ຈາກນັ້ນ ພະອົງເວົ້າກັບເປໂຕວ່າ: “ຕັ້ງແຕ່ນີ້ໄປທ່ານຈະເປັນຜູ້ພານຄົນ [ຫາຄົນ, ລ.ມ.].” ທັນໃດນັ້ນ ເມື່ອເປໂຕແລະຄົນທີ່ຢູ່ນຳລາວໄດ້ “ນຳເຮືອມາເຖິງແຄມຝັ່ງແລ້ວ [ເຂົາເຈົ້າ] ຈຶ່ງປະທຸກສິ່ງ, ທ.ປ.” ແລະຕິດຕາມພະເຍຊູໄປ.—ລືກາ 5:1-11
11 ນິໂກເດມກໍເຊັ່ນກັນ ລາວຢາກຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນຈາກພະເຍຊູ. ແຕ່ເນື່ອງຈາກວ່ານິໂກເດມເປັນສະມາຊິກຂອງສານຊັນເຮດຣິນ ລາວຈຶ່ງຢ້ານວ່າຈະມີຄົນເວົ້າໃຫ້ລາວ ຖ້າເຂົາເຈົ້າເຫັນລາວເວົ້າກັບພະເຍຊູ. ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງໄປຫາພະເຍຊູໃນຕອນກາງຄືນ. ພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ໄລ່ລາວໜີ ແຕ່ໄດ້ໃຊ້ເວລານຳລາວແລະອະທິບາຍໃຫ້ລາວຮູ້ຄວາມຈິງທີ່ສຳຄັນ. (ໂຢຮັນ 3:1, 2) ພະເຍຊູເຕັມໃຈສະເໝີທີ່ຈະໃຊ້ເວລາເພື່ອສອນຜູ້ຄົນໃຫ້ຮູ້ຄວາມຈິງແລະເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຄ້າຍຄືກັນ ເຮົາຕ້ອງເຕັມໃຈໄປຫາຜູ້ຄົນໃນເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າສະດວກ ແລະເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາຕ້ອງໃຊ້ເວລາກັບເຂົາເຈົ້າ.
12 ເມື່ອເຮົາເຮັດວຽກປະກາດນຳຄົນໃໝ່ໆ ເຮົາສາມາດສອນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ກັບໄປຫາຄົນທີ່ເບິ່ງຄືວ່າເຕັມໃຈຈະເວົ້ານຳເຂົາເຈົ້າອີກ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາກໍສາມາດຊວນຄົນໃໝ່ໆໃຫ້ກັບໄປຢ້ຽມຢາມແລະໄປສຶກສາຄຳພີໄບເບິນນຳເຮົາ. ໂດຍວິທີນີ້ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະຮຽນຮູ້ວິທີສອນຄົນອື່ນແລະຈະເຫັນວ່າມີຄວາມສຸກແທ້ໆເມື່ອໄດ້ຊ່ວຍຄົນແບບນັ້ນໃຫ້ມາຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ. ຈາກນັ້ນ ຄົນໃໝ່ໆເຫຼົ່ານີ້ຈະຖືກກະຕຸ້ນໃຫ້ກັບໄປຢາມຜູ້ຄົນອີກແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນກັບເຂົາເຈົ້າ. ຄົນໃໝ່ໆຍັງຈະໄດ້ຝຶກທີ່ຈະເປັນຄົນອົດທົນແລະບໍ່ຍອມແພ້ງ່າຍໆເມື່ອກັບໄປຢາມຜູ້ຄົນແຕ່ບໍ່ພົບເຂົາເຈົ້າຢູ່ເຮືອນ.—ຄາລາຊີ 5:22; ເບິ່ງຂອບ “ລາວບໍ່ຍອມແພ້””
ຝຶກອົບຮົມຄົນໃໝ່ໆໃຫ້ຮັບໃຊ້ພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນ
13, 14. (ກ) ເຈົ້າມີຄວາມຮູ້ແນວໃດຕໍ່ກັບຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນຂອງຄົນທີ່ໄດ້ເສຍສະລະຫຼາຍເພື່ອປະໂຫຍດຂອງຄົນອື່ນ? (ຂ) ເຈົ້າສາມາດຝຶກອົບຮົມຜູ້ປະກາດໃໝ່ແລະຄົນໜຸ່ມແນວໃດໃຫ້ສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນໃນພາກປະຕິບັດ?
13 ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງຮັກກັນສັນພີ່ນ້ອງແລະໃຫ້ຮັບໃຊ້ກັນແລະກັນ. (ອ່ານລືກາ 22:24-27; 1 ເປໂຕ 1:22) ຄຳພີໄບເບິນອະທິບາຍວ່າ ພະເຍຊູໃຫ້ໄດ້ທຸກສິ່ງແມ່ນແຕ່ຊີວິດຂອງພະອົງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນ. (ມັດທາຍ 20:28) ນາງທາບີທາ “ເຕັມໄປດ້ວຍການດີແລະດ້ວຍການທານ [ໃຫ້].” (ກິດຈະການ 9:36, 39) ນາງມາລີໄດ້ “ກະທຳການມາກຫຼາຍ” ສຳລັບພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງໃນເມືອງໂລມ. (ໂລມ 16:6) ເຮົາຈະຊ່ວຍຄົນໃໝ່ໆແນວໃດໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ດີໃຫ້ພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນ?
ຝຶກອົບຮົມຄົນໃໝ່ໆໃຫ້ຮັກແລະຮັບໃຊ້ພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນ (ເບິ່ງຂໍ້ 13, 14)
14 ເມື່ອເຮົາໄປຢາມຄົນສູງອາຍຸຫຼືຄົນເຈັບປ່ວຍ ເຮົາສາມາດພາຄົນໃໝ່ໆໄປນຳ. ຖ້າເໝາະສົມ ເມື່ອພໍ່ແມ່ໄປຢາມຄົນເຫຼົ່ານັ້ນກໍສາມາດພາລູກໄປນຳ. ຜູ້ເຖົ້າແກ່ສາມາດຊວນຄົນໜຸ່ມຫຼືຄົນໃໝ່ໆໄປນຳເມື່ອເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຈັດຫາອາຫານຫຼືສ້ອມແປງເຮືອນໃຫ້ພີ່ນ້ອງທີ່ສູງອາຍຸ. ເມື່ອຄົນເຫຼົ່ານັ້ນເຫັນວິທີທີ່ພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງເບິ່ງແຍງກັນ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະຮຽນຮູ້ທີ່ຈະເຮັດຄືກັນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເມື່ອປະກາດໃນເຂດຊົນນະບົດ ຕາມປົກກະຕິແລ້ວຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະໄປຢາມພີ່ນ້ອງທີ່ຢູ່ໃນເຂດນັ້ນເພື່ອຈະເບິ່ງວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນແນວໃດ. ພີ່ນ້ອງຊາຍໜຸ່ມທີ່ໄປກັບຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄົນນີ້ເລື້ອຍໆ ລາວໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ຈະຄິດເຖິງວິທີທີ່ລາວເອງສາມາດເຮັດໄດ້ເພື່ອຊ່ວຍພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນ.—ໂລມ 12:10
15. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະສະແດງຄວາມສົນໃຈໃນຄວາມກ້າວໜ້າຂອງຜູ້ຊາຍໃນປະຊາຄົມ?
15 ພະເຢໂຫວາມອບໝາຍໃຫ້ຜູ້ຊາຍມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບໃນການສອນຄຳພີໄບເບິນໃນປະຊາຄົມ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ພີ່ນ້ອງຊາຍຈະຮຽນຮູ້ວິທີສອນທີ່ມີປະສິດທິພາບເມື່ອເຂົາເຈົ້າບັນລະຍາຍ. ຖ້າເຈົ້າເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ ເຈົ້າອາດຈະຟັງເມື່ອຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້ຝຶກຊ້ອມຄຳບັນລະຍາຍແລະຊ່ວຍລາວໃຫ້ພັດທະນາຕົວເອງ. (ເນເຫມີ 8:8)[3]—ເບິ່ງຂໍ້ສັງເກດສຳລັບຜູ້ອ່ານ
16, 17. (ກ) ໂປໂລໃຫ້ຄວາມສົນໃຈແນວໃດຕໍ່ຄວາມກ້າວໜ້າຂອງຕີໂມເຕ? (ຂ) ໂດຍວິທີໃດທີ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ສາມາດໃຫ້ການຝຶກອົບຮົມທີ່ເກີດຜົນແກ່ຄົນທີ່ຈະມາເປັນຜູ້ບຳລຸງລ້ຽງປະຊາຄົມໃນອະນາຄົດ?
16 ມີຄວາມຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງຝຶກອົບຮົມພີ່ນ້ອງຊາຍຕື່ມອີກຫຼາຍຄົນເພື່ອໃຫ້ເປັນຜູ້ບຳລຸງລ້ຽງໃນປະຊາຄົມ. ໂປໂລໄດ້ຝຶກອົບຮົມຕີໂມເຕແລະສະໜັບສະໜູນລາວໃຫ້ຝຶກອົບຮົມຄົນອື່ນໆ. ໂປໂລເວົ້າວ່າ: “ຈົ່ງຊູແຮງຕົວຈຳເລີນຂຶ້ນໃນພະຄຸນທີ່ສະຖິດຢູ່ໃນພະຄລິດເຍຊູ ແລະຂໍ້ຄວາມທັງຫຼາຍນັ້ນທີ່ທ່ານໄດ້ຍິນແຕ່ເຮົາຕໍ່ໜ້າພິຍານຫຼາຍຄົນ ທ່ານຈົ່ງຝາກໄວ້ແກ່ຄົນທັງຫຼາຍຜູ້ສັດຊື່ທີ່ຈະຮູ້ສອນຄົນອື່ນໄດ້ດ້ວຍ.” (2 ຕີໂມເຕ 2:1, 2) ໃນຖານະທີ່ໂປໂລເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ແລະອັກຄະສາວົກ ຕີໂມເຕໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຼາຍສິ່ງຈາກລາວ ເຊັ່ນ: ວິທີປັບປຸງການປະກາດແລະວິທີຊ່ວຍຄົນອື່ນໃນປະຊາຄົມ.— 2 ຕີໂມເຕ 3:10-12
17 ເນື່ອງຈາກໂປໂລຢາກໝັ້ນໃຈວ່າຕີໂມເຕໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມເປັນຢ່າງດີ ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງໃຊ້ເວລາຫຼາຍກັບຕີໂມເຕ. (ກິດຈະການ 16:1-5) ຜູ້ເຖົ້າແກ່ສາມາດຮຽນແບບໂປໂລໄດ້ໂດຍພາຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້ທີ່ມີຄຸນສົມບັດໄປນຳຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າໄປບຳລຸງລ້ຽງພີ່ນ້ອງ. ໂດຍວິທີນີ້ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ສາມາດສອນຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້ໃຫ້ຮູ້ວິທີສອນຄົນອື່ນ ວິທີທີ່ຈະເປັນຄົນອົດທົນແລະມີຄວາມຮັກ ແລະວິທີໝາຍເພິ່ງພະເຢໂຫວາເມື່ອເບິ່ງແຍງຝູງແກະຂອງພະອົງ.—1 ເປໂຕ 5:2
ການຝຶກອົບຮົມເປັນເລື່ອງສຳຄັນ
18. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຕໍ່ການຝຶກອົບຮົມຄົນອື່ນໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ?
18 ໃນສະໄໝສຸດທ້າຍນີ້ ຄົນໃໝ່ໆຫຼາຍຄົນຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມເພື່ອຈະປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການປະກາດ. ນອກຈາກນັ້ນກໍມີຄວາມຈຳເປັນທີ່ພີ່ນ້ອງຊາຍຕ້ອງຮຽນຮູ້ວິທີທີ່ຈະເບິ່ງແຍງປະຊາຄົມ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ທຸກຄົນຂອງພະອົງໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມເປັນຢ່າງດີ ແລະພະອົງໃຫ້ເຮົາມີສິດທິພິເສດໃນການຊ່ວຍຄົນໃໝ່ໆ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະຕ້ອງເຮັດວຽກໜັກເພື່ອຝຶກອົບຮົມຄົນອື່ນຄືກັບທີ່ພະເຍຊູແລະໂປໂລໄດ້ເຮັດ. ເນື່ອງຈາກວ່າຍັງມີຫຼາຍຢ່າງທີ່ຕ້ອງເຮັດໃນວຽກປະກາດກ່ອນທີ່ອະວະສານຈະເກີດຂຶ້ນ ເຮົາຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງຝຶກອົບຮົມຄົນໃຫ້ຫຼາຍເທົ່າທີ່ຈະຫຼາຍໄດ້.
19. ເປັນຫຍັງເຈົ້າຄວນໝັ້ນໃຈວ່າຄວາມພາກພຽນພະຍາຍາມຂອງເຈົ້າໃນການຝຶກອົບຮົມຄົນອື່ນໃນວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຈະປະສົບຜົນສຳເລັດ?
19 ການຝຶກອົບຮົມຄົນໃໝ່ໆຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ເວລາແລະຄວາມພະຍາຍາມ. ແຕ່ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອຝຶກອົບຮົມຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ. ເຮົາຈະມີຄວາມຍິນດີເມື່ອເຫັນຄົນທີ່ເຮົາຝຶກອົບຮົມ ‘ທຸ່ມເທເຮັດວຽກໜັກ’ ໃນປະຊາຄົມຫຼືໃນວຽກປະກາດ. (1 ຕີໂມເຕ 4:10, ລ.ມ.) ໃນຂະນະດຽວກັນ ເຮົາຕ້ອງເຮັດຢ່າງສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອກ້າວໜ້າຕໍ່ໆໄປໃນຄວາມຈິງ ປັບປຸງຄຸນລັກສະນະແບບຄລິດສະຕຽນ ແລະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ.
^ [1] (ຂໍ້ 7) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະເຍຊູບອກພວກລູກສິດວ່າ (1) ໃຫ້ປະກາດເລື່ອງລາຊະອານາຈັກ (2) ໃຫ້ໝາຍເພິ່ງພະເຈົ້າໃນເລື່ອງອາຫານແລະເຄື່ອງນຸ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຈຳເປັນຕ້ອງມີ (3) ໃຫ້ຫຼີກລ່ຽງການໂຕ້ຖຽງກັບຜູ້ຄົນ (4) ໃຫ້ໄວ້ວາງໃຈໃນພະເຈົ້າເມື່ອເຂົາເຈົ້າຖືກຂົ່ມເຫງ ແລະ (5) ຢ່າຢ້ານສິ່ງທີ່ຜູ້ຄົນອາດຈະເຮັດຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ.
^ [2] (ຂໍ້ 9) ໃນປຶ້ມການຮັບປະໂຫຍດຈາກໂຮງຮຽນການຮັບໃຊ້ຕາມລະບອບຂອງພະເຈົ້າ ໜ້າ 62-64 (ພາສາໄທ) ມີຄຳແນະນຳທີ່ດີຫຼາຍກ່ຽວກັບວິທີເວົ້າກັບຜູ້ຄົນໃນເຂດປະກາດ.
^ [3] (ຂໍ້ 15) ໃນປຶ້ມການຮັບປະໂຫຍດຈາກໂຮງຮຽນການຮັບໃຊ້ຕາມລະບອບຂອງພະເຈົ້າ ໜ້າ 52-61 (ພາສາໄທ) ໄດ້ອະທິບາຍວິທີທີ່ພີ່ນ້ອງຊາຍສາມາດປັບປຸງວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າບັນລະຍາຍໃນປະຊາຄົມ.