ËY 91
Të nduˈunëm mët ko nmëdäjtëmë tsojkën
(Salmo 127:1)
- 1. Mä tyäˈädë xëëw Jyobaa Dios, - nmëjkumayandëp winë jot. - Tunë mayˈäjn mmëdow wiˈixëts yam - nmënuˈkxtäˈäktë mijts. - Tëjëts xykyunuˈkxtë kajaa - mä të yajkojˈyë tyäˈädë mdëjk. - Ets tsuj yajxon të wyeˈemy - mä net myaˈˈawdatäˈäny Jyobaa. - (DIˈIB YAˈËËWËMBIJTP) - Agujk jotkujkëts yä të ndundë - mä tyäˈädë mdëjk diˈib të yajkojy. - Ets xëmë mijts nmëjkumayäˈändë - mët ko nipën kyamëjëty extëm mijts Jyobaa. 
- 2. Mä ja wiin jëjp nyigëxëˈëky - ko jantsy agujk jotkujk nnayjyäˈäm. - Ets të nanduˈun mët ja jiiky mëguˈuk - naymyaaybyëjkëm oy. - Të xymyëjääwmoˈoyëmë Dios - parë oy tsuj të nduˈun nˈayoˈom. - Ets niˈamukë të nduˈunëm duˈun - parë Dios Jyobaa. - (DIˈIB YAˈËËWËMBIJTP) - Agujk jotkujkëts yä të ndundë - mä tyäˈädë mdëjk diˈib të yajkojy. - Ets xëmë mijts nmëjkumayäˈändë - mët ko nipën kyamëjëty extëm mijts Jyobaa. 
(Käjpx nanduˈunë Sal. 116:1; 147:1; Rom. 15:6).