ËY 126
Nˈoknayaˈijtëm mëk, wijy ets jotmëk
(1 Korintʉ 16:13)
1. Xëmë nˈijtëm mëk ets wijy kejy
ets nanduˈun amëk jotmëk.
Ets kyaj ntsëˈkëm oy ti myinët
pes nyajpatëm mëdë Dios.
Nˈokpanëjkxëm ja Jesus, pes yëˈë
nWintsënˈäjtëm, pääty nˈokmëmëdoˈom.
(DIˈIB YAˈËËWËMBIJTP)
Nˈoktënäˈäyëm mëk ets kyaj ntsëˈkëm
axtë ko ayoˈon nëjkx myiny.
2. Oy ko tyam nanduˈun nmëdoˈowëm,
ko xytyuˈumoˈoyëmë Jesus,
mët yëˈëgyëjxm ja tuumbë diˈib wijy,
pes yëˈë diˈibë tyam yajtuumpy.
Ets pënaty tyam tuump mëjjäˈäy,
nan yëˈë Dios yajtuunëp, pääty nˈokmëmëdoˈom.
(DIˈIB YAˈËËWËMBIJTP)
Nˈoktënäˈäyëm mëk ets kyaj ntsëˈkëm
axtë ko ayoˈon nëjkx myiny.
3. Tyam amëk jotmëk ngäjpxwäˈkxëm,
ja Jyobaa yˈayuk oymyääty.
Oyë jäˈäy xyjanibëdëˈkëm
mä ngäjpxwäˈkxëm kyaj ntsëˈk njäˈäm.
Duˈunyëm mbäät nmëduˈunëm ja Jyobaa,
pes wingoomp mä dyajminäˈäny ja xyëëw.
(DIˈIB YAˈËËWËMBIJTP)
Nˈoktënäˈäyëm mëk ets kyaj ntsëˈkëm
axtë ko ayoˈon nëjkx myiny.
(Käjpx nanduˈunë Mat. 24:13; Eb. 13:7, 17; 1 Peed. 5:8).