Tsojkëp njäˈäyˈäjtëm yuunk naxypy. Nˈoknayajtëˈëwëm: “¿Xyˈixyˈäjttëbëts ja nmëguˈuktëjk ko kajpxyjyaygyujkëbëts, maˈkxtujkpëts ets ko mëdoowbëts? ¿O duˈunëts nyaˈixyˈaty ko kujuunëts ets ko mëkëtsë nwinmäˈäny nmëdaty? ¿Nmëdoowˈijtypyëts wiˈixëts ja nmëguˈuktëjk wyinmaytyë ets ngupëjkypyëts extëm tijaty ttunäˈändë pën nˈijxypyëts ko oybyëtsëmäämp?”. Ko njäˈäyˈäjtëm yuunk naxypy yëˈë nety nyajnigëxëˈkëm ko duˈun njäˈäyˈäjtëm extëmë Jyobaa mëdë Jesus. Ko tyëgatsëdë jukyˈäjtën, tsojkëp ngupëjkëm ets nˈijxwëˈëmëm. Mbäät ajotkumonë nbatëm ja amay jotmay, extëm ko nˈyuubajt nbäˈämbajtëm, yˈamääytyaˈaky ja meeny sentääbë o tyëgatsy ja gobiernë. Mbäädë net nbatëm ja amay jotmay extëm kyaj ndimyˈëwxijt ndimyjyëjpˈijxëm (Ecl. 9:11). Axtë mbäät nanduˈun xytsyiptakxëm ko nyajkajxëm wiinktsoow Diosmëduumbë, per mbäät nˈijxwëˈëmëm. Taxk pëky mëdiˈibë xypyudëkëyäˈänëm: 1) ngupëjkëm wiˈix të tyëgatsy ja jukyˈäjtën, 2) jamyë nbëjktakëm ja winmäˈäny mä tijaty tyam mbäät nduˈunëm ets kyaj mä mëdiˈibë të nyaxy, 3) nwinmäˈäyëm tijaty oy të nduˈunëm ets 4) nbudëjkëm ja nmëguˈukˈäjtëm. w23.07 paj. 21, 22 parr. 7, 8

Ko ja kugajpxy Daniel yˈënäˈkˈäjty, ta ojts yajmënëjkxnë Babilonia ets jantsy jagam ojts wyëˈëmnë Jerusalén mä nety tsyëënë. Ja Babilonia jäˈäyëty yˈijxtë ko Daniel jantsy oy tsuj kyëxëˈëky ets ko jam nanduˈun tsyoony mä tuˈugë familyë mëdiˈibë mëj ijtp (1 Sam. 16:7). Pääty jyënandë ko niˈigyë dyaˈëxpëkäˈändë parë tyunët mä ja rey yˈaneˈemy (Dan. 1:​3, 4, 6). Jyobaa mëk ttsojkyë Daniel mët ko twinˈijxy myëdunäˈänyëty. Jyobaa jyënany ko jantsy oyë nety myëdunyëty duˈun extëmë Noé etsë Job mëdiˈibë nety kujk kanäk jëmëjt Diosmëduunëdë etsë Daniel jeˈeyënëmë netyë jyëmëjt naa iˈpx (Gén. 5:32; 6:​9, 10; Job 42:​16, 17; Ezeq. 14:14). Jyobaa ninäˈä tkamastutyë Daniel mëdiˈibë jukyˈäjt jantsy agujk jotkujk ets jeky (Dan. 10:​11, 19). w23.08 paj. 2 parr. 1, 2

Ko xyjyuyäˈänët tuˈugë tëjk seguurë ko jawyiin xyˈixäˈäny wiˈix yˈixëty axtë myajtëwaampy wiˈix të yajkojy. Nanduˈunën mbäät nduˈunëm ko nˈëxpëjkëmë Biiblyë. Pën jeˈeyë nwingäjpxnäjxëm, yëˈëyë njaygyukëyäˈänëm ja tëyˈäjtën “diˈibë kyaj tsyipëty mä Diosë yˈayuk” (Eb. 5:12). Duˈun extëm ja tëjk, jawyiin yajxon nˈijx nduˈunëm mä kyajnëm njuˈuyëm, nanduˈunën mbäät nˈëxpëjkëmë Biiblyë nëˈpäät këkpäät. Nˈijxëm wiˈix nyaymyënëjkxyëty mëdë wiinkpë tekstë ets kyaj yëˈëyë ndukjotkujkˈäjtëm tijaty nmëbëjkëm, nanduˈunën nˈijxëm tiko duˈun nmëbëjkëm. Tsojkëp nëˈpäät këkpäät nˈëxpëjkëmë Diosë yˈAyuk parë mbäät yajxon njaygyujkëm. Pesë apostëlë Pablo yˈanmääy niˈamukë ja Diosmëduumbëty parë nëˈpäät këkpäät tˈëxpëktët ja Diosë yˈAyuk parë tnijawëdët “diˈibë dëˈën yeny, woony, këjxm es këk”. Ko duˈun ttundët, mbäädë nety niˈigyë ja myëbëjkën dyajkëktëkëdë (Éfes. 3:​14-19). Ëtsäjtëm nanduˈunën mbäät nˈëxpëjkëm ja Diosë yˈAyuk. w23.10 paj. 18 parr. 1-3