22 Dia niankohoka izy roa lahy ka nilaza hoe: “Andriamanitra ô, Andriamanitra manome aina ny karaza-nofo rehetra ianao.+ Olona iray monja ve no nanota dia tezitra amin’ny vahoaka manontolo ianao?”+

7 Dia hiverina amin’ny tany toy ny teo aloha ny vovoka,+ fa ny hery mamelona*+ kosa hiverina amin’Andriamanitra+ izay nanome izany.+

23 Fa nanandra-tena hanohitra ny Tompon’ny lanitra kosa ianao,+ ary nentina teto anatrehanao ireo kaopy tao an-tranony,+ ka nisotro divay tamin’ireny ianao sy ny olo-manan-kajanao, mbamin’ny vadikelinao sy ny vadinao hafa. Ary nidera andriamanitra volafotsy sy volamena sy varahina sy vy sy hazo ary vato+ ianao. Tsy mahita na mandre na mahalala na inona na inona+ anefa ireny. Fa ilay Andriamanitra iankinan’ny ainao+ sy tompon’ny lalanao rehetra+ kosa tsy mba nomenao voninahitra.+