Ny Fiheveran’ny Baiboly

Tsy Mety ve ny Malahelo?

“FA TSY TIANAY TSY HO FANTATRAREO, RY RAHALAHY, NY AMIN’IZAY MODI-MANDRY, MBA TSY HAHALAHELOVANAREO TAHAKA NY SASANY IZAY TSY MANANA FANANTENANA.”—1 TESALONIANA 4:13.

MANOME fanantenana ho an’ny maty ny Baiboly. Ireo fananganana ny maty sy ny fampianarana nataon’i Jesosy dia manondro fa haverina ho amin’ny fiainana ny maty. (Matio 22:23-33; Marka 5:35, 36, 41, 42; Lioka 7:12-16) Inona no tokony ho herin’io fanantenana io eo amintsika? Asehon’ny tenin’i Paoly etsy ambony fa mampionona antsika izy io rehefa nodimandry ny havan-tiana iray.

Azo antoka fa halahelo mafy ianao, raha nisy havan-tianao maty. Nilaza toy izao i Theresa izay namoy ny vadiny 42 taona, taoriana kelin’ny nandidiana ny fony: “Tena nanaitra mafy ilay izy! Raiki-tahotra tanteraka aho aloha tamin’ny voalohany. Nalahelo mafy aho nony avy eo, ary nitombo ihany izany, arakaraka ny fandehan’ny fotoana. Nitomany foana aho.” Midika ve izany fihetsika izany fa tsy matoky ny fampanantenan’i Jehovah hanangana ny maty ny olona iray? Moa ve ny tenin’i Paoly midika fa tsy mety ny malahelo?

Tantaran’olona nalahelo ao amin’ny Baiboly

Hitantsika avy amin’ny fandinihana tantaran’olona nalahelo ao amin’ny Baiboly ny valin’ireo fanontaniana ireo. Matetika no narahina fotoana fisaonana ny fahafatesan’ny fianakaviana akaiky. (Genesisy 27:41; 50:7-10; Salamo 35:14) Mafy tokoa ny fihetseham-po amin’izany fotoana izany.

Mariho hoe ahoana no nanehoan’ny lehilahy nanam-pinoana sasany ny alahelony noho ny namoizany havan-tiana iray. Nino mafy, ohatra, i Abrahama fa afaka manangana ny maty Andriamanitra. (Hebreo 11:19) Na dia teo aza izany fiekena izany, dia “tonga Abrahama hisaona an’i Saraha sy hitomany azy” rehefa maty io vadiny io. (Genesisy 23:1, 2) Rehefa nandainga tamin’i Jakoba ny zanany lahy ka nilaza taminy fa maty i Josefa zanany malalany, dia “nandriatra ny fitafiany [izy] ... dia mbola nitomany azy”. (Genesisy 37:34, 35) Mbola nitambesatra tamin’i Jakoba foana ny fahatsiarovana ny zanany malalany, na dia taona maro tatỳ aoriana aza! (Genesisy 42:36-38) Niharihary koa ny alahelo mafin’i Davida noho ny fahafatesan’i Amnona sy i Absaloma zanany. Na dia nanao zavatra nampalahelo an’i Davida sy ny fianakaviany aza izy roa lahy ireo dia mbola zanany ihany, ary nampalahelo azy mafy ny fahafatesan’izy ireo.—2 Samoela 13:28-39; 18:33.

Indraindray dia nisaona ny firenen’Isiraely iray manontolo. Nanao izany izy ireo rehefa maty i Mosesy. Milaza amintsika ny Deoteronomia 34:8 fa nitomany azy nandritra ny 30 andro ny Isiraelita.

Ary farany, dia eo koa ny tantaran’i Jesosy Kristy. Maty i Lazarosy sakaizany. “Vonto ny fanahiny, ka tora-kovitra izy” rehefa hitany ny haben’ny alahelon’i Marta sy i Maria, anabavin’i Lazarosy, ary ny naman’izy ireo. Mbola “nitomany” ihany izy na dia fantany aza fa hamerina ilay namany ho amin’ny fiainana indray izy rehefa afaka fotoana fohy. Tian’i Jesosy tokoa i Marta sy i Maria namany. Koa tohina mafy àry izy nahita ny alahelon’izy ireo noho ny fahafatesan’ny anadahiny.—Jaona 11:33-36.

Nalahelo i Abrahama, i Jakoba, i Davida ary i Jesosy, na dia nino an’i Jehovah sy ny fampanantenany aza. Mariky ny fahalemen’izy ireo ara-panahy ve izany alahelo izany? Midika ve izany fa tsy ampy finoana ny fananganana ny maty izy ireo? Tsy izany velively! Fihetsika ara-dalàna ny mitomany rehefa misy havan-tiana maty.

Nahoana isika no malahelo?

Tsy fikasan’Andriamanitra velively ny hahafatesan’ny olombelona. Ny hahatonga ny tany manontolo ho paradisa tsara tarehy, feno fianakaviana sambatra sady mifankatia, no fikasan’Andriamanitra tany am-boalohany, araka ny nolazainy tamin’i Adama sy i Eva. Tsy ho faty mihitsy ilay mpivady voalohany, raha tsy hoe tsy nankatò an’i Jehovah angaha. (Genesisy 1:28; 2:17) Mampalahelo anefa fa tsy nankatò tokoa i Adama sy Eva, ka noho izany dia “nahatratra ny olona rehetra ny fahafatesana”. (Romana 5:12; 6:23) Fahavalo tsy mifaditrovana izay tsy noeritreretina hisy akory, araka izany, ny fahafatesana.—1 Korintiana 15:26.

Ara-drariny àry raha malahelo be ireo maty havan-tiana, satria tsy fikasan’Andriamanitra izany. Miteraka fahabangana lehibe eo amin’ny fiainan’izy ireo izany. Nilaza toy izao momba ny vadiny i Theresa, ilay mananotena voalaza tetsy ambony: “Fantatro fa hahita azy indray aho amin’ny fitsanganana amin’ny maty, saingy manina azy mafy aho izao. Izany no tena mampalahelo ahy.” Mampahatsiahy antsika ny fahafatesan’ireo hava-malalantsika fa mety maty koa isika. Ny fahafatesan’ny tanora iray indrindra no tena mampalahelo noho izy tsy mba lava andro niainana.—Isaia 38:10.

Eny, tsy natao ho faty ny olombelona. Ampoizina ny hisian’ny alahelo vokatr’izany, ary i Jehovah dia tsy mihevitra ny fitomaniana ho tsy fahampiam-pinoana ny fitsanganana amin’ny maty. Tsy midika hoe tsy matanjaka ara-panahy isika raha maneho an-karihary ny alahelontsika, araka ny tantaran’i Abrahama, i Jakoba, i Davida, ny firenen’Isiraely, ary i Jesosy.a

Azo antoka fa halahelo noho ny fahafatesana isika Kristianina. Na izany aza, dia tsy tokony halahelo “tahaka ny sasany izay tsy manana fanantenana” isika. (1 Tesaloniana 4:13) Tsy ho tafahoatra ny fanehoantsika alahelo satria tsy misafotofoto amintsika ny toetran’ny maty. Fantatsika fa tsy mijaly izy ireo na malahelo, fa toy ny ao anatin’ny torimaso lalina sy milamina. (Mpitoriteny 9:5; Marka 5:39; Jaona 11:11-14) Matoky koa isika fa hamerina “ny olona rehetra any am-pasana [na fasam-pahatsiarovana] ho amin’ny fiainana indray, araka ny nampanantenainy, i Jesosy, ilay “fananganana ny maty sy fiainana”.—Jaona 5:28, 29; 11:24, 25.

Noho izany àry, dia mahereza raha malahelo ianao amin’izao fotoana izao, satria fantatrao fa takatr’i Jehovah ny alahelonao. Enga anie ny fahafantaranao izany sy ny fanantenanao momba ny fitsanganana amin’ny maty hanalefaka ny alahelonao ary hanampy anao hahazaka fahafatesana.

[Fanamarihana ambany pejy]