Ny fanamparam-pahefana: manatona fiafarana azo antoka
SOLOMONA, mpanjaka fahizay, dia nilaza toy izao ny amin’ny fanamparam-pahefana tamin’ny androny: “Dia hitako koa ny fampahoriana rehetra [fampiasana ny fahefana amin’ny fomba ratsy] atao atỳ ambanin’ny masoandro; ary indro ny ranomason’ny ampahorina, sady tsy nisy mpanony azy; ary loza no ataon’ny tànan’ny [fahefan’ny] mpampahory azy, sady tsy nisy mpanony.” — Mpitoriteny 4:1.
Koa satria hatramin’ny ela be no nahitana fanamparam-pahefana, dia takatra ny mahatonga anao hanontany tena raha haharitra mandrakizay izany tarehin-javatra izany. Tsia, tsy hisy mihitsy izany. Araka ny nosoratan’ny tenan’i Solomona ara-tsindrimandrin’Andriamanitra, dia misy Iray mandinika izany rehetra izany: “Raha hitanao ny fampahoriana ny malahelo sy ny famadihana ny fitsarana sy ny rariny amin’ny tany, dia aza gaga amin’izany; fa misy ambony kokoa mibanjina ny ambony, ary mbola misy ambony [Tampony, NW, fanontana 1984, fanamarihana ambany pejy] noho ireo indray aza. — Mpitoriteny 5:8.
Ny Tenin’Andriamanitra, ny Baiboly Masina, dia mampiseho fa Jehovah, ilay Tampony, dia tsy hita fetra amin’ny fahefana sy amin’ny fahendrena, tanteraka amin’ny fahamarinana ary sary velona mampiseho ny fitiavana. Koa satria amin’ny toy izany izy, dia tsy holeferiny tsy hisy farany akory izany toe-piainana tsy ara-drariny izany. Izao no nosoratan’i Davida mpanao salamo: “Aoka tsy hirehitra ny fahatezeranao, fa ratsy no hiafaran’izany. Fa ny mpanao ratsy hofongorana; ary izay miandry an’i Jehovah no handova ny tany.” — Salamo 37:8, 9.
Manamarina izany teny izany ny fanambaran’Isaia mpaminany: “Ary hatsingeriko (...) amin’ny ratsy fanahy ny helony; ary hatsahatro ny fireharehan’ny mpiavonavona, ary haetriko ny fiavonavonan’ny mpampahory [ireo izay manampatra ny fahefany].” — Isaia 13:11.
Taonjato maro anefa no lasa hatramin’ny nanoratana ireo teny ireo. Koa nahoana isika no afaka matoky fa na dia izany aza dia hotanan’i Jehovah ny fampanantenany hanapitra ny fanamparam-pahefana? Satria fahiny dia nasehony ny porofo fa tapa-kevitra ny hanao izany izy. Talohan’ny safodrano tamin’ny andron’i Noa, dia maro ny fanamparam-pahefana. Vakintsika fa “heni-doza” ny tany. (Genesisy 6:5, 11.) Ary inona moa ny loza fa tsy fanamparam-pahefana? Toy izany koa no nitranga tao amin’ireo tanàna ratsin’i Sodoma sy Gomora, tamin’ny andron’i Lota (Genesisy 18:20, 21; 19:4-29). Tao anatin’ireo toe-javatra roa ireo, dia nampitsahatra ny fanamparam-paharatsiana Jehovah. Hitantsika amin’izany fa tsy holeferin’i Jehovah Andriamanitra tsy hisy farany akory ny fanamparam-pahefana.
Manana antony hafa iray koa hahazoana antoka isika fa hanao zavatra Jehovah. Saro-piaro amin’ny anarany tokoa izy, ka izay rehetra mety ho fanamparam-pahefana dia fanamavoana ny fahamboniany. Izany no asehon’ireto teny manaraka ireto: “Izay mampahory ny mahantra dia manala baraka ny Mpanao azy.” “Izay mihomehy ny malahelo manala baraka ny Mpanao azy.” — Ohabolana 14:31; 17:5.
Noho izany, dia mahazo matoky isika fa Jehovah, ilay Tampony, dia tsy handefitra tsy hisy farany eo anoloan’ny fanevatevana azy. Izany dia mitarika antsika ho amin’ny fanontaniana farany iray: Rahoviana no hifarana ny fanamparam-pahefana?
Rahoviana no hifarana izany?
Ampianarin’ny Tenin’Andriamanitra antsika fa “ny zavatra rehetra samy manana ny fotoany avy, ary samy manana ny androny avy ny raharaha rehetra àtỳ ambanin’ny lanitra”. (Mpitoriteny 3:1.) Manana fanisanandro Andriamanitra, ary mety tsy hahandry ny sasany; izao anefa no lazaina amintsika: “Ny Tompo [Jehovah, MN ] tsy mahela ny teny fikasany (...); fa mahari-po aminareo Izy, ka tsy tiany hisy ho very.” — II Petera 3:9.
Ny fahatanterahan’ireo faminaniana ao amin’ny Baiboly dia mampiseho fa miaina amin’ny andro farany ho an’izao tontolo izao, na fandehan-javatra, ratsy, isika. Ny taranaka misy antsika dia nahita fahatanterahan’ilay faminaniana lehibe nolazain’i Jesosy momba ny fanatrehany sy ny fifaranan’ny fandehan-javatra: ady, horohorontany, mosary, areti-mandringana, fitomboan’ny tsy firaharahana lalàna, mbamin’ny fitoriana ny vaovao tsaran’ny Fanjakan’Andriamanitra (Matio 24:1-35; Lioka 21:10, 11). Mampiseho izany fa miaina ao anatin’ny andro farany ho an’izao tontolo izao ratsy isika.
Izany no antony ahafahantsika manantena ny hahita tsy ho ela ny fahatanterahan’ity faminaniana voasoratra ao amin’ny Zefania 3:8 ity: “Koa miandrasa Ahy, hianareo, hoy Jehovah, Ambara-pihavin’ny andro hitsanganako haka babo; fa izao no kasaiko hatao: Hamory firenena sy hanangona fanjakana Aho, hanidinako ny fahatezerako amin’ireo, dia ny firehetan’ny fahatezerako rehetra, ka ho levon’ny afon’ny fahasaro-piaroko ny tany rehetra.”
Tsy isalasalana fa izany dia fanomezan-toky ny amin’ny hampitsaharan’i Jehovah ny fanamparam-pahefana.