Miaina amin’ny “andro farany” ve isika?

“Ary hianao, ry Daniela, dia ahoroninao ny teny, ka asio tombo-kase ny taratasy mandra-pihavin’ny andro farany.” — Daniela 12:4.

VERY hevitra ilay mpisakafo. Nijery tamin’ny varavarankelin’ny hotely iray tany Manhattan nanandrify ny Times Square, any New York, izy. Nivezivezy ny masony nijery famantaranandro telo nanoratana ny ora tamin’ny tarehi-marika lehibe nazava. Ny anankiray nanondro 23.28 ora, ny anankiray, toy ny hoe nisalasala ny amin’ny maha-alina loatra, dia diso aoriana tamin’ny fanamarihana 23.26 ora, fa ny fahatelo kosa nandroso tsy nahandry ka nampiseho 23.29 ora.

‘Tsy misy iray na roa minitra akory ny elanelany’, hoy angamba ianao. Manandrama anefa mampiaiky ny amin’izany ny olona iray vao diso ny “bus”, ny fiaran-dalamby, na ny fiaramanidina, tsy minitra vitsivitsy, fa segondra vitsivitsy monja! Zava-dehibe ny hahalalana ny ora marina. Ary mbola zava-dehibe kokoa ihany ny hahafantarana hoe aiza ho aiza isika izao araka ny fanisanandron’Andriamanitra.

Ny mety hisehoan’ny Andro Fitsarana

Marina, fantatrao angamba, fa hatramin’ny taonjato maro ny olona no miresaka ny amin’ny “andro farany”. (Ny sasany miantso azy hoe ‘faran’izao tontolo izao’ na ‘andro Fitsarana’.) Nanisy fitenenana ny amin’izany i Daniela mpaminany, taonjato 25 lasa izay (Daniela 12:4). Amin’izao androntsika izao anefa, araka ny filazan’i James Besser, mpanao gazety mahaleotena, dia tsy ilaina intsony ny finoana ara-pivavahana na mahagaga mba hanekena ny mety hisehoan’ny andro Fitsarana; ampy amin’izany ny nandrenesana filazam-baovao ao amin’ny televiziona”. Tsy miray hevitra amin’izany ve ianao?

Tsy misy isalasalana fa ny televiziona dia mahatonga ireo fisehoan-javatra maneran-tany ho mora fantatra kokoa amin’ny fampidirana izany mivantana ao amin’ny efitrano fandraisantsika vahiny. Izany dia manome ho an’ireo zava-manahirana, toetra akaiky kokoa sy manokana kokoa. Mampahatsiahy antsika izany fa ny tanàna potipotika amin’ny mety ho loza aman’antambo noklehera, ny ankizy ampijaliana ao amin’ny mety ho onjam-panaovana heloka bevava, ny reny na ny ray tanana ho antoka amin’ny famelezana fampihorohoroana mety hitranga — izany rehetra izany dia mety ho tonga amintsika. Kanefa, izany zavatra mety hitranga izany dia tsy manaporofo aminy fotisny fa hiseho tsy ho ela ny Andro Fitsarana. Tsy azo lavina kosa anefa fa asehony ho azo inoana kokoa ny fahatongavany amin’ny fanaovana ho mandodona kokoa ny fanontaniana hoe: Miaina amin’ny “andro farany” ve isika?

Jesosy, Daniela sy ny faran’izao tontolo izao

Taonjato 19 mahery izay, dia nanontany azy toy izao ireo mpianatr’i Jesosy: “Inona no ho famantarana ny fanatrehanao sy ny fifaranan’ny fandehan-javatra [“ny faran’izao tontolo izao”, TOB]?” (Matio 24:3, MN ). Nomen’i Jesosy ny famantarana iray misy lafiny maro manambara fisehoan-javatra maro, izay ny fahatanterahany amin’ny fomba feno dia hampiseho fa ho tonga amin’ny “fifaranan’ny fandehan-javatra” ny olona. Vakio ao amin’ny Baibolinao Matio toko faha-24 sy 25, Marka toko faha-13 ary Lioka toko faha-21.

Ho gaga angamba ianao hahita fa izay vakinao dia toa famintinana ny filazam-baovao ao amin’ny televiziona tamin’io andro io. Amin’ny vakiteninao, dia hisy firesahana ny amin’ny ady, ny horohorontany lehibe, ny areti-mandringana sy ny mosary, ka izany rehetra izany dia mitranga amin’ny ambaratonga maneran-tany. Hisy firesahana koa ny amin’ny ‘firenena very hevitra’ sy ny hoe “ho reraka ny fon’ny olona noho ny fahatahorany sy ny fiandrasany izay zavatra ho tonga ambonin’ny tany”. Ho hainao ve ny hilazalaza amin’ny teny mety kokoa ny tarehin-javatra maneran-tany resahin’ny televiziona aoka izany ankehitriny? — Lioka 21:10, 11, 25, 26.

Tsy izany toe-piainana izany ihany akory no porofo mafy orina fa miaina amin’ny “andro farany” isika. Araka ny nasainay nomarihina teo aloha, dia hita ny porofo manamarina izany fanatsoahan-kevitra izany amin’ny fitodihana koa any amin’ny 500 taona lasa, hatrany amin’ny andron’i Daniela mpaminany jiosy. Nanonona ny anarany mihitsy i Jesosy ary nanintona ny saina ho amin’ny fahatanterahan’ny faminaniany (ampitahao amin’ny Matio 24:3, 15, 21 ny Daniela 11:31; 12:1, 4). Tamin’ny fanaovana toy izany, dia nasehon’i Jesosy fa tsy noheveriny ho lany andro na tsy nisy heviny ny tenin’ny “Testamenta Taloha” voarakitra ao amin’ny bokin’i Daniela. Tsy tokony hihevitra izany koa isika.

Mariho ny fifanahafan’ny tenin’i Daniela sy ny an’i Jesosy, araka ny asongadina eo ambony, ary manontania tena hoe: ‘Moa ve tsy zavatra mitovy no resahin’izy ireo?’

Miharihary fa samy nanambara zavatra iray ihany Daniela sy Jesosy: ny “andro farany” hanatrehan’i Kristy, mitafy ny fahefana hanjaka. Amin’ny fahataperan’io vanim-potoana io, dia tokony handringana ny fahavalony rehetra eto an-tany ao amin’ny fahoriana lehibe izy. Ho tafita velona anefa ny olon’Andriamanitra.

Tianao ve ny ho anisan’ireny ho tafita velona ireny? Raha izany no izy, dia diniho ireo famantarana ny “andro farany” asehon’i Daniela. Izany dia hanampy anao hahalala marina hoe aiza ho aiza isika izao amin’ny fanisanandron’Andriamanitra.

[Efajoro, pejy 4]

DANIELA

“Ary amin’ny faran’ny andro (...) dia hitsangana Mikaela [Jesosy Kristy] (...); ary hisy andro fahoriana, izay tsy nisy tahaka azy hatrizay nisian’ny firenena (...). Ary amin’izany dia ho afaka ny firenenao.” — Daniela 11:40; 12:1.

JESOSY

“Inona no ho famantarana ny fanatrehanao sy ny fifaranan’ny fandehan-javatra? (...).

“Hisy fahoriana lehibe tsy mbola nisy toy izany hatramin’ny nanombohan’izao tontolo izao (...).

“Raha tsy nohafohezina izany andro izany, dia tsy hisy nofo hovonjena; kanefa (...) hohafohezina izany andro izany.” — Matio 24:3, 21, 22, MN.