Jesosy, ny fiainany sy ny fanompoany

Voaomana mba hiaritra fanenjehana

REHEFA avy nanome ho an’ireo apostoliny toromarika momba ny fomba fitoriana i Jesosy dia nampitandrina azy ireo tamin’ireo fahavalony. Hoy izy: “Indro, Izaho maniraka anareo ho tahaka ny ondry ao ampovoan’ny amboadia (...) Ary mitandrema hianareo noho ny amin’ny olona; fa hatolony ho amin’ny Synedriona sy hokapohiny ao amin’ny synagogany hianareo; ary ho entiny eo anatrehan’ny mpanapaka sy ny mpanjaka hianareo noho ny amiko.”

Tsy maintsy hisetra fanenjehana mafy ireo mpianany, kanefa nanome azy ireo izao fampanantenana manome toky izao i Jesosy: “Fa raha manolotra anareo izy, dia aza manahy ny amin’izay fomba hitenenanareo, na izay holazainareo; fa homena anareo amin’izany ora izany izay holazainareo. Fa tsy hianareo no miteny, fa ny Fanahin’ny Rainareo no miteny ao anatinareo.”

“Ary ny rahalahy, hoy izy nanohy ny teniny, hanolotra ny rahalahiny mba ho faty, ary ny ray hanolotra ny zanany; ary ny zanaka hitsangana hanohitra ny rainy sy ny reniny ka hahafaty azy.” Ary koa: “Ary ho halan’ny olona rehetra hianareo noho ny anarako; fa izay maharitra hatramin’ny farany no hovonjena.”

Zava-dehibe voalohany indrindra ny fitoriana; izany no antony nanantitranteran’i Jesosy ny amin’ny ilàna ho malina mba hitanana ny fahafahan’ny tena ka hanatontosana io asa io. “Ary raha manenjika anareo amin’ny tanàna anankiray ny olona, dia mandosira ho any amin’ny hafa; fa lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy hahatapitra ny tanànan’ny Isiraely hianareo tsy akory mandra-pahatongan’ny Zanak’olona.”

Marina fa ho an’ireo apostoliny roa ambin’ny folo no nanomezan’i Jesosy ireo toromarika ireo, ireo fampitandremana ireo sy ireo fampaherezana ireo, kanefa ny teny nataony koa dia ho an’ireo izay handray anjara amin’ny asa fitoriana maneran-tany aorian’ny fahafatesany sy ny fananganana azy amin’ny maty. Izany dia miharihary amin’ny teniny rehefa nilaza izy fa ireo mpianany dia “ho halan’ny olona rehetra”, fa tsy ny Isiraelita ihany izay nahazoan’ny apostoly baiko fa tokony hitoriana. Afa-tsy izany koa, ireo apostoly dia toa tsy notarihina ho eo anatrehan’ny mpanapaka sy ny mpanjaka tamin’ny andro niarahan’i Jesosy nandamina tamin’izy ireo io fiezahana hitory tao anatin’ny fotoana fohy io. Ankoatr’izany, tamin’izay fotoana izay ireo mpino dia tsy natolotry ny ankohonany ho amin’ny fahafatesana.

Noho izany antony izany, tamin’ny filazana fa tsy hahavita ny fitoriana ao amin’ny vohitra rehetra ireo mpianany “mandra-pahatongan’ny Zanak’olona”, dia nanome faminaniana iray antsika i Jesosy. Nanambara tokoa izy fa tsy ho vitan’ireo mpianany ny fitetezana ny tany mba hitoriana ny hafatra momba ny Fanjakan’Andriamanitra tafaorina alohan’ny hahatongavany, dia izy Mpanjaka nomem-boninahitra, mba hanatanteraka ny baikon’i Jehovah ao Hara-Magedona.

Nanome torolalana hafa koa momba ny fitoriana i Jesosy: “Ny mpianatra tsy mihoatra noho ny mpampianatra, na ny mpanompo noho ny tompony.” Ireo mpianatr’i Jesosy àry dia tokony hanampo ny hahita fitondrana ratsy sy fanenjehana toy ny nihatra taminy noho izy nitory ny Fanjakan’Andriamanitra. Nomeny azy ireo anefa izao fananarana izao: “Ary aza matahotra izay mamono ny tena, nefa tsy mahay mamono ny fanahy; fa aleo matahotra Izay mahay mahavery ny fanahy sy ny tena ao amin’ny helo.”

Nanome ohatra i Jesosy tamin’izany lafiny izany. Tamin-kerim-po, dia nisetra ny fahafatesana izy toy izay hivadika amin’Ilay mitana ny fahefana rehetra, dia Jehovah Andriamanitra. Eny, Jehovah Andriamanitra no afaka, tsy hoe hanafoana ny ‘fanahintsika’ (izany hoe eto dia izay rehetra mety ho fahatsinjovana ny ho tonga fanahy velona indray any aoriana any) fotsiny, fa hanangana ny olona iray amin’ny maty koa ka hanome azy ny fiainana mandrakizay. Endrey izany porofon’ny fitiavana sy ny fangoraham-po avy amin’ny Raintsika any an-danitra, Jehovah!

Avy eo, dia nampahery an’ireo mpianany Jesosy tamin’ny alalan’ny fanoharana iray manipika fa mikarakara azy ireo amim-pitiavana tokoa i Jehovah. “Tsy varidimiventy ihany va no vidin’ny tsintsina roa? nefa tsy misy na dia iray akory aza amin’ireny ho latsaka amin’ny tany, raha tsy avelan’ny Rainareo. Fa na dia ny volon-dohanareo aza dia voaisa avokoa. Koa aza matahotra; fa mihoatra noho ny tsintsina maro hianareo.”

Ny hafatra momba ilay Fanjakana nasain’i Jesosy nambaran’ireo mpianany dia hampisaratsaraka ny ankohonana satria, ao anatin’ny fianakaviana iray, ny sasany hanaiky azy fa ny hafa kosa tsy ho toy izany. Nanazava toy izao izy: “Aza ataonareo fa tonga hitondra fiadanana ambonin’ny tany Aho; tsy tonga hitondra fiadanana Aho, fa sabatra.” Noho izany, dia mila herim-po be dia be izay hany manaraka ny fahamarinana ao amin’ny Baiboly ao anatin’ny fianakaviany. “Izay tia ray na reny mihoatra noho ny fitiavany Ahy dia tsy miendrika ho Ahy, ary izay tia ny zanani-lahy na ny zanani-vavy mihoatra noho ny fitiavany Ahy dia tsy miendrika ho Ahy.”

Namarana ny toroheviny i Jesosy tamin’ny fanazavana fa ireo izay mandray ny mpianany dia mandray azy koa. “Ary na zovy na zovy no manome rano mangatsiaka na dia eran’ny kapoaka ihany aza hosotroin’ny anankiray amin’ireo madinika ireo, satria mpianatra izy, dia lazaiko aminareo marina tokoa fa tsy ho very ny valim-pitiany.” Matio 10:16-42.

◆ Inona no fampitandremana nomen’i Jesosy an’ireo mpianany?

◆ Ahoana moa no teny nampaherezany sy nanomezany toky azy ireny?

◆ Nahoana moa ireo toromarik’i Jesosy no mbola manan-kery ihany ho an’ny kristiana amin’izao andro izao?

◆ Amin’ny heviny ahoana moa ny mpianatr’i Jesosy no tsy mihoatra noho ilay mampianatra azy?