Nanao ny Sitrapon’i Jehovah Izy Ireo

Novalian-tsoa ny Tsy Fivadihan’i Joba

I JOBA dia lehilahy be fangorahana, mpiaro ny mpitondratena sy ny kamboty ary ireo nampahorina. (Joba 29:12-17; 31:16-21). Tampoka teo anefa, dia nahita fahoriana mangidy izy, ka namoy ny harenany sy ny zanany ary ny fahasalamany. Nampalahelo fa tsy nahazo fanampiana loatra io lehilahy tsara, izay andry nanohana ireo nampahorina io, tamin’ny fotoana nilany izany. Na dia ny vadiny aza dia niteny taminy mba ‘hahafoy an’Andriamanitra, ary ho faty’! Tsy nanome fampiononana azy, ireo “namany”, dia i Elifaza sy i Bildada ary i Zofara. Nanipy hevitra kosa aza izy ireo hoe nanota i Joba, ka noho izany dia sahaza azy ny fijaliany. — Joba 2:9; 4:7, 8; 8:5, 6; 11:13-15.

Nitoetra ho nahatoky i Joba, na dia teo aza ny fahoriana be. Noho izany, dia naneho famindram-po tamin’i Joba i Jehovah, tamin’ny farany, ka nitahy azy. Ny fitantarana ny amin’ny fomba nanaovany izany dia manome toky an’ireo mpanompon’Andriamanitra mihazona tsy fivadihana, fa hovalian-tsoa koa izy ireo, amin’ny fotoana maha-mety izany.

Fanamaivanana sy famerenana tamin’ny laoniny

Voalohany, dia nanarin’i Jehovah i Elifaza sy i Bildada ary i Zofara. Rehefa niresaka tamin’i Elifaza, izay niharihary fa ny zokiny indrindra, izy, dia nilaza hoe: “Mirehitra aminao sy ny sakaizanao roa lahy ny fahatezerako, satria tsy mba marina tahaka ny filàzan’i Joba mpanompoko ny filàzanareo Ahy. Koa ankehitriny makà vantotr’ombilahy fito sy ondrilahy fito ho anareo, ary mankanesa ao amin’i Joba mpanompoko, ka manatera fanatitra dorana ho anareo; ary Joba mpanompoko no hifona ho anareo”. (Joba 42:7, 8). Eritrereto ange izay takin’izany e!

Nitaky sorona lehibe avy tamin’i Elifaza sy i Bildada ary i Zofara i Jehovah, angamba mba handentehana tao an-tsain’izy ireo ny halehiben’ny fahotany. Eny tokoa, na ninian’izy ireo izany na tsia, dia niteny ratsy an’Andriamanitra izy ireo tamin’ny filazana fa “tsy matoky ireo mpanompony” izy, ary koa fa tsy mampaninona azy loatra na mahatoky i Joba na tsia. Nilaza mihitsy aza i Elifaza fa tsy nisy vidiny kokoa noho ny kalalao i Joba, teo imason’Andriamanitra! (Joba 4:18, 19; 22:2, 3). Tsy mahagaga raha nilaza i Jehovah hoe: ‘Tsy nilaza ny marina momba ahy ianareo’!

Tsy izay ihany anefa. Nanota tamin’i Joba manokana koa i Elifaza sy i Bildada ary i Zofara, tamin’ny filazana fa noho ny nataony ihany no nahatonga ny zava-nanahirana an’i Joba. Ny fanamelohana tsy voaporofo sy ny tsy fahampian’ny fangorahan’izy ireo niharihary dia nahatonga an’i Joba ho tezitra mafy sy ho ketraka, ka nanosika azy hiteny hoe: “Mandra-pahoviana no hampalahelovanareo ny fanahiko sy hanorotoroanareo ahy amin’ny fiteny?” (Joba 10:1; 19:2). Alao sary an-tsaina ny henatra hita soritra tamin’ny endrik’ireo lehilahy telo ireo, rehefa tsy maintsy nanome an’i Joba tamin’ny fomba ofisialy fanatitra noho ny fahotan’ny tenany izy ireo!

Tsy tokony hifaly tamin’ny fampietrena azy ireo anefa i Joba. Eny tokoa, i Jehovah dia nitaky ny hivavahany ho an’ireo mpiampanga azy. Nanao araka ny toromarika nomena azy indrindra i Joba, ary notahina izy, noho izany. Voalohany, dia nositranin’i Jehovah ny aretina nahatsiravina nahazo azy. Avy eo, dia tonga nampionona azy, ireo rahalahy sy anabavy ary naman’i Joba teo aloha, “ary samy nanome azy vakim-bola iray avy sy kavim-bolamena iray avy izy rehetra”.a Fanampin’izany, i Joba dia “nanana ondry aman-osy efatra arivo amby iray alina sy rameva enina arivo sy omby roa arivo ary borikivavy arivo”.b Miharihary fa nihavana taminy indray ny vadin’i Joba. Rehefa nandeha ny fotoana, dia notahina tamin’ny fananana zanakalahy fito sy zanakavavy telo i Joba, ary velona ka nahita ny zafindohaliny. — Joba 42:10-17.

Fianarana ho antsika

Namela ohatra tsara ho an’ny mpanompon’Andriamanitra amin’ny andro maoderina, i Joba. Olona “marina sy mahitsy” izy, lehilahy izay nireharehan’i Jehovah ny niantso azy hoe “mpanompoko”. (Joba 1:8; 42:7, 8). Tsy midika anefa izany hoe tonga lafatra i Joba. Tao anatin’ny fisedrana azy, dia nilaza tamin’ny fomba diso izy fa Andriamanitra no nahatonga ny loza nahazo azy. Nanakiana ny fomba fifampiraharahan’Andriamanitra amin’ny olona mihitsy aza izy. (Joba 27:2; 30:20, 21). Nanao ny tenany ho marina noho Andriamanitra izy. (Joba 32:2). Tsy nety nanda an’ilay Mpamorona azy anefa i Joba, ary nanaiky tamim-panetren-tena fanitsiana avy amin’Andriamanitra. “Nilaza izay tsy fantatro aho”, hoy ny fiekeny. “Miaiky sy mibebaka eto amin’ny vovoka sy ny lavenona aho.” — Joba 42:3, 6.

Rehefa ao anatin’ny fisedrana koa isika, dia mety hieritreritra, na hiteny, na hanao zavatra amin’ny fomba tsy mety. (Ampitahao amin’ny Mpitoriteny 7:7.) Na izany aza, raha lalina ny fitiavantsika an’Andriamanitra, dia tsy hikomy aminy isika, na ho tezitra aminy noho isika avelany hahita fahasahiranana. Hohazonintsika kosa ny tsy fivadihana, ary amin’ny farany isika dia hahazo fitahiana lehibe. Nilaza toy izao momba an’i Jehovah ny mpanao salamo: “Amin’ny olona tsy mivadika no hanaovanao zavatra amim-panehoana tsy fivadihana”. — Salamo 18:25, NW.

Talohan’ny namerenan’i Jehovah an’i Joba tamin’ny toe-piainany teo aloha, dia notakiny taminy ny hivavahany ho an’ireo izay nanota taminy. Ohatra tsara ho antsika re izany! Takin’i Jehovah ny hamelantsika an’ireo izay nanota tamintsika, alohan’ny ahafahana mamela ny fahotantsika. (Matio 6:12; Efesiana 4:32) Raha tsy vonona hamela ny hafa isika rehefa misy antony marim-pototra hanaovana izany, moa ve isika afaka manantena ny hanehoan’i Jehovah famindram-po? — Matio 18:21-35.

Miatrika fisedrana daholo isika rehetra indraindray. (2 Timoty 3:12). Afaka mihazona tsy fivadihana toa an’i Joba anefa isika. Hahazo valisoa lehibe isika, rehefa manao izany. Hoy ny nosoratan’i Jakoba: “Indro, ataontsika fa sambatra izay efa naharitra. Efa renareo ny faharetan’i Joba, ary efa hitanareo ny faran’ny nataon’ny Tompo taminy, fa miantra indrindra ny Tompo sady be famindrampo.” — Jakoba 5:11.

[Fanamarihana ambany pejy]