1. Мојсеева

31 По некое време, тој чу дека синовите на Лаван велат: „Јаков му зеде сѐ на нашиот татко, и од она што му припаѓаше на нашиот татко тој го натрупа сето ова богатство“.+ 2 А и на лицето на Лаван Јаков гледаше дека тој не е кон него истиот како порано.+ 3 Најпосле Јехова му рече на Јаков: „Врати се во земјата на своите татковци и кај своите роднини,+ а јас и понатаму ќе бидам со тебе“.+ 4 Тогаш Јаков испрати луѓе да ги викнат Рахела и Лија да дојдат во полето кај неговото стадо, 5 па им рече:

„Од лицето на вашиот татко гледам дека повеќе не е кон мене истиот како порано.+ Но Богот на мојот татко е со мене.+ 6 Вие и самите знаете дека му служев на вашиот татко колку што можев.+ 7 А вашиот татко си играше со мене и десет пати ми ја менуваше платата, но Бог не му дозволи да ми наштети.+ 8 Кога ќе речеше: ‚Дамчестите нека ти бидат плата‘, тогаш целото стадо раѓаше дамчести, а кога ќе речеше: ‚Ригестите нека ти бидат плата‘, тогаш целото стадо раѓаше ригести.+ 9 Така Бог му ја одземаше стоката на вашиот татко и ми ја даваше мене.+ 10 Еднаш, кога стоката се тераше, ги кренав очите и на сон видов+ дека јарците што скокаа на женките беа ригести, дамчести и шарени.+ 11 Тогаш ангелот на вистинскиот Бог ми рече во сонот: ‚Јакове!‘ А јас му се одѕвав: ‚Еве ме‘.+ 12 Тој продолжи: ‚Те молам, крени ги очите и види дека сите јарци што скокаат на женките се ригести, дамчести и шарени, зашто видов сѐ што ти прави Лаван!+ 13 Јас сум вистинскиот Бог од Ветил,+ каде што ти со масло помаза еден столб+ и каде што ми се заветува.+ А сега стани, излези од оваа земја и врати се во својата родна земја!‘ “+

14 Рахела и Лија му одговорија: „Зарем имаме сѐ уште некаков дел од наследството во домот на нашиот татко?+ 15 Зарем тој не нѐ смета за туѓинки кога нѐ продаде, па ги јаде парите што ги доби за нас?+ 16 Зашто, сето богатство што Бог му го одзеде на нашиот татко е наше и на нашите деца.+ Затоа сега направи сѐ што ти рекол Бог!“+

17 Тогаш Јаков стана, ги качи на камили своите деца и жени+ 18 и ја потера сета своја стока, сето богатство што го беше спечалил,+ стоката што ја беше спечалил во Падан Арам, па тргна кај татка си Исак во ханаанската земја.+

19 А Лаван беше отишол да ги стриже овците. Во меѓувреме Рахела ги украде домашните идоли+ на татка си. 20 Така Јаков го надитри Лаван Сириецот, бидејќи не му кажа дека ќе побегне. 21 Па тргна и побегна, преминувајќи ја Реката*+ со сѐ што имаше. Потоа се упати кон галадскиот планински крај.+ 22 Подоцна, на третиот ден, му кажаа на Лаван дека Јаков побегнал. 23 А тој ги зеде со себе своите браќа и тргна во потера по него,+ минувајќи пат од седум дена одење, па го стигна во галадскиот планински крај. 24 Тогаш Бог му дојде на Лаван Сириецот+ ноќе на сон+ и му рече: „Внимавај да не му зборуваш на Јаков ни добро ни лошо!“+

25 Така Лаван го стигна Јаков. Јаков го беше распнал својот шатор во галадските планини, а и Лаван таму ги беше улогорил своите браќа. 26 Тогаш Лаван му рече на Јаков: „Што направи? Зошто ме надитри и ги одведе моите ќерки како заробеници земени со меч?+ 27 Зошто мораше крадешкум да бегаш, да ме надитриш и да не ми кажеш? Зашто, јас ќе те испратев со веселба и со песни,+ со дајре и со харфа.+ 28 И не ми даде можност да си ги бакнам внуците и ќерките.+ Постапи навистина неразумно. 29 Мојата рака е доволно силна да ви направам зло,+ но Богот на вашиот татко ноќеска ми рече: ‚Внимавај да не му зборуваш на Јаков ни добро ни лошо‘.+ 30 Но, кога веќе замина затоа што силно копнееше по домот на татко ти, зошто тогаш ми ги украде боговите?“+

31 Јаков му одговори на Лаван: „Се плашев,+ па си реков: ‚Би можел да ми ги грабне своите ќерки‘. 32 Кај кого ќе ги најдеш своите богови, тој нека не живее повеќе.+ Пред нашите браќа пребарај го сето она што го имам кај себе, па земи си ги“.+ Но Јаков не знаеше дека Рахела ги имаше украдено.+ 33 Така Лаван влезе во шаторот на Јаков, во шаторот на Лија и во шаторот на двете робинки,+ но не ги најде. Најпосле, излезе од шаторот на Лија и влезе во шаторот на Рахела. 34 А Рахела ги беше зела домашните идоли и ги беше ставила во една кошара во каква што жени јаваа на камила, па седна врз нив. Така Лаван го пребара целиот шатор, но не ги најде. 35 Тогаш таа му рече на својот татко: „Нека не молсне гнев во очите на мојот господар+ поради тоа што не можам да станам пред него, зашто го имам она што е вообичаено кај жените!“+ Така тој и понатаму внимателно пребаруваше, но не ги најде домашните идоли.+

36 Тогаш Јаков се разгневи+ и почна да се кара со Лаван. Вака му рече на Лаван: „Каков е мојот престап,+ каков е мојот грев, па толку жестоко ме гониш?+ 37 Сега кога ги пребара сите мои работи, најде ли нешто од твојот дом?+ Стави го овде пред моите и твои браќа,+ па тие нека пресудат меѓу нас двајцата.+ 38 Овие дваесет години бев кај тебе. Твоите овци и кози не пометнуваа,+ и никогаш не јадев овни од твоето стадо. 39 Не ти донесов ниту едно растргнато животно.+ Самиот ја надоместував загубата. Било да беше украдено дење било да беше украдено ноќе, ти го бараше од мојата рака.+ 40 Дење ме убиваше горештината, а ноќе студот, и сонот ми бегаше од очите.+ 41 Во твојата куќа бев дваесет години. Четиринаесет години ти служев за твоите две ќерки и шест години за твојата стока, а ти ми ја менуваше платата десет пати.+ 42 Да не беше со мене Богот на мојот татко+ — Богот Авраамов и Стравот Исаков+ — ти сега ќе ме испратеше со празни раце. Но Бог ја видел мојата мака и трудот на моите раце, па ноќеска те укорил“.+

43 Тогаш Лаван одговори и му рече на Јаков: „Овие ќерки се мои ќерки и овие деца се мои деца, а ова стадо е мое стадо, и сѐ што гледаш е мое и на моите ќерки. Што можам денес да им сторам ним или на децата што ги родиле? 44 Ајде сега да склучиме сојуз,+ јас и ти, и тој нека биде сведок помеѓу мене и тебе“.+ 45 Така Јаков зеде еден камен и го постави како столб.+ 46 Потоа Јаков им рече на своите браќа: „Соберете камења!“ И тие насобраа камења и направија една грамада.+ Потоа јадеа на таа грамада. 47 И Лаван ја нарече Јегар-Сахадута,* а Јаков ја нарече Галед.*

48 А Лаван рече: „Оваа грамада е денес сведок помеѓу мене и тебе“. Затоа ја нарече Галед+ 49 и Стражарска кула, зашто рече: „Јехова нека чува стража помеѓу мене и тебе кога нема да се гледаме еден со друг.+ 50 Ако постапуваш лошо со моите ќерки+ и ако земеш други жени покрај моите ќерки, макар што со нас нема ниту еден човек, еве, Бог е сведок помеѓу мене и тебе“.+ 51 И Лаван уште му рече на Јаков: „Еве ја оваа грамада и еве го столбот што го подигнав помеѓу мене и тебе. 52 Оваа грамада е сведок и овој столб е сведоштво+ дека јас нема да ја поминам оваа грамада за да дојдам против тебе и дека ти нема да ја поминеш оваа грамада и овој столб за да дојдеш против мене со зла намера.+ 53 Богот* Авраамов+ и Нахоров,+ богот* на нивниот татко, нека суди* помеѓу нас“. А Јаков се заколна во Стравот на својот татко Исак.+

54 Потоа Јаков принесе жртва на планината и ги покани своите браќа да јадат леб.+ Така јадеа леб и ја поминаа ноќта на планината. 55 А Лаван стана рано изутрината, па ги бакна+ децата и ќерките и ги благослови.+ Потоа Лаван тргна назад во своето место.+