42 Повторно отиде, по вторпат,+ и се молеше: „Татко мој, ако не е можно да ме одмине оваа чаша, да не ја пијам, нека биде твојата волја“.+

11 „Достоен си, Јехова, Боже наш, да ја примиш славата+ и честа+ и моќта,+ бидејќи ти создаде сѐ,+ и поради твојата волја+ сѐ постои и е создадено“.+