39 И отиде малку понатаму, падна ничкум, молејќи се:+ „Татко мој, ако е можно, нека ме одмине оваа чаша.+ Но, не како што сакам јас,+ туку како што сакаш ти“.+

30 Јас не можам ништо да правам сам од себе — како што слушам така судам, и мојот суд е праведен,+ зашто не ја барам својата волја, туку волјата на оној што ме испрати.+