14 Кога росата испари, по површината на пустината лежеше нешто фино како снегулки,+ фино како мраз+ кога ќе се фати по земјата.

35 И синовите на Израел јадеа мана четириесет години,+ сѐ додека не дојдоа во населена земја.+ Маната ја јадеа сѐ додека не дојдоа на границата на ханаанската земја.+

7 А маната+ беше како коријандрово+ семе, а на изглед беше како смола од бделиум.+

3 Те учеше на понизност, те оставаше гладен+ и те хранеше со мана+ за која не знаевте ни ти ни твоите татковци, за да ти покаже дека човек не живее само од леб, туку и од секој збор што излегува од Јеховината уста.+

15 А кога гладуваа, им даде леб од небото,+ и кога беа жедни, им извади вода од карпата,+ и им рече да одат+ и да ја заземат земјата за која со подигната рака им се заколна дека ќе им ја дадеш.+

31 Нашите прататковци јадеа мана+ во пустината, како што е напишано: ‚Им даде леб од небото да јадат‘ “.+

3 и сите јадеа иста духовна храна,+