32 А сега, те молам, прашај за поранешните денови+ што беа пред тебе, од денот кога Бог го создаде човекот на земјата,+ прашај од едниот крај на небото до другиот: се случило ли некогаш нешто толку големо, се чуло ли за такво нешто?+

20 И кога затрубија во роговите, народот извика.+ И кога народот го чу звукот на рогот и се огласи со силна воена викотница, ѕидиштата почнаа да се рушат.+ Потоа народот се искачи во градот, секој право напред од местото на кое се затече, и го освоија градот.

13 И сонцето застана, а месечината запре додека народот не им се одмазди на своите непријатели.+ Не пишува ли за тоа во книгата на Јашар?*+ И сонцето запре среде небото и речиси цел ден не побрза да зајде.+