3 Но Давид уште се заколна+: „Татко ти сигурно знае дека сум ја стекнал твојата наклоност,+ па вели: ‚Јонатан не треба да знае ништо за тоа, за да не се жалости‘. Но како што е жив Јехова+ и како што е жива твојата душа,+ само чекор ме дели од смртта“.+

8 Не радувај се над мене, непријателко моја!+ Иако паднав, ќе станам.+ Иако живеам во темнина,+ Јехова ќе ми биде светлина.+

29 па станаа, го истераа од градот и го одведоа во планината, на стрмнината на која што беше изграден нивниот град, за да го фрлат главечки удолу.+