Марко

9 Уште им рече: „Вистина ви велам дека некои од оние што стојат овде нема да умрат додека не видат дека Божјето Царство веќе владее“. 2 По шест дена, Исус ги зеде Петар, Јаков и Јован и ги одведе на една висока планина, каде што беа сами. Тогаш се преобрази пред нив. 3 Облеката му стана блескава, толку бела што никој на земјата не би можел така да ја избели. 4 И пред нив се појавија Илија и Мојсеј, кои разговараа со Исус. 5 Тогаш Петар му рече на Исус: „Учителе,* добро ни е овде. Затоа, ајде да подигнеме три шатори — еден за тебе, еден за Мојсеј и еден за Илија“. 6 Всушност, не знаеше што да каже, бидејќи многу се уплашија. 7 И се создаде облак и ги засени, а од облакот се слушна глас: „Ова е мојот сакан Син! Него слушајте го!“ 8 И одеднаш погледнаа наоколу, и видоа дека покрај нив веќе нема никој друг, освен Исус.

9 Додека слегуваа од планината, тој им заповеда никому да не раскажуваат што виделе сѐ додека Синот човечки не воскресне. 10 И тие ги зедоа присрце неговите зборови,* но меѓу себе разговараа што значи тоа дека ќе воскресне. 11 И го прашаа: „Зошто познавачите на Законот* велат дека прво мора да дојде Илија?“ 12 А тој им рече: „Навистина прво мора да дојде Илија и да обнови сѐ. Тогаш, зошто е напишано дека Синот човечки мора да претрпи многу страдања и да биде презиран? 13 Но ви велам дека Илија веќе дојде, и со него постапија како што сакаа, токму како што е напишано за него“.

14 Кога се вратија кај другите ученици, забележаа многу луѓе околу нив, а таму беа и некои познавачи на Законот* кои се расправаа со нив. 15 Кога го видоа Исус, луѓето многу се изненадија, па се стрчаа кон него за да го поздрават. 16 А тој ги праша: „За што се расправате?“ 17 Еден човек од мноштвото му одговори: „Учителе, ти го доведов син ми зашто е обземен од дух кој не му дозволува да зборува. 18 Кога и да го нападне, го фрла на земја, па од устата почнува да му излегува пена, чкрта со забите и ја губи силата. Им реков на твоите ученици да го истераат, но не можеа“. 19 А тој им рече: „Безверно поколение! До кога морам да останам со вас? До кога морам да ве трпам? Доведете го кај мене“. 20 И го доведоа детето кај него. Кога го здогледа Исус, духот веднаш го фрли детето во грч. И откако падна на земја, детето почна да се тркала и од устата почна да му излегува пена. 21 Тогаш Исус го праша таткото: „Од кога му се случува ова?“ Тој рече: „Од детството, 22 и често го фрла во оган и во вода за да го убие. Ако можеш нешто да направиш, сожали се на нас и помогни ни“. 23 А Исус му рече: „Ми велиш: ’Ако можеш‘! Сѐ е можно за оној што има вера“. 24 Таткото на детето веднаш извика: „Верувам! Ама помогни ми да имам уште поголема вера“.

25 Кога виде дека сѐ повеќе луѓе се собираат околу нив, Исус го прекори нечистиот дух: „Духу, ти кој правиш детето да биде немо и глуво, ти заповедам, излези од него и повеќе не влегувај во него!“ 26 Тогаш духот извика, го фрли детето во страшен грч, па излезе од него. Детето остана да лежи како мртво, и затоа повеќето велеа: „Мртво е!“ 27 Но Исус го фати за рака, го крена, и детето стана. 28 Кога влезе во една куќа, неговите ученици го прашаа насамо: „Зошто ние не можевме да го истераме?“ 29 А тој им одговори: „Ваков дух може да се истера само со молитва“.

30 Си заминаа оттаму и поминаа низ Галилеја, но тој не сакаше никој да дознае за тоа 31 бидејќи сакаше да ги поучува своите ученици. Тој им велеше: „Синот човечки ќе биде предаден во рацете на луѓето. Тие ќе го убијат, но три дена по неговата смрт, ќе воскресне“. 32 Но тие не ги разбраа овие зборови, а се плашеа да го прашаат.

33 И дојдоа во Капернаум. Кога влегоа во една куќа, ги праша: „За што се расправавте по патот?“ 34 А тие молчеа, бидејќи по патот се расправаа за тоа кој од нив е поголем. 35 Тогаш тој седна и ги повика 12-те апостоли и им рече: „Ако некој сака да биде прв, нека биде последен и нека им биде слуга на сите“. 36 Па викна едно детенце, го стави меѓу нив, го прегрна и им рече: 37 „Кој прима едно вакво детенце во мое име, ме прима и мене. А кој ме прима мене, не ме прима само мене туку и оној што ме испрати“.

38 Јован му рече: „Учителе, видовме како еден човек истерува демони во твое име, па пробавме да го спречиме бидејќи не е еден од нас“. 39 Но Исус рече: „Не спречувајте го, бидејќи никој што ќе направи некое чудо во мое име, не може веднаш потоа да зборува лошо за мене. 40 Зашто, кој не е против нас, тој е за нас. 41 И кој ќе ви даде чаша вода затоа што му припаѓате на Христос, навистина ви велам, сигурно ќе биде награден. 42 Но кој ќе стане причина за спрепнување на еден од овие мали што веруваат,* подобро би му било околу вратот да му стават мелнички камен* и да биде фрлен во море.

43 Ако твојата рака те наведува на грев,* отсечи ја. Подобро ти е да добиеш живот сакат отколку со двете раце да бидеш потполно уништен,* да бидеш фрлен во огнот кој не може да се изгаси. 44* —— 45 И ако твојата нога те наведува на грев, отсечи ја. Подобро ти е да добиеш живот сакат отколку со двете нозе да бидеш потполно уништен.* 46* —— 47 И ако твоето око те наведува на грев, извади го. Подобро ти е со едно око да влезеш во Божјето Царство отколку со двете очи да бидеш потполно уништен,* 48 да бидеш фрлен каде што црвите не умираат и огнот не гасне.

49 Зашто, секој* ќе биде посолен со оган како што храната се посолува со сол. 50 Солта е добра, но ако солта стане несолена, со што ќе ја осолите? Имајте сол во себе и зачувајте го мирот меѓу себе“.