Марко

4 Повторно почна да поучува покрај езерото, и околу него се насобра многу народ. Затоа тој влезе во еден чамец, седна во него и се оддалечи од брегот, а целиот народ беше покрај езерото, на брегот. 2 И почна да ги поучува за многу работи користејќи споредби. Додека ги поучуваше, им рече: 3 „Слушајте! Еден сејач излезе да сее. 4 Додека сееше, дел од семето падна покрај патот, па дојдоа птици и го исколваа. 5 Дел падна на каменита почва, каде што немаше доволно земја, и веднаш никна бидејќи земјата не беше длабока. 6 Но кога излезе сонцето, ги спржи стебленцата, па се исушија бидејќи немаа корен. 7 Друг дел падна меѓу трње, и трњето израсна и ги задуши стебленцата, па не дадоа плод. 8 А дел падна на добра почва, па никна, израсна и почна да дава плод, и даваше 30, 60 и 100 пати повеќе од посеаното“. 9 Потоа додаде: „Кој има уши да слуша, нека слуша“.

10 А кога остана сам, 12-те апостоли и другите ученици што беа околу него го прашаа за значењето на споредбите. 11 Тој им рече: „Вам ви е дадено да ја разберете светата тајна на Божјето Царство, но за другите, тоа се само споредби, 12 за да гледаат, а да не видат, и да слушаат, а да не разберат. Поради тоа, тие никогаш нема да се вратат кај Бог и нема да добијат простување“. 13 И уште им рече: „Ако не ја сфаќате оваа споредба, како ќе ги разберете сите други споредби?

14 Сејачот ја сее речта. 15 Некои луѓе се како семето кое паднало покрај патот — штом ќе ја чујат речта, доаѓа Сатана и ја одзема речта што е посеана во нив. 16 А некои се како семето посеано на каменита почва — штом ќе ја чујат речта, ја прифаќаат со радост. 17 Но бидејќи таа не пушта корен во нив, веруваат само некое време, а штом ќе доживеат неволја или прогонство поради речта, ја губат верата. 18 А некои се како семето посеано меѓу трње. Тие ја слушаат речта, 19 но грижите од овој свет,* примамливото богатство и желбите за сѐ друго им се вовлекуваат во срцето и ја задушуваат речта, па таа останува без плод. 20 А некои се како семето посеано на добра почва. Тие ја слушаат речта и спремно ја прифаќаат, па даваат плод — 30, 60 и 100 пати повеќе од посеаното“.

21 Уште им рече: „Се става ли светилка под кошница* или под кревет? Зарем не се става на светилник? 22 Нема ништо тајно што нема да се дознае и ништо скриено што нема да се открие. 23 Кој има уши да слуша, нека слуша“.

24 Потоа им рече: „Внимателно слушајте што ви кажувам. Со каква мерка мерите, со таква ќе ви се мери, и уште ќе ви се додаде. 25 На оној што има, уште ќе му се даде, а на оној што нема, ќе му се одземе и она што го има“.

26 Па рече: „Божјето Царство може да се спореди со човек кој фрла семе на земја. 27 Ноќе спие и дење станува, а семето никнува и расте, а тој не ни знае како. 28 Самата земја постепено дава плод — прво стебленце, потоа клас и на крајот, полно зрно во класот. 29 А штом плодот ќе созрее, тој го зема српот и почнува да жнее, зашто дошло времето за жетва“.

30 И им рече: „Со што да го споредиме Божјето Царство? Со каква споредба да го објасниме? 31 Тоа е како синапово зрно кое, кога се сее во земјата, е најмалото од сите семиња на земјата. 32 Но кога ќе се посее, расте и станува поголемо од сите други растенија во градината, и пушта големи гранки, па птиците можат да прават гнезда под неговата сенка“.

33 Со многу такви споредби ги поучуваше за речта, колку што можеа да разберат. 34 Секогаш им зборуваше со споредби, а на своите ученици сѐ им објаснуваше кога беше насамо со нив.

35 Истиот ден, вечерта, им рече: „Да преминеме на брегот на другата страна“. 36 Откако го испратија народот, го поведоа Исус со чамецот, а по нив тргнаа и други чамци. 37 Одеднаш се подигна силна бура, и брановите удираа во чамецот, така што чамецот скоро ќе потонеше. 38 А тој беше на задниот дел од чамецот и спиеше на перницата. Тогаш го разбудија и му рекоа: „Учителе, не гледаш ли дека ќе загинеме?“ 39 Тогаш тој стана, му нареди на ветрот и му рече на езерото: „Престани! Смири се!“ И ветрот стивна, и настана потполна тишина. 40 И им рече: „Што толку сте се исплашиле? Сѐ уште ли немате вера?“ 41 А нив ги обзеде голем страв, и си велеа еден на друг: „Кој е овој човек? Дури и ветрот и езерото го слушаат!“