2. Самоилова
3 Војната меѓу Сауловиот и Давидовиот дом траеше уште долго време.+ Давид стануваше сѐ посилен,+ а Сауловиот дом стануваше сѐ послаб.+
2 А на Давид му се родија синови+ во Хеврон.+ Првенец му беше Амнон+ од Језраелката Ахиноама,+ 3 вториот му беше Хилеав+ од Авигеја,+ жената на Навал од Кармил, третиот му беше Авесалом,+ синот на Мааха, ќерка на гесурскиот цар Талмај,+ 4 четвртиот Адонија,+ синот на Агита,+ петтиот Сефатија,+ синот на Авитал, 5 и шестиот Итрам,+ од Давидовата жена Егла. Тие му се родија на Давид во Хеврон.
6 И додека траеше војната меѓу Сауловиот и Давидовиот дом, Авенир+ сѐ повеќе ја зацврстуваше својата положба во Сауловиот дом. 7 А Саул имаше наложница,* која се викаше Рисфа+ и беше ќерка на Аја.+ Еден ден Исвостеј+ го праша Авенир: „Зошто легна со наложницата+ на мојот татко?“ 8 А Авенир многу се разгневи+ на зборовите на Исвостеј, па му рече: „Зар сум јас кучешка+ глава во Јуда? До денес му бев оддаден* на домот на твојот татко Саул, на неговите браќа и на неговите пријатели, и не дозволив да паднеш во рацете на Давид, а ти сега ме обвинуваш за грев поради една жена! 9 Затоа Бог нека му направи така на Авенир, и уште нека му додаде,+ ако не му го направам на Давид она за кое му се заколна Јехова+ — 10 дека ќе му го одземе царството на Сауловиот дом и дека ќе го зацврсти Давидовиот престол над Израел и над Јуда од Дан до Вирсавеја!“+ 11 И тој не се осмели да му одговори на Авенир ниту еден збор, зашто се плашеше од него.+
12 А Авенир веднаш испрати гласници кај Давид и му порача: „Чија е земјата?“ И уште рече: „Склучи сојуз со мене и, еве, мојата рака ќе биде со тебе, и ќе го свртам кон тебе целиот Израел!“+ 13 А тој му одговори: „Добро, ќе склучам сојуз со тебе. Само едно барам од тебе: не доаѓај пред мене ако не ја доведеш со себе Михала,+ ќерката на Саул, кога ќе дојдеш да го видиш моето лице!“+ 14 Освен тоа, Давид испрати гласници кај Исвостеј,+ Сауловиот син, и му порача: „Врати ми ја мојата жена Михала, која ја испросив за сто филистејски обрешки!“+ 15 И Исвостеј испрати по неа и ја зеде од нејзиниот маж Фалтиил,*+ синот на Лаиш. 16 А нејзиниот маж тргна по неа и ја следеше плачејќи дури до Бахурим.+ Тогаш Авенир му рече: „Оди, врати се назад!“ И тој се врати.
17 А Авенир веќе имаше испратено гласници кај Израеловите старешини и им порача: „И порано+ сакавте да го поставите Давид за свој цар. 18 Направете го тоа сега, зашто Јехова му рече на Давид: ‚Со раката на Давид,+ својот слуга, ќе го избавам својот народ Израел од раката на Филистејците и од раката на сите негови непријатели‘ “. 19 Така Авенир им зборуваше и на синовите на Венијамин,+ а потоа Авенир отиде и во Хеврон за да му јави на Давид за сѐ што сакаат Израел и целиот дом на Венијамин.
20 Кога Авенир дојде со дваесет луѓе кај Давид во Хеврон, Давид им приреди гозба+ на Авенир и на луѓето што беа со него. 21 Тогаш Авенир му рече на Давид: „Дозволи ми да станам и да одам да го соберам целиот Израел околу својот господар, царот, за да склучи сојуз со тебе! И ќе царуваш над сѐ што ти сака душата“.+ Така Давид го отпушти Авенир, и тој си отиде во мир.+
22 И гледај, Давидовите слуги и Јоав се враќаа од воен поход и со себе носеа богат плен.+ А Авенир повеќе не беше кај Давид во Хеврон, зашто Давид го беше отпуштил да си оди во мир. 23 Кога стигнаа Јоав+ и целата војска што беше со него, му јавија на Јоав: „Авенир,+ синот на Нир,+ беше кај царот, и царот го пушти да си оди во мир“. 24 Тогаш Јоав дојде пред царот и му рече: „Што си направил?+ Ете, Авенир бил кај тебе! Зошто си го пуштил да си оди во мир? 25 Добро знаеш каков е Авенир, синот на Нир, дека дошол ваму за да те измами, да ги дознае твоите чекори+ и сѐ што правиш“.+
26 Тогаш Јоав отиде откај Давид и испрати гласници по Авенир, кои го вратија+ од бунарот* Сира. А Давид не знаеше ништо за тоа. 27 Кога Авенир се врати во Хеврон,+ Јоав го одведе настрана, во засводениот премин на градската порта, за да разговара со него насамо.+ Но таму му заби меч во стомакот,+ така што тој умре поради крвта на неговиот брат Асаил.+ 28 Подоцна, кога чу за тоа, Давид рече: „Јас и моето царство сме довека невини во очите на Јехова, не сме виновни за крвта+ на Авенир, синот на Нир. 29 Вината нека падне врз главата+ на Јоав и на целиот дом на неговиот татко! Домот+ на Јоав никогаш да не биде без мажи што имаат излив,+ без лепрозни,+ без мажи што се фаќаат за вретено,+ без такви што паѓаат од меч и без такви што немаат леб!“+ 30 Така Јоав и Ависај,+ неговиот брат, го убија Авенир+ зашто тој го уби нивниот брат Асаил во битката кај Гаваон.+
31 Тогаш Давид им рече на Јоав и на сите луѓе што беа со него: „Раскинете си ги облеките,+ опашете козина+ и оплакувајте го Авенир!“ И цар Давид тргна по носилката. 32 Кога го закопаа Авенир во Хеврон, царот гласно заплака на гробот на Авенир, а плачеше и сиот народ.+ 33 И царот го оплакуваше Авенир:
„Зар мораше Авенир да умре како што умира безумник?+
34 Твоите раце не беа врзани+
и нозете не ти беа оковани во бакарни окови.+
Падна како што се паѓа од рацете на неправедник“.+
Тогаш сиот народ заплака+ за него уште посилно.
35 Потоа сиот народ на истиот ден дојде да му понуди леб+ на Давид за да се утеши, но Давид се заколна: „Бог нека ми направи така,+ и уште нека ми додаде, ако каснам леб или нешто друго пред да зајде сонцето!“+ 36 И сиот народ го чу тоа, и му беше по волја, како што му беше по волја на сиот народ и сѐ друго што правеше царот.+ 37 Во тој ден сиот народ и сиот Израел дознаа дека царот не наредил да се погуби Авенир, синот на Нир.+ 38 И царот им рече на своите слуги: „Не знаете ли дека денес во Израел падна кнез и голем човек?+ 39 Но јас сум сега уште слаб, иако сум помазан+ за цар, а овие луѓе, синови на Серуја,+ се премногу сурови.+ Јехова нека му плати на злосторникот според неговата злоба!“+