Псалми

42 Како што срната копнее по потоци со вода,

така мојата душа копнее по тебе, о Боже.+

 2 Мојата душа жеднее за Бог,+ за живиот Бог.+

Кога ќе дојдам и ќе се појавам пред Бог?+

 3 Солзите мои ми станаа леб дење и ноќе,+

додека тие по цел ден ми велат: „Каде е твојот Бог?“+

 4 Душата во мене гине+ кога ќе се сетам како одев со мноштвото

и чекорев полека пред него во Божјиот дом,+

со извици на радост и благодарење,+

со извици на мноштво што празнува.+

 5 Зошто си очајна, душо моја,+

зошто си немирна во мене?+

Чекај го Бог,+

зашто јас и понатаму ќе го фалам како свој голем спасител.+

 6 Боже мој, мојата душа е очајна во мене.+

Затоа се сеќавам на тебе,+

од јорданската земја и од врвовите на Хермон,+

од малата планина.+

 7 Водна бездна на водна бездна ѝ довикува

со шумот на твоите водопади.

Сите разбеснети води и твоите бранови+

поминаа преку мене.+

 8 Дење Јехова ќе ја испраќа својата милост,*+

а јас ќе пеам за него ноќе+

и ќе му се молам на Бог, кој ми дава живот.+

 9 Ќе му речам на Бог, карпата моја:+

„Зошто ме заборави?+

Зошто одам натажен додека непријателот ме угнетува?“+

10 Коските ми се кршат од подбивите на противниците,+

кои по цел ден ми велат: „Каде е твојот Бог?“+

11 Зошто си очајна, душо моја,+

зошто си немирна во мене?+

Чекај го Бог,+

зашто јас и понатаму ќе го фалам како свој голем спасител и како свој Бог!+