Живејте како мудри
1 Кога Исус повикал четворица рибари да бидат негови следбеници, тие не одложувале туку ‚веднаш пошле по него‘ (Мат. 4:18-22). Кога Савле од Тарс се преобратил и повторно прогледал, ни тој не одолговлекувал туку ‚веднаш почнал во синагогите да проповеда за Исус‘ (Дела 9:20). Времето постојано тече — кога еднаш ќе помине, повеќе не се враќа. Токму затоа е важно да ‚живееме како мудри‘ во поглед на тоа како го користиме нашето време (Еф. 5:15, 16).
2 Непредвидени настани: Приликите што денес ги имаме да му служиме на Јехова, утре можеби ќе ги немаме (Јак. 4:14). „Непредвидените настани“ можат да го снајдат секого (Проп. 9:11). Освен тоа, сите старееме, па затоа во овој поредок не можеме да ги избегнеме ‚злите денови‘ што ги носи староста и што нѐ ограничуваат во поглед на она што можеме да го правиме во службата за Јехова (Проп. 12:1). Затоа, не е мудро да одложуваме да му го ветиме својот живот на Бог или да чекаме идеални услови за да почнеме да му служиме во поголема мера (Лука 9:59-62). Авраам мудро го користел својот живот, бидејќи му бил сосема оддаден на Јехова. Затоа, на стари години нашол мир и спокојство и умрел „стар и задоволен“ (1. Мој. 25:8).
3 Преостанато е малку време: Времето треба да го користиме мудро и затоа што е преостанато „малку време“ (1. Кор. 7:29-31). Наскоро ќе му дојде крајот на овој стар поредок. Со тоа ќе поминат и приликите да учествуваме во големото собирање на понизните луѓе додека трае „земната жетва“ (Отк. 14:15). Мора да внимаваме да не дозволиме животните грижи и други работи да ни го одземат времето што би било подобро да го потрошиме во службата (Лука 21:34, 35). Навистина ќе бидеме среќни кога ќе помислиме на минатото знаејќи дека сме дале сѐ од себе во жетвата!
4 Мора постојано да внимаваме да не пропуштиме ниедна задача во службата што би можеле да ја добиеме. Да бидеме решени да правиме сѐ што можеме за да му служиме на Јехова „сѐ додека уште трае тоа ‚денес‘“ (Евр. 3:13). Така ќе покажеме дека сме вистински мудри, бидејќи „оној што ја врши Божјата волја, останува засекогаш“ (1. Јов. 2:17).