Како се однесуваат Јеховините сведоци со оние кои порано припаѓале на нивната религија?

Ние се трудиме да постапуваме со секого обѕирно, со љубов и со почит. Ако некој Јеховин сведок повеќе не е толку редовен во верските активности или потполно престанал да учествува во нив, ние се трудиме да стапиме во контакт со него, да го увериме дека го сакаме и да му помогнеме повторно да биде близок со Бог (Лука 15:4-7).

Понекогаш, постапките на некое лице можат да водат до тоа да биде отстрането од собранието (1. Коринќаните 5:13). Но, бидејќи многу ги сакаме нашите соверници, ние се трудиме да му помагаме на таквото лице за да не мора да биде отстрането. Па дури и да дојде до такво нешто, ние продолжуваме да му покажуваме љубов и почит, токму како што нѐ поттикнува Библијата (Марко 12:31; 1. Петрово 2:17).

Што може да води до тоа некој да биде отстранет од собранието?

Библијата јасно кажува дека, ако еден христијанин направи сериозен грев и не сака да се промени, треба да биде отстранет од собраниетоa (1. Коринќаните 5:11-13). Библијата одредува кои гревови се толку сериозни што можат да водат до тој чекор. На пример, во неа се наведени работи како прељуба, пијанство, убиство, семејно насилство и кражба (1. Коринќаните 6:9, 10; Галатите 5:19-21; 1. Тимотеј 1:9, 10).

Меѓутоа, тоа што некој направил сериозен грев не значи дека автоматски ќе биде отстранет од собранието. Најпрво, собраниските старешиниb ќе се потрудат да му помогнат да се промени (Римјаните 2:4). Тие ќе се обидат да допрат до неговото срце така што ќе бидат благи, обѕирни и љубезни (Галатите 6:1). Таквиот пристап може да му помогне на лицето да сфати дека згрешило и да го поттикне да се покае (2. Тимотеј 2:24-26). Но ако тој продолжи да го прави она што Библијата вели дека е погрешно и не се кае, и покрај тоа што старешините повеќе пати се обиделе да му помогнат, тој мора да биде отстранет од собранието. Потоа старешините ќе го известат собранието дека лицето повеќе не е Јеховин сведок.

Што се постигнува со тоа што ќе се отстрани некое лице кое упорно прави грев? Како прво, собранието се штити од лошо влијание и продолжува да ги држи Божјите мерила за морална чистота (1. Коринќаните 5:6; 15:33; 1. Петрово 1:16). Како второ, лицето може да биде поттикнато да престане да прави грев и да се потруди да се промени (Евреите 12:11).

Како се однесуваат Јеховините сведоци со оние што се отстранети од собранието?

Библијата вели дека христијаните треба да престанат да се дружат со некој што е отстранет од собранието, и додава: „Со таков дури и да не јадете!“ (1. Коринќаните 5:11). Затоа, ние не се дружиме со некој што е отстранет од собранието. Сепак, не го игнорираме потполно, туку со него се однесуваме со почит. Тој е добредојден на нашите состаноци, каде што Јеховините сведоци може да го поздрават.c Исто така, тој може да побара духовна помош од старешините.

Но што ако некој што е отстранет од собранието има сопружник и малолетни деца кои сѐ уште се Јеховини сведоци? Иако тој повеќе нема да учествува во верските активности заедно со своето семејство, сепак семејните врски остануваат. Бидејќи живеат под ист кров, треба да продолжат да функционираат како семејство и да си покажуваат љубов.

Едно лице кое било отстрането може да побара од старешините да го посетат, а тие од љубов ќе му дадат совет кој се темели на Библијата и љубезно ќе го поттикнат да се покае и да се врати кај Бог (Захарија 1:3). Ако престане со погрешното постапување и покаже искрена желба да живее според библиските морални мерила, добредојден е повторно да биде дел од собранието. Собранието ќе постапи во склад со зборовите: „Спремно простете му и утешете го“, исто како што направиле христијаните од Коринт кога еден грешник се покајал и се променил (2. Коринќаните 2:6-8).

Како се чувствуваат сега некои што порано биле отстранети?

Забележи што рекле некои Јеховини сведоци кои биле отстранети од собранието, но подоцна се вратиле кај Бог.

„Кога одлучив да се вратам во собранието, мислев дека старешините ќе сакаат да знаат за сѐ што сум направила за време на децениите додека бев отстранета. Но тие ми рекоа: ’Сакаме да се концентрираш на тоа што можеш да правиш отсега натаму‘. Кога го слушнав тоа, многу ми олесна“ (Марија, САД).

„Собранието едвај чекаше да се вратам. Почувствував дека сум скапоцен. Браќата и сестрите од собранието ме уверија дека и тие и Јехова ми простиле и ме поттикнаа да гледам напред. Старешините беа секогаш тука за да ми помогнат повторно да застанам на нозе. Тие ме тешеа и ми помагаа да видам дека Јехова сѐ уште ме цени и ме сака“ (Малком, Сиера Леоне).

„Среќна сум што Јехова толку многу го сака својот народ што се грижи неговата организација да остане чиста. Иако на луѓето може да им изгледа престрого, тоа е неопходно и е израз на Јеховината љубов. Благодарна сум што нашиот небесен Татко е Бог кој простува и кој е полн со љубов“ (Сенди, САД).