Фуснота

a Стражарска кула еднаш го дала следниов прониклив коментар: „Овој живот не треба да го трошиме на суети . . . Ако со овој живот поминува сѐ, тогаш ништо не е важно. Овој живот е како топка фрлена во воздухот која наскоро пак паѓа во правта. Тој е сенка која бега, цвеќе што овенува, тревка што ќе биде отсечена и наскоро свената . . . На вагата на вечноста, нашиот животен век е една безначајна дамка. Во струјата на времето, тој не претставува ниту една значителна капка. [Соломон] секако е во право кога ги разгледува многуте човечки грижи и активности во животот и ги прогласува за суета. Толку бргу нѐ снемува што поарно никогаш да не сме ни постоеле, еден од милијардите кои доаѓаат и си одат, и толку малку лица знаат дека воопшто сме биле тука. Ова гледиште не е цинично или мрачно или, пак, морбидно. Тоа е една вистина, факт со кој мораме да се соочиме, практично гледиште доколку со овој живот поминува сѐ“ (1 август 1957, страница 472).