Со оглед на тоа што учествуваме во духовна војна — битка која вклучува христијанинот да има контрола над умот и срцето — мораме да направиме сѐ што можеме за да ги заштитиме нашите способности. Сети се дека во деловите на нашата духовна опрема спаѓаат „оклопот на правдата“, кој го заштитува нашето срце, и „шлемот на спасението“, кој го штити нашиот ум. Учењето делотворно да се користат овие подготовки може да значи победа или пораз (Ефесјаните 6:14—17; Изреки 4:23; Римјаните 12:2).

Ставањето на „шлемот на спасение“ вклучува јасно да ги држиме на ум извонредните благослови кои стојат пред нас и да не дозволиме да застраниме поради блесокот и убавината на светот (Евреите 12:2, 3; 1. Јованово 2:16). Овој изглед ќе ни помогне да ги ставиме духовните интереси пред материјалната добивка или личната корист (Матеј 6:33). Според тоа, за да бидеме сигурни дека го имаме овој дел од опремата на исправно место, мораме чесно да се запрашаме: ‚По што тежнеам во животот? Дали имам конкретни духовни цели? Што правам за да ги достигнам?‘ Без разлика дали сме од преостанатите помазани христијани или од многубројното „големо мноштво“, треба да го имитираме Павле, кој рекол: „Јас не мислам дека сум го достигнал тоа; но едно правам: го заборавам она што е зад мене, а се стремам кон она што е пред мене, трчам кон целта“ (Откровение 7:9; Филипјаните 3:13, 14).