И покрај испити, држи се цврсто за својата вера!

„Сметајте го сето тоа за радост, браќа мои, кога се среќавате со разни испити“ (ЈАКОВ 1:2, НС).

1. И покрај што, Јеховиниот народ му служи Нему со вера и со „радосно срце“?

ПРИПАДНИЦИТЕ на Јеховиниот народ служат како негови Сведоци со вера во него и со „радосни срца“ (5. Мојсеева 28:47; Исаија 43:10, НС). Тоа го прават иако се притиснати од многу испити. И покрај нивните тешкотии, тие црпат утеха од зборовите: „Сметајте го сето тоа за радост, браќа мои, кога се среќавате со разни испити, бидејќи знаете дека испитаниот квалитет на вашата вера постигнува истрајност“ (Јаков 1:2, 3, НС).

2. Што е познато за писателот на писмото на Јаков?

² Таа изјава била запишана околу 62 н. е. од ученикот Јаков, полубрат на Исус Христос (Марко 6:3). Јаков бил старешина во ерусалимското собрание. Всушност, тој, Кифа (Петар) и Јован ‚се броеле за столбови‘ — јаки, цврсто поставени поддржувачи на собранието (Галатјаните 2:9). Кога во 49 н. е. спорното прашање за обрежувањето дошло пред „апостолите и старешините“, Јаков дал еден библиски здрав предлог кој бил усвоен од тоа водечко тело од првиот век (Дела 15:6—29).

3. Кои биле некои од проблемите со кои се соочувале христијаните од првиот век, и како можеме да ја извлечеме најголемата корист од писмото на Јаков?

³ Како загрижен духовен пастир, Јаков ‚го познавал изгледот на стадото‘ (Изреки 27:23, НС). Тој увидел дека христијаните тогаш се соочувале со тешки испити. Размислувањето на некои изискувало исправање, бидејќи покажувале фаворитизам спрема богатите. За извесен број, обожавањето било обична формалност. Некои предизвикувале штета со своите непокорни јазици. Световниот дух имал опустошувачки последици, а мнозина не биле ниту стрпливи ниту молитвени. Всушност, извесни христијани ги снашла духовна болест. Писмото на Јаков се зафаќа со таквите работи на еден изградувачки начин, а неговиот совет е исто толку практичен денес како што бил и во првиот век н. е. Ќе извлечеме голема корист ако го разгледаме ова писмо како писмо пишувано до нас лично.a

Кога доживуваме испити

4. Како треба да гледаме на испитите?

⁴ Јаков ни покажува како да гледаме на испитите (Јаков 1:1—4). Не споменувајќи ја својата семејна врска со Божјиот Син, тој себеси понизно се нарекува ‚слуга на Бога и на Господа Исуса Христа‘. Јаков пишува до „дванаесетте колена“ на духовниот Израел што се ‚растурени‘, првобитно поради прогонство (Дела 8:1; 11:19; Галатјаните 6:16; 1. Петрово 1:1). Како христијани, и ние сме прогонувани и се среќаваме со ‚разни испити‘. Но, ако се сетиме дека поднесените испити ја зајакнуваат нашата вера, ‚ќе го сметаме сето тоа за радост‘ кога тие ќе нѐ снајдат. Ако го задржиме својот интегритет спрема Бог, во време на испитите ова ќе ни донесе трајна среќа.

5. Што може да вклучат нашите испити, и што се случува кога успешно ги поднесуваме?

⁵ Нашите испити вклучуваат неволји што се вообичаени за човештвото. На пример, може да нѐ измачува слабо здравје. Бог сега не извршува чудотворни лечења, туку одговара на нашите молитви за мудрост и цврстина што ни се потребни за да се справиме со болест (Псалм 40:1—3). Исто така, страдаме заради праведноста како прогонувани Сведоци на Јехова (2. Тимотеј 3:12; 1. Петрово 3:14). Кога успешно ги поднесуваме таквите испити, нашата вера е докажана, станувајќи вера со ‚испитан квалитет‘ (НС). А кога нашата вера триумфира, таа „постигнува истрајност“. Верата зајакната преку испити ќе ни помогне да поднесеме идни испити.

6. На кој начин „истрајноста го има исполнето своето дело“, и кои практични чекори можат да се преземат кога сме под испит?

⁶ „Трпеливоста [Истрајноста, НС], пак“ — вели Јаков — „нека ви биде совршена работа [нека го има исполнето своето дело, НС].“ Ако дозволиме некој испит да го продолжи својот тек без да се обидуваме да го окончаме набрзина со некакви небиблиски средства, истрајноста ќе го изврши ‚делото‘ така што ќе нѐ направи потполни како христијани, без да ни недостига вера. Се разбира, ако некој испит открие некаква слабост, треба да бараме Јеховина помош за да ја надминеме. Што ако испитот е искушението да се впуштиме во сексуален неморал? Да се молиме за тој проблем и потоа да дејствуваме во склад со нашите молитви. Можеби треба да го промениме нашето работно место или, пак, да преземеме други чекори за да задржиме интегритет спрема Бог (1. Мојсеева 39:7—9; 1. Коринтјаните 10:13).

Потрага по мудрост

7. Како може да ни се помогне да се справиме со испитите?

⁷ Јаков ни покажува што да правиме ако не знаеме како да се справиме со некој испит (Јаков 1:5—8). Јехова нема да нѐ прекори ако ни недостига мудрост и ако молиме со вера за неа. Тој ќе ни помогне исправно да гледаме на испитот и да го поднесеме. Преку соверниците или, пак, преку проучување на Библијата може да ни биде свртено вниманието на некои стихови. Настаните маневрирани преку Божје провидение може да ни овозможат да видиме што треба да правиме. Можеме да бидеме водени преку Божјиот дух (Лука 11:13). За да се радуваме на таквите користи, се разбира, мораме да се држиме тесно за Бог и за неговиот народ (Изреки 18:1, НС).

8. Зошто еден сомневач нема да добие ништо од Јехова?

⁸ Јехова ни дава мудрост за да излеземе на крај со испитите доколку ‚молиме со вера и никако не се сомневаме‘. Сомневачот „прилега на морски талас, кого ветрот го издига и растура“ непредвидливо. Ако сме така нестабилни во духовен поглед, ‚не треба да мислиме дека ќе добиеме нешто од Господа‘. Да не ‚се двоумиме‘ и да не бидеме ‚непостојани‘ во молитвата или на други начини. Наместо тоа, да имаме вера во Јехова, Изворот на мудроста (Изреки 3:5, 6).

Можат да воскликнуваат и богати и сиромашни

9. Зошто имаме причина за воскликнување како Јеховини обожаватели?

⁹ Дури и ако сиромаштијата е еден од нашите испити, да задржиме на ум дека и богатите и сиромашните христијани можат да воскликнуваат (Јаков 1:9—11, НС). Пред да станат Исусови следбеници, повеќето помазаници имале малку во материјален поглед и светот на нив гледал со презир (1. Коринтјаните 1:26). Но, тие можеле да воскликнуваат поради нивното ‚возвишување‘ на положајот на наследници на Царството (Римјаните 8:16, 17). И обратно, богатите луѓе, на кои некогаш им била искажувана чест, како Христови следбеници доживуваат ‚понизеност‘ затоа што се презрени од светот (Јован 7:47—52; 12:42, 43). Меѓутоа, како Јеховини слуги, сите ние можеме да воскликнуваме, бидејќи световното богатство и високиот углед се рамни на ништо во споредба со духовното богатство што го уживаме ние. И колку само сме благодарни што меѓу нас нема место за горделивост во поглед на општествениот статус! (Изреки 10:22; Дела 10:34, 35).

10. Како треба еден христијанин да гледа на материјалното богатство?

¹⁰ Јаков ни помага да увидиме дека нашиот живот не зависи од богатството и од световното достигнување. Како што убавината не може да го спречи цвеќето да умре на ‚горештината‘ на Сонцето, така богатството на еден богат човек не може да го продолжи неговиот живот (Псалм 48:6—9; Матеј 6:27). Тој може да умре додека се стреми по својот „пат [начини на живот НС]“, можеби во бизнис. Затоа, важното е да се биде ‚богат во Бога‘ и да правиме сѐ што можеме за да ги унапредуваме интересите на Царството (Лука 12:13—21; Матеј 6:33; 1. Тимотеј 6:17—19).

Среќни се оние кои поднесуваат испит

11. Какви се изгледите за оние кои цврсто се држат за својата вера наспроти испитите?

¹¹ Богати или сиромашни, можеме да бидеме среќни само ако ги поднесеме нашите испити (Јаков 1:12—15). Ако ги поднесуваме испитите со неповредена вера, можеме да бидеме прогласени за среќни, зашто постои радост во тоа да се прави она што е исправно во Божји очи. Држејќи се цврсто за својата вера сѐ до смрт, со дух родените христијани го добиваат „венецот на животот“, бесмртност на небесата (Откровение 2:10; 1. Коринтјаните 15:50). Ако имаме земна надеж и ја задржиме нашата вера во Бог, можеме со радост да очекуваме вечен живот на рајската Земја (Лука 23:43, НС; Римјаните 6:23). Колку само е добар Јехова спрема сите оние кои практикуваат вера во него!

12. Кога доживуваме неволја, зошто не треба да велиме: „Бог ме искушава“?

¹² Возможно ли е самиот Јехова да нѐ испитува со неволја? Не, не треба да велиме: „Бог ме искушава“. Јехова не се обидува да нѐ наведе да извршиме грев, туку сигурно ќе ни помогне и ќе ни ја даде силата што е потребна за да поднесеме испити доколку останеме непоколебливи во верата (Филипјаните 4:13, НС). Бог е свет, и затоа тој не нѐ става во околности кои би ја ослабнале нашата отпорност на престапување. Ако се доведеме во некоја несвета ситуација и направиме некаков грев, не треба да го обвинуваме него, „бидејќи Бог со зло не се искушува, и Он никого не искушува“. Иако Јехова може да допушти некој испит за да нѐ дисциплинира за наше добро, тој не нѐ испитува со зла намера (Евреите 12:7—11). Сатана може да нѐ искушува да правиме грешки, но Бог може да нѐ избави од злобниот (Матеј 6:13).

13. Што може да се случи ако не отфрлиме некоја неисправна желба?

¹³ Треба да бидеме молитвени, затоа што извесна ситуација може да доведе до некоја неисправна желба која би можела да нѐ наведе на грев. Јаков вели: „Секого го искушува неговата похот, која го влече и мами“. Не можеме да го обвиниме Бог поради нашиот грев ако сме дозволиле нашето срце да се задржува на грешна желба. Ако не отфрлиме некоја неисправна желба, таа ‚се зачнува‘, се потхранува во срцето и „раѓа грев“. Кога гревот е извршен, тој „раѓа смрт“. Очигледно, треба да го чуваме своето срце и да се спротивставуваме на грешните склоности (Изреки 4:23). Каин бил предупреден дека гревот само што не го надвладеал, но тој не се спротивставил (1. Мојсеева 4:4—8). Според тоа, што ако почнуваме да се стремиме по некој небиблиски пат? Секако, треба да бидеме благодарни ако христијанските старешини се обидуваат да нѐ исправат за да не грешиме против Бог (Галатјаните 6:1).

Бог — Изворот на добри работи

14. Во која смисла може да се рече дека Божјите дарови се ‚совршени‘?

¹⁴ Треба да запомниме дека Јехова не е Извор на испити, туку на добри работи (Јаков 1:16—18). Јаков им се обраќа на соверниците како на ‚браќа возљубени‘ и покажува дека Бог е Дарителот на „секој добар дар и секој совршен подарок“. Јеховините духовни и материјални дарови се ‚совршени‘, односно потполни, не им недостига ништо. Тие доаѓаат „одозгора“, од Божјето живеалиште на небесата (3. Царства 8:39). Јехова е „Отецот на светлината“ — Сонцето, Месечината и ѕвездите. Исто така, ни дава духовна светлина и вистина (Псалм 42:3; Јеремија 31:35; 2. Коринтјаните 4:6). За разлика од Сонцето кое прави сенките да се менуваат додека тоа се движи и е во својот зенит само на пладне, Бог секогаш е на својот врв во обезбедувањето на она што е добро. Тој сигурно ќе нѐ опреми да се соочиме со испитите доколку во потполност ги искористуваме неговите духовни подготовки што се обезбедени преку Неговата Реч и преку ‚верниот и разборит роб‘ (Матеј 24:45, НС).

15. Кој е еден од Јеховините извонредни дарови?

¹⁵ Кој бил еден од Божјите извонредни дарови? Раѓањето на духовни синови преку светиот дух, кои работат во поврзаност со добрата вест, односно „словото на вистината“. Оние кои доживуваат духовно раѓање се „почеток [извесни први плодови, НС]“, избрани од човештвото за да бидат небесни „цареви и свештеници“ (Откровение 5:10; Ефесјаните 1:13, 14). Јаков можеби мислел на првите плодови јачмен што се принесувале на 16 низан — датумот кога Исус бил воскреснат, како и на принесувањето два пченични леба на ден Пентакост, кога бил излеан светиот дух (3. Мојсеева 23:4—11, 15—17). Во тој случај, Исус би бил првиот плод, а неговите придружни наследници — „извесни први плодови“. Што ако имаме земна надеж? Па, ако го задржиме ова на ум, тоа ќе ни помогне да се држиме за нашата вера во Дарителот на „секој добар дар“, кој овозможил вечен живот под владетелството на Царството.

Биди ‚извршител на словото‘

16. Зошто треба да бидеме ‚брзи во слушањето‘, но ‚спори во зборувањето и бавни на гнев‘?

¹⁶ Сеедно дали доживуваме испити на нашата вера токму сега или не, ние мораме да бидеме „извршители на словото“ (Јаков 1:19—25). Треба да бидеме ‚брзи во слушањето‘ на Божјата Реч, да бидеме нејзини послушни извршители (Јован 8:47). Од друга страна, да бидеме ‚спори во зборувањето‘, внимателно одмерувајќи ги своите зборови (Изреки 15:28а; 16:23). Јаков можеби нѐ поттикнува да не бидеме брзи да речеме дека нашите испити потекнуваат од Бог. Исто така, советувани сме да бидеме ‚бавни на гнев, бидејќи човечкиот гнев не ја извршува Божјата правда‘. Ако сме разлутени од нешто што го вели некој, да ‚забавиме‘ за да избегнеме одмазднички одговор (Ефесјаните 4:26, 27). Гневниот дух што може да ни предизвика проблеми и да стане испит за другите, не може да го произведе она што од нас го бара верата во нашиот праведен Бог. Освен тоа, ако сме „изобилни во проникнување“, ќе бидеме ‚бавни на гнев‘, а нашите браќа и сестри ќе бидат привлечени кон нас (Изреки 14:29, НС).

17. Што се постигнува со отстранувањето на злобата од срцето и од умот?

¹⁷ Секако дека треба да бидеме слободни од „секаква нечистота“ — сѐ од што се гнаси Бог и што унапредува гневност. Освен тоа, мораме ‚да отфрлиме од себеси насобрана злоба‘. Сите ние треба да исчистиме од својот живот секаква нечистотија на телото или духот (2. Коринтјаните 7:1; 1. Петрово 1:14—16; 1. Јованово 1:9). Отстранувањето на лошотијата од срцето и умот ни помогнало да ‚го примиме со голема усрдност [всадувањето на, НС] словото‘ на вистината (Дела 17:11, 12). Сеедно колку долго сме христијани, мораме и понатаму да дозволуваме во нас да се всадува уште библиска вистина. Зошто? Затоа што преку Божјиот дух, всадената реч го произведува „новиот човек“ кој постигнува спасение (Ефесјаните 4:20—24).

18. На кој начин некој кој е само слушател на словото, се разликува од некој кој е и негов извршител?

¹⁸ Како покажуваме дека речта е наш водич? Со тоа што сме послушни „извршители на словото, а не само слушатели“ (Лука 11:28). ‚Извршителите‘ имаат вера која произведува такви дела како што се ревносна активност во христијанската служба и редовно учество на состаноците на Божјиот народ (Римјаните 10:14, 15; Евреите 10:24, 25). Оној кој е само слушател на речта „прилега на човек, кој го гледа сопственото си лице во огледало“. Погледнува, а потоа заминува и заборава што можеби е потребно за да го коригира својот изглед. Како „извршители на словото“, ние грижливо го проучуваме и го слушаме Божјиот ‚совршен Закон‘, кој опфаќа сѐ што тој бара од нас. Слободата што на тој начин ја уживаме е сосема спротивна на поробеноста на гревот и смртта, бидејќи таа води во живот. Затоа, да ‚останеме во совршениот Закон‘, постојано испитувајќи го и слушајќи го. А само помисли! Како „извршители на словото, а не [заборавни, НС] слушатели“, ја имаме радоста што произлегува од Божјата милост (Псалм 18:7—11).

Многу повеќе од формални обожаватели

19, 20. а) Според Јаков 1:26, 27, што бара од нас чистото обожавање? б) Кои се некои примери за неизвалкано обожавање?

¹⁹ За да уживаме божествена милост, треба да запомниме дека вистинското обожавање не е само формалност (Јаков 1:26, 27). Можеби мислиме дека сме прифатливи ‚благочестиви [формални обожаватели, НС]‘ на Јехова, но она што навистина вреди е неговата проценка на секој од нас (1. Коринтјаните 4:4). Една сериозна маана може да биде пропустот да го ‚обуздаме јазикот‘. Би се мамеле самите себеси ако мислиме дека на Бог му е угодно нашето обожавање доколку ги клеветиме другите, кажуваме лаги или, пак, го злоупотребуваме јазикот на други начини (3. Мојсеева 19:16; Ефесјаните 4:25). Секако, ние не сакаме нашата „вера [облик на обожавање, НС]“ да биде ‚суетна‘ и неприфатлива за Бог од која и да е причина.

²⁰ Иако Јаков не го наведува секој аспект на чистото обожавање, тој вели дека тоа вклучува ‚пригледување сираци и вдовици во нивните маки‘ (Галатјаните 2:10; 6:10; 1. Јованово 3:18). Христијанското собрание покажува посебен интерес во грижата за вдовиците (Дела 6:1—6; 1. Тимотеј 5:8—10). Со оглед на тоа дека Бог е Заштитник на вдовиците и на оние без татко, да соработуваме со Него, така што ќе го правиме она што можеме за да им помагаме во духовен и во материјален поглед (5. Мојсеева 10:17, 18). Чистото обожавање исто така значи ‚да се пазиме да останеме неосквернети од светот‘ — неправедното човечко општество што лежи во Сатановата власт (Јован 17:16; 1. Јованово 5:19, обата НС). Затоа, да останеме слободни од светското безбожно однесување за да можеме да го славиме Јехова и да бидеме корисни во неговата служба (2. Тимотеј 2:20—22).

21. Кои натамошни прашања го заслужуваат нашето разгледување во врска со писмото на Јаков?

²¹ Советот од Јаков што досега го разгледувавме, треба да ни помогне да поднесеме испити и да се држиме цврсто за нашата вера. Тој треба да го зголеми нашето ценење за Дарителот на добри дарови, кој е полн со љубов. И зборовите на Јаков ни помагаат да практикуваме чисто обожавање. На што друго тој ни свртува внимание? Кои натамошни чекори можеме да ги преземеме за да докажеме дека имаме вистинска вера во Јехова?

[Фуснота]

Како би одговорил?

◻ Што ќе ни помогне да ги поднесеме испитите?

◻ Зошто можат христијаните да воскликнуваат и покрај испитите?

◻ Како можеме да бидеме извршители на речта?

◻ Што вклучува чистото обожавање?

[Слика на страница 9]

Кога си под испит, практикувај вера во Јеховината моќ да одговори на молитвите

[Слики на страница 10]

‚Извршителите на словото‘ го објавуваат Божјето Царство ширум светот