Дали си ‚управител на Божјата незаслужена доброта‘?
„Со братска љубов сакајте се срдечно еден со друг. Предводете во искажувањето почит еден кон друг“ (РИМ. 12:10)
1. Во што нѐ уверува Божјата реч?
БОЖЈАТА РЕЧ постојано нѐ уверува дека Јехова ќе ни помогне кога ќе бидеме обесхрабрени и потиштени. На пример, забележи ги следниве утешни зборови: „Јехова ги придржува сите што паѓаат и ги исправа сите што се наведнати“. „Ги лекува оние со скршено срце и им ги преврзува раните“ (Пс. 145:14; 147:3). Освен тоа, лично нашиот небесен Татко ни ветува: „Јас, Јехова, твојот Бог, те држам за десницата и ти велам: ‚Не плаши се! Јас ќе ти помогнам‘“ (Иса. 41:13).
2. Како Јехова им помага на своите слуги?
2 Но, како Јехова — кој живее во невидливите небеса — ‚нѐ држи за рака‘? Како ‚нѐ исправа кога сме наведнати‘ од потиштеност? Јехова Бог ни ја пружа ваквата помош на различни начини. На пример, преку својот свет дух, тој му дава на својот народ „сила, која ја надминува нормалната“ (2. Кор. 4:7; Јован 14:16, 17). Божјите слуги ја чувствуваат и зајакнувачката моќ на пораката што се наоѓа во Божјата вдахновена реч, Библијата (Евр. 4:12). Има ли уште некој начин на кој Јехова нѐ зајакнува? Одговорот на ова прашање се наоѓа во првото послание на Петар.
„Божјата незаслужена доброта... се покажува на разни начини“
3. а) Која изјава за искушенијата ја дал апостол Петар? б) За што се зборува во последниот дел од првото писмо на Петар?
3 Обраќајќи им се на соверниците помазани со дух, апостол Петар им пишува дека имаат причина да се радуваат бидејќи ги очекува голема награда. А потоа додава: „Сега можеби за кратко ќе мора да се жалостите поради разните искушенија“ (1. Пет. 1:1-6). Обрни внимание на зборот ‚разни‘. Тој покажува дека ќе има различни видови искушенија. Сепак, Петар не останува на тоа и не ги остава своите браќа да се прашуваат дали ќе можат да се справат со толку различни испити. Наместо тоа, истакнува дека христијаните можат да бидат уверени дека Јехова ќе им помогне да излезат на крај со секое искушение или неволја со кои ќе се соочат, без разлика какво е тоа. Петар го дава ова уверување при крајот на своето писмо, каде што зборува за работи кои се поврзани со „крајот на сѐ“ (1. Пет. 4:7).
4. Зошто зборовите од 1. Петрово 4:10 се утешни за нас?
4 Петар вели: „Служете си еден на друг — секој со дарот што го примил — како добри управители на Божјата незаслужена доброта, која се покажува на разни начини“ (1. Пет. 4:10). Овде Петар повторно го спомнува зборот „разни“. Всушност, тој вели: ‚Иако се соочувате со разни искушенија, знајте дека и Бог ја покажува својата незаслужена доброта на разни начини‘. Зошто е утешна оваа изјава? Затоа што од неа јасно се гледа дека, без разлика со какво искушение или неволја ќе се соочиме, Бог секогаш ќе најде начин да ни ја покаже својата незаслужена доброта и да ни помогне да истраеме. Но, дали забележа од оваа изјава на Петар како Јехова конкретно ја покажува својата незаслужена доброта кон нас? Тоа го прави преку нашите сохристијани.
„Служете си еден на друг“
5. а) Што треба да прави секој христијанин? б) Кои прашања се наметнуваат?
5 Зборувајќи им на сите членови на христијанското собрание, Петар вели: „Пред сѐ, горливо сакајте се еден со друг“. А потоа додава: „Служете си еден на друг — секој со дарот што го примил“ (1. Пет. 4:8, 10). Значи, секој во собранието треба да ги изградува сохристијаните. Ние сме добиле нешто вредно што му припаѓа на Јехова, и должни сме да го делиме со другите. Тогаш, што е тоа што ни е доверено? Петар вели дека тоа е ‚дар‘. Кој е тој дар? Како го користиме за ‚да си служиме еден на друг‘?
6. Наведи некои дарови што им се дадени на христијаните.
6 Божјата реч вели: „Секој добар дар и секој совршен подарок е одозгора“ (Јак. 1:17). Всушност, сите дарови што Јехова им ги дава на своите слуги се израз на неговата незаслужена доброта. Еден извонреден дар што Јехова ни го дава е светиот дух. Тој дух ни помага да развиваме убави особини што Бог сака да ги имаме, меѓу кои се љубовта, добротата и благоста. Тие особини, пак, нѐ мотивираат да им покажеме на соверниците дека многу ги сакаме и нѐ поттикнуваат спремно да им помагаме. Меѓу добрите дарови што ги добиваме со помош на светиот дух се и вистинската мудрост и знаење (1. Кор. 2:10-16; Гал. 5:22, 23). Всушност, сета наша сила, способности и таленти може да ги сметаме за дарови кои треба да ги користиме за да му донесеме фалба и чест на нашиот небесен Татко. Ние сме одговорни пред Бог да ги користиме своите способности и особини за Тој преку нас да им ја покаже својата незаслужена доброта на нашите соверници.
‚Служете си секој со својот дар‘ — како?
7. а) Што покажува 1. Петрово 4:10 во врска со „дарот“ што сме го добиле? б) Кои прашања треба да си ги поставиме, и зошто?
7 Зборовите од 1. Петрово 4:10 покажуваат дека секој од нас примил ‚дар‘, односно одредени особини и способности. Тие можат да бидат различни и да ги имаме во различна мера. Како и да е, сите сме поттикнати ‚да си служиме еден на друг со него‘, односно со кој и да е посебен дар што сме го примиле. Освен тоа, изразот „служете си... како добри управители“ е заповед. Значи, добро е да се прашаме: ‚Дали јас навистина ги користам даровите што ми се дадени за да ги зајакнам соверниците?‘ (Спореди со 1. Тимотеј 5:9, 10.) ‚Или, пак, го користам она што сум го примил од Јехова главно за себеси — можеби да се збогатам или да станам некој и нешто во општеството?‘ (1. Кор. 4:7). Ако ги користиме своите дарови ‚за да си служиме еден на друг‘, ќе му угодиме на Јехова (Изр. 19:17; прочитај Евреите 13:16).
8, 9. а) Спомни некои начини на кои христијаните низ целиот свет им служат на своите соверници. б) Како браќата и сестрите во твоето собрание си помагаат еден на друг?
8 Во Божјата реч се спомнати разни начини на кои христијаните во првиот век си служеле еден на друг. (Прочитај Римјаните 15:25, 26; 2. Тимотеј 1:16-18.) И денес, вистинските христијани со сета душа ѝ се послушни на заповедта да ги користат своите дарови за доброто на соверниците. Да разгледаме некои начини на кои го прават ова.
9 Секој месец, многу браќа со часови се подготвуваат за да ги изнесат точките во програмата на состаноците. Кога на состанок ги споделуваат со другите духовните бисери што ги нашле додека ја проучувале Библијата, нивните мудри зборови им помагаат на сите во собранието да истраат (1. Тим. 5:17). Голем број браќа и сестри се познати по својата срдечност и по сочувството што го покажуваат кон соверниците (Рим. 12:15). Некои редовно ги посетуваат потиштените и се молат заедно со нив (1. Сол. 5:14). Други си одвојуваат време да им напишат срдечни и охрабрувачки зборови на христијаните кои се во тешка ситуација. Трети, пак, љубезно им помагаат на оние што имаат физички ограничувања и ги носат на христијанските состаноци. Илјадници Сведоци учествуваат во акции за помош и им помагаат на соверниците повторно да си ги изградат домовите што биле уништени во некоја природна катастрофа. Сесрдната љубов и практичната помош што ја даваат ваквите грижливи браќа и сестри се јасен показател за „Божјата незаслужена доброта, која се покажува на разни начини“. (Прочитај 1. Петрово 4:11.)
Што е поважно?
10. а) За кои два аспекта од својата служба за Бог бил заинтересиран Павле? б) Како го следиме примерот на Павле денес?
10 Божјите слуги не добиле само дар со кој треба да им служат на своите соверници туку и порака која треба да им ја пренесат на своите ближни. Апостол Павле ги сфаќал овие два аспекта на својата служба за Јехова. Тој му напишал на собранието во Ефес за „управувањето со Божјата незаслужена доброта“ кое му било доверено за нивно добро (Еф. 3:2). Но, исто така рекол: „Бог [нѐ] испита и [нѐ] сметаше за достојни да [ни] ја довери добрата вест“ (1. Сол. 2:4). Исто како Павле, и ние сме свесни дека ни е доверена задача да служиме како проповедници на Божјето Царство. Кога ревносно проповедаме, се трудиме да го следиме примерот што го дал Павле како неуморен објавител на добрата вест (Дела 20:20, 21; 1. Кор. 11:1). Знаеме дека проповедањето на пораката за Царството може да спаси животи. Но, истовремено се трудиме да се угледаме на Павле и со тоа што бараме можност ‚да им дадеме некаков духовен дар‘ на соверниците. (Прочитај Римјаните 1:11, 12; 10:13-15.)
11. Како треба да гледаме на нашите задачи да проповедаме и да ги изградуваме браќата?
11 Која од овие две христијански активности е поважна? Да поставиме вакво прашање е исто како да прашаме: Кое крило ѝ е поважно на една птица? Одговорот е јасен. За да може да лета, на птицата ѝ се неопходни и двете крилја. Слично е и со нас — за да бидеме вистински христијани, треба да ги извршуваме и двата аспекта од службата за Бог. Според тоа, наместо да мислиме дека налогот за проповедање на добрата вест нема врска со должноста да ги изградуваме соверниците, ние гледаме на овие задачи исто како што гледале апостолите Петар и Павле — како на одговорности што се надополнуваат една со друга. Во која смисла?
12. Како служиме како алатка во Јеховината рака?
12 Како проповедници, ние ги користиме сите вештини за поучување што ги имаме за да може охрабрувачката порака за Божјето Царство да допре до срцето на нашите ближни. Се надеваме дека на тој начин ќе им помогнеме да станат ученици на Христос. Но, исто така, ги користиме сите свои способности и други дарови што можеби ги имаме за да ги охрабриме соверниците со изградувачки зборови и практична помош — што е израз на Божјата незаслужена доброта (Изр. 3:27; 12:25). Се надеваме дека на тој начин ќе им помогнеме да останат Христови ученици. И кога им проповедаме на луѓето и кога си ‚служиме еден на друг‘, имаме чест Јехова да нѐ користи како алатка во својата рака (Гал. 6:10).
„Сакајте се срдечно еден со друг“
13. Што ќе се случи ако не ‚си служиме еден на друг‘?
13 Павле ги поттикнал соверниците: „Со братска љубов сакајте се срдечно еден со друг. Предводете во искажувањето почит еден кон друг“ (Рим. 12:10). Навистина, ако срдечно ги сакаме нашите браќа, ќе бидеме поттикнати да служиме со сета душа како управители на Божјата незаслужена доброта. Свесни сме дека Сатана ќе го наруши нашето единство ако успее да нѐ натера да не ‚си служиме еден на друг‘ (Кол. 3:14). А ако ни се наруши единството, ќе ни се намали и ревноста за проповедање. Сатана многу добро знае дека треба да повреди само едно наше симболично крило за да нѐ собори наземи, односно да нѐ спречи да ги исполниме задачите што ни ги доверил Бог.
14. Кој има корист од тоа што ‚си служиме еден на друг‘? Наведи пример.
14 Кога христијаните ‚си служат еден на друг‘, немаат корист само оние што ја примаат Божјата незаслужена доброта туку и оние што ја пренесуваат (Изр. 11:25). Да ги земеме за пример Рајан и Рони, една брачна двојка од Илиноис (САД). Кога дознале дека ураганот Катрина уништил стотици домови на нивните соверници, братската љубов ги поттикнала да дадат отказ од работа, да го продадат станот, да купат половна камп-приколка, да ја поправат и да патуваат 1.400 километри до Луизијана. Таму живееле повеќе од една година и ги трошеле своето време, сила и средства за да им помагаат на своите браќа. „Оваа акција за помош ми помогна да станам поблизок со Бог“, вели Рајан (29). „Видов како Јехова се грижи за својот народ.“ Потоа додава: „Бидејќи работев со постари браќа, имав можност да научам многу за тоа како да се грижам за браќата. Освен тоа, сфатив дека ние младите можеме да правиме многу во Јеховината организација“. Рони (25) вели: „Благодарна сум што можев да им помагам на другите. Никогаш во животот не сум била посреќна! Знам дека и во годините што доаѓаат ќе ми користи ова прекрасно искуство“.
15. Кои добри причини ги имаме да продолжиме да служиме како управители на Божјата незаслужена доброта?
15 Навистина, кога ги слушаме Божјите заповеди да ја проповедаме добрата вест и да ги изградуваме соверниците, сите сме благословени. Оние на кои им помагаме се духовно зајакнати, а ние чувствуваме голема радост каква што може да донесе само давањето (Дела 20:35). Атмосферата во собранието станува сѐ посрдечна кога секој негов член со љубов се грижи за другите. Исус рекол: „По тоа сите ќе знаат дека сте мои ученици, ако се сакате еден со друг“ (Јован 13:35). Но, пред сѐ, му се оддава чест на нашиот грижлив Татко, Јехова, бидејќи неговите слуги на Земјата, всушност, ја одразуваат неговата желба да ги зајакне оние што имаат потреба од помош. Значи, навистина имаме добри причини да го користиме нашиот дар ‚за да си служиме еден на друг како добри управители на Божјата незаслужена доброта‘! Ќе продолжиш ли да го правиш тоа? (Прочитај Евреите 6:10.)
Се сеќаваш ли?
• Како ги зајакнува Јехова своите слуги?
• Што ни е доверено нам?
• На кои начини можеме да им служиме на соверниците?
• Што ќе нѐ поттикне и понатаму да го користиме нашиот дар за ‚да си служиме еден на друг‘?
[Слики на страница 13]
Дали го користиш својот „дар“ за да им служиш на другите или за да си угодуваш себеси?
[Слики на страница 15]
Им ја проповедаме добрата вест на другите и им помагаме на сохристијаните
[Слика на страница 16]
За пофалба е самопожртвуваноста на оние што учествуваат во акции за помош