Песна 135
Јехова — наше прибежиште
1. Прибежиште си, о Јехова,
од дамни, древни времиња.
Од почеток е моќта твоја
во сите творби видлива.
Ти Бог ќе си во вечност за нас,
ти истиот си секогаш.
А човекот во прав го враќаш,
но љубезно го спасуваш.
2. Милениум за нас е многу,
ко вчерашен ден за тебе.
А човекот е како трева,
в час цути, в час ќе овене.
Седумдесет е векот негов,
кај силните осумдесет;
со неволји и деној тешки,
со маки тој е исполнет.
3. Поучи нѐ да бројме деној,
во вечност радосни да сме.
Со твојта мудрост срца полни,
те фалиме со усните.
Јехова, твојта милост сега
над твојте слуги нека е;
и благослов ти сега дај ни,
за трудот наш награди нѐ.