Мојсеј и Арон отишле кај фараонот за да му пренесат порака од Бог: „Ако не го пуштиш мојот народ, целата земја ќе биде нападната од коњски муви“. Тогаш, огромен број муви ги наполниле куќите на Египќаните — и куќите на богатите и куќите на сиромашните. Земјата била преполна со коњски муви. Но земјата Гесем, каде што живееле Израелците, не била нападната од муви. Првите три неволји ги снашле и Египќаните и Израелците, но од четвртата натаму биле погодени само Египќаните. Фараонот рекол: „Молете го Јехова да нѐ ослободи од овие муви. Тогаш ќе му дозволам на народот да замине“. Но, кога Јехова ги отстранил коњските муви, фараонот се премислил и не сакал да ги пушти Израелците. Тој останал тврдоглав и покрај сѐ.

Јехова рекол: „Ако фараонот не сака да го пушти народот, стоката на Египќаните ќе се разболи и ќе умре“. Животните почнале да умираат уште следниот ден. Но, тоа не се случило со животните на Израелците. И овојпат, фараонот не сакал да попушти.

Јехова му рекол на Мојсеј пак да оди кај фараонот и да фрли пепел во воздухот. Пепелта се кренала и ја покрила целата египетска земја. Тогаш на Египќаните и на нивните животни им се појавиле длабоки рани кои многу ги болеле. Замисли, ни по ова фараонот не ги пуштил Израелците.

Затоа Јехова го испратил Мојсеј кај фараонот да му рече: „Сѐ уште не сакаш да го пуштиш мојот народ? Утре ќе падне силен град врз земјата“. Така и било. Следниот ден, Јехова пуштил град, громови и оган. Тоа била најстрашната бура што Египќаните некогаш ја доживеале. Сите дрвја и растенија во полето биле уништени. Но, во земјата Гесем немало ни трага од бурата. Фараонот рекол: „Молете го Јехова да престане оваа неволја, па ќе ве пуштам“. Но, кога градот и дождот престанале, фараонот повторно се премислил.

Тогаш Мојсеј рекол: „А сега, скакулци ќе го изедат она што остана по бурата“. По ова, се појавиле милиони скакулци и го изеле сето зеленило што останало во полето и на дрвјата. Фараонот пак барал помош: „Молете го Јехова да нѐ спаси од скакулците“. Но исто како и со претходните неволји, штом Јехова ги отстранил скакулците, фараонот не сакал да ги пушти Израелците.

Сега Јехова му рекол на Мојсеј: „Испружи ја раката кон небото“. Во истиот миг, небото потемнело. Цели три дена Египќаните биле во потполна темница — прст пред око не можеле да видат. Имало светлина само кај Израелците.

Фараонот повторно му рекол на Мојсеј: „Одете, ти и твојот народ. Ама вашите животни оставете ги тука“. Мојсеј одговорил: „Не можеме да ги оставиме животните бидејќи мораме да му принесеме жртви на нашиот Бог“. Ова многу го налутило фараонот. Тој почнал да вика на сет глас: „Тргни ми се од пред очи! Ако уште еднаш се појавиш пред мене, ќе те убијам!“

Мојсеј му ветил на фараонот дека повеќе нема да му се појави. Но, пред да си замине откај него, му рекол: „Околу полноќ, ќе умре секој првороден син во Египет — од синот на фараонот до синовите на робовите“.

Јехова им кажал на Израелците да направат едно посебно јадење. Тој им рекол: „Заколете едно машко јагне или јаре, старо една година, и од неговата крв намачкајте на влезната врата од куќите. Испечете го месото и јадете го со бесквасен леб. Додека јадете, бидете облечени, сандалите нека ви бидат на нозете и бидете спремни да тргнете. Оваа ноќ ќе ве ослободам“. Можеш ли да си замислиш колку биле возбудени Израелците?

На полноќ, еден ангел на Јехова поминал низ секоја куќа во Египет. Секаде каде што немало крв на влезната врата, умрел првородениот син во семејството. Но, ангелот ги одминал куќите кои биле обележани со крв. Таа ноќ, во секое египетско семејство, сеедно дали било богато или сиромашно, умрело по едно дете. За разлика од нив, сите првородени на Израелците биле живи и здрави.

Умрел дури и синот на фараонот. Тоа било премногу за овој владетел. Не можел да издржи и веднаш ги викнал Мојсеј и Арон за да им каже: „Одете! Да ве нема одовде! Одете и служете му на вашиот Бог. Земете ги и животните со вас!“

На небото сјаела полна месечина. Израелците, поделени по племиња и по семејства, го напуштиле Египет. Имало вкупно 600.000 мажи, како и многу жени и деца Израелци. Освен тоа, им се придружиле и многу други луѓе бидејќи и тие сакале да му служат на Јехова. После толку тешкотии, Израелците конечно биле на слобода!

Јехова сакал Израелците секоја година да го одбележуваат денот кога тој ги спасил така што ќе го подготвуваат истото посебно јадење. Овој празник бил наречен Пасха.