Мудро ли е да се истакнуваш со она што го имаш?

ЗА ДРУГИТЕ да им се восхитуваат, некои луѓе се расфрлаат со облека од скапи марки или со своите скапи поседи. На пример, во една азиска земја, „новопечените богаташи се луди по луксузни производи — увозни француски чанти, италијански спортски автомобили — и не само тоа, туку уживаат и да парадираат пред другите [со своето богатство]“, пишува во една статија во весникот The Washington Post.

Се разбира, нема ништо погрешно во тоа човек да ужива во резултатите од својот труд. Библијата вели: „Секој човек да јаде и да пие и да ужива во доброто од сиот свој труд. Тоа е дар Божји“ (Проповедник 3:13). Но, дали е мудро да се расфрламе, да се истакнуваме со она што го имаме? Што вели Библијата?

„Богаташот има многу пријатели“

Кога богатите или оние што се преправаат дека се богати фалбаџиски се расфрлаат со она што го имаат, какви пријатели може да привлечат? Библијата ни помага да дознаеме преку оваа мудра изрека во врска со човечката природа: „Сиромавиот го мразат и неговите блиски, а богаташот има многу пријатели“ (Изреки 14:20).

Поентата е јасна: ‚Многуте пријатели‘ на богаташот му се повеќе пријатели на неговото богатство отколку нему. Во коренот на нивното таканаречено пријателство е личната корист, што се гледа и од ласкавите зборови што ги користат. За таквите зборови Библијата вели дека се „прикриена лакомост“, или алчност (1. Солуњаните 2:5).

Затоа, прашај се: ‚Какви пријатели сакам? Пријатели кои ме сакаат поради она што го имам или вистински пријатели кои ме сакаат поради она што сум?‘ Библијата покажува дека нашето однесување може да придонесе за тоа кои луѓе ќе сакаат да се дружат со нас.

„Мудроста е кај скромните“

Од библискиот извештај за царот Езекија, кој живеел во древниот Ерусалим, гледаме уште еден проблем кога некој се расфрла со своето богатство. Во една прилика, Езекија ‚им ја покажал целата своја ризница‘ на некои пратеници од Вавилон. Очигледно, неговото богатство им оставило силен впечаток. Меѓутоа, веројатно им ја разбудило и алчноста. Откако си заминале, Божјиот пророк Исаија храбро му кажал на Езекија дека еден ден сето негово богатство „ќе биде однесено во Вавилон. Ништо нема да остане“. Овие зборови навистина се исполниле! Со години подоцна, Вавилонците се вратиле и го однеле сето богатство што му припаѓало на семејството на Езекија (2. Царевите 20:12-17; 24:12, 13).

И денес, оние што се расфрлаат со своето богатство ризикуваат сосема да го изгубат, или барем делумно. Во еден извештај за криминалот и безбедноста во Мексико стоеше: „Фалбаџиското истакнување со материјалните работи е магнет за крадците во Мексико Сити. Кога некој носи скап накит или часовник и кога наметливо покажува колку пари има в џеб, привлекува несакано внимание“. Многу е подобро да го следиме библискиот совет ‚да не се фалиме‘ со нашето богатство (Еремија 9:23). „Мудроста е кај скромните“, пишува во Изреки 11:2.

Види ги убавите особини на другите

Наместо да има егоистичен став ‚јас сум најдобар‘, еден скромен и понизен човек се радува кога ги гледа убавите особини и јаките страни на другите. Во Филипјаните 2:3 пишува: „Немојте да правите ништо од себичност, од ривалство и со цел да се истакнете, туку работете скромно и негувајте повисоко мислење за другите, отколку за себе“ (Радосна Вест). Во Галатите 5:26 читаме: „Да не бидеме суетни, да не се натпреваруваме еден со друг, да не си завидуваме еден на друг“.

Слично на тоа, луѓето кои дозволуваат да ги води Божјата мудрост знаат дека несебичноста и меѓусебната почит се столбовите на едно вистинско пријателство и дека таквото пријателство нема да пропадне кога ќе пропадне богатството. Напротив, со времето станува сѐ поцврсто. Во Изреки 17:17 се вели дека „вистинскиот пријател сака во секое време“. Но пред сѐ, мудриот човек се труди да го радува Бог. Знае дека на Бог не му е важен изгледот, туку „тајниот човек на срцето“ — какви сме однатре (1. Петрово 3:4). Затоа, мудриот со сите сили се труди да ги стекне особините за кои Библијата вели дека ги има „новата личност“ (Ефешаните 4:24). Некои од тие особини се спомнати во Михеј 6:8: „Бара ли Јехова, твојот Бог, од тебе нешто друго, освен да постапуваш праведно, да ја сакаш добротата и скромно да одиш со него?“

Точно, денес скромноста не се цени, што не ги изненадува оние што ја проучуваат Библијата. Зошто? Кога зборува за „последните денови“, Библијата прорекува дека луѓето општо земено ќе бидат „алчни за пари, вообразени, надуени... горди“ (2. Тимотеј 3:1-5). Во вакво опкружување, оние што се расфрлаат со своето богатство се чувствуваат како риба во вода. Меѓутоа, Бог нѐ поттикнува ‚да бегаме од таквите‘ за да не станеме како нив.