५ मग त्या झाडाखाली अंग टाकून तो गाढ झोपला. पण अचानक एक स्वर्गदूत त्याला स्पर्श करून+ म्हणाला: “ऊठ, थोडं खाऊन घे.”+

७ नंतर यहोवाचा स्वर्गदूत दुसऱ्‍यांदा त्याच्याकडे आला आणि त्याला स्पर्श करून म्हणाला: “ऊठ आणि थोडं खाऊन घे. कारण तुला जो प्रवास करायचाय तो तुझ्यासाठी फार कठीण असणार आहे.”

१८ तेव्हा माणसासारख्या दिसणाऱ्‍याने पुन्हा एकदा मला स्पर्श केला आणि मला बळ दिलं.+ १९ मग तो म्हणाला: “हे अतिप्रिय* माणसा,+ तुला शांती असो.+ तू घाबरू नकोस.+ धीर धर, खंबीर हो.” तो माझ्याशी बोलला तेव्हा मला धीर मिळाला आणि मी म्हणालो: “माझ्या प्रभू तुम्ही बोला, कारण तुम्ही मला बळ दिलंय.”

११ मग सैतान त्याला सोडून निघून गेला+ आणि स्वर्गदूत येऊन त्याची सेवा करू लागले.+