स्तोत्र

 २ तू पर्वत उत्पन्‍न केले त्याच्या आधीपासून;

आणि तू ही पृथ्वी, ही उपजाऊ जमीन निर्माण केलीस,+

त्याच्याही आधीपासून तू आहेस;

अनादिकाळापासून अनंतकाळापर्यंत* तूच देव आहेस.+

 ४ कारण तुझ्या दृष्टीने हजार वर्षं, कालच्या दिवसासारखी;+

रात्रीच्या एका प्रहरासारखी आहेत.

 ५ तू क्षणात त्यांचा अंत करतोस;+ ते रात्रीच्या झोपेसारखे होतात;

सकाळी, ते जमिनीतून उगवणाऱ्‍या गवतासारखे असतात.+

 ६ गवत सकाळी उगवतं आणि जोमाने वाढतं,

पण संध्याकाळपर्यंत ते कोमेजतं आणि सुकून जातं.+

 ७ कारण तुझा क्रोध आम्हाला भस्म करतो;+

तुझ्या संतापाने आम्ही भयभीत होतो.

 ८ आमचे अपराध तू तुझ्यापुढे ठेवतोस;*+

तुझ्या चेहऱ्‍याच्या प्रकाशाने, आमच्या गुप्त गोष्टी उघड्या पडतात.+

 ९ तुझ्या क्रोधामुळे आमचे दिवस हळूहळू नाहीसे होत जातात*

आणि आमची वर्षं सुसकाऱ्‍याप्रमाणे* लगेच संपून जातात.

१० आमचं आयुष्य ७० वर्षांचं

आणि एखाद्याला खूप शक्‍ती असेल,* तर ८० वर्षांचं+ असतं.

पण ही सगळी वर्षं त्रासाने आणि दुःखाने भरलेली असतात;

ती पाहता पाहता सरून जातात आणि आम्ही निघून जातो.+

१२ आयुष्याचे दिवस कसे मोजावेत हे आम्हाला शिकव,+

म्हणजे आम्हाला सुज्ञ मन* उत्पन्‍न करता येईल.

१४ पहाटेच आम्हाला तुझ्या एकनिष्ठ प्रेमाने तृप्त कर,+

म्हणजे आम्ही आयुष्यभर आनंदाने जयजयकार करू.+

१५ तू जितके दिवस आम्हाला दुःख सोसू दिलंस

आणि जितकी वर्षं आम्ही संकटांचा सामना केला,+ तितकाच काळ तू आम्हाला आनंदी कर.+

१६ तुझ्या सेवकांना तुझी अद्‌भुत कार्यं पाहू दे,

त्यांच्या मुलांना तुझा महिमा पाहू दे.+

१७ हे यहोवा, आमच्या देवा, आमच्यावर तुझी कृपा असू दे;

आमच्या हाताच्या कार्यांना यश दे.*