योहानने सांगितलेला संदेश
१९ मग पिलातने येशूला नेऊन त्याला फटके मारायची आज्ञा दिली.+ २ तेव्हा शिपायांनी काट्यांचा एक मुकुट गुंफून त्याच्या डोक्यावर ठेवला आणि त्याला एक जांभळा झगा घातला.+ ३ मग ते पुन्हा पुन्हा त्याच्याजवळ येऊन म्हणू लागले: “यहुद्यांच्या राजाचा जयजयकार असो!”* असं म्हणून, त्यांनी त्याच्या थोबाडीत मारल्या.+ ४ तेव्हा पिलात पुन्हा बाहेर जाऊन त्यांना म्हणाला: “मला याच्यात काहीच दोष दिसत नाही, हे तुम्हाला कळावं म्हणून मी त्याला बाहेर आणतो.”+ ५ मग काट्यांचा मुकुट आणि जांभळा झगा घातलेला येशू बाहेर आला तेव्हा पिलात त्यांना म्हणाला: “बघा! हा माणूस!” ६ पण त्याला पाहताच मुख्य याजक आणि रक्षक मोठ्याने ओरडून म्हणू लागले: “त्याला वधस्तंभावर* खिळा! त्याला वधस्तंभावर खिळा!”*+ तेव्हा पिलात त्यांना म्हणाला: “तुम्हीच त्याला घेऊन जा आणि मृत्युदंड द्या.* कारण मला तरी त्याच्यात काहीच दोष दिसत नाही.”+ ७ यहुद्यांनी त्याला उत्तर दिलं: “आमचा एक नियम आहे आणि त्या नियमाप्रमाणे याला मृत्युदंड झालाच पाहिजे.+ कारण मी देवाचा मुलगा आहे असं तो म्हणाला.”+
८ पिलातने हे ऐकलं तेव्हा तो आणखीनच घाबरला. ९ मग पुन्हा राज्यपालाच्या घरात जाऊन त्याने येशूला विचारलं: “तू कुठला आहेस?” पण येशूने काहीच उत्तर दिलं नाही.+ १० म्हणून पिलात त्याला म्हणाला: “तू मला काहीच उत्तर देणार नाहीस का? तुझी सुटका करायचा किंवा तुला मृत्युदंड द्यायचा* मला अधिकार आहे, हे तुला माहीत नाही का?” ११ येशूने त्याला उत्तर दिलं: “देवाने तुम्हाला अधिकार दिला नसता, तर तुमचा माझ्यावर काहीच अधिकार नसता. म्हणूनच, ज्या माणसाने मला तुमच्या हवाली केलं त्याचं पाप जास्त मोठं आहे.”
१२ त्यामुळे पिलात त्याची सुटका करायचा प्रयत्न करू लागला. पण यहुदी ओरडून म्हणाले: “तुम्ही जर याची सुटका केली, तर तुम्ही कैसराचे* मित्र नाही. जो कोणी राजा असल्याचा दावा करतो तो कैसराविरुद्ध बोलतो.”*+ १३ हे ऐकल्यावर पिलातने येशूला बाहेर आणलं आणि ‘फरसबंदी कट्टा’ म्हटलेल्या ठिकाणी (याला इब्री भाषेत गब्बाथा म्हणतात) तो एका न्यायासनावर बसला. १४ तो वल्हांडणाच्या तयारीचा दिवस होता+ आणि दुपारचे सुमारे बारा* वाजले होते. पिलात यहुद्यांना म्हणाला: “पाहा! तुमचा राजा!” १५ पण ते ओरडू लागले: “याला घेऊन जा! याला घेऊन जा! याला वधस्तंभावर खिळा!” पिलातने त्यांना विचारलं: “मी तुमच्या राजाला मृत्युदंड देऊ का?”* तेव्हा मुख्य याजकांनी उत्तर दिलं: “कैसराशिवाय आमचा कोणी राजा नाही.” १६ मग त्याने वधस्तंभावर खिळण्यासाठी त्याला त्यांच्या हाती दिलं.+
तेव्हा त्यांनी त्याला ताब्यात घेतलं. १७ येशू आपला वधस्तंभ स्वतः उचलून ‘कवटीची जागा’ म्हटलेल्या ठिकाणी गेला.+ इब्री भाषेत त्याला गुलगुथा असं म्हटलं आहे.+ १८ तिथे त्यांनी आणखी दोन माणसांसोबत त्याला वधस्तंभावर खिळलं.+ एक माणूस त्याच्या उजवीकडे, तर दुसरा डावीकडे आणि येशू त्यांच्या मधोमध होता.+ १९ तसंच पिलातने वधस्तंभाच्या वर एक पाटी लावली. तिच्यावर असं लिहिलं होतं: “नासरेथचा येशू, यहुद्यांचा राजा.”+ २० बऱ्याच यहुद्यांनी ती पाटी वाचली, कारण येशूला वधस्तंभावर खिळण्यात आलं, ते ठिकाण शहराजवळच होतं. ही पाटी इब्री, लॅटिन आणि ग्रीक भाषेत लिहिण्यात आली होती. २१ पण यहुद्यांच्या मुख्य याजकांनी पिलातला म्हटलं: “‘यहुद्यांचा राजा,’ असं लिहू नका, तर ‘स्वतःला यहुद्यांचा राजा म्हणणारा,’ असं लिहा.” २२ यावर पिलातने उत्तर दिलं: “मी जे लिहिलं, ते लिहिलं.”
२३ मग येशूला वधस्तंभावर खिळल्यानंतर शिपायांनी त्याचे कपडे घेतले आणि त्यांचे चार भाग करून प्रत्येकाला एक, असे आपसात वाटून घेतले. तसंच त्यांनी त्याचा आतला झगासुद्धा घेतला. पण आतला झगा शिवलेला नव्हता, तर वरपासून खालपर्यंत पूर्ण विणलेला होता. २४ म्हणून ते एकमेकांना म्हणाले: “हा झगा फाडण्याऐवजी, तो कोणाला मिळावा हे ठरवायला आपण चिठ्ठ्या टाकू या.”+ शास्त्रवचनांत जे म्हटलं आहे ते पूर्ण होण्यासाठी हे घडलं: “त्यांनी आपसात माझी वस्त्रं वाटून घेतली आणि माझ्या कपड्यांसाठी त्यांनी चिठ्ठ्या टाकल्या.”+ आणि शिपायांनी खरंच या गोष्टी केल्या.
२५ येशूच्या वधस्तंभाजवळ त्याची आई,+ त्याची मावशी, क्लोपची बायको मरीया आणि मग्दालीया मरीया या उभ्या होत्या.+ २६ जेव्हा येशूने आपल्या आईला आणि ज्याच्यावर त्याचं खूप प्रेम होतं+ त्या शिष्याला जवळच उभं असलेलं पाहिलं, तेव्हा तो आपल्या आईला म्हणाला: “बाई,* पाहा! तुझा मुलगा!” २७ मग तो त्या शिष्याला म्हणाला: “पाहा! तुझी आई!” त्या दिवसापासून, त्या शिष्याने तिला आपल्या घरी राहायला नेलं.
२८ यानंतर, सगळ्या गोष्टी पूर्ण झाल्या आहेत हे पाहून येशू म्हणाला: “मला तहान लागली आहे.” शास्त्रवचनात जे सांगितलं आहे ते पूर्ण होण्यासाठी तो असं म्हणाला.+ २९ जवळच एका भांड्यात आंबट द्राक्षारस भरून ठेवला होता. त्यामुळे त्यांनी त्यात बुडवलेला बोळा एजोबच्या* फांदीच्या टोकावर ठेवून तो त्याच्या तोंडाला लावला.+ ३० तो आंबट द्राक्षारस चाखल्यावर येशू म्हणाला: “पूर्ण झालंय!”+ मग त्याने मान टाकून प्राण सोडला.+
३१ तो तयारीचा दिवस असल्यामुळे,+ शब्बाथाच्या दिवशी (कारण हा मोठा शब्बाथ होता)+ मृतदेह वधस्तंभावर राहू नयेत+ म्हणून यहुद्यांनी पिलातला अशी विनंती केली, की वधस्तंभावर खिळलेल्यांचे पाय तोडावेत आणि त्यांचे मृतदेह खाली उतरवावेत. ३२ त्यामुळे शिपायांनी येशूजवळ वधस्तंभांवर खिळलेल्या पहिल्या माणसाचे आणि त्यानंतर दुसऱ्याचेही पाय तोडले. ३३ पण ते येशूच्या जवळ आले, तेव्हा तो आधीच मेला आहे असं त्यांना दिसलं. म्हणून त्यांनी त्याचे पाय तोडले नाहीत. ३४ तरी एका शिपायाने त्याच्या कुशीत भाला भोसकला,+ तेव्हा लगेच रक्त आणि पाणी बाहेर आलं. ३५ आणि ज्याने आपल्या डोळ्यांनी या सगळ्या गोष्टी पाहिल्या आहेत त्याने ही साक्ष दिली आहे आणि त्याची साक्ष खरी आहे. आपण जे सांगितलं ते खरं आहे, हे त्याला माहीत आहे आणि तुम्हीसुद्धा विश्वास ठेवावा म्हणून त्याने या गोष्टी सांगितल्या आहेत.+ ३६ खरंतर, “त्याचं एकही हाड मोडलं जाणार नाही,” असं जे शास्त्रवचनात म्हटलं आहे ते पूर्ण व्हावं म्हणून या गोष्टी घडून आल्या.+ ३७ शिवाय दुसऱ्या एका शास्त्रवचनात असं म्हटलं आहे: “ज्याला त्यांनी भोसकलं त्याच्याकडे ते पाहतील.”+
३८ या गोष्टी घडल्यानंतर, अरिमथाई इथल्या योसेफने पिलातला अशी विनंती केली, की आपल्याला येशूचा मृतदेह घेऊन जाऊ द्यावा. हा योसेफ येशूचा शिष्य होता, पण ही गोष्ट त्याने यहुद्यांच्या भीतीमुळे लपवून ठेवली होती.+ पिलातने त्याला परवानगी दिल्यावर तो आला आणि येशूचा मृतदेह घेऊन गेला.+ ३९ तसंच, पहिल्यांदा जो रात्री येशूकडे आला होता तो निकदेमसुद्धा+ आपल्यासोबत गंधरस आणि अगरूचं* सुमारे ३० किलो* मिश्रण घेऊन आला.+ ४० मग त्यांनी येशूचा मृतदेह घेतला आणि यहुदी लोकांच्या दफनविधीप्रमाणे त्याला या सुगंधी मसाल्यांसोबत मलमलीच्या कापडांत गुंडाळलं.+ ४१ त्याला मृत्युदंड देण्यात आला* त्या ठिकाणी एक बाग होती आणि त्या बागेत एक नवीन कबर* होती.+ तिच्यात आजपर्यंत कोणाचाही मृतदेह ठेवण्यात आला नव्हता. ४२ तो यहुद्यांचा तयारीचा दिवस असल्यामुळे+ आणि कबर जवळच असल्यामुळे त्यांनी येशूला तिथेच ठेवलं.