गीत १४७
एक खास प्रजा
रा-ष्ट्र न-वे पु-त्रां-चे
य-हो-वा-ने नि-र्मि-ले.
मा-न-वां-तून वे-चु-नी
त्यां-स पा-वन के-ले.
(कोरस)
या-हा-ची प्र-जा ही,
लो-क त्या-च्या ना-वा-चे.
प्रे-मा-ने, ग-र्वा-ने
गा-ता-त स्तु-ती त्या-ची ज-गी.
अं-धा-रा-तून प्र-का-शात,
य-हो-वा-ने आ-ण-ले.
का-र्य त्या-च्या वच-ना-चे
हा-ती त्यां-च्या दि-ले.
(कोरस)
या-हा-ची प्र-जा ही,
लो-क त्या-च्या ना-वा-चे.
प्रे-मा-ने, ग-र्वा-ने
गा-ता-त स्तु-ती त्या-ची ज-गी.
में-ढ-रां-ना दुस-ऱ्या-ही
कळ-पा-त ते आ-ण-तात.
को-क-ऱ्या-ला इ-मा-नी
ते स-दा रा-ह-तात.
(कोरस)
या-हा-ची प्र-जा ही,
लो-क त्या-च्या ना-वा-चे.
प्रे-मा-ने, ग-र्वा-ने
गा-ता-त स्तु-ती त्या-ची ज-गी.
(मला. ३:१७; यश. ४३:२०; कलस्सै. १:१३ देखील पाहा.)